Pinalabas ako ng selda at dinala na naman sa interrogation. Kinakabahan tuloy ako kung ano na naman ang pag-uusapan at bakit narito na naman ako. Para akong na-guidance office sa lagay ko.
Pinaupo ako sa dati kong inupuan nang in-interrogate ako at umupo sa harap ko ang isang pulis na kasama kanina ng tumawag sa ‘kin. May dala-dala siyang folder na may lamang papel at binuksan ito.
“Autumn Bender, 22 years old, committed murder on 25th of May, 2019 at Sampaguita Street, Guillermo’s Building, Manila City. The victim, Dina Wei, was found dead with deep cuts and bruises around the body and a lacerated neck. The suspect was arrested during the crime scene with an unconscious mind and brought to Police Station 5 at 1 A.M.” Binasa ng police ang papel na nasa folder at saka tumingin sa akin.
“
This is my last session with Leonel. Tomorrow is my most awaiting day since I got here. Court hearing ko na bukas at pagkatapos ng ilang araw o linggo ay court trial na. I am starting to pray harder to God that the judge will do the right thing. Dahil kung iko-convict nila akong guilty, malaki ang fine na babayaran ko at lifetime sentence pa. Wala akong malaking pera at higit sa lahat, ayokong mamuhay rito at maparusahan sa kasalanang hindi naman ako ang may gawa. “Be prepared for tomorrow, Autumn. In the following days, we will get busier about your case. I hope for your cooperation. I will do my best, and do your part,” Leonel said to me with a serious look. In the past few days, sobrang seryoso na niyang makipag-usap sa ‘kin at nagiging strikto na rin. I’m not complaining about that, I’m grateful, to be honest, that he’s passionate about his work and willing to help his clients.
“Welcome home, Autumn!” Nagulat ako sa biglaang pagputok ng confetti nang pumasok ako sa bahay namin. May pa-welcome party na nalalaman si Ginger kaya ayan, puno ng mga balloons ang entrance door, may banner ng welcome home, at confetti.I gave her a genuine smile with teary eyes out of happiness. I still couldn’t believe that I am free now. For how many weeks and months being inside the jail, I missed the feeling of home again. Kahit dalawa lang kami nakatira dito ay hindi ko feel na mag-isa. Ginger and I were best friends since we were kids kaya we have each other’s back whenever we have problems.Hindi ako nakapagsalita at natulala muna rito sa pintuan habang pinagmamasdan ang buong bahay. Alam kong wala masyadong nagbago sa ayos ng bahay, pero pakiramdam ko malaki ang pinagkaiba nito. O siguro, ako ang nagbago.
“Good morning!” bati ni Ginger. Nauna siyang magising kaya naghanda na rin agad siya ng kakainin namin. Binati ko rin siya pabalik at nagtungo sa C.R para maligo.Paglabas ko ay nakahain na ang mga pagkain at nagliligpit na rin ng pinaghigaan sina Alvin at Wade. May sarili kasi kaming kwarto ni Ginger kaya sa sala sila natutulog. Natutuwa nga rin ako dahil wala namang problema sa dalawa so far dahil toka-toka pala sila ng bills monthly and kusa rin namang naglilinis. Pagdating lang talaga sa paglalaba medyo tagilid dahil hindi sila marunong.Pagkatapos ko magbihis ay dumeretso ako sa mesa para kumain. Hindi ko naman kailangan masyadong magmadali ngayon dahil hindi pa naman ako papasok. Pwera na lang kung pagtrabahuhin na agad ako ni Sir Rouge pagdating ko na sana huwag naman muna.Dumeretso ng banyo si W
Bigla akong napatigil sa narinig ko. Halos nakalimutan ko ang serial murder sa sobrang overwhelmed ko sa pagbabalik ko. May namatay na naman. Sino na naman kaya ang inosenteng pinatay.“What?” Tanging naging reaksyon ko.“Oo. May panggulo na naman ginawa ang killer.” He then sighed, exhausted about the news.“Bakit? Anong meron?” I wonderingly asked.“Pag-uwi na lang namin ni Wade ikwento. Sakay ka na para makakain ka na.”Hind na muna ako nagtanong about sa nangyari dahil mukhang puzzled pa siya sa case. Sinuot ko na lang agad ang helmet at sumakay sa motor.Habang nasa byahe, tahimik lang kami na tila parehong may
Hindi ko na tinapos ang pangalawang balita nang maalala ko ang serial murder case dahil sa kidnapping na ibinalita sa Caloocan. “Kidnapping. Hindi ba nawawala muna ang biktima ng killer bago siya pumatay?” bigla kong tanong habang nakikinig pa sila sa sumunod na balitang may sunog.“Yes, pero never nagkaroon ng footage ang pangki-kidnap niya. Saka sa Caloocan ‘yon. Hindi kasama ‘yon sa mga biktima kasi mostly tagarito sa Maynila mga pinatay ng killer,” sagot ni Wade.“Ano na pala balita? May namatay na naman daw kanina, ah?” Pinahinaan ni Ginger ang volume ng T.V. para malinaw namin marinig ang sasabihin ng dalawa.Nagkatinginan naman sina Wade at Alvin bago sumagot. “Huwag niyong ilalabas kahit kanino mga malalaman niyo sa amin, ha? Confidential ang mga informat
Alvin’s POV “Tara na, gutom na ako.” Tinapik ako sa balikat ni Wade pagkatapos ng meeting namin. Kaming dalawa ni Wade ngayon ang in-assign maging leader sa investigation ng bawat crime scene kaya marami kaming aasikasuhin. Mabuti nga ‘to dahil umaayon ang mga plinano namin sa bahay. “Teka, baka magpasundo si Autumn.” Kinuha ko muna ang cellphone ko para tingnan kung may message ba si Autumn pero wala naman kahit sa gc namin. Tinawagan ko na lang siya kung nakauwi na ba siya o nasa trabaho pero busy ang phone. Baka nga nasa office pa dahil sabi naman niya overtime siya ngayon. “Walang message. Sige, tara na.” Sabay kaming lumabas ng headquarters at sumakay sa motor namin. Pagdating namin sa bahay ay nakahanda na ang pagkain sa mesa habang hinihintay na lang kami ni Ginger na dumating. Tu
Bigla akong napatigil at hindi nakagalaw ng ilang segundo. May namatay kahapon tapos meron na naman ngayon. Halos or mahigit din isang linggo hindi pumatay ang killer tapos kahapon at ngayon ayan na naman siya.Sinabi ko na lang na papunta na kami. Pinatay ko na ang tawag at pinuntahan si Wade na kumakain.“Dalian mo. May murder na naman.” Napatigil din sila pareho ni Ginger nang marinig ang sinabi ko. Oo, ilang buwan na kaming sanay na may serial murder nga na nagangap pero nagugulat pa rin kami sa tuwing may bagong namamatay.Magpupunas na lang ako ng katawan dahil kailangan namin magmadali. Hindi na rin tinapos ni Wade ang pagkain niya at nagmadali kaming umalis. Nagpaalam din ako kay Autumn na hindi ko siya mahahatid ngayon sa trabaho niya.
“Crystaline Fejurido, 22 years old, last seen at Alfamart with her boyfriend buying an alcoholic beverage. Time of death is 1 am based on rigor mortis. Cause of death, multiple stab wounds.” Napailing si Wade matapos itong basahin.Naabutan pa namin ang katawan ng biktima kaya saksing-saksi ng mata ko ang nakasusukang pagpatay sa biktima.Naligo sa dugo ang biktima dahil sa maraming saksak sa kanya. Mukhang magaling din ang killer dahil sa dibdib, sa tyan, at sa noo ito sinaksak. May ibang hiwa rin sa braso at hita kaya lumabas na ang mga laman nito. Ang malala lang sa itsura niya ay ang butas sa kanyang noo. Nakadilat lang din ang mata ng biktima habang patuloy na umaagos ang dugo sa kanyang noo at bibig.“Natunton na ba ‘yong boyfriend?” tanong ko habang malalim na nag-iis
Alvin’s POVHindi ako makakapasok ngayon sa trabaho dahil may importante akong lakad sa araw na ‘to. Ngayon ko lang uli mapupuntahan ang puntod niya dahil sa mga nagdaang buwan ay hindi ko pa kaya. Nandito pa rin kami nags-stay ni Wade sa bahay ni Ginger. Her parents let us stay for free although gusto na talaga kunin si Ginger nila Tita dahil nga sa nangyari. That day also, I met Autumn’s parents. I was so scared at that time. Hindi ko alam paano ako magpapakilala, ano sasabihin sa kanila, paano ie-explain ang mga nangyari. My mind was blank and I can’t utter a word.Mabuti na lang naroon si Tita Grace para mag-explain at pakalmahin din si Tita Snow. But the most terrifying was HER father, Tito Philip. Ilang araw din ang pinalipas namin bago ako ipinakilala ni Ginger at ni Tita Grace as HER boyfriend. And as usual, they ask me so many things. Tito Philip was strict and a bit arrogant kaya may mga nabitawan siyang salita sa’kin na hindi mawala sa isip ko. I feel like what happen
Hindi alam ni Autumn na nasa isang tagong silid sila ngayon ni Rogue. At gusto ni Rogue na ipakita sa kanyang mga kaibigan kung paano siya mahihirapan at gano’n din sa kanya.Sabay ng putok ng baril galing kay Alvin ay sinimulan ni Autumn na pigilan si Rogue sa anumang binabalak nito. Ngunit hindi niya inaasahan ang plano ni Rogue sa kanya.Unti-unting napupuno ng usok ang silid at nagsuot ng oxygen mask si Rogue upang hindi ito malanghap. “What is this?!” she panicked while catching her breath. Rogue just stared at her and then left her dumbfounded.Kahit na nahihirapang huminga si Autumn ay kinausap niya sina Alvin mula sa earpiece. “N-Nakalabas na s-siya.”“Are you okay?” Alvin creased his forehead while walking carefully inside the house.Hindi pa nakakasagot si Autumn ay biglang nag-flash ang isang LED Screen na pinapakita ang kinalalagyan ngayon ni Autumn.Alvin witnessed his girl running out of breath, and she couldn’t move because she was tied to the chair. “Anong meron? Ay
"You’ll be the last person who will die in my amazing story, and I will tell the world that you killed all of them and took your life afterward because of regret." Hindi maipaliwanag ang nararamdaman ngayon ni Autumn sa binabalak ni Rogue sa kanya. Hindi niya alam kung posible ba ang mga pinagsasabi nito pero mukhang may mga kaparaanan si Rogue na maaari niyang manipulahin ang mga ebidensya. “Hindi mo na maloloko ang mga tao. Kilala ka na nila, na ikaw ang SERIAL KILLER!” pagalit na sigaw ni Autumn. “At ngayon na nawawala ako, siguradong ikaw agad ang pagsusupetyahan nila. So kahit patayin mo ako, mabubulok ka pa rin sa kulungan!” Natawa si Rogue sa mga sinambit ni Autumn sa kanya. Mahaba siyang tumawa kaya kumunot ang noo ni Autumn. Hindi niya mabasa kung ano ang iniisip ng taong kaharap niya. “Autumn… Autumn.” Naglakad paikot si Rogue sa kinauupuan ni Autumn habang binabanggit ang pangalan niya na may pang-aasar na tono. “Kaya kong makawala sa rehas. Pero ikaw? Kaya mo bang mabu
Third POV Umuwi si Autumn sa kanilang bahay para magpahinga. Ilang araw na siyang nagbabantay kay Ginger kaya pinilit nila si Autumn na umuwi muna para naman makatulog siya nang maayos. Pero kasama ng pag-uwi niya ay binilin din ni Alvin na huwag siyang lalabas ng bahay kung walang kasama. Everyone in the city is attentive and observant right now because of Rogue Gray. Two days had passed since the news was released, yet he was still nowhere to be found. Binalaan na rin ng mga pulis ang mga dating nag-aral sa LSU dahil sila ang target ng killer. Kung dati ay marami pang tao at maingay sa gabi, ngayon ay napakatahimik na dahil sa takot na maging susunod na biktima. Gabi na nakauwi si Autumn. Mabigat siyang sumalampak sa sofa na sobrang na-miss niya dahil ilang araw din siyang natutulog na nakaupo lang. Hindi pa siya inaantok kaya nanood muna siya ng T.V. para malibang dahil wala rin siyang makausap ngayon. Tutok sa paghahanap sina Alvin at Wade kaya halos hindi na rin umuuwi an
“OMG! Ginger!” Mahigpit ko siyang yinakap. “Naaalala mo ba ako?” Kumunot ang noo niya sa’kin na parang nagtataka. Nagsimula tuloy akong kabahan dahil baka nga nagka-amnesia siya.“Who are you?” takang tanong niya sa mahinang boses. Biglang nanubig ang mga mata ko. Parang biglang tinusok ng karayom ang puso ko na hindi niya ako maalala.“Nasaan ako? Tsaka sino ka?” Bagsak ang balikat ko na napaupo at tuluyang naiyak. She can’t remember me. Tama nga ang sinabi ng doctor na pwedeng wala siyang maalala pagkagising niya. Although sabi ng doktor na panandalian lang naman, it still hurts. It hurts that someone you love can’t remember you. It’s like all the memories you shared vanished.“Hala bakit ka umiiyak? Binayaran ka ba nila Mom para bantayan ako? Nasaan pala sila?” inosenteng tanong niya sa’kin. Buti pa sila Tita naalala niya, ako hindi. “They’re home. Tawagan ko muna sila. Excuse me.” I faked a smile at lumabas ng kwarto niya.And as I walk out of the room, I suddenly went on my
“Maaari pong mawala ang pasyente.”Para akong nabingi. In an instant, all my memories with Ginger flashback in my mind. We were so close ever since. Away-bati kami noong bata pa lang pero kapag may nang-away sa amin, to the rescue kami sa isa’t isa. We’re cousins by blood but sisters by heart. Buong buhay ko kasama ko na sa Ginger sa lahat ng bagay. Siya ang unang taong nakakaalam ng mga problema ko. Siya lang lagi nalalapitan ko kasi kasi siya lang naman kayang umintindi at magpasensya sa kahinaan ko. Siya lang ang kayang murahin ako kasi alam niyang alam ko na biro lang ‘yon.Hindi ko pa nga siya nasusuklian sa mga moral support niya sa’kin lalo na noong naipit ako sa isang case at nakulong. I know she’s hiding her pain. I know she’s pushing herself to look strong. I know she’s hurt and frustrated because she doesn't know what to do to get me out of that hell. Napaka-bubbly niyang tao. Lagi siyang nasasabihan na maingay, hyper, OA, maldita, at palatawa. Pero kapag siya na lang mag
Autumn’s POVNauna na akong umalis sa mga kasama ko dahil mag-oovertime pa sila. I never do overtime ever since naging lead namin si Rogue. Nakwento kasi sa’kin ni Alvin ang sobrang pag-aalala ni Ginger sa’kin. It’s like she had a trauma na baka may mangyari sa’kin.I called Alvin to fetch me. Sakto na out na rin nila sa HQ kaya papunta na raw siya. I just waited a couple of minutes until he came.Bumaba siya sa motor at sinuot ang helmet sa’kin. Pero bago ako sumakay ay tinext ko muna si Ginger kung may ipapabili ba siya sa amin. I also called her after 5 minutes without her reply pero hindi siya sumasagot. “Baka busy sa pagluluto,” turan ni Alvin nang makita na paulit-ulit kong tinatawagan si Ginger.“Sabi niya kasi sa’kin kanina message ko siya pag-uuwi na ako, eh.”“Don’t worry, baka naghahanda na ‘yon ng dinner natin.” He reassured me.Tinago ko na uli ang phone ko at sumakay na sa motor. Habang nasa byahe, tinanong ko siya kung bakit hindi yung sasakyan niya ang dala niya. Mas
Ginger’s POV“Chat mo ako kung pauwi ka na, ha! Ingat.”Ako na naman ang mag-isa ngayon kasi syempre ako lang naman ang walang trabaho sa aming apat. Feeling ko housewife nila akong tatlo dahil ako tagaluto, tagahugas, tagalinis, at minsan tagalaba na rin.Pero keri lang naman kasi sila ang nagbabayad ng bills. Hindi ko ata makakayang i-shoulder mga expenses na ako lang mag-isa. Ang tataas pa naman ng bills ngayon tapos wala naman akong stable job.Para din nila akong nanay kasi ako ang pinakamaagang nagigising para paglutuan sila ng breakfast nila. Nakakahiya naman kasi na papasok silang gutom, eh ito na nga lang ambag ko sa pamamahay na ‘to kahit ako naman originally may-ari nito.Pagkaalis ni Autumn ay agad kong kinuha ang phone ko at binuksan ang speaker para magpatugtog.This is what I do everyday kapag nakaalis na silang lahat. Nagko-concert ako while cleaning the house. Music is life. Para akong ewan na kumakanta gamit ang walis at sumasayaw na laging naghe-headbang. Mga appl
R-18 Alvin locked the door as we entered the unit, and we were still kissing torridly. He puts his arms around my waist and walks toward the table. Until I felt his palm on my chest, caressing it gently.I just let him do what he wanted while I unbutton his polo, which reveals his hulking chest and six-pack abs. Then he undressed me while kissing my collarbone down to my breasts, and stared at it after undressing me.My face turns red and I feel so shy about it. I was about to cover them when he suckles my nipple while fondling my bosom with his other hand.I was holding his hair while my other hand was on the table to support my weight. I can’t stop myself from stifling a moan as he plays with my nipple using his tongue. He continues sucking my nipple while I feel his hands going down to my belly, trying to reach my puss. So I held his hand and led him to my clit. I can’t control myself anymore, so I really don’t know why I’m doing this. As far as I know, I want him now. And I’m w