Masaya akong nakikinig kay Alvin habang kumakain. Excited na kasi siya at the same time kinakabahan para sa court hearing niya. “This week na ‘yon. Kinakabahan ako. Pero tiwala naman ako sa abogado ko,” masaya niyang sabi.
Ilang araw na silang nag-uusap ng abogado niya regarding his case. Sabi ng abogado niya na malaki ang chance na maipanalo ang kaso niya kaya ganoon na lang siya katuwa. I’m happy for him because finally, he will get the freedom he deserves. Though, I am quite sad and nervous. Maiiwan kasi ako rito mag-isa kapag nakalaya na siya. I’m just lucky that he’s here beside me kaya wala nang nagtatangka na saktan at awayin ako. Pero kapag nakalaya na siya, hindi ko na alam kung ano ang mangyayari.
“Don’t forget to visit me kapag nakalaya ka na, ha,” paalala ko. Para naman kahit papaano
I was stunned. I don’t know what to react. It’s like everything stopped, and I cannot process what happened.He kissed my forehead, and then he left me dumbfounded.I mean, it’s not a big deal. But these feelings in my stomach are unexplainable. I don’t even know why I am feeling this way.“Autumn, namumula ka.” Nanay Fely snapped at me and giggled. Bumalik ang diwa ko sa realidad at napainom ng tubig. Muntik pa nga mabulunan.“Oh, dahan-dahan, nak. Sa noo pa lang ‘yon. Huwag masyado kiligin.” And she laughed. Nakakahiya naman!“Hindi po ako kinikilig! Nagulat lang po,” pagtatanggol ko sa sarili. Napatingin tuloy ako sa paligid kung may nakaki
Alvin’s POV“Vin, baka pwedeng samahan mo ako ngayon sa mall. Saglit lang promise,” Xia called. Inalala ko muna kung may trabaho ba kami ni Wade ngayon bago ako sumagot. Mukhang wala namang urgent meetings ngayon kaya pumayag akong samahan si Xia.Hindi ako sigurado kung totoo ang mga sinasabi ni Xia na sa tuwing mag-isa siya sa labas, pakiramdam daw niya ay may sumusunod sa kanya. Naniniwala akong malakas ang instincts ng mga babae. Pero possible din kasing napa-paranoid lang siya. Kaya nagpresinta na lang ako na lagi niya akong isama kung gagala siya o di kaya i-update ako kung saang lugar siya pupunta para alam ko nasaan siya kung sakali man may mangyaring hindi maganda, na huwag naman sanang mangyari.“Kuya, si Lolo!” Ihahatid ko na pauwi si Xia matapos namin pumunta sa mall nang napatawag ang pins
“Ganda naman. Mukhang magkakajowa ka na, ah!” Sabay hampas sa braso ko. “Haba ng hair. Sana all!” Kunwaring hinagod-hagod niya ang buhok ko pagkatapos ay hinila.“Tumigil ka nga, Ginger. Hindi naman nanliligaw ‘yung tao,” pagtataray ko. Umamin lang naman si Alvin na gusto niya ako, but it doesn’t mean na nanliligaw siya to be my boyfriend.“Doon din naman papunta ‘yon! Pakipot ka pa, girl? Ganda ka?”“Alam mo ewan ko sa ‘yo. Inggit ka lang, e. Palibhasa walang keep up sa inyo ni Wade,” pang-aasar ko. Buti si Alvin nagawang umamin. E, si Wade kaya?“Wala na kailangan i-keep up sa amin, girl. Diba ginawa mo nga kaming magjowa sa magulang ko?” Sabay flip ng hair. Saka
“I am Atty. Leonel Watson. I’m here to discuss your case,” pormal niyang pagpapakilala. Dumating nga ang attorney ko gaya ng sinabi ni Ginger. Nang dahil dito nagkaroon ako ng hope na mabigyan ako ng hustisya.“Nice to meet you po, Atty.” I bowed lightly and we sat on the chair for discussion. Medyo hindi ako makatingin nang maayos kay Atty. dahil ang gwapo niya. Parang 4 years older lang ata siya sa ‘kin or ka-age nina Alvin at Wade. He looks so professional and handsome with his matte black polo and specs. Matangos ang ilong at medyo brown ang mata. Ang tangkad pa niya at kitang kita sa polo niya na malaki ang katawan niya dahit fit ito sa kanya. His veins are revealed too because he folded his sleeves up to his elbows. I also smell his strong perfume na nakakahilo. Mabango naman ang pabango niya. Ang tapang lang talaga.
Balisa ako ngayon at panay ang kutkot sa kuko dahil sa takot at kaba. Narito ang ilang pulis na may alam sa medisina para i-check si Nanay Fely. Hindi raw kasi siya pwedeng ilabas nang basta-basta ayon sa protocol ng mga pulis. Halos nagalit na nga ako at sigawan sila kasi emergency na nga tapos kailangan pa nila ‘yang protocol na ‘yan.“Nag-iinarte lang ‘yan! Gusto lang ata makatakas dito sa kulungan.” Agad akong napalingon sa sinabi ni Helen. Talaga bang walang konsensya ang babaeng ito?“Pwede bang tumahimik ka na! Hindi ka ba nakokonsensya?! Nang dahil sa ‘yo may taong nahihirapan ngayon sa sakit!” I yelled. Hindi na talaga ako makapagtimpi sa kanya. Punong-puno na ako.“Tumigil kayong dalawa. Magtatanong pa kami sa inyo ano ang nangyari,” one of
Naiwan akong tulala habang papalabas ang officer sa selda namin. Kritikal. Pwede pa naman maka-survive ang gano’n diba? Kayang labanan ‘yon ni Nanay Fely. Hindi siya pwedeng sumuko. Makakalaya pa kami rito at ituturing ko siyang parang tunay na ina. “Oras na ata ni tanda,” rinig kong singhal ni Helen. Nag-init ang ulo ko ro’n kaya agad akong tumayo at mabilis na lumapit sa kanya at sinampal ang pisngi niya. “Ang tigas ng mukha mo. Kapag namatay si Nanay Fely, ikaw ang dahilan! Ikaw ang pumatay!” I shouted with mixed emotions. I can feel my rising madness and sorrow at the same time. Inangat din niya ang palad niya na gustong sumapo sa aking mukha pero agad kong sinangga ‘yon at marahas na hinawakan ang pulsuhan niya. “Sinabi kong hindi ka na makakaulit hindi ba? Hindi na ako tulad ng dati, Helen. Isang maling pagkakamali na idinamay mo pa ang mahal ko sa buhay.” Binitawan ko siya nang marahas at muling nagsalita, “Ibabalik ko sa ‘yo ang karma.” Iniwan ko siyang tulala at bumalik
I stared at the wall. I can’t process what he just said. Suddenly, all the memories I had with Nanay Fely flashbacks in my head. I cried once again while staying here. But this time, not because I have been humiliated, but because I lost a family and friend.My tears can’t stop falling on my cheeks, and I savor the salty taste of them. I hear the interrogator calling me, but I am not in the state of mind to speak. I sob so hard that I feel my sore throat and heartache. My heart is breaking in awe, and I feel that something is lost in me.Alam niyo iyong feeling na hindi ka kumpleto. Parang may bagay na nawala sa ‘yo na hindi kayang punan ng ibang tao. That’s how I feel right now.“Chief, patulong naman dito. Hindi na makausap ‘to. Panay ang iyak at wala na sa sar
Tinakpan ko ang aking mukha dahil sa hiya. Malakas na tumili si Ginger at saka pinaghahampas-hampas si Wade sa sobrang kilig. Hindi ko alam kung ano ang reaksyon at itsura ni Alvin dahil hindi ko magawang tumingin sa kanya ngayon.“A-anong sabi mo?” hindi mapakaniwalang tanong niya. Ako rin naman ay hindi makapaniwala sa mga nasabi ko. I didn’t plan to make a confession right now. Saka ang gusto ko lang naman kasing i-imply sa sinabi ko is hindi ko gusto si Leonel kaya wala naman silang dapat na ipag-alala. Pero naging double meaning pala ang nasabi ko kaya napaamin ng di oras.“Hoy, ulitin mo raw! Hindi ata clear kay Alvin ang sinabi mo,” sigaw ni Ginger na hanggang ngayon ay kinikilig pa rin sa tuwa. Pero hindi ko talaga kayang harapin si Alvin ngayon. Sobrang nakakahiya. “Ay nahihiya na ‘yan, Alvin. Basta dalawa nama
Alvin’s POVHindi ako makakapasok ngayon sa trabaho dahil may importante akong lakad sa araw na ‘to. Ngayon ko lang uli mapupuntahan ang puntod niya dahil sa mga nagdaang buwan ay hindi ko pa kaya. Nandito pa rin kami nags-stay ni Wade sa bahay ni Ginger. Her parents let us stay for free although gusto na talaga kunin si Ginger nila Tita dahil nga sa nangyari. That day also, I met Autumn’s parents. I was so scared at that time. Hindi ko alam paano ako magpapakilala, ano sasabihin sa kanila, paano ie-explain ang mga nangyari. My mind was blank and I can’t utter a word.Mabuti na lang naroon si Tita Grace para mag-explain at pakalmahin din si Tita Snow. But the most terrifying was HER father, Tito Philip. Ilang araw din ang pinalipas namin bago ako ipinakilala ni Ginger at ni Tita Grace as HER boyfriend. And as usual, they ask me so many things. Tito Philip was strict and a bit arrogant kaya may mga nabitawan siyang salita sa’kin na hindi mawala sa isip ko. I feel like what happen
Hindi alam ni Autumn na nasa isang tagong silid sila ngayon ni Rogue. At gusto ni Rogue na ipakita sa kanyang mga kaibigan kung paano siya mahihirapan at gano’n din sa kanya.Sabay ng putok ng baril galing kay Alvin ay sinimulan ni Autumn na pigilan si Rogue sa anumang binabalak nito. Ngunit hindi niya inaasahan ang plano ni Rogue sa kanya.Unti-unting napupuno ng usok ang silid at nagsuot ng oxygen mask si Rogue upang hindi ito malanghap. “What is this?!” she panicked while catching her breath. Rogue just stared at her and then left her dumbfounded.Kahit na nahihirapang huminga si Autumn ay kinausap niya sina Alvin mula sa earpiece. “N-Nakalabas na s-siya.”“Are you okay?” Alvin creased his forehead while walking carefully inside the house.Hindi pa nakakasagot si Autumn ay biglang nag-flash ang isang LED Screen na pinapakita ang kinalalagyan ngayon ni Autumn.Alvin witnessed his girl running out of breath, and she couldn’t move because she was tied to the chair. “Anong meron? Ay
"You’ll be the last person who will die in my amazing story, and I will tell the world that you killed all of them and took your life afterward because of regret." Hindi maipaliwanag ang nararamdaman ngayon ni Autumn sa binabalak ni Rogue sa kanya. Hindi niya alam kung posible ba ang mga pinagsasabi nito pero mukhang may mga kaparaanan si Rogue na maaari niyang manipulahin ang mga ebidensya. “Hindi mo na maloloko ang mga tao. Kilala ka na nila, na ikaw ang SERIAL KILLER!” pagalit na sigaw ni Autumn. “At ngayon na nawawala ako, siguradong ikaw agad ang pagsusupetyahan nila. So kahit patayin mo ako, mabubulok ka pa rin sa kulungan!” Natawa si Rogue sa mga sinambit ni Autumn sa kanya. Mahaba siyang tumawa kaya kumunot ang noo ni Autumn. Hindi niya mabasa kung ano ang iniisip ng taong kaharap niya. “Autumn… Autumn.” Naglakad paikot si Rogue sa kinauupuan ni Autumn habang binabanggit ang pangalan niya na may pang-aasar na tono. “Kaya kong makawala sa rehas. Pero ikaw? Kaya mo bang mabu
Third POV Umuwi si Autumn sa kanilang bahay para magpahinga. Ilang araw na siyang nagbabantay kay Ginger kaya pinilit nila si Autumn na umuwi muna para naman makatulog siya nang maayos. Pero kasama ng pag-uwi niya ay binilin din ni Alvin na huwag siyang lalabas ng bahay kung walang kasama. Everyone in the city is attentive and observant right now because of Rogue Gray. Two days had passed since the news was released, yet he was still nowhere to be found. Binalaan na rin ng mga pulis ang mga dating nag-aral sa LSU dahil sila ang target ng killer. Kung dati ay marami pang tao at maingay sa gabi, ngayon ay napakatahimik na dahil sa takot na maging susunod na biktima. Gabi na nakauwi si Autumn. Mabigat siyang sumalampak sa sofa na sobrang na-miss niya dahil ilang araw din siyang natutulog na nakaupo lang. Hindi pa siya inaantok kaya nanood muna siya ng T.V. para malibang dahil wala rin siyang makausap ngayon. Tutok sa paghahanap sina Alvin at Wade kaya halos hindi na rin umuuwi an
“OMG! Ginger!” Mahigpit ko siyang yinakap. “Naaalala mo ba ako?” Kumunot ang noo niya sa’kin na parang nagtataka. Nagsimula tuloy akong kabahan dahil baka nga nagka-amnesia siya.“Who are you?” takang tanong niya sa mahinang boses. Biglang nanubig ang mga mata ko. Parang biglang tinusok ng karayom ang puso ko na hindi niya ako maalala.“Nasaan ako? Tsaka sino ka?” Bagsak ang balikat ko na napaupo at tuluyang naiyak. She can’t remember me. Tama nga ang sinabi ng doctor na pwedeng wala siyang maalala pagkagising niya. Although sabi ng doktor na panandalian lang naman, it still hurts. It hurts that someone you love can’t remember you. It’s like all the memories you shared vanished.“Hala bakit ka umiiyak? Binayaran ka ba nila Mom para bantayan ako? Nasaan pala sila?” inosenteng tanong niya sa’kin. Buti pa sila Tita naalala niya, ako hindi. “They’re home. Tawagan ko muna sila. Excuse me.” I faked a smile at lumabas ng kwarto niya.And as I walk out of the room, I suddenly went on my
“Maaari pong mawala ang pasyente.”Para akong nabingi. In an instant, all my memories with Ginger flashback in my mind. We were so close ever since. Away-bati kami noong bata pa lang pero kapag may nang-away sa amin, to the rescue kami sa isa’t isa. We’re cousins by blood but sisters by heart. Buong buhay ko kasama ko na sa Ginger sa lahat ng bagay. Siya ang unang taong nakakaalam ng mga problema ko. Siya lang lagi nalalapitan ko kasi kasi siya lang naman kayang umintindi at magpasensya sa kahinaan ko. Siya lang ang kayang murahin ako kasi alam niyang alam ko na biro lang ‘yon.Hindi ko pa nga siya nasusuklian sa mga moral support niya sa’kin lalo na noong naipit ako sa isang case at nakulong. I know she’s hiding her pain. I know she’s pushing herself to look strong. I know she’s hurt and frustrated because she doesn't know what to do to get me out of that hell. Napaka-bubbly niyang tao. Lagi siyang nasasabihan na maingay, hyper, OA, maldita, at palatawa. Pero kapag siya na lang mag
Autumn’s POVNauna na akong umalis sa mga kasama ko dahil mag-oovertime pa sila. I never do overtime ever since naging lead namin si Rogue. Nakwento kasi sa’kin ni Alvin ang sobrang pag-aalala ni Ginger sa’kin. It’s like she had a trauma na baka may mangyari sa’kin.I called Alvin to fetch me. Sakto na out na rin nila sa HQ kaya papunta na raw siya. I just waited a couple of minutes until he came.Bumaba siya sa motor at sinuot ang helmet sa’kin. Pero bago ako sumakay ay tinext ko muna si Ginger kung may ipapabili ba siya sa amin. I also called her after 5 minutes without her reply pero hindi siya sumasagot. “Baka busy sa pagluluto,” turan ni Alvin nang makita na paulit-ulit kong tinatawagan si Ginger.“Sabi niya kasi sa’kin kanina message ko siya pag-uuwi na ako, eh.”“Don’t worry, baka naghahanda na ‘yon ng dinner natin.” He reassured me.Tinago ko na uli ang phone ko at sumakay na sa motor. Habang nasa byahe, tinanong ko siya kung bakit hindi yung sasakyan niya ang dala niya. Mas
Ginger’s POV“Chat mo ako kung pauwi ka na, ha! Ingat.”Ako na naman ang mag-isa ngayon kasi syempre ako lang naman ang walang trabaho sa aming apat. Feeling ko housewife nila akong tatlo dahil ako tagaluto, tagahugas, tagalinis, at minsan tagalaba na rin.Pero keri lang naman kasi sila ang nagbabayad ng bills. Hindi ko ata makakayang i-shoulder mga expenses na ako lang mag-isa. Ang tataas pa naman ng bills ngayon tapos wala naman akong stable job.Para din nila akong nanay kasi ako ang pinakamaagang nagigising para paglutuan sila ng breakfast nila. Nakakahiya naman kasi na papasok silang gutom, eh ito na nga lang ambag ko sa pamamahay na ‘to kahit ako naman originally may-ari nito.Pagkaalis ni Autumn ay agad kong kinuha ang phone ko at binuksan ang speaker para magpatugtog.This is what I do everyday kapag nakaalis na silang lahat. Nagko-concert ako while cleaning the house. Music is life. Para akong ewan na kumakanta gamit ang walis at sumasayaw na laging naghe-headbang. Mga appl
R-18 Alvin locked the door as we entered the unit, and we were still kissing torridly. He puts his arms around my waist and walks toward the table. Until I felt his palm on my chest, caressing it gently.I just let him do what he wanted while I unbutton his polo, which reveals his hulking chest and six-pack abs. Then he undressed me while kissing my collarbone down to my breasts, and stared at it after undressing me.My face turns red and I feel so shy about it. I was about to cover them when he suckles my nipple while fondling my bosom with his other hand.I was holding his hair while my other hand was on the table to support my weight. I can’t stop myself from stifling a moan as he plays with my nipple using his tongue. He continues sucking my nipple while I feel his hands going down to my belly, trying to reach my puss. So I held his hand and led him to my clit. I can’t control myself anymore, so I really don’t know why I’m doing this. As far as I know, I want him now. And I’m w