“Buntis ako!” masiglang balita ko sa asawa ko pagkarating nito sa bahay. Ngunit ang maganda kong ngiti ay unti-unting nabura dahil sa reaksiyon nito.“Paano mo nasigurado na akin 'yan?” malamig nitong tanong sa akin.Literal na natigilan ako sa narinig. Paano n'ya natanong ang ganitong bagay? S'ya ang asawa ko, kaya malamang s'ya ang ama!“Dahil ikaw ang asawa ko, hindi ba?”“Pero hindi naman ako sigurado na ako lang ang nakakagalaw sa iyo.” Umismid pa ito at tiningnan ako na para bang nakakadiring bagay. “Ilang araw kang paalis-alis, and do you expect me to believe that? Are you kidding me?!” Nilampasan ako nito at dumiretso sa kusina para uminom ng tubig.“Hindi ibig sabihin na umaalis ako ay nakikipagkita na ako kung kanino! Ikaw ang ama nito!” naiiyak kong saad.“Puwede ba, Brianna, tigilan mo ako sa kaartehan mong 'yan?! Sa dami kong nâikama, ni isa wala akong nabuntis! Tapos ngayon, babalitaan mo ako na buntis ka?! Ginagago mo ba ako?!” galit nitong tanong sa akin.Oo, alam ko a
“Look, Brianna...” kinikilig na tawag sa akin ng kaibigan kong si Amirah. May kalakasan ito dahil nasa party kami ng ka-batchmate namin.“What?!” sagot ko tapos ay lumagok sa bote ng alak na hawak ko. Medyo umaalon na ang paningin ko.“Your crush is here, too!!! Oh my goodness, girl! Retouch! Bilis!”“Nasaan ba?” Inilibot ko ang paningin sa paligid. Nagkalat ang mga tao sa malaking bahay, at karamihan ay lasing na.“Gaga! Ayon, oh!” Hinawakan ako nito sa panga at iniharap sa gawi kung nasaan daw ang crush ko. At nanlaki naman ang mga mata ko dahil nandoon ang crush ko. Nakikipagtawanan sa kausap nito at halata mo rin na nakainom dahil namumula na ito.“T*ng*na! Hindi mo agad sinabi!” bulyaw ko sa kaibigan at nagmadaling kinuha ang aking pouch. Naglagay ako ng liptint at nagpulbos, nagsuklay din ako dahil medyo gulo na ang buhok ko.“Ang taray! Parang hindi lasing, pucha ah! Nagpupuso ang mga mata mo, girl!” pagbibiro ni Amirah.“Siyempre naman, girl! Panahon na siguro para humarot na
Paglabas ko ng banyo ay wala na si Steve. Hirap pa akong maglakad dahil medyo masakit pa ang maselang bahagi ko. Tapos tumakbo pa ako kanina papunta sa banyo, kaya para akong napunit!“Excited naman s'ya masyadong makipag-usap sa parents ko. Iniwan ba naman ako rito! Ang hirap kayang maglakad. Bwisit!” reklamo ko habang maingat na naglalakad palabas ng kwarto. Panay ang ngiwi ko dahil sa sakit na nararamdaman ko.Kahit pagbaba ng hagdan ay nahihirapan ako. Bakit ganito?! Kangkang na ako, punyeta!Naabutan ko ang parents ko sa sala nina Rose, at seryoso ang mga mukha. Nandoon na rin si Steve na nakaupo sa tapat nina Daddy habang hinihilot ang kaniyang sintido. Hang-over siguro.Pinilit kong umayos nang lakad nang tumingin na sa gawi ko sina Daddy.Umupo ako malapit kina Daddy at Mommy. Narito rin si Rose. Nasa trabaho siguro ang parents n'ya kaya wala rito. Mabuti naman kung ganoon dahil mas nakakahiya.“Are you my daughter's boyfriend?” my Dad asked Steve. Walang emosyon namang tum
“Girl!!! True ba ang tsismis mo?” bungad agad ni Amirah pagkarating n'ya sa Casa de Cafe kung saan kanina pa ako naghihintay.“Tss. Ang tagal mo! Kanina pa ko rito!” naiiritang sabi ko naman sa kaibigan.“Ito naman! End of the world na ba dahil naghintay ka nang matagal? Ilang taon ka bang naghintay?”“Ewan ko sa iyo!”“So, ano nga? True ba? Magpapakasal kayo ng crush mo?” ngiting-ngiting tanong nito, parang may kislap pa sa mga mata niya.“Oo,” walang gana kong sagot bago bumuntonghininga.“Oh my gosh! Malandi ka! Usapan, gagahasain mo lang, girl! Grabe ka! Nagahasa mo na, pakakasalan mo pa?! Prayer reveal naman diyan!” Sobrang saya ng mukha n'ya. Siguro, kung tulad lamang noon. Baka kinikilig na rin ako, kaya lang, may buhay na nasira. Buhay naming pareho, at relasyon nila ng dyowa niya.Unti-unting nabura ang masayang awra ng kaibigan ko nang mapansin niyang problemado ako.“B, may problema ba?”Ikinuwento ko ang buong pangyayari, pati na rin ang galit sa akin nina Mommy at Daddy
Ngayon ang araw kung kailan ang lunch kasama ang family ni Steve. Kinakabahan ako sa maaaring sabihin sa'kin ng parents niya. Malamang alam nila na hindi naman ako 'yong inalok niya ng kasal, pero ako ang pakakasalan. Kahit na labag sa loob ko ay naligo at nag-ayos pa rin ako ng akibg sarili. I'm dressed in a black bodycon dress and black pumps. I simply pinned a cute hairpin near my ear to the side of my hair. I look like I'm on my way to a funeral. However, the reality is, pinagluluksaan ko na ang mga natitirang sandali ng buhay pagkadalaga ko.Bumaba ako sa sala at doon naabutang naghihintay sina Mommy at Daddy. Tumaas ang isang kilay ni Daddy habang tinitignan ang kabuuan ko na nababa ng hagdanan. Pagkarating ko sa gawi nila ay bigla itong umismid.“Hindi masyadong halata na nagluluksa ka sa pagpapakasal, Czes. Let's go...” ani Daddy.Sumunod lamang ako sa kanila palabas. Gustuhin ko man na kausapin si Mommy, hindi ko magawa. Ito na agad ang naiwas kapag malapit na ako sa gawi ni
Sumakay ako ng taxi papuntang mall, habang nasa taxi ay pinunasan ko ang aking mukha. Pagkarating ko ay pumasok ako sa loob at naghanap ng coffee shop. Hindi naman ako nahirapan maghanap, umorder agad ako at tinawagan ang aking kaibigan.“Amirah...” Basag na boses kong tawag sa pangalan niya. Nagsisimula na naman manubig ang aking mga mata.[B! Hey... Are you crying? Where are you? Are you okay? Please tell me where are you, I'm coming.]Napangiti naman ako sa sunod-sunod nitong tanong sa'kin. Pangalan pa lamang niya ang sinasabi ko, sobrang nagaalala na s'ya.“A-Are you free today?” Tanong ko habang nagpipigil na maiyak dahil ibinaba na ang order kong coffee at bread.[I'm always free for you B, you know that...] Oo, ni minsan hindi niya ko tinanggihan. We're best friends since ten years old kami. Bagong lipat sila sa subdivision namin noon dahil friends pala ang mga parents namin. “Can you pick me up?”[Of course! Where?] Mabilis nitong sagot.“Mall, I'll text you where exactly I
Ilang araw na akong namamalagi sa rest house ni Amirah. Pareho naming pinatay ang mga phone namin para walang istorbo. So far, I feel relax because of the ambiance and because of the sea. Pero, hindi naman ako gano'n kasama para hindi isipin kung nagaalala ba sila sa'kin. Lalo na si Mommy, baka nai-istress na. Pero kay Daddy? Alam ko namang hahanapin n'ya lamang ako dahil sa pag merge ng company nila ni Mr. Harrison.“Girl! Halika rito dali!!!” Sigaw ni Amirah mula sa baba, dahil nakatambay ako sa veranda ay nakatingala ito sa'kin.“Bakit?” “Basta! Ngalay na batok ko pisti ka! Bumaba ka na lang!!” Tinawanan ko naman ito bago napag pasyahan na bumaba.Pagkababa ko ay may mga kasama na ito. “Come here B, I want you to meet this beautiful family!” Masiglang sabi ni Amirah at hinila ako palapit sa pamilyang tinutukoy nito.“A... Baka mamaya maisumbong tayo n'yan kina Daddy...” Bulong ko rito.“Gaga! Hindi nila kilala 'yon!” Nakangiti na ang mga ito sa'min, mag-asawa ito na may dalawan
Kanina pa ako sa harap ng salamin, kanina pa ako nakaayos. Pero, ang sarili ko ay hindi pa rin handa. Magkikita na naman kami, ngayong gabi ang plano nilang pag set kung kailan ang kasal na magaganap.Nakatingin lamang ako sa sarili, walang emosyon, pero pagod na pagod ang pakiramdam. Nagising ang diwa ko sa katok na nagmumula sa labas ng kwarto ko. Hindi ko na pinansin ito at hindi na rin nag abala pang buksan ito.Mommy....Naglakad ito nang mabagal papunta sa kinauupuan ko. Pinanood ko lamang siya sa salamin, gano'n din naman ang kan'yang ginawa. Pumwesto ito sa likod ko habang hindi kami nag-aalis nang tingin sa isa't isa.“I hope, you wouldn't hate us for doing this, Czes.” “You want me to marry that guy who really hates me to death, and you expecting me not to hate you? Mom, this is torture. Is that how Dad really hates me?” Nagyuko ito ng kaniyang ulo, ako naman ay nagsisimula na naman manubig ang mga mata.“I'm sorry, no. He didn't hate you,” my Mom said.“He didn't? I doubt.
▪Steve Pov▪Ilang taon na ang lumipas pero hindi na namin siya muling nakita. Ilang taon na mula noong huli ko siyang nakita. Pero, walang nagbago. Araw-araw naiisip ko siya, araw-araw hinahanap ko siya. Binago ko lahat sa'kin, inayos ko ang sarili ko. Kinalimutan ko ang bisyo ko, kinalimutan ko ang masasamang gawain ko. Lahat 'yon ay ginawa ko para kung sakaling bumalik siya. Alam kong walang kasiguraduhan na mabawi siya, lalo pa ngayong nalaman ko na mahal din siya ng kapatid ko.Siya ang babaeng matagal nang gusto ng kapatid ko. Ang nagpapasaya sa kapatid ko noon kahit sa tingin lamang.Naisip ko, siguradong wala akong laban kung siya ang kasabayan ko. Napakabait nito, Doctor, at walang masamang bisyo. Naging malapit din sila noon sa isa't-isa, kaya hindi malabo na siya ang piliin nito.Pero hindi ako basta susuko, hindi ko siya basta isusuko.Four years still her... And unexpected happened. Sila pala ng kaibigan niya ang may ari ng AB Constraction Company kung saan kami makikipag
Natigil lamang sa bangayan ang dalawa nang makarating kami sa simbahan. Nasa gitna ako ng magkapatid habang nasa tabi ni Ash si A. At nang nasa part na ng hallelujah ay bigla na lamang hinawakan ng magkapatid ang aking kamay, na pwede namang hindi na. Tss.“Para-paraan. Pwede namang hindi nakahawak oy!” bulong ni A sa mga ito.“Wala lang may gustong humawak sa kamay mo,” agad na bawi ni Asher.Pasimpleng sinipa ni A ang sapatos ni Ash dahil doon. Hindi ko alam kung matatawa o maiinis ako sa dalawang ito. Na kahit sa gitna ng misa ay nag-aaway pa rin.Matapos ng misa ay nagyaya naman kumain ang magkapatid. Hindi ko alam kung sinasadya ba nila, pero doon nila kami dinala sa resto kung saan may masakit na alaala sa'min ni Steve. Ang resto kung saan tinapos ni Nicole ang relasyon nila.Napatingin ako kay Steve pagkababa namin ng sasakyan. Pero ngumiti lamang ito at nagyaya na papasok sa loob kaya sumunod naman kami. Umorder sila ng pagkain habang ako ay nakatingin kung saan ko naaalala
Noon, hinihiling ko na sana tanggapin ako ng mga tao sa paligid ko. Na sana, makita naman nila ang worth ko. At ngayon na tanggap na nila ako, na ramdam ko na ang pagmamahal nila, nagulo naman ang isip ko. Si Asher, naging mabuting tao simula pa noon sa'kin. Pero may dahilan pala ang lahat ng 'yon, dahil gusto na niya ako noon pa habang gusto ko ang kapatid niya. Pero never niyang sinabi dahil ayaw niyang maging dahilan o sagabal sa mga pangarap ko.Si Steve, simula pa lang sinasaktan na ako. Never niyang pinaramdaman ang respeto na kailangan ko. Pero may dahilan din, dahil naman sa sobra siyang nasaktan. Ang mali naman niya, naging selfish siya sa part na, akala niya siya lang ang biktima.Buong buhay ko, palagi ko na lamang inuuna ang nararamdaman ng ibang tao. Palagi kong iniisip ang sasabihin nila sa magiging desisyon ko. Dahil gano'n ako pinalaki ni Daddy, which is mali. Nang dahil doon, naging selfless ako, na kahit na nasasaktan na ako, okay lang sa'kin 'wag lang ang ibang tao
Simula noong araw na 'yon ay nagpaalam ako kay A na lilipat na muli sa puder ni Daddy para may kasama ito. Sinabi ko rin na hindi muna ako mag full time sa office. Pumayag naman ito at sinabing siya na muna ang bahala, bibisitahin na lamang daw niya kami ni Daddy.Three days na ako rito kay Daddy, three days na rin ako hindi pumapasok sa office pero nagtatrabaho pa rin sa bahay. May katulong naman sa bahay, pero gusto ko pa rin na nababantayan si Daddy. Madalas ito sa garden ni Mommy tumambay.“Anak, ilang araw ka na rito at hindi napasok sa company niyo. Hindi mo naman ako kailangan bantayan.” Sabi ni Daddy habang nagkakape kami sa garden.“Dad... Nagta-trabaho pa rin naman po ako kahit nandito ako sa bahay, tsaka gusto ko po na nandito ako. Ayaw niyo po ba akong nandito?” “What? No! Of course not. Syempre gusto ko na nandito ka. Kaya lang... Baka kasi nakakaabala na ako sa'yo anak.”Huminga ako nang malalim bago ngumiti kay Daddy.“Dad, 'wag n'yo nga po isipin 'yan. Hindi kayo nagi
Ginimbal ako nang araw na 'yon. Araw-araw ko silang nakikita sa company namin kahit wala namang meeting. Akala ko si Asher lamang ang may pasabog. Pero kinabukasan din no'n ay kinausap muli ako ni Steve ng isa pang rebelasyon na nagpagulo rin sa utak ko. “Brianna, I'm sorry to those painful days of your life with me. Lahat 'yon pinagsisisihan ko, handa kong pagbayaran lahat ng 'yon araw-araw,” wika nito habang magkaharap kami sa isa't-isa sa loob ng office ko.“T-Teka nga... Anong nangyayari sa inyong magkapatid? Pinagtitripan n'yo ba ako?”“What? No! I'm serious Brianna...”“Ikaw, anong dahilan mo para gawin 'to?” dahil si Ash ang dahilan niya ay mahal ako, ano naman dahilan ng isang 'to? Last time I checked, kinamumuhian niya ako.“Alam kong mahihirapan kang paniwalaan ako matapos ang mga nangyari sa'tin noon. But, the truth is... I already loved you that day I signed the divorce paper.”Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko, para ko na namang nakain ang dila ko sa narinig.“An
Biglang may kumatok kaya agad kong nai-tulak si Steve at lumayo nang bahagya. Nagtataka naman ako nitong tinignan. Tumikhim ako at tumingin sa pinto nang magbukas ito."Architect Dela Cruz, your—Steve?" natigilan si Ash at nagtatakang nakatingin kay Steve. May dala itong..."Coffee?" tanong ko habang nakatingin sa hawak nito. Napatingin din ako sa kape na nasa table ko."Ah yeah... Here," ibinaba nito ang kape sa table at natigilan dahil sa isa pang kape na nasa table ko. Tumingin ito kay Steve na nagtatagis na ang panga. Seryosong nakatingin ang mga ito sa isa't-isa na ipinagtaka ko. Biglang nagbukas ang pinto at pumasok si Amirah. Natigilan naman ito sa tagpo na kaniyang naabutan. "What's going on here? Harrison brothers?" nagtataka nitong tanong at naglakad palapit sa'kin. Nag-iwasan nang tingin ang dalawang lalaki. Samantalang natigilan naman si A sa dalawang kape na nakita."B, baka kabagan ka na d'yan at mag palpitate, dalawa agad ang kape mo.""Tss. Ewan ko sa'yo A. Ikaw in
▪Brianna Czes Pov▪“Are you ready Architect Tianson?” I asked my friend A.“Of course! Ikaw! Ready ka na bang bumalik Architect Dela Cruz?” she asked back.“Yeah... It's been four years. I think, four years is enough to heal.”“All right! Let's go!” masiglang sabi nito.Four years ago... Akala namin hindi na kami makakaalis. Mabuti na lamang at hindi kami napuruhan ng araw na 'yon noong maaksidente kami. Yeah, nasaktan lang kami pero nakontrol pa rin ni A ang manibela at ang preno. So galos lang. Thanks God! Ngayong araw ang plano namin na pagbalik sa Philippines. Four years na...tanggap ko na ang lahat. Nabuo ko na muli ang sarili ko na walang tulong ng kung sino pero may gabay ng kaibigan. Amirah never left me, she's been here for me until I'm fully healed.Isa kami sa mga architect sa isang kilalang company sa New York. At may pinatayo na kaming business sa Pilipinas habang nandito kami. Kaya pwede na kaming manatili sa Pilipinas dahil nandoon ang business naming dalawa. May kaus
“Magiging masaya ka na ba kapag pinirmahan ko 'yan? 'Yon ba talaga ang gusto mo?” Seryosong tanong ko kay Brianna pagtutukoy sa divorce paper.Dahil kung 'yon lang ang magpapasaya sa kan'ya, kahit may kirot na akong nararamdaman sa isipin na magdi-divorce na kami, gagawin ko. Maging masaya lang siya.“Oo... Sobrang laking kaginhawaan sa buhay ko ang pakawalan mo Steve. Dahil ayoko na talaga...pagod na pagod na ako sa'yo at sa buhay ko. Pero may isa akong kailangan bitiwan, at ikaw 'yon... Dahil malaki ang nagawa mong sira sa buhay ko. Walang kapatawaran ang mga ginawa mo sa'kin. Alam mo 'yon!” Ang marinig ang lahat ng ito sa kan'ya ay napakasakit pala talaga. Noon naman ay wala akong pakialam. Pero bakit ngayon apektado na ako ng sobra? Napapalunok na lamang ako habang nakatingin sa kan'ya.Wala akong ibang magagawa kung hindi ang pirmhan na lamang dahil ayaw ko nang saktan pa siya ulit. Dahil sobra-sobra na ang nagawa ko. Ayaw ko ng dagdagan pa.Tinitigan ko siya sa huling pagkakata
Nagsama kami sa iisang bahay, pero hindi ko hinayaan na magsama kami sa iisang kwarto. Hindi rin ako pumayag na may katulong, para mas pahirapan pa siya. Hindi ako pumayag na magtrabaho pa siya, dahil gusto ko siya ang gagawa ng gawain sa bahay. Kasama na ang pagsilbihan ako.Bumalik ako sa dating ako... Lagi akong umuuwi nang lasing. Araw-araw ko pa rin hinahanap si Nicole kahit alam kong wala na itong planong magpakita pa. Pagkakalabas ko ng office ay nadiretso ako sa bar para magpakalunod sa alak. Walang araw na hindi ako nag-iinom simula nang iwan na niya ako nang tuluyan. Araw-araw mainit ang ulo ko sa tuwing nakikita ko si Brianna. Lalo na kapag nakikita siya ng mga babae ko. Oo, kahit kasal na ako ay kung sino-sino pa ang kasama ko. Tuluyan kong ibinalik kung ano ako noon bago ko makilala si Nicole. 'Yon ay ang pariwarang Steven Adam...Sa tuwing itatanong siya sa'kin ng mga babae ko ay itinatanggi ko na lamang. Ilang beses rin akong nagdadala ng babae sa bahay namin para mas