Chapter 1. Unexpected Problem

Naabutan ko ang aking mga kapatid na umiiyak habang yakap-yakap si Nanay. "A-ano ang nangyari kay Nanay? Bakit kayo umiiyak?" nauutal ko na tanong.

"Ate, si Nanay po hindi na gumagalaw!" sabi ni Blythe sa akin.

"Ano?!" Hinawakan ko si Nanay sa kamay. Hindi pa naman malamig ang palad nito at may pulso pa.

"Tumawag kayo ng tulong kailangan madala ni Nanay sa ospital!"

Tumakbo naman ang aking mga kapatid sa labas para humingi ng tulong. Pabulong kong kinausap si Nanay.

"Nandito na po ako 'Nay, huwag po kayong mag-alala maging okay ang lahat. Kumapit kalang ha, huwag mo kaming iwan ng mga anak niyo. Ginagawa ko ang lahat para mapagamot ka sa sakit mo," sabi ko. Tumulo ang mga luha sa aking mga mata. Biglang sumikip ang dibdib ko dahil sa sitwasyon ni Nanay. May isang lalaki na bumuhat kay Nanay, hindi ko na nakita ang kanyang mukha dahil naging blurred na ang aking paningin dahil sa mga luha ko. Nakita kong isinakay ng lalaking iyon si Nanay sa kanyang sasakyan kaya kaagad din akong sumunod. Habang nasa byahi kami ay   dumadalangin ako sa Diyos na sana dugtungan pa niya ang buhay ng aking Ina. Kaya nga tiniis ko nalang magtrabaho bilang isang prostitute para mapagamot siya pero hindi pa rin sapat ang aking kinikita. Sa gamot palang kulang na kulang na. Makalipas ang ilang minuto ay nakarating na kami ng ospital. Kaagad naman siyang nilagyan ng oxygen ng Doctor at ipinasok sa Emergency Room. Nakaupo lang ako sa hallway habang umiiyak. Wala na akong pakialam sa mga taong nakapaligid sa akin.

"Miss, tumayo ka diyan ang daming tao na dumadaan baka maapakan ka," sabi ng isang lalaki sa akin. Medyo may pagka husky ang boses niya. Inilahad niya ang kanyang kamay sa akin. Dahan-dahan kong inangat ang aking ulo para makita ang kanyang itsura.

Napaka pogi, matangkad at sobrang puti. My God, bakit may anghel na dito? Sinusundo na ba niya ang nanay ko?

"Miss! I said stand up, baka maapakan ka diyan!" aniya.

Humawak naman ako sa kanyang kamay. Ang smooth ng palad niya at mainit-init pa. Halatang mayaman dahil walang kalyo ang kanyang mga palad.

"Thank you for...hatid me here in hospital...you know...my mader is hurting." Hindi ko alam kung tama ba ang english ko pero atleast sinubukan ko. Gusto ko lang naman mag pa impress sa kanya kaya nag trying hard ako mag english.

"It's okay, i just want to help you. By the way, i have to go!" paalam niya sa akin.

Hindi pa ako nakasagot ay lumakad na siya paalis. Shit! Bakit ngayon pa ako nakakita ng ganito ka gwapo?

"Excuse me, are you the relatives of the patient na ipinasok sa ER?" tanong sa akin ng Doctor.

Muli naman akong bumalik sa aking katinuan. "Yes, ako po Doc, ano po ang nangyari sa nanay ko? Okay lang po ba siya?!" nag-alala kong tanong. Muli na naman akong naging emosyonal.

"Tatapatin na kita Miss, kailangang operahan ang Nanay mo. Mayroon siyang bukol sa lungs, dalawang bukol kaya ito ang naging dahilan kung bakit hindi siya makahinga ng maayos," sabi ng Doctor.

Para akong nabagsakan ng langit nang marinig ko iyon. "Kung ganoon po magkano po ang kailangan kong gastusin? Tsaka wala po akong pera ngayon Doc, pwedi niyo po bang e perform ang operasyon kahit wala akong pang down payment?!" tanong ko sa Doctor habang umaagos ang aking mga luha sa mata.

"Huwag niyo munang alalahanin ang pambayad, ang importante ngayon is kung payag kayong operahan siya. Kailangan namin siya lagyan ng tubo sa leeg para doon na siya huminga," ani nito. "Ang pagkain naman niya at idadaan na sa kanyang tagiliran. Bale, dalawang operasyon ang kailangan naming gawin sa Nanay mo ngayon," dagdag pa nito.

"Dalawang operasyon? Makakaya kaya niya iyon, Doc? Paano kung tuluyan na siyang mamatay?!" Biglang nanginig ang aking katawan sa sinabi ng Doctor na dalawa ang kailangang gagawin na operasyon kay Nanay.

"Hindi naman siguro lingid sa iyo na hindi na kumakain ng maayos ang Nanay mo, hindi ba? Iyon lang ang paraan para maligtas na din siya," sabi naman ni Doc.

Biglang nanikip ang didib ko, hindi ko alam na hindi na pala kumakain si Inay. Bakit hindi sinabi sa akin ng kapatid ko? Ano ang ginagawa nila sa perang binigay ko kada linggo?

"Sige po Doc, gawin niyo po ang lahat para lang maligtas ang Nanay ko." Umiyak nalang ako nang umiyak. Wala na akong ibang hangad pa sa buhay kundi ang makasama ko pa si Nanay ng matagal. Mabuti nalang at nakauwi ako dahil kung hindi baka ano ang nangyari sa kanya. Naisipan kong pumunta sa bahay nina Kuya Tyron para tanungin sa nangyayari. Sa labas palang ako ng bahay nila ay narinig ko ang tawanan ng kanyang nga barkada. Nag-iinuman na naman sila, saan kumuha si Kuya ng pang-inom niya?

"Alam niyo mga Brod, bastante ako ngayon kaya uminom lang kaoo nang uminom. Sagot ko lahat ng pambili natin nang alak alam niyo naman palagi akong binigyan ni Kathy ng pera," sabi ni Kuya Tyron.

"Iba din itong si Kathy no, ang laki ng kita sa bar. Siguro marami siyang costumer,"

"Syempre naman talagang marami siyang costumer sa ganda niyang iyon at sexy sino pa ang lalaking makahindi sa kanya?!" Nagtawanan na naman sila. Nagtiim-bagang ako sa aking mga narinig. Ang mga luha ko ay nag-uunahang tumulo sa aking mga mata. Itinulak ko ang pinto at nanlaki ang mata ni Kuya Tyron ng makita niya ako.

"K-kathy?! Bakit ka nandito?!" nauutal nitong tanong.

"Nakuha mo pa talagang uminom dito Kuya habang si Nanay nandoon sa ospital ay kailangan niyang operahan? Nagkasakit na pala siya ng sobra pero hindi mo sinasabi sa akin. Ano ang ginagawa mo sa perang binibigay ko para kay Nanay? Pinapainom mo dito sa mga barkada mong walang kwenta?!" galit kong sabi.

"Kathy, huwag mong bastusin ang barkada ko!" saway niya sa akin.

"Umaasa ako sa iyo na ikaw ang bahalang mag-alaga kay Inay habang nasa trabaho ako. Iyon pala ay niloloko mo lang ako. Kaya ko lang naman natiis magtrabaho sa bar na iyon para sa pangangailan ni Nanay e, kung alam ko lang na hindi pala dumadating kay Nanay ang perang binibigay ko..." Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko at tinalikuran ko nalang siya. Wala ng puwang na magsayang ako ng laway sa kanya dahil lalo lang akong mastress.

Nakasalubong ko pa sa pintuan ang asawa nitong may hawak na sigarilyo.

"Kathy, umuwi ka pala?" tanong pa nito sa akin pero hindi ko siya pinansin at nagpatuloy nalang sa paglalakad paalis sa bahay nila.

Tinatawag niya ako pero hindi ko siya pinansin. "Kathy! Kathy! Sandali, hayaan mo akong magpaliwanag," ani nito.

Humarap naman ako sa kanya. "At ano ang ipapaliwanag mo sa akin Ate Marites? Akala ko ba mabait ka pero ano ang ginagawa niyo ni Kuya?! Lahat ng perang binibigay ko kay Nanay ay hindi pala nakakarating? Alam mo ba na halos mapunit na ang ari ko pero tinitiis ko lang dahil para kay Nanay?!" pasigaw kong sabi sabay tulo ng aking mga luha. Naninikip na ang dibdib sa sobrang galit. Gusto ko magwala at saktan sila.

Nakita ko naman si Kuya Tyron na patakbong papalapit sa kinaroroonan namin.

"Kathy, minsan lang naman kami umiinom ng barkada ko tsaka ano iyong sinasabi mo na nasa ospital si Inay? Kailan lang siya sinala doon?!" tanong naman nito. Nahahalata ko sa boses niya na nag-aalala din ito.

"Hindi na kailangan na malaman mo pa Kuya Tyron, wala ka rin naman maitutulong hindi ba?!" mataray kong sabi sabay alis.

Imbes na matuwa ako sa aking pag-uwi pero ito ang sumalubong sa akin. Ang akala ko magiging masaya ako ngayon pero isang malaking problema pala ang aking haharapin. Pakiramdam ko parang pasan ko ang buong mundo.