14

=AZRAEL's POV=

 

 

Sisipol-sipol akong naglalakad pauwi nang biglang may humintong SUV sa tapat ko. Pagbukas nang bintana ng passenger seat ay agad ko namukhaan ang mga sakay ng van. Sila ýong kasama ni misbyutipol noong isang linggo.

 

Lintek na tiyan na 'to at napapadalas na pagkalam pag naiisip ko si misbyutipol. Pinagpasalamat ko na nga na hindi ko na siya nakikita pag pumupunta ako sa building ng mga Riggs.

 

"Wala na ho akong paninda," sabi ko agad at mabilis na naglakad.

 

"Teka lang parekoy, gusto lang namin omorder sayo, sabi kasi ng empleyeado ni utol nagki-catering daw kayo." Napatigil ako dahil sa sinabi nang lalaki sa passenger seat.

 

"Kapatid mo si Gabriela Riggs, yong may-ari ng Riggs Building?"

 

"Kakambal ko," sagot niya. Oo nga magkahawig nga sila. Ano kayang kailangan nila?

 

"Ah, ano ba kailangan niyo mga boss?" tanong ko sa kanila habang nakangiti.

 

"Kailangan namin ng quotation para sa catering," sabi nang driver. "Bakit hindi ka na lang sumakay para pag-usapan natin." Napa-isip ako dahil sa sinabi nila.

 

"Ayaw mo ba? sa iba na lang kami magtatanong," sabi ng kakambal ni Gabriela Riggs.

 

Agad kong binuksan ang likod na pintuan at agad na sumakay. Sayang din ang kikitain pag nagkataon. Mukhang galante pa naman ang mga ito. 

 

Nang makasakay ako ay nag-umpisa na akong magtanong kung anong kailangan nila pero sabi nila relax lang daw muna ako. Hanggang sa napansin ko na nag-iba ang daanan ng kotse.

 

Mukhang masama 'to ah, ngayon ko lang na realised na ang hitsura ng dalawang 'to ay mukhang hindi mapagkakatiwalaan. Ang tanga ko talaga at nagpauto ako sa dalawang 'to. Nakalimutan kong kasama pala 'to ni misbyutipol na patay na patay sa akin.

 

"Mga boss, saan tayo pupunta?" tanong ko sa kanila nang nakita kong tuluyan na talagang nag-iba ang daan.

 

"Ah! gusto ka maka-usap ng amo namin, ýong talaga ang magpapa-cater." Parang duda ako sa sinabi nitong driver ah, wala akong katiwala-wala sa mga mukha. Ito yong mga mukhang hindi gumagawa ng mabuti.

 

"Si misbyutipol ba?" Nagtinginan silang dalawa at walang sumagot.

 

So, tama ang hinala ko na may kinalaman dito ang desperadang baliw na yon?

 

"Ibaba niyo na ako kung hindi sisigaw ako," pagbabanta ko sa kanila at aktong bubuksan ang bintana pero parang naka-automatic locked.

 

"Parekoy, wag ka mag-alala, gusto ka lang makausap ni ma--ni Alexa," pagpapakalma sa akin ng driver.

 

"Anong relax? Eh baliw ýong babae na yon at desperada pa, kababaeng tao hinalikan ako." Muntik akong masubsob nang biglang mag-break ang driver.

 

"Hinalikan ka?" sabay nilang tanong.

 

"Oo, stalker ko yata ýon eh, pinipilit akong pakasalan at sinabing gusto daw niya ako, mamaya ano pa gawin sa akin noon."

 

"Gusto ka niya?" sabay ulit nilang sabi.

 

"Oo." 

 

"Tol, bilisan mo na pag-dadrive baka mainip si ma--Si Alexa sa atin." 

 

"Ito na nga nanginginig pa pvta,"

 

"Teka, saan niyo ako dadalhin?"

 

"Sa babaeng desperada," sabay nilang sabi at mas bumilis pa ang takbo ng sasakyan.

 

LESTRANGE BUILDING

 

Yan ang nakasulat sa signboard nitong hotel na pinasukan namin. Dumeritso kami sa pinakataas na parking at saka sila sabay na lumabas at pinagbuksan ako ng pinto.

 

"'tol hawakan mo ang ulo at baka mauntog," sabi nang driver.

 

"I-uwi niyo ako," protesta ko pero hindi sila sumagot at pareho lang sila nakahawak sa akin.

 

"Hoy, ano ba?!" sigaw ko sa kanila.

 

"Kung gusto mo maka-uwi nang maaga sumunod ka na lang. Dahil habang nagmamatigas ka, mas lalo ka lang matatagalan,"

 

"Saka wag ka magulo at baka madisgrasya ka mayari pa kami."

 

Hindi na ako kumibo sa sinabi nang driver

 

Sumakay kami sa elevator. Tahimik na rin sila habang ako kinakabahan na. Ano kayang hitsura niya? Ilang araw ko na din siyang hindi nakita. Maganda pa rin kaya siya gaya nang unang araw kaming nagkita. Nang araw araw na hinalikan niya ako.

 

Naku Azrael, papatayin ka talaga ni bebelabs, pag nalaman niya 'tong mga kalokohan mo.

 

Bebelabs,

 

"Teka, kailangan ko na pala umuwi at may usapan kami----"

 

"Shh! wag ka maingay, kailangan mo sumunod sa amin para hindi kami malintekan ukie?"

 

"Anong ok, hindi ok dahil ako ang malilintekan pag hindi ako nakauwi,"

 

"Yong lintek mo galit lang, yong lintek namin pwedeng lamay,"

 

"Teka lang mga boss kidnapping na 't----" Hindi ko natapos ang sasabihin ko nang makapasok kami sa isang kwarto at nakita ko si Misbyutipol na nakatayo.

 

"I told them to bring you here." Lumakas ang tibok ng puso ko at pakiramdam ko ang daming daga na nag-unahan sa pagkatakbo palabas ng dibdib ko. Ang oa ng pakiramdam na ito dahil hindi ko ma-explain. Pero napa-iling ako dahil mukhang katapusan ko na.

 

Nakita kong sinenyasan niya ang dalawa na umalis na mabilis na tumakbo. Nakita ko rin siyang ngumiti nang umalis na ang dalawa.

 

"Saglit," habol ko saka kinalampag ang pintuan. 

 

"Don't worry, I wont do anything," sabi niya saka nagsalin ng alak at agad na ininum sabay upo sa isang mahabang sofa. "I just want to apologise regarding on my behaviour last time." Na-asiwa ako sa tingin niya kaya nag-iwas ako ng tingin.

 

Lintek kasing dibdib 'to, akala mo may disco sa loob at pati tiyan ko nakikiparty na hindi ko maintindihan. Yong utak ko nabablanko dahil sa tingin niya.

 

"Come, join me," Aya niya pero hindi ako kumilos at nanatili lang ako sa tabi ng pintuan. "You want me to come with you?" tanong niya.

 

"Hindi na," sagot ko saka dahan-dahan na naglakad palapit sa kanya.

 

"Set," sabi niya saka tinapik ang upuan na katabi niya. Kahit kinakabahan ako kasi ang ganda niya ngayon ay umupo pa rin ako saka tumingin sa paligid. "Feel at home," dugtong niya.

 

Nagsalin siya ng alak saka inabot sa akin pero tinanggihan ko. Mamaya lasingin pa ako nito at kung ano pa gawin sa akin.

 

"Hindi ako umiinom," Tumango lang siya at uminom ulit. Hindi sa hindi ako umiinom, ayoko lang siyang kainuman dahil naaasiwa ako. Isa pa, baka mamaya may balak siya na pikutin ako mahirap na.

 

"My apologise for what I did last time." Nakita ko ang pag ngiti niya at para na naman akong na-istatwa at napatingin na lang sa labi niya. Ang pula ng labi niya at naalala ko naman ang halik na ýon, pati ang lambot ng labi niya.

 

Lintek ayan na naman ang tiyan na may kasamang ewan.

 

"Galit ka ba sa ginawa ko?" Agaw niya sa atensyon ko.

 

"H-hindi," Oo kaya, inagaw niya sa akin ang first kiss ko eh.

 

"Good, kung hindi ka na talaga galit sa akin ay baka pwede mo akong saluhan uminom, ngayon lang naman dahil after nito ay hindi na kita guguluhin." Inabot niya sa akin ang isang bote ng beer.

 

'Paano kaya 'to ang bilis ko pa naman malasing.'

 

Huminga na lang akong malalim saka kinuha ang beer na inabot niya. Baka pag uminom ako ay hayaan na niya akong maka-uwi, isa pa mukha naman wala siyang balak na masama. Babae siya at kung meron man kaya ko siyang labanan. Lalaki pa rin ako at malakas. 

 

Napapikit ako sa sobrang pait at muntik pa maduwal nang tunggain ko ang alak. Hindi talaga ako sanay sa inuman pero para kay misbyutipol ay iinumin ko 'to.

 

Hanggang sa hindi ko namalayan na naubos ko na pala ang isang bote ng beer at kumuha ako ng isang pa.

 

"Pwede isa pa?" Hingi ko ng permiso saka kumuha ng isa pang bote. Hindi naman nagsasalita si misbyutipol pero pakiramdam ko ay lalo siyang gumanda.

 

"Misbyutipol, parang lalo ka gumanda, hek." Hindi ko alam kung dala ba ng alak kaya siya namumula o baka dahil sa sinabi ko. "Oi, namumula siya, hehehe," biro ko sa kanya pero hindi niya ako pinansin.

 

"Ano nga ýong pangalan mo misbyutipol? Alexa 'di ba?" tanong ko.

 

"Yup," simpleng sagot niya sabay inom ng alak. Bakit parang hindi siya nalalasing? Alak ko lang ba nakakalasing kanya hindi?

 

"Ako si Azrael, ang anghel ng kamatayan!" sigaw ko habang nakataas ang isang kamay. "Alam mo Alexa, maganda ka naman, sexy, saka mayaman, bakit hindi ka na lang maghanap ng ka-level mo." Bakit kasi ako pa ang napili niyang alukin pakasalan?

 

"Saka, kahit hindi ka magbayad, maraming magkakandarapa saýo, ang ganda mo kaya. Kung wala lang akong bebelabs, naku! Papakasalan kita kahit walang bayad, cute mo kasi eh, eeehh, tawa ka nga, ganda mo talaga kahit nakasimangot,"

 

"tss, daldal."

 

"Misbyutipol, medyo nahihilo na ako at baka magalit na sina mommy at daddy sa akin. Pwede ba akong umuwi na?" Paalam ko sa kanya dahil pakiramdam ko umiikot na ang paningin ko.

 

"Fine," sagot niya saka tumayo at may kinuhang papel at ballpen saka lumapit sa akin.

 

"Ano 'to?" takang tanong ko dahil umiikot na talaga ang mata ko at medyo madilim pa dito.

 

"A marriage contract," bulong niya sa tenga ko at pakiramdam ko dinaluyan ako ng kuryente sa buong katawan. Mas matindi pa noong nakuryente ako dahil sinaksak ko ang maling linya sa outlet.

 

"Kontrata?" tanong ko, ah, baka kontrata doon sa sinabi nang dalawa tungkol sa catering. 

 

Dahil lasing na ako ay pinirmahan ko ang kontrata saka aktong tatayo pero bumagsak ulit ako dahil sa hilo.

 

"Hehe, ok lang ako, ok lang talaga ako, nahihilo lang pero di lashing, makakauwi pa ako misbyutipol. Pwede na ako umuwi 'di ba?"

 

Nagulat ako sa ginawa ni misbyutipol at pakiramdam ko nawala lahat ng espirito ng alak sa akin. Tinapat niya ang mukha niya sa mukha ko at halos magkadikit na ang mukha namin.

 

"Yes, but not until I do this." Naramdaman ko na lang ang labi niya sa labi ko habang iniikot ang dila niya papasok sa loob ng bibig ko.

 

At ang sumunod na nangyari ay hindi ko namalayan, magkayakap na kami na naghahalikan at gumapang pa ang kamay niya sa katawan ko na mas lalong nagpawala ng utak ko.

 

"Time for honeymoon, love," bulong niya bago ako mawalan ng malay.