"Do we really need to attend that party?" tanong ko kay Ryleigh na ngayon ay nakatayo sa gilid ng kama ko at may hawak hawak na gown habang ako naman ay nakahiga sa aking kama. Pinapapili niya ako sa mga iyon kung ano ang gusto kong suotin sa gaganaping party mamayang gabi. I'm not really fond of parties. Mas pipiliin ko na lang matulog kesa pumunta do'n.
"Ano ka ba naman, Tanisha. Tayo ang main guest doon syempre dapat nadoon tayo," wika ni Ryleigh habang kinakamot ang ulo niya. Napapagod na yata siya sa kakakumbinsi sa akin. Ano ba naman kase 'yan eh bakit kase kailangan pang gumawa ng party para sa amin. Ano 'yon? Farewell party? Sakaling hindi na kami makalabas ng buhay doon? Tch.
"Hindi mo ba narinig ang sinabi ni Headmistress kanina? Mamayang gabi ay ipapakilala na tayo sa lahat bilang mga opisyal na kalahok ng battle royale. Maraming taga-labas ang dadalo. Mahalaga ang battle royale ngayong taon at minsan lamang ito mangyare sa kasa
"Ang kapatid ng Emperatrice.." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya at kusa akong napalingon kay Acheron.'1%' wika niya sa isip ko. Posible kayang.."Ma..may kapatid pa ba sila?" tanong ko ulit kay Ryleigh pero si Lucian na ang sumagot. "Meron. Si Headmistress." Nawiwindang ako sa mga nalalaman ko. Kung ganoon posibleng ang Emperatrice o si Headmistress ang ina ko?"Bakit niyo ba inaalam 'yan?" tanong ni Donovan."Thank you."Imbis na sagutin ni Acheron ang tanong nito ay pinasalamatan niya lang 'to. Muli kong sinulyapan ang bangkay at sa gilid nito ay nakatayo si Headmistress na wala man lang bahid na kahit anong emosyon ang mukha. Posible kayang ikaw ang aking ina.."Pero sino kaya ang pumatay sa kaniya? Sigurado akong magagalit ang Emperatrice sa oras na makarating sa kaniya 'to," pahayag ni Ryleigh."Bakit hindi natin imbestigahan?" suhesty
Ryleigh's point of viewPag-alis ni Tanisha ay siya namang dating ni Lucian. Hindi ko alam kung paano siya nakapunta dito gayong bawal ang mga lalake sa dorm namin. Hindi ko man alam kung paano siya nakapunta dito ay tiyak ko naman na alam ko ang dahilan ng pagpunta niya."Tuwing umaalis siya, kay Prince Acheron siya napunta hindi ba?" diretsong tanong niya. Nababakas ko sa kaniyang tono ang pagkalungkot at tuluyan na ngang bumagsak ang mga balikat niya nang tumango ako."May gusto ka kay Tanisha no?" kaswal na tanong ko sa kaniya.Nagulat siya pero agad din siyang tumawa. "Ganoon ba ako ka-obvious?" natatawang tanong niya. Kung alam niya lang, tanga na lang siguro ang hindi
Third person point of viewPrenteng nakaupo ang isang ginang sa kaniyang balkonahe habang nakangising nakatunghay sa kaniyang sinasakupan."Hindi ko lubos akalain na ilang taon ko na silang nililinlang," ani niya sa sarili at humalakhak nang nakapangingilabot. Natigil lamang siya nang may tumikhim sa kaniyang likuran. Tumayo siya sa kaniyang kinauupuan para tingnan kung sino ang kaniyang bisita."Kamahalan, naririto po ang hari ng—" hindi na niya pinatapos ang taga-sunod at sumenyas siya na papasukin na ang naturang hari. Pagka-alis ng taga-sunod ay siya namang pasok ng hari. Agad na sumilay ang ngiti sa labi ng ginang nang matanaw kung sino iyon.Bahagyang yumukod ang hari at hinagkan ang ginang. "Kamahalan, ilang taon na ang lumipas ngunit hindi parin ako masanay sa bago mong katauhan.""Huwag kang mag-alala aking mahal, sandali na lamang. Kaunti
"You are the lost princess?" gulat na tanong ni Olivia. Yes, si Olivia 'yong lumabas galing sa dulong cubicle. Pagka-minamalas ka nga naman oh."No. I'm not," matigas na sagot ko. Aalma pa sana si Ryleigh pero pinanlakihan ko siya ng mata. Sumiksik siya sa gilid ko at bumulong. "Hindi ko maatim na panoorin ang babaeng 'yan na binabastos ang isang prinsesa lalo ka na. Kakalbuhin ko na talaga 'yang kahit isa rin siyang prinsesa." Mas lalo ko lang siya pinanlakihan ng mata at bumulong pabalik. "Let me handle this woman.""Anong binubulong bulong niyo diyan?" mataray na tanong ni Olivia. Kung pwede ko lang isampal sa kaniya ang mga alam ko, ginawa ko na but this is not the right time for that. There's always a perfect time for everything. "So you are claiming that you are the lost princess?" she asked with her brow raised.I slowly shook my head and raised my brow higher than hers. "I did not claim anything,
"The headmistress is planning something," Acheron muttered. I nodded my head to show my approval. "Definitely." Lumingon-lingon siya sa paligid para siguro tingnan kung merong nakakarinig o nakakakita sa amin. Nang masiguro niyang walang nakakakita sa amin ay lumingon siya ulit sa'kin."Let's talk about this somewhere else."I know exactly where is that somewhere else. Nauna siyang naglakad papunta sa hide out habang ako naman ay naka-sunod lang sa kaniya. Tinitignan-tingnan ko din kung may nakasunod sa amin. Wala naman kaya napanatag na ako. Pag-akyat namin sa hide out ay nagdiretso agad siya sa paborito niyang upuan at ipinagsalin ang kaniyang sarili ng tubig at inubos ito sa isang tunggaan lang. Hindi naman siya uhaw na uhaw no. Pinapanood ko lang ang mga bawat galaw niya at hindi mo maipagkakailang isa nga siyang prinsipe dahil sa pino ng mga galaw niya."We need to find out her plan. Kung ang trono ang gusto niya pero
Third person point of viewMalapit sa hardin ng kanilang dormitoryo ay taas noong naglalakad si Lady Allison. Ang bawat kapwa estudyante niya ay nangingilag sa tuwing mapapatingin sa kanila ang naturang binibini. Kilala siya ng karamihan bilang isang tahimik at misteryosong anak ng heneral. Ni hindi nangiti o natawa, laging walang emosyon ang kaniyang mga mata. Wala rin itong masyadong kinakausap na kahit na sino kaya nananatiling misteryo ang kaniyang katauhan. Kung siya ay ipalalarawan sa mga taong nakasalamuha na niya gamit ang isang salita ang tanging masasabi lang nila ay 'tuso'.Hindi lingid sa kaalaman ng lahat na isang Sarzon ang binibini ngunit ang hindi nila alam ay ang kakayahan nito bilang Sarzon. Sa taong pamamalagi niya sa unibersidad ng Trealvale kailan man ay hindi nila nakitang ginamit ng binibini ang kaniyang mana. Ang kaniyang natural na kakayahan sa pakikipaglaban ay matuturing ng malakas, paano pa kaya
A violent nudge to my elbow had me jerk awake. Upon opening my eyes the first thing I saw was the annoyed face of Ryleigh, her eyebrows almost formed one line from creasing too much. Let me guess, I've been in a deep slumber and she's been waking me up for too long."Eto kape," wika niya at inilapag ang tasa ng kape sa lamesita malapit sa kama ko. Still half asleep, I jumped out of my bed almost carrying my limbs. I turned my slightly open eyes on the table and lifted the cup then smelled it. The aroma of caffeine ran down my nostrils. How much I love mornings and coffees. The smell still lingers. I was about to drink the coffee when I remember something. It's a memory of me drinking an awfully done coffee."What is this? If this is a caffeinated slug then I don't want it," I said and place the cup back on the table. I swear to myself na hindi na ulit ako titikim ng kape na 'yon. Iniisip ko pa lang ay parang masusuka na ako.
Nababalot ng katahimikan ang buong kwarto, tanging mga kalansing lang ng mga inaayos naming gamit at hangin ang maririnig. Isinilid ko sa lalagyan ng aking espada ang mapa at isinukbit 'to sa aking likod. Tahimik at walang sali-salitang naglakad kami papunta sa tapat ng forbidden garden. Bago pa man kami tuluyang maghiwa-hiwalay ay tinapik ni Ryleigh ang braso ko at si Miranda naman ay ginawaran ako ng ngiti. Ngiting hindi ko alam kung makikita ko pa ulit. Ang pakiramdam ko ay sasabak ako sa isang gyerang walang kasiguraduhan kung makakauwi pa kami ng kumpleto. Just by thinking about it, parang dinudurog na ang puso ko.Puno na ng mga estudyante ang palibot ng forbidden garden nang makarating kami dito at nasa unahan na rin si Headmistress at ang aming mga propesor. Tumabi ako kay Lucian na nakatayo sa tapat ng ikatlong gate. May limang gate ang forbidden garden at kada isang gate ay isang pares ng kalahok lang ang pwedeng pumasok.
I never knew this day would come. It was delayed, but it did come. Parang kailan lang nang pinapanood ko siyang lumakad sa altar patungo sa ibang lalake, ngunit ngayon heto siya at naglalakad patungo sa akin.After the explosion that day I thought we were done for. I thought she overdid it again, and bursted into flames. I thought I'm gonna have to mourn for her death for the second time. But then the sky cleared, someone with dark wings was carrying Tanisha on his arms—he was Vhuther, he said—the deity of death. He saved her. He saved us and killed the thief.I'm trying my best not to tear up when my eyes laid at my beautiful wife. I waited for this for years. After Lucian died, I never made any move in respect of his death. Nagsimula lang akong manligaw pagkaraan ng tatlong taon—with the help of my son and Lucian's daughter."Naiyak ka na.." rinig kong bulong sa akin ni Donovan na nakatayo sa gilid ko."Parang hindi ka umiyak nang ikas
It has been four hours since the disappearance of Mikayla and Ace. Everyone is frantic with worry, especially my son and Donovan who arrived minute after he was informed of what had happened. They sent out mudguard tropes all over Trealvale in command of Ryleigh. We've decided not to bring this problem to the Emperatrice as she already have quite a handful of problem of her own. We are determined to solve this on our own before the Battle Royale tomorrow. "Could it be that he kidnapped Mikayla?" I asked. Donovan glared at me. "My son would never do such thing!" "I'm just listing out the possibilities," I defended. "He can teleport, and according to my son they disappeared. Tell me why shouldn't I be suspicious of your son?" I added. "Don't.." Ryleigh pleaded as she gripped tightly on Donovan's arms, keeping him from attacking me. I may be crossing out of line here, but at least I'm being thorough. For some reason I couldn't read Ace's mind since we me
Matapos mag-usap ng mag ama ay kanila ng dinaluhan sina Mikayla at Ace sa may sala. Naabutan nilang nakasubsob ang mukha ni Mikayla sa kaniyang mga kamay habang si Ace naman ay nakatayo sa gilid nito at marahang tinatapik ang likod nito. "Her eyes," Ace mouthed.Naalarma si Atticus at nagmadaling lumapit kay Mikayla at iniluhod ang isang tuhod, "Miks.." aniya sa dalaga. Nakakunot ang noo nito nang mag-angat siya ng tingin. Nagtataka sa ngalang itinawag sa kaniya ni Atticus."Kulay asul na ang mga mata ko.." wika ni Mikayla habang ang mga luha sa kaniyang mga mata ay nagbabadya nanamang tumulo. Dumapo ang mga mata ni Atticus sa nanginginig nitong kamay at kinuha ito pagkatapos ay ikinulong sa kaniyang palad."We'll be in haste," paniniguro niya bago sumulyap sa kaniyang ama."Matutuloy ba bukas ang Battle Royale?" biglaang tanong ni Ace.Sinipat siya ng tingin ni Acheron na parang kinikilat
Napaigtad si Atticus mula sa kaniyang pagkaka-upo nang lumagabag ang pinto at iniluwa nito ang hinihingal na si Ace na sapo sapo ang kaniyang dibdib."What was that?!" sigaw ni Mikayla na humahangos pababa ng hagdan.Tamad na tumayo si Atticus at hinarap si Ace, "Muntik ka nanaman bang mahuli ng pinagnakawan mo?" mapambintang na tanong kaagad niya dito. Ang paalam kasi nito sa kanila ay makikibalita lang ito kung saan gaganapin ang unang paligsahan pero heto siya ngayon at mukhang may ginawa nanamang hindi maganda."Hi—hindi.. Teka.. Hi..hihinga lang a—ko," hirap na hirap na bigkas niya habang sapo sapo pa rin ang dibdib at nakatungo."Ganito.. Kanina nagpunta ako sa may—plaza! At alam niyo ba ang nalaman ko?!""Ano?" bagot na tanong ni Atticus at Mikayla.Inirapan sila ni Ace at saka mahinang hinampas ang kanilang mga braso. "Magkunware naman kayong interesado kayo," ani nito."Oh my god! Hala, ano 'yon?!" eksaherad
Acheron's Point Of ViewNamayani ang katahimikan habang lulan kami ng isang kar'wahe patungo sa himpilan ng Emperatrice. Inihahanda ko na ang aking sarili sa muli naming pagkikita ni Tanisha. I wonder what her reaction will be once she sees me. Will she be happy? Because I know I would be."Bakit ba hindi na lang tayo mag-teleport papunta doon? Don't tell me you're losing your touch?" inip na tanong ko kay Donovan na naka-upo sa tapat niya at akap-akap sa isang bisig si Ryleigh. Inalis ko ang tingin ko sa kanila dahil sa pagka-inggit. Sana'y lahat, hindi ba?"Huwag mo naman masyadong ipahalatang excited kang makita si Tanisha," pang-aasar nito. Inismiran ko lang siya. Excited? More than anything, I'm scared. But yes, there's a little excitement."May proteksyon ang himpilan ng Emperatrice, hindi basta basta makakapasok doon—kahit na ako," pagpapaliwanag niya.
Hindi na mabilang ni Acheron kung ilang buntong-hininga na ang kaniyang pinakawalan simula nang itinapon siya dito sa kulungan. Madilim dito, at saradong sarado. Pakiramdam niya ay anu-mang oras mauubusan na siya ng hangin. Ngunit higit sa kaniya ay mas nag-aalala siya sa kaniyang anak at kay Mikayla. "Ilabas na ang bandido at iharap sa hari!" rinig niyang sigaw ng tao sa labas ng selda niya. Hindi niya talaga alam kung bakit siya napagkamalang bandido. Dahil ba sa suot niyang balabal sa mukha? Dahan-dahang bumukas ang pinto, at sa wakas ay nakakita na rin siya ng liwanag. "Halika na!" marahas siya hinatak patayo ng isa sa mga bantay at tinanggal ang kadenang naka-gapos sa kaniyang kamay. Napangiwi siya ng bumalakit ang hapdi sa kaniyang pala-pulsuhan dahil sa higpit ng pagkakatali sa kaniya. Nakatungo lamang siya habang hatak-hatak siya ng dalawang kawal, panaka-naka rin siyang itinutulak ng mga ito tuwing nahuhuli siy
Third Person's Point of View Halos mabingi ang mga tao sa sunod-sunod na pagsabog. Nagmamadali silang magtago sa kani-kanilang mga tahanan nang maaninag nila ang parating na mga kawal ng kaharian ng Dredmore na may bitbit-bitbit na mga armas. "Natagpuan ko na sila!" anunsyo ng isa sa kanila pagkatapos ay itinuro ang nag-iisang karwahe na naglalakbay sa himpapawid. Wala namang inaksayang panahon ang mga kawal at nagpakawala sila ng mana patungo sa karwahe dahilan para mawalan ng kontrol ang nagpapatakbo nito, at unti-unti itong bumagsak. Kani-kaniyang silong ang mga kawal sa bubong nang makitang malapit na itong bumagsak sa lupa, at tuluyan na nga itong bumagsak. Nagkalat ang pira-pirasong parte ng karwahe at sa gitna nito ay may tatlong tao na nababalot ng yelo. Ang isa sa kanila ay naka-akap ang mga bisig sa dalawa. Pinalibutan sila ng mga kawal, habang nakatutok ang mga armas nila dito na para bang sila ay isang pangan
"Mikayla," tawag ko kasabay ng pagkatok ko sa kanilang pinto. I went straight to her house after my argument with my father. I've made up my mind. I'll bring her to Trealvale with me. Pwede namang ako na lang mag-isa ang bumalik sa Trealvale ngunit iniisip ko kung paano si Mikayla. She doesn't know how to control what she possess. She might unintentionally hurt someone and as someone who went through that—I don't want her to go through it too.Nang makailang katok na ako at hindi pa rin ako pinagbubuksan ng pinto ay minabuti ko nang umakyat sa bintana ng kaniyang silid. Nakabukas naman 'yon kaya't walang hirap akong nakapasok.Naabutan ko siyang mahimbing na natutulog. Marahan kong tinapik ang kaniyang balikat upang gisingin siya. "Mikayla.." tawag ko sa ngalan niya.Pinanood ko kung paano unti-unting dumilat ang kaniyang mga mata hanggang sa nanlaki ito sa gulat. "What the hell?!" bulyaw niya bago siya nahulog sa ka
Atticus' Point Of ViewI grabbed every clothes in my locker and searched for sunglasses. I can't go out there with my eyes like this. I still can't believe what happened. For years, I've been trying to bestow one of my elemental mana to a mundane but it never worked. They always end up dead. Why work now? Most certainly, why her?I glance at her. She's seating at one of the wooden benches inside the locker room with her eyes glued to her trembling hands. She must have been so shocked. Of course, she is. I would too if I am the mundane and that happened to me."Wear this," I said and threw my shirt and jersey short at her.She looked at me as if she was trying to kill me with a death glare. "Bakit kailangan pang ibato kung pwede namang iabot? Wala talagang manners," she whispers under her breath though I can still hear her then she stormed out of the locker room and paved her way inside the shower