Full charge na si Amiro nang dumating si Lucas sa unit ni Avery. Binuksan niya ito, at ang sabi ng robot, "I express my gratitude for recharging me, my young master."Biglang nag-error sound at nagkulay pula ang ilaw nito matapos siyang i-scan, "Oh...it appears you are not in optimal condition, experiencing a depletion of energy reserves and hunger. I have conducted a comprehensive scan of your physical state. It is imperative that you partake in sustenance."Binaliwala niya iyon at kinausap lang ito, "I have questions, Amiro.""I am fully receptive to your inquiries, and I shall endeavor to provide responses within the realm of my capabilities, Young Master," ani naman ng robot."Isn't all of this recorded in your system, including our past conversations since when I was a child?" tanong naman niya, pinupunasan ang kaunting alikabok nito sa ulo."Affirmative, young master. The entirety of our interactions is indelibly etched within my system, ready to be summoned at your behest," sag
Padabog na nilapag ni Avery sa ibabaw ng lamesa ang pagkain na hinahain niya para kay Lucas. Gising na kasi ito at kasalukuyang nakaupo sa harap ng lamesa. Balak kasi nitong umalis kanina naman pero pinilit niya, nagawa pa niyang sampalin para matauhan at ngayon sabog itong nakaharap sa pagkain. "Pagkatapos mong kumain maligo ka, kasi nangangamoy ka na," malamig niyang sabi, at pagalit pang inabot dito ang kutsara at tinidor. Napatingin ito sa kaniya, pulang-pula ang mga mata nito, ang lalaki ng eyebags, "Still mad at me?" "Still hate you," pagtama niya at tumalikod. Pumunta siya sa sala at nagsalita, "Ubusin mo lahat iyan. Ako pàpàtày sa'yo kapag hindi."Naka-off si Amiro kaya walang sumasabat sa pagtatalak niya. Pumasok lang siya sa kwarto at hinanda ang damit pati panligo nito. Pero pagsara niya ng pinto, hindi na siya makapagpigil ng emotion niya dahil sa awa niya rito. Halata kay Lucas ang sobrang stress, depressed, emotionally tormented. Bawat kilos ng orbs sa mga mata nito
Sinundan naman ni Avery si Lucas. Hindi niya alam kung saan ito pupunta, pero sinundan lang niya at tinawagan niya si Ace. "Masyado siyang agresibo ngayon, sundan mo lang baka magpadalos-dalos iyan at mapahamak," sabi naman ni Ace sa kabilang linya. "Ikaw. Ano plano mo?" tanong niya rito. "Sabihin mo sa akin mamaya kung nasaan kayo, at pupunta ako," sabi naman nito"Hindi ka ba magpapahinga?""Walang pahinga kung malalagay sa dilikado iyan," katwiran naman nito. Napatango siya at nakita niya na lumiko ang sasakyan ni Lucas, sinundan naman niya gamit ang sasakyan niya. "Sige, tawagan kita mamaya ulit."Binaba niya ang phone at tuloy lang sa pagmamaneho. Sa hospital nga pumunta si Lucas, kaya tinawagan niya ulit si Ace. "Ano? Saan na?" tanong nito sa kabilang linya. "Dito sa hospital, siguro kukunin nito ang DNA," aniya. "DNA nila ng daddy niya?" tanong nito."Siguro kasi iyon lang naman ang DNA na alam kong pinaasikaso niya kay Uncle.""Ah...sige, punta ako." Ito naman ang nagba
Sa kabilang banda naman, hinintay lang nila Stella na makaalis sila Jaxon at mga tao nito. Tiniis niya kanina ang pananakit nito sa ina niya at kinimkim lang niya ang galit. Alam niyang makakaganti rin siya. Nang tahimik na, sumilip siya ganoon din si Justin. "Iligtas mo ang mommy mo, ako bahala sa mga bantay," bulong ni Justin at tumango siya. Umalis ito sa likuran niya, pumunta lang ito sa madilim na bahagi. At siya naman naghanda ng patalim. Hinintay muna niyang malinis ni Justin ang mga bantay na malapit sa kwarto ng ina niya at maya-maya nagpakita ito sa liwanag ng ilaw at sinenyasan siya. Tumango siya rito at kumilos agad. Sarado ang kwarto, kaya ginamit niya ang hairpin niya para buksan ang naka-lock na doorknob. Napabuga siya ng hininga, nang mabuksan niya ito. Sobrang dilim sa loob, at tumawag siya, "Mom?" pero pabulong lang iyon. "Stella?" sagot agad nito. Ginamit niya ang phone niya para hanapin ito kung saan ito banda. At nakita niya itong nakatali sa upuan. Duguan a
Nag-enjoy na talaga si Avery at Lucas sa init na pinagsasaluhan nila. Tanggal na lahat ng damit sa kanilang katawan at pareho na silang nasa kama, tuloy lang sa ginagawa. Tila ba'y nawala na ang galit ni Avery rito, dahil lang sa mga halik at yakap. Parang ayaw na niyang magalit, at gusto na lang niyang hayaan ang sarili niyang mahalin ulit ito. Pakiramdam niya kasi wala na siyang matitikmang halik na kasing tamis at init ng halik nito. Wala na siyang matitikman na yakap na kasing higpit at sarap sa mga yakap nito. Higit sa lahat, para sa kaniya perfect size itong si Lucas. Laki at haba na hindi na niya dapat pakawalan pa. Humigpit ang kapit niya sa buhok nito, tila ba'y hindi na nila alintana ang lugar na kinaroroonan nila. Masyado narin itong magalaw sa ibabaw niya at maging ang hawak nito sa dibdib niya ay nanggigigil niya."I'm cümmïng..." bulong nito. Ümüngól siya, "Sige lang, diyan lang." Lumiyad pa siya, at binuka pa ng mas malaki ang mga binti niya. Malayang-malaya itong
Basag na basag na talaga si Lucas. Awang-awa na siya rito, na paulit-ulit na tinatanong ang salitang, "Where's my dad?"Umiiyak ito na parang bata, na iniwan ng ama. Nakahawak lang si Fawn sa dibdib, nagugulat at siya naman, parang nadudurog ang puso niyang nakikitang ganoon si Lucas. Umupo siya sa harap nito, at pinatuwid sa pagluhod dahil kulang na lang gugulong ito sa sahig. Niyakap niya ito, at hindi niya alam ang sasabihin. "They will pay for what they did to us." Nanginginig ang mukha nito habang sinasabi iyon. "I will crush them all."Kahit sa braso niya, pumatak ang luha nito. Alalang-alala na umupo si Fawn sa harap nila. Nalilito kung hahawakan ba si Lucas o hindi. Nanlalabo rin ang paningin niya na nakatingin rito dahil sa pag-iyak niya. "I'll be with you," determinadong sabi niya. Tumangu-tango si Fawn, na sang-ayon sa kaniya. Dumugtong siya, "But just stay relaxed and don't let your emotions take over."Humagulhol ulit ito, napakuyom ang kamao na nakatukod sa sahig. "B
Hindi kumibo si Jaxon pero makikita niya sa reaction nito ang gulat lalo na sa pagkunot noo nito. "Surprise!" animo'y cunning na maldïtàng sabi ni Stella. "You thought I was your ally, but I'm not."Nagpalipat-lipat ang mga mata niya sa mga ito. Habang si Lucas naman nakatitig lang ng masama kay Jaxon at binibigyan ng moment ang kapatid na magyabang dahil naka-take over ito kay Jaxon. Yakap lang nito ang robot na parang batang may dalang manika.Tumaas ang sulok ng labi ni Jaxon. "I already know who you are, Stella, because Avery mentioned you on the day of their ruined wedding day." Nang-aasar pa talaga itong umismid kay Lucas. Si Fawn naman, nagtago na talaga sa likod niya dahil tutukan na ng mga baril ang nakikita nila. "Oh... well, congratulations to you then," asar naman ni Stella, humakbang pa palapit. "But did you even realize that I've been shadowing your every move, unearthing the truth about my mother's whereabouts? You made the mistake of feigning ignorance about me, whi
"No Ave, stop! Kumalma ka! Matamaan mo si Lucas!" sigaw ni Ace na inaagaw ang baril sa kaniya. Natigilan siya kasi nga nasa ibabaw ni Jaxon si Lucas at inaawat din ni Stella. Nakuha ni Ace ang baril sa kaniya, at niyakap siya ni Fawn. "Calm down, Ave.""You'll pay it, you bastard! I swear, I'll make you suffer!" Binubugbog naman ni Lucas si Jaxon. "You're killing him, Lucas!" Pigil ni Stella rito. Si Justin naman pinulot ang baril na hinagis ni Lucas kanina. "Tulungan mo ako, Justin!""Pulled him off! Lucas, stop!" tarantang sigaw naman ni Ace kasi sa kaniya ito nagpipigil. Kasama nito si Fawn. "How dare you!" Iyak pa niyang sigaw. Nabubuhat na siya ni Ace dulot nang pagwawala niya. "It was you all along! You manipulated me like a heartless beast! You will pay for every ounce of pain you've inflicted on me! I'll put you on jail!" Nasa baywang niya ang braso ni Ace at tuloy siya sa pagpupumiglas. "Give that to me!" utos ni Ace kay Fawn na hawak ang baril at takot na takot ito. Bini