Chapter 4

************************************

DEADLY SIN

************************************

(Dylan's POV)

Heto ako ngayon. Nakatitig sa maamong mukha ni Shann. She's f*cking innocent but--- sh*t I can't help it!

Oo mali yung ginagawa ko sa kanya pero hindi mali ang nararamdaman ko. Totoo ito.

Inabot ko ang mukha ni Shann at dahan dahang hinahaplos. Bumaba ang tingin ko sa labi niya. Nakakaakit. Di ko mapigilan ang gusto ko na mahalikan siya. Akmang hahalikan ko sana siya ng biglang may disturbo.

(Shann's POV)

Naalimpungan ako ng tumunog ang cellphone ko. Nagulat pa nga ako ng pag- mulat ko ang lapit ng mukha ni Dylan.

Iniwas ko na lamang ang tingin ko dito at umalis sa pagkakahiga saka kinuha ang skirt ko na nasa sahig.

"Hello?" Bungad ko agad ng makuha ko ang cellphone ko.

"Nasaan ka?" Alam ko seryoso siya ngayon. Kahit hindi ko makita ang mukha niya alam ko ang reaksiyon niya.

"A-ah n-nasa b-bahay" nauutal kong sagot.

'sh*t bakit ko sinabi?'

"Sino kasama mo diyan? Si Dylan ba?" Nagulat naman ako sa sinabi niya.

'bakit alam niya?' tanong ko sa sarili ko. Tumango naman ako kahit di niya nakikita.

"O-oo si Dylan-- k-kasama ko" sabi ko habang nakatingin sa gawi ni Dylan. Nang magtama ang mga mata namin ay iniwas ko agad.

'Inaakit ba niya ako?' nakakagat labi kasi ito at kumindat pa sakin. Kung nang- aakit siya. Ang laki ng epekto sa'kin.

"Ok mag- ingat ka ha, mahal na mahal kita s**** ** ** ** ***********" ako lang ba? O may meron pa talaga siya'ng binulong? Err di ko marinig eh ang hina ng boses niya.

"Mas mahal kita, Dric" sagot ko na lamang.

Pagkatapos ay in- end na niya. Di niya kasi gusto ang go- goodbye thingy na iyan. Tumingin ulit ako sa gawi ni Dylan. May katawag pala siya.

"Don't be stupid--- tsk!--- " bigla niyang binabaan ito. Sa tingin ko?------ 

'girlfriend niya yun' nagkibit balikat na lang ako at pumasok na sa CR.

(Mika's POV)

Di ko maiwasang di umiyak dahil sa pagiging cold niya sakin. Binabaan niya ako niya ako ng tawag. Hayst kailan ba magbabago si Dylan? Simula noon ganyan na siya. Di ko alam pero nahulog agad ako sa kanya. Ayy ewan, di ko alam kung bakit niya ako naging girlfriend. Oo sinagot ko siya kahit hindi siya nanligaw sakin pero iba kasi. Parang may iba...

Minsan mabait siya sakin pagkaharap namin si Shann. Shann is my childhood bestfriend.

Nakilala ko si Dylan dahil kay Shann. Noong kita ko pala kay Dylan--- nahulog agad ako sa kanya. Sinabi ko pa nga kay Shann na may gusto ako sa bestfriend niya na si Dylan. At ayun... Tinulungan niya akong mapalapit sa kanya. Dahil sa plano niyang Arrange Date--- ang saya ko noon ngunit inihip ng hangin. Lilipad din pala ang saya.

Napangiti nalang ako ng mapait at tumulo nalang bigla ang luha sa aking mga mata noong maalala ko ang araw yun.

FLASH BACK

Hindi ako mapakali dahil sa titig na binigay ni Dylan sa akin. Halos sasabog na ako sa kilig. Kahit expression less yung mukha niya? Nagustuhan ko siya.

"Dylan--" pagsimula ko ngunit inunahan niya ako.

"Stop pushing yourself to me, Miks"straight to the point niyang sabi at diretso ang tingin sa aking mga mata.

Iniwas ko na lamang ang tingin ko sa kanya at yumuko habang pinipigilang di umiyak.

"I know" iniwasan kung mautal habang sabihin yun. Ang sakit kasi--- crush palang yan masakit na.

"I just want you to know that--- I like you, Dylan" sinalubong ko na ang tingin niya at doon na tumulo yung luha ko.

'mahal ko ba siya? Bat ang sakit sakit?' tanong ko sa aking sarili.

"The feelings is not mutual, Miks. Tsk! Your just f*cking wasting my time" matigas niyang sambit at tumayo na habang nakapamulsa.

Iyan-- iyan ang dahilan kaya't nagustuhan ko siya. Arggg nagustuhan lang ba talaga? O mahal ko na siya?

Naiwan na lamang akong nakayuko at umiyak doon sa Hugot Cafe.

My hugot for today...

Gusto ko sana magpakatanga,

Makuha ka lang at makasama.

'hahaha ganito pala ang feeling na mabusted?' I think ganito nga.

END OF FLASH BACK

Yeah parang nagpakatanga na nga ako-- ayy hindi PARANG, totoo ngang nagpakatanga. Gusto ko lang iparamdam ang pagmamahal ko sa kanya.

Ok lang na magpakatanga diba? Lalo na pag meron pa'ng pag- asa.

(Dric's POV)

Nakangiti kong binaba ang tawag. Kahit palagi ko narinig yung katagang 'mas mahal kita, Dric'. Ang laki ng epekto sa akin. Masaya at masarap sa pakiramdam. Wooh! Grabe ang magagawa ng pag- ibig! Nakakapagbabago ng lahat.

Umalis ako sa pagkasandal sa pader at nagsimula ng maglakad paalis sa rooftop.

"Mika? Ikaw pala anong ginagawa mo dito?" Tanong ko ng makita ko siyang nakaupo sa hagdan. Parang di ako narinig o napansin? Di kasi siya lumingon o nagsalita.

Bumaba pa ako at lumebel sa mukha niyang nakatulala. Nagulat ako ng tumulo ang mga luha niya.

"Hey are you ok?" Gusto ko sanang batukan ang sarili ko dahil sa stupid question ko sa kanya.

"Ok lang ako-- namimiss ko lang si D-Dylan" sabi niya at ngumiti ng kunti.

Napangiti nalang ako at ginulo ang buhok niya kaya ayun--- tinapik niya ang kamay ko sabay ayos sa eye glasses niya. Di naman siya nerd. Well sabi ni Shann na kaya nag- eeye glasses siya dahil di niya naiinag ng maayos pagnasa malayo yung isang bagay. Minsan minsan lang niya naman susuotin yun. Cute naman siya kahit may eye glasses.

Naging boyfriend niya si Dylan at hindi namin alam kung niligawan ba niya ito? Di kasi halata eh. Kasi naman di man lang sila nagpapansinan nun na para bang diring diri sa isa't isa?

"Tumayo ka na diyan, may pasok pa tayong papasukan" sabi ko at iniwasang isipin si Shann. A- absent ata siya, eh.

Naramdaman ko namang nakasunod siya sa akin kaya binabalewala ko na lamang at seryosong tinatahak ang danaan.

************************************

Yows! Huweeee how's your reading? And oh! How's my

english and hugot? 😂 Takte, hirap na hirap ako mag- english ha! Hahah! By the way thanks for reading and following!