ANO KA NGAYON MARENG ACE? HAHAHAHA
BLYTHE JULIANNA (ACE)... "Putang'ina mo Luke! Sino ba ang hindi matatahimik kung isinampal mo sa pagmumukha ko kung sino ka sa totoong buhay! Fvck! Hindi pumasok sa isip ko na isang Rogue ang taong nakilala ko, kinaiinisan ko noong una at kalaunan ay minahal. Damn!" hindi napigilan na pagmumura n'ya rito. Malakas itong tumawa na parang aliw na aliw sa kan'yang reaction. Totoo naman kasi ang kan'yang sinabi sa lalaki. Literal at totoong nagulat s'ya ng malaman mula mismo sa bibig nito na ito ang Rogue na pinag-uusapan ng lahat at madalas n'yang maririnig ang pangalan nito sa mga meeting ng mga supremo at opisyal ng bawat agensya. Mahina lamang na natawa ang lalaki sa kan'yang pagmumura ngunit s'ya ay hindi pa rin makapaniwala sa lahat ng kan'yang nalaman. Para pa rin s'yang nakalutang at iniisip kung paano n'ya nakilala ang isang Rogue ng MBIA. "Hey! That's enough! Rogue man ako sa ahensya but I am still a human na mahal na mahal ka. Ako lang to sweetheart, si Luke na patay na patay
BLYTHE JULIANNA (ACE)... Magana s'yang kumakain at ngayon n'ya lang napansin na gutom na gutom pala s'ya. O baka dahil si Luke ang nagluto at sobra s'yang nasarapan sa timpla nito kaya naparami ang kan'yang kain. Sinimot n'ya ang natirang corn soup sa bowl at hindi n'ya napigilan ang mapadighay ng malakas pagkatapos. "Oppsss! I'm sorry," paghingi n'ya ng paumanhin sa lalaki sabay takip ng palad sa bibig. Mahina lamang na natawa si Luke habang hindi inaalis ang tingin sa kan'yang mukha. "For an assassin, you are so cute, sweetie," papuri nito. Umikot ang kan'yang eyeballs ng marinig ang sinabi ng kasintahan. "Diabetic ka ba?" wala sa sarili na tanong n'ya rito. Nagsalubong ang kilay ni Luke at kita sa hitsura ang pagtataka. "No! Why? Bakit mo naitanong yan?" salubong ang mga kilay na tanong ng binata sa kan'ya. Kibit-balikat na tinusok n'ya ng tinidor ang isang piraso ng karne at agad na ipinasok sa kan'yang bibig. "Wala lang! Puro kasi matatamis na salita ang lumalabas d'yan sa
BLYTHE JULIANNA (ACE)... They spend the night cuddling, kissing and hugging each other. Pakiramdam n'ya ay ayaw ng umalis ni Luke sa tabi n'ya at palagi na lamang itong nakadikit sa kan'ya. Ganon din naman s'ya rito na kahit ngayon n'ya lang naranasan ang magkaroon ng ibang lalaki sa buhay n'ya maliban sa kan'yang mga kapatid, ama, mga pinsan, mga tiyuhin n'ya, mga ninong at mga lolo n'ya ngunit pakiramdam n'ya ay parang matagal na nilang ginagawa ang ganitong bagay ni Luke. Komportable s'ya sa lalaki at wala s'yang ilang na nararamdaman sa pagdikit ng kanilang mga balat. Parang may sariling isip ang kan'yang katawan na alam nito ang ginagawa at kilala nito ang katawan ni Luke. "What are you thinking? Hmmmm!" nagbalik lang s'ya sa kan'yang sarili ng marinig ang paos na boses ng lalaki. Nakayakap ito sa kan'ya mula sa likuran at pareho silang nakasalampak sa beanbag na nasa balkonahe ng bahay ng binata. Saksi ang maliwanag na buwan at mga butuin sa kanilang pagyayakapan at paglalam
BLYTHE JULIANNA (ACE)... "Sweetheart! Lumabas ka na d'yan, please," tawag sa kan'ya ni Luke mula sa labas ng pintoan ng banyo. Pagkatapos n'yang makita ang malaking sawa ng binata ay napatakbo s'ya sa banyo at nagtago. Pinapaypayan n'ya ang kan'yang sarili dahil pakiramdam n'ya ay lalagnatin s'ya dahil sa sobrang init. Ramdam n'ya rin ang init sa kan'yang pisngi at ng silipin n'ya ang kan'yang mukha sa salamin ay nakita n'ya na sobrang pula ng pisngi n'ya. "Gosh! Bakit ba kasi naalis ang towel na nakatabon sa ano n'ya! Ang tanga-tanga mo talaga, Ace!" kastigo n'ya sa sarili. "Gaga! Very soon ay mahahawakan mo na rin yon kaya kumalma ka!" sabat naman ng kan'yang isip. "Shut up!" pagpapatigil n'ya rito na sarili lang din ang kaaway. Naihilamos n'ya ang kan'yang palad sa mukha at nasabunotan ang kan'yang buhok. "Julianna! Please, open the door sweetheart," narinig n'yang pakiusap ulit ni Luke mula sa labas. Nagkulong kasi s'ya sa banyo pagkatapos ng nangyari kanina. Pinaypayan n'ya
LUKE FRIEDRICH...He feels like he is in the cloud nine the whole day. Ang buong araw na magkasama silang dalawa ni Ace ay isang napakagandang bagay na nangyari sa buhay n'ya."Hey babe, are you ready?" nagbalik lang s'ya sa kan'yang sarili ng marinig ang boses ni Ace. Nasa kabilang silid ito at s'ya naman ay nasa kabila din at dito nagbihis.Natatawa na lang s'ya sa tuwing maalala n'ya kanina kung paano ito natakot ng biruin n'ya ito na magbibihis sila ng sabay.He knows that Ace is innocent and he is proud to say that he is the first man in Ace's life and he will treasure it for the rest of his life.Kaya kahit gustong-gusto n'ya na itong angkinin ngunit nagpigil s'ya dahil malaki ang respeto n'ya sa kasintahan at mahal n'ya ito."I'm nearly done, sweetheart. Do you want to come in?" tanong n'ya rito."Are you decent?" pasigaw na tanong nito mula sa labas na ikinatawa n'ya."Ahmmm! Half!" pilyong sagot n'ya sa dalaga."Half what? Which part is decent?" dagdag pa nito. At hindi n'ya
LUKE FRIEDRICH... Ilang segundo pa ang itinagal nila sa sasakyan bago bumaba. Inalalayan n'ya si Ace at magkahawak kamay silang naglakad patungo sa entrance ng mansyon. Maraming sasakyan sa labas at hindi maipagkakaila na mga mayayaman lahat ang nasa loob. Patunay lamang ang mga nakahilera na mamahaling sasakyan na nadadaanan nila. Nakaramdam s'ya ng kaunting kaba ngunit alam n'ya na kaya n'yang harapin ang pamilya ni Ace. At isa pa ay kasama n'ya ang dalaga at alam n'ya na hindi s'ya pababayaan nito sa loob. "Are you okay?" tanong sa kan'ya ni Ace ng mapansin ang kan'yang pananahimik. "Yeah! I'm fine, sweetie," nakangiti na sagot n'ya rito. Kibit-balikat lamang ang sagot nito sa kan'ya at ibinalik ang atensyon sa unahan. "Good evening, senyorita Ace," narinig n'yang bati sa kan'ya ng mga naka uniporming taohan ng mga grandparents nito ng makita sila. "Good evening! Kamusta kayo?" balik bati at pangungumusta ng dalaga sa mga ito. Nagmamatyag lamang s'ya kay Ace at masasabi n'y
LUKE FRIEDRICH... "Don't touch my wife!" dumadagundong ang boses na sigaw nito sa kan'ya habang papalapit sa kanilang kinaroroonan ng ginang. "Oppss! My bad! Handa ka na bang masuntok ng asawa ko, Muller?" ngising demonyo na tanong ng ginang sa kan'ya ng tingalain s'ya nito. "Fvck!" lihim na mura n'ya sa isip dahil mukhang alam n'ya na kung ano ang inihanda nitong patibong para sa kan'ya "Hey baby! Is everything alright?" nakangiti na tanong ng ginang sa lalaki na papalapit sa kanila na walang iba kundi ang lolo ni Ace. "Not until I saw someone touching you! Who is he?" dumadagundong ang boses na tanong ng lalaki sa asawa nito at matalim ang tingin na ipinukol sa kan'ya ng tapunan s'ya nito ng tingin. "Good evening sir, my nam—," "Hindi ko kailangan ang pangalan mo. Get your fvcking hands off from my wife and leave!" nangangalaiti sa galit na taboy nito sa kan'ya. Lihim n'yang naikuyom ang kan'yang mga kamao habang pigil ang sarili na hindi ito masagot. "Drake! Masyado kang OA!
BLYTHE JULIANNA (ACE)...Kanina pa s'ya hindi mapakali. Hinahanap n'ya si Luke ngunit hindi n'ya makita ang kasintahan. Kasama nito ang kan'yang lola kanina at nakita n'ya na ang abuela na kanina pa dumating sa garden ng mansyon nito kung saan ginanap ang kaarawan ngunit hindi nito kasama si Luke.Hindi din s'ya makalapit rito dahil pinalibutan na ito ng mga kaibigan para batiin. Nagbuga s'ya ng hangin at nagpalinga-linga sa paligid para hanapin ang kasintahan."Hey honey, bakit parang balisa ka? May hinahanap ka ba?" nagulat s'ya ng biglang may nagsalita. Nang lingunin n'ya ito ay nakita n'ya ang kan'yang ina na papalapit sa kan'ya."Nay!" tawag n'ya rito at sinalubong ang ina para yakapin at bigyan ng halik sa pisngi."You look stunning, honey. Kanina ka pa ba? Nasaan ang mga kaibigan mo?" sunod-sunod na tanong nito at pinuri ang kan'yang suot. Kahit si Luke kanina ay napanganga ng makita ang kan'yang suot. Katunayan ay wala namang special sa suot n'yang damit.It's a simple spaghet
BLYTHE JULIANNA…Pangatlong linggo niya na sa bahay ni Luke at wala naman siyang naging problema. Malaki din ang ipinagbago ni Leon sa loob ng tatlong linggo na siya ang nag-aalaga dito. Nagkaroon na ng laman ang pisngi ng kaniyang anak at madalas na rin itong ngumingiti. Ayon sa mga kasama ni Luke sa bahay ay ibang-iba na si Leon ngayon kaysa noong hindi pa siya kasama nito.Tunay nga ang kasabihan na iba talaga kapag ang ina ang kasama ng anak. Naisip niya na sana kung noon pa sila magkasama ni Leon ay baka hindi na aabot sa ganito ang sitwasyon ng kaniyang anak.Sa loob ng tatlong linggo ay wala siyang narinig mula kay Luke. Hindi ito nagparamdam sa kaniya at kahit tawag ay wala siyang natanggap mula sa lalaki. May kaunting pag-alala siya na nararamdaman ngunit ng maalala kung paano ito naka survive kay kamatayan noon ay nawawala ang pag-alala niya rito.Kilala niya si Luke at alam niya na hindi ito ordinaryong tao lamang. Matalino ito at higit sa lahat ay kayang-kaya nitong magpa
BLYTHE JULIANNA…Napalunok siya ng laway dahil pakiramdam niya ay nanunuyo ang kaniyang lalamunan. Inipon niya ang natirang lakas at habang may katinuan pa siya at itinulak si Luke. At dahil hindi iyon inaasahan ng binate ay wala na itong nagawa ng itulak niya ito palayo.“May misyon ako noong nakaraang araw. Iyon ang araw na dinala niyo si Leon sa hospital. At dahil tumawag si Lea at alam ko na tungkol kay Leon ang itinawag nito ay hindi na ako nag-isip pa na mapahamak. Sinagot ko ang tawag at tamang-tama naman na may kalaban kaya natamaan ako sa tiyan,” mahabang salaysay ng lalaki sa kaniya.Nakaramdam siya ng pang-uusig ng konsensya ng marinig ang sinabi nito. Siya ang nag-utos kay Lea na tawagan ito kaya siya ang dahilan kung bakit ito nabaril.“Misyon? Hindi ba at head ka na? Bakit nasa misyon ka pa?” nakataas ang kilay na tanong niya rito para pagtakpan ang guilt na nararamdaman. Nagbuga ito ng hangin at napatingin sa kawalan.“Ganon talaga ang buhay, Ace. Hindi porke’t mataas n
BLYTHE JULIANNA…“Damn! That’s enough, Julianna!” parang nahihirapan ang boses na utos sa kaniya ni Luke. Dali-dali niyang tinapos habang nanginginig ang mga kamay na tinakpan ng malinis at bagong gasa ang sugat ng lalaki.Hindi niya kasi naiwasan na masanggi ng kaniyang kamay ang bukol sa gitna ng mga hita ni Luke na agad na ikinamura ng huli. Dahil na rin siguro sa halo-halong nararamdaman ay hindi niya na namalayan kung saan sumanggi ang kaniyang kamay at nataon pa talaga na sa bukol ng lalaki.“I’m sorry!” nahihiya na paghingi niya ng paumanhin dito. Hindi ito sumagot ngunit nakita niya ang paglambot ng mukha ng lalaki ng tumingin sa kaniya. Pagkatapos malinis ang sugat ni Luke ay pumasok siya sa banyo at nag-lock ng pinto. Isinandig niya ang kaniyang likod sa malamig na tiles at napatingala sa kisame.“Fvck! Ano bai tong ginagawa ko? Hindi dapat ako nagpapakita ng karupokan ko sa lalaking ito dahil walang kasingsama ng ugali nito,” lihim na kastigo niya sa kaniyang sarili habang n
BLYTE JULIANNA…“Demonyo ka! Walang puso!” nangangalaiti sa galit na mura niya sa binata.“Yes, I am Ace!”Nanggigil siya sa sagot ng lalaki sa kaniya at mas lalo pang nag-init ang kaniyang ulo na hindi niya napigilan ang kaniyang sarili na tawirin ang pagitan nilang dalawa at walang pag-alinlangan na sinuntok sa tiyan si Luke.“Fvck!” malutong na mura nito ng maramdaman ang sakit mula sa kaniyang kamao.“You deserve it asshole!” gigil na sabi niya sa lalaki na hawak-hawak pa rin ang tiyan na nasaktan. Tinalikuran niya din ito pagkatapos at bumalik sa kama ng kanilang anak. Hindi niya na nakita pa ang matalim na tingin sa kaniya ni Luke at kahit siguro makita niya ito ay wala pa rin naman siyang pakialam.“Damn it!” narinig niyang muli ang pagmumura nito kaya nilingon niya na ang lalaki at ganon na lang ang panlalaki ng kaniyang mga mata ng makita na may dugo sa damit nito sa bandang tinamaan ng kaniyang kamao.Hindi na siya nag-isip pa ng kung ano-ano. Tinawid niyang muli ang pagitan
BLYTHE JULIANNA…Pagkatapos ng sagutan nilang dalawa ni Luke ay inihatid siya nito sa rancho ng kaniyang abuelo. Wala na siyang lakas para makipag-away dito kaya nagpatianod na lamang siya ng ihatid siya ng lalaki.Nanghihina siya sa kondisyon nito para makuha ang anak ngunit hindi siya susuko ng ganon-ganon na lang. Para kay Leon ay gagawin niya ang lahat para makasama ito. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala na may anak na siya. Kung paano nangyari iyon ay kailangan niyang alamin, kaya naman pagdating niya sa bahay ay agad niyang tinawagan ang kaniyang ina para alamin ang lahat.“Ace, anak?” bungad ng ina sa kaniya. Nagpakawala muna siya ng isang malalim na hininga bago nagsimulang magsalita.“Nay!”“Yes anak, it’s me. Kamusta ka na diyan? Bakit ka napatawag, anak?”“Paano ako nagkaroon ng anak nay? Ano ang mga nangyari ng wala akong malay sa hospital? Bakit hindi niyo sinabi sa akin ang totoo? Bakit walang may nagsabi sa akin na nagka-anak na pala ako? Bakit niyo inili
BLYTHE JULIANNA…“Because Leon is yours, Julianna. Leon is our son!”Pakiramdam niya ay binuhusan siya ng isang drum ng malamig na tubig sa kaniyang narinig. Ilang segundo siyang hindi nakahuma at natulos lamang sa kaniyang kinauupoan.Pati yata ang kaniyang utak ay namanhid ng mga oras na iyon. Alam niya sa kaniyang sarili na may kakaibang nararamdaman na siya kay Leon ngunit ang kumpirmahin ni Luke mismo ang kaniyang hinala ay kakaiba ang dating sa kaniya.Mas masahol pa ito sa tunog ng bomb ana sumabog. Nararamdaman niya ang panunuyo ng kaniyang lalamunan at kahit anong lunok niya ng laway ay wala siyang malunok ng mga oras na iyon.“Julianna? Are you okay? I’m sorry kung sa ganitong pagkakataon ko sinabi sayo ang lahat,” narinig niyang sabi ni Luke sa kaniya. Doon niya lang din napansin na tumigil pala ang sasakyan na sinasakyan nila at ng ilibot niya ang kaniyang tingin sa paligid ay napagtanto niya na nasa masukal na bahagi sila ng daan.“Baby?” tawag ulit sa kaniya ni Luke. At d
BLYTHE JULIANNA…“Sweetheart? Are you inside? Naririnig ko ang boses mo diyan sa loob. Who are you talking, Luke?” pareho silang natigilan ng lalaki ng marinig ang boses ng babae nito na nasa labas ng silid na kinaroroonan nila.“Damn it!” malutong na mura ni Luke at naihilamos ang palad sa mukha. Pinagkrus niya ang mga braso sa kaniyang dibdib at taas ang kilay na tinapunan ng tingin si Luke.“Mukhang problemado ka sa fiancée mo Muller!” puno ng pang-uuyam na sabi niya sa lalaki.“You don’t know what you are talking, Julianna!” matigas na sagot ng lalaki sa kaniya.“Really? Well…, hindi iyan ang nakikita ko sayo Muller,” dagdag niya pa ngunit agad ding natigilan ng inilang hakbang lamang ni Luke ang pagitan nilang dalawa. Nakorner siya ng lalaki at hindi agad nakahuma ng ikulong siya ni Luke gamit ang dalawang braso nito. Halos magdikit na din ang kanilang mga mukha ni Luke dahil sa sobrang lapit nito.Naaamoy niya din ang mabangong hininga ng lalaki na kung hindi niya napigilan ang k
BLYTHE JULIANNA…“No! she didn’t kidnap my son, Inid. Nagpaalam siya sa akin ng kunin niya si Leon sa bahay, nagulat siya at napaawang ang kaniyang lab isa sinabi ni Luke. Ipinagtanggol siya nito mula sa babae at aaminin niya na hindi niya inaasahan ang bagay na iyon na gagawin ng lalaki sa kaniya.Nagsalubong ang kilay ng babae ng marinig ang sinabi ni Luke. Kita sa mukha nito na hindi ito makapaniwala sa narinig mula sa lalaki. Lihim na tumaas ang kaniyang kilay dahil hindi niya alam kung ano ang trio ni Luke sa buhay ng sabihin iyon sa babae.“What? Ipinaglatiwala mo sa kaniya ang anak natin? Bakit, Luke? Sino ba siya? Huh?” bulalas ng babae sa lalaki. Lihim siyang nagulat ng marinig ang sinabi nito na anak nito si Leon. Parang may kung anon a bumara sa kaniyang lalamunan ng mga oras na iyon. Pakiramdam niya ay parang may matalim na bagay na tumarak sa kaniyang puso sa narinig.No! Ayaw niyang tanggapin na ang babae ang in ani Leon. Hindi niya matanggap! Lihim niyang naikuyom ang k
BLYTHE JULIANNA…Napag-alaman niya na may karamdaman si Leon at iyon ay ang mahina ang puso nito. May mga pagkakataon daw talaga na dumarating sa bata na bigla na lamang ito nangingisay at nagkulay-ube ang labi.Ayon din sa tumingin dito na doctor ay kailangan ng heart transplant ni Leon ngunit dahil sae dad nito ay ayaw pa ng ama dahil isang malaking risk para sa bata. Masyado pang mahina ang katawan ni Leon para sa transplant at baka hindi kakayanin ng katawan ng bata.Inilipat ito sa isang pribadong silid at siya mismo ang nagbabantay kay Leon. Naaawa siya sa sinapit at mga pinagdadadaan nito. Masyado pa itong bata para makaranas ng ganitong sakit.Umalis muna si Lea at Susan para umuwi. Inutosa niya ang dalawa na kumuha ng mga gamitb nila para may magamit siya habang nagbabantay kay Leon. Naupo siya sa tabi ng kama nito at buong ingat na ginanap ang maliit na kamay ng bata.“You are very strong, honey. Alam ko na lumalaban ka sa buhay and because of that ay napahanga mo ako. Hmmmm