KINABUKASANPumasyal ang doctor ni Dwight at sinabi nitong bumubuti naman na ang kondisyon niya at baka hindi na rin ito tumagal pa sa ospital. Kaya naman masaya si Stella na okay na ang pakiramdam nito. At hindi na siya magwoworry pa. Mabilis na lumipas ang bawat mga araw hanggang sa naka fully recover na si Dwight at pwede ng ma-i-discharge sa ospital. Inaayos na ni Stella ang bills nito at nang maka uwi na sila ng maalala nito na hindi pala sila pwedeng magsabay na umuwi ng Mansyon. Kaya napag usapan nila na mauuna ang isa sakanilang umuwi kaya si Dwight na muna 'yun at nagpa sundo na lang ito sa driver. Nang masundo ito sa ospital nauna ng umalis si Stella. Pupunta muna siya sa kaibigan at mag stay ng ilang araw doon para hindi naman obvious.At Savedra MansionNagulat pa si Manang Myla ng makita si Dwight na may bandage sa ulo. "Anong nangyari sayo." tanong nito. "Ah! Ito ho ba? Wala ho ito. Okay lang ako." ani niya. Hindi naman mukhang naniwala ang katulong sa sinabi nito. "H
THREE DAYS LATERNagpaalam na si Stella kay Hailey at uuwi na siya ng Mansyon. Para tapusin na kong ano man ang natitirang pag-asa ni Dwight. Ganon talaga may mga taong pinag tagpo ngunit hindi tinadhana at habang maliit pa ang apoy sa pagitan nilang dalawa kailangang siya na mismo ang pupuksa dito upang hindi na mas lumaki pa.Pagkarating niya ng Mansyon halos wala siyang makitang tao. Hindi niya alam kong ano bang meron kaya naman diretso lang siya sa elevator at wala siyang kaalam alam na pinalayas muna ni Nicholo ang lahat ng kasambahay para masolo siya nito. Kaya pag pasok niya sa elevator takang taka siya na sobrang tahimik hanggang sa makalabas siya ng elevator. Naglalakad na siya patungong guest room. "Manang! Manang, Manang Myla, nar'yan po ba kayo?" paulit ulit na tawag ni Stella sa kanilang kasambahay ngunit hindi man lang ito nasagot at nang malapit na siya sa room niya may biglang humila ng kamay niya papasok ng kwarto… "Dwight???" nanlalaki ang mga mata gulat nito. "Why,
"Okay, hindi na kita kukulitin. Hwag ka ng magalit, please!" wika ko."Hindi naman ako galit, naiinis lang ako at ayokong kinukulit ako. Kaya mag behave ka na lang muna." ani nito."Okay, sige, behave na ako. Hwag ka na magalit, please!" wika nito sabay pout ng lips. Pinisil naman ni Stella ang nguso nito sabay bitaw. "Aray, masakit 'yon! Ang sadista mo na talaga, mahal." wika nito."Mahal, ka dyan, mura gusto mo?" "Murahin mo lang ako while f-cking you." nakangising wika nito."Di ka ba talaga titigil? Isa na lang Dwight ah! Tatamaan ka na talaga sa akin puro ka biro." "Bakit ba e' masarap naman talaga ang se* lalo kong ikaw ang ka se* ko. Ughhh! Yum! Yum!" pang aasar nito sabay dila at nang aakit pa."Hoy! Dwight Saavedta, tantanan mo ako kong ayaw mong madagdagan ang stitches sa ulo mo.""Ulo ko? Saan ba, sa taas o sa baba aaaaaah!" tanong nito sabay ungol at sinisimulan na naman siyang landiin nito . Nilamas lamas nito ang dibdib ni Stella kaya muli siyang napa ungol. "Oooooooo
Two- days Later.. Inaya ni Dwight si Stella na mamasyal, dahil pabalik na ang mga katulong sa Mansyon at hindi na niya masosolo si Stella. Kaya naisipan nilang pumunta ng Subic o Bohol. Somewhere na malayo sa lahat at walang makaka kita o makaka kilala man sa kanilang dalawa. Hinanda nila ang gamit at nag alsa balutan na lang bigla. Hindi na nila hinintay ang mga parating na katulong. Dwight used his car for their joyride. He holds Stella's hands while driving, and he never thought his dream would come true..."Stella," tawag niya sa pansin nito. "Yes???""Wala lang, ang ganda mo lang." aniya."Bola mo, drive safely. Saan ba talaga tayo pupunta?" tanong ni Stella."Basta secret." sagot nito na nakangisi."Hmmm! Okay!" sagot nito.Lumipas ang limang oras nakarating sila ng Bohol. Sa rest house sila ng abuela niya. Wala na ang abuela nito, matagal ng patay at sa kaniya ipinamana ito bago pa mamatay. Dinala niya ako sa isang moseleo kong saan naroon ang abo at larawa ng kaniyang mahal
"No! actually bago bilhin nila Abuelo at Abuelo'to may ibang nag mamay-ari talaga. Yong bata roon o binata na rin siguro, siya ang apo ni Don Baller. Ang dating may-ari nang lupain na 'to." kuwento niya.Ako naman ay nacurious bigla kaya habang naglalakad kami madami akong tinanong sa kaniya."So paano mo nalaman na apo siya nang Don?" tanong ko. Bigla kasi akong na curios talaga sa mga kuwento niya."Hmmm siya ang nag sabi sa akin noon. Simula nang nabili 'to nang grandparents ko nagpakita na siya agad sa akin. May third eye daw ako sabi ni Manang pero ayaw maniwala nang grandparents ko hanggang sa muntik na akong malunod sa spring kaya simula noon never na nila akong pinapunta pa roon. Kaya ngayon pumuslit lang talaga ako." dagdag na kuwento nito."Ah ganon ba..Huwag na tayong bumalik doon. Nakakatakot!" saad ko."Hmm hindi naman nakakatakot. Mabait siya nakikipag laro lang talaga. I think 'di niya alam na matagal na siyang patay." wika nito."Ay malamang ilang taon ka na. Sabi mo b
STELLAKatatapos lang namin mag luto nang babaunin namin sa camping para mamayang gabi. Naupo muna ako sandali dahil sobrang napagod ako sa pagluluto habang si Dwight naman ay nag aasikaso pa rin nang mga gamit na kakailanganin namin. Siya na ang gumawa nang tent, dekorasyon at sinadya niyang itapat ito malapit sa dagat para kita namin ang pag lubog ulit nang araw. Alam na alam niya talaga ang gusto ko, kahit saglit lang kaming nagkasama napalagay na rin ang loob ko sakaniya. Pinakita niya ang pagmamahal at pag aalaga saakin. Baka nga siya na ang nilaan saakin. Pero hindi pa sa ngayon dahil hindi pa ako tapos sa pag hihiganti ko.Hindi ko namalayan ang pag lapit niya at ang pag tabi nito saakin. Marahil napapansin niya ang panay malalim kung buntong hininga kaya hindi rin ito nakatiis at nag tanong bigla."Ang lalim naman nang iniisip mo, may gumugulo ba sayo?" tanong nito. Tama naman siya madaming gumugulo sa isipan "Wala naman, natutuwa lang ako kasi parang kailan lang nang nagkita
Mga ilang oras lang natapos ko din ang pagluluto ko at sinunod ko naman ang table set up. Medyo marunong akong mag set nang mga ganito, dahil na rin sa dating business nang family ko. May sarili kaming catering business noong nabubuhay pa ang mga magulang ko. Bigla akong naluha, lalo na kapag naalala ko ang mga magulang ko. Hindi pa rin ako makapaniwala na mag-isa na ako ngayon, nang mamatay kasi sila si lola na ang nag-alaga saakin. At nang mamatay si lola mag-isa na lang rin ako..Pinahid ko na ang luhang nag landas saaking mga mata. Napangiti ako nang makita ang ayos nang lamesa, excited akong gisingin siya at ipakita ito.Nagmamadali akong bumaba nang kubo, nagtungo ako sa tent kung saan kami natulog at gumawa nang milagro. Napapangiti na lang ako nang pumasok sa isipan ko yan.Pag pasok ko sa loob. "James, nasaan ka?" sigaw ko kasi hindi ko siya naabutan na nasa loob. Saan kaya nag punta 'yon.Hanggang sa nakarinig ako nang tikhim saaking likuran at ang baritonong boses nito."Go
Mag ta-tatlong linggo na kami rito sa Bohol. Isang linggo na lang balik Manila na kami. Ang bilis ng bakasyon namin.Nandito kami ngayon sa hardin at kasaluluyang nangunguha nang mangga si Dwight, dahil kanina pa ako natatakam rito at nangangasim."Be careful " sigaw ko. Kasi kasalukuyang umaakyat ito nang puno. Ang lakas ng loob kaya hinayaan ko na. Nahihiya pa nga akong mag-sabi kaso takam at laway na laway na ako. Nakaupo ako rito sa ilalim nang puno, kasalukuyang nagpi picnic kasi kami ngayong araw. Dahil sa bagot na bagot na ako sa rest house sa araw-araw na same routine lang ang ginagawa ko. Kaya naisipan kong ibahin naman ngayon. Kaya nag aya ako mag picnic sa kaniya at sinang ayunan naman niya ito kaagad.Maya maya bumaba na ito dala dala ang isang supot na puno nang mangga. Kinilig ako sa effort na ginagawa niya.Napaka swerte ko dito.Hindi ko tuloy naiwasang mapaluha sa sitwasyon ko/namin.."Why. May masakit ba sayo?" tanong nito. Kitang kita sa mga mata ang pag-aalala sa a
1 MONTH LATER Nang makatanggap ng tawag si Stella at gusto raw siyang interviewhin sa isang talk show. Ang Pinay Pride Empowered Women. Hindi niya alam kong sisiputin niya ba ito kasi naman nakikilala na rin ang sinimulan niyang beauty product ang La Stella Beauty. Masaya rin siya, sapagkat na grant na ng korte amg adoption niya kay Geli at ngayong may pinang hahawakan na siyang papeles hindi na siya natatakot pa kong sakaling mang gulo ang Daddy ng bata. Lumalabas kasi na inabandona niya ito at wala siyang karapatan sa custody ng bata. Kaya kahit mag habol pa siya mapapagod lang rin siya.Napag desisyunan ko na ring puntahan ang nasabing talkshow, baka kasi masabihan akong isnabera nila. Sinama ko na rin ang anak ko na tuwang tuwa sa mga bago niyang damit. "Oh! Anak, bakit ang saya mo yata ngayon?" tanong ko dito. "Wala lang po Mama, hindi lang pO ako makapaniwala sa mga nakikita ko po." wika nito."Alin po ba anak?" "Heto po, yung damit ko, bahay at kong ano ano pa po." wika niy
Hindi ko na dinala sa ospital si Katarina, kasi sa bahay pa lang niya binawian na agad. Nalulungkot ako sa nangyari sa pagkikita namin. Kasalukuyang inaayos ko ang burol niya ng tatlong araw. I tried to reach out to his ex-lover Geron, pero na realize ko bakit pa kong kailan patay na ang bezzy ko. At pinangako na aalagaan ko ang anak niya. Kaya sa huli napag desisyunan kong manahimik na lang. Kasa kasama ko si Geli at hindi ko siya ini iwan kahit kanino tinuring ko na siyang anak. May kasulatan na rin kami ng Nanay niya. Marahil handa na siya ipa legally adopt ko si Geli para wala ng habol ang Daddy nito.. Nakakatawa lang kong anong yaman nang Mayor Geron Herrera na 'yon, hindi man lang mapanagutan o sustentuhan ang kaniyang anak. Kasalukuyang nasa church kami ni Geli at kinakausap ko ang staff para doon na lang ilagak ang katawan ng Nanay ng bata. Nakita ko ang lungkot sa kaniyang mga mata na wala sa piling niya ang kaniyang Nanay. Nilapitan ko siya at niyakap, sabay bulong na; "Hwa
Nakabalik na ako ng ospital. At nauna pa ako kay Nicholo. Kasalukuyang natutulog si Henry sa room niya. Pinag masdan ko ito habang nahihimbing na natutulog. Ang layo na niya sa dating Henry na matipuno, simpatiko at makisig. Ang laki na nang binagsak ng katawan niya ngayon. Hindi ko tuloy maiwasang mapa hikbi sa sinapit nito. Sobra akong nasasaktan at naawa para dito. Kaya ng umungot ito bigla akong tumalikod at nag punas ng luha, dahil ayokong makita niya ako sa ganong kalagayan. "Stella, nar'yan ka na pala. K..Kanina ka pa ba?" tanong nito na nauutal ang pagsasalita, marahil sa mga aparatus na naka kabit dito na tumutulong sa pag hinga niya. Sabi ng doctor kasi na hindi naman 100% guaranteed ang kaniyang baterya sa puso. Pang temporary lamang ito hanggang sa maka kuha sila ng donor para sa kaniyang heart transplant.Naupo ako sa tabi niya. "Hindi naman kakarating ko lang rin. Ikaw kumusta na ang pakiramdam mo?" tanong ko at pinipigilan na mangilid ang luha sa biglang sinabi niya."
One Week LaterNgayon ang pinaka malungkot na mangyayari sa buhay ko ang pag alis ni Nicholo at Henry para ipagamot ito sa states kasalukuyang nag-aayos ng gamit si Dwight ng lumapit ako. "Ehem!" tikhim ko mula sa likuran niya para mapansin ako. Natigil ang pag eempake niya at tumingin sa akin. "Oh! Nar'yan ka pala, Stella, sino palang bantay ngayon kay Dad?" tanong nito sa akin."Ahmm! Hinabilin ko muna sa mga nurses at may kukunin lang ako dito." sagot ko naman sabay naka tunghay sa kaniya."I see." sagot naman niya. Sabay balik ng atensyon sa pag eempake."Tuloy na tuloy ka na talaga." wika at pinipigilang maiyak para naman magaan ang pag alis nito."Yes, kailangan ni Dad ng heart transplant para magpatuloy pa ang buhay niya sa mundo." wika nito."P...Pero, paano na tayo??" tanong ko hanggang sa naluha na rin ako at 'di ko mapigilan ang pagragasa ng sunod sunod ng mga luha sa aking mga mata. Kinabig niya ako palapit sa kaniya at niyakap ako ng maghigpit sabay sabi na; "Mahihinta
Nanginginig ang kamay ko nang buksan ang doorknob ng kwarto kong nasaan ang aking asawa. Hindi ko alam kong ready na ba akong maka usap siya ngayon. Pagpasok ko sa loob.."H...Henry, kumusta ka na?" tanong ko sa garagal na boses. Tinaas niya ang kanang kamay niya sabay thumbs up sign. Nilapitan ko siya at niyakap humahagulgol ako sa sobrang bigat ng nadarama ko ngayon. Ayokong nakikita siya na ganyan, kaso wala naman akong magagawa at hindi naman ako ang doctor para gamutin siya."Sssh! O...Okay l..lang naman ako. I..Ikaw kumusta ka?! tanong nito sa patigil tigil na salita at tila hirap ito, dahil sa tube na naka kabit sa kaniya para makahinga. "Okay lang rin naman kahit papaano. Pagaling ka ha, dadalhin ka ni Nicholo abroad. Hindi muna ako makakasama at may ilang kailangan pa akong asikasuhin rito. Lakasan mo ang loob mo palagi at kailangan mo yan. Hwag kang mag-alala at susunod ako sainyo doon once matapos ko ang mga gagawin ko dito." wika ko. At hinawakan ko ang kamay niya sabay n
STELLAOne week Later..Fully recover na ako at pa dis-charged na rin. Si Nicholo ang ang nag asikaso ng bills ko at lahat. Medyo bago ako kaka antay dito kaya naglibot libot muna ako ng bigla kongnakasalubong ng hindi sinasadya si Angelica, this time wala siyang kasama. Sinubukan kong umiwas ng makita kong kasunod niya si Harris. Nakakatuwa na malaman kong nagkabalikan pala sila after ng nangyari.At dahil narito na rin naman sila kinuha ko na ang opurtunidad na maka usap sila at makahingi ng sorry man lang. Sinimulan ko ng banggitin ang pangalan nilang dalawa."Ahmmm! Harris and Angelica. Can we talk for the last chance?" tanong ko sa mag-asawa at sana lang pumayag naman sila."No! We don't need to talk about anything, Stella." mataray na saad ni Angelica na nag sisimula ng magalit sa akin. At given naman na kamuhian niya ako, dahil muntik ko na silang masirang mag-asawa sa kagagahan ko."I...I'll understand if you're still mad at me. But I just want to say sorry after this conversa
Nagulat si Stella ng magising at imulat ang mga mata, hindi siya pwedeng magkamali nasa ospital siya. Pero, bakit siya nandito. Mga tanong na gumugulo sa isipan niya. Nasagot ito ng pumasok sa pintuan si Dwight. Nakita niyang namumugto ang mga mata nito parang galing lang sa pagkaka iyak."B...Bakit, may problema ka ba? Bakit tila umiyak ka?" tanong ni Stella ngunit hindi pa din naimik si Nicholo hanggang sa pumasok ang lalakimg kinaiinisan at ayaw niyang makita ang asawa niyang si Henry."Oh, bakit nandito ka pa. Bakit hindi ka na lang bumalik sa kabit mo. Na istorbo ko pa yata kayo." pang uuyam ni Stella sa asawa. Nakayuko lang ito at 'di rin naimik at lahat ng sinasabi niya ay pinapakinggan lamang nito. "Stella, hwag ka munang magalit. Makakasama sa kalagayan mo yan. Ang mabuti pa ay magpahinga ka na lang muna. Aalis muna kami ni Dad." ani ni Dwight."Mabuti pa ngang palayasin mo 'yan, lalo lang akong na-i-stressed pag nakikita ko siya." wika mi Stella."Sige, aalis na kami." ani
HENRYLingid sa kaalaman ni Stella nasa paligid lang ang kaniyang asawa at duda rin ito na may namamagitan sa anak at sa asawa, pero sa ngayon na wala pa siyang matibay na ebidensya. Naglakad siya patungong billiard room at napahawak siya sa wall ng makita kong sino ang nasa loob. It was Dwight, na walang kahit na anong suot na damit. Lumakas ang hinala niya na may affair ang dalawa. "Bull sh*t! Stella, galit na galit ka sa ginawa ko, pero mas malala ka pa pala. Humanda ka oras na mahuli ko kayo sa akto. Patawarin ako ng nasa itaas baka hindi ako makapag pigil pa." usal nito.Buong maghapon ay umiiwas si Stella sa kaniya. Hindi ito nagpapakita at panay kulong lang sa guest room. Mas pinili nitong doon matulog at nandidiri raw siya sa akin. Mas nakakadiri pa siya sa akin. Parehas mag Ama kinalantari niya. Mas maiintindihan ko kong iba pa ang kinabitan niya, pero sa anak ko pa. Anak ko pa ang karibal ko. Bull sh*t talaga. Unti unti kong napagtanto ang mga sumbong ni Manang Myla na hindi
Bumaba si Stella ng 1st floor at diretso siya sa kitchen para kumuha sana ng tubig na maiinom, dahil sobra siyang nasaktan sa mga nalaman niya. Hindi kasi siya makapaniwalang kaya siyang lokohin ng asawa. Handa na sana siyang itigil kong ano man ang namamagitan sa kanilang dalawa ni Dwight at sobrang guilty na rin siya sa mga pinag gagawa nila habang malayo ito. Kaso lang ng nalaman niya na niloloko pala siya ng asawa, naisip niya na ipag patuloy na lang ang ginagawa nila ni Dwight nang makaganti man lang siya sa asawang nanloko sa kaniya. Tulala at wala sa sarili na pumasok siya sa loob ng kitchen.Pagpasok niya sa kitchen nagulat pa siya ng biglang may humila ng kamay niya at hinila siya papasok ng Billiard room area. "D..Dwight??" gulat nantanong niya. At anong ginag--" hindi na niya nasabi pa ang sasabihin ng sunggaban nito ng halik ang labi niya. Kaya hindi na siya nakapag protesta pa. At ng lamasin na nito ang dibdib niya natahimik na lang siya at nagpaubaya dito. Nang buhatin s