Chapter 7: That man in her dreams

Erza's POV

Naririto ulit ako, sa isang panaginip o mas tama bang sabihin na isang bangungot. Bangungot na palaging bumibisita sa akin sa kalagitnaan ng aking pagtulog, ni hindi ko magawang matulog ng mahimbing nang hindi napapanaginipan ang tagpong ito. Palaging bumabalik sa tagpo kung kailan nagkita kami ng kyut na bampirang iyon.

I saw two men in black sitting beside me, one is wearing glasses while other one don't. Takte naguguluhan ang kyut na si ako...

Who are they? At bat ako andito? Parang di yata ako safe dito eh? Baka mali yung kumpas ni mother earth ng magic wand nya..

"Who are you?" Ayy taray bes Englishero si kuyang naka glasses.

"Ah ahm" takte ano ba selp isip-isip din.. takte ang lamig ng boses nya para akong nasa loob ng ref or baka sa Antarctica.. huhuhu h*ly mother of all chocolates help me...

"Why are you here?" tanong pa nya sa akin, pero natatanga ako. Hindi ko alam ang isasagot sa kanya, kasi naman eh.

"I don't know basta paggising ko andito na ako" iyon lang ang naisagot ko sa sobrang pagkataranta, huhuness nakakatakot talaga siya, at hindi ako nagbibiro.

"Ba't ka nandito,  you are not supposed to be here, hindi mo ba alam na teritoryo ito ng mga bampira?" malamig at paasik na saad niya dahilan para halos mapalundag ako. Dumagundong kasi ang malamig na boses niya sa buomg gubat.

Wait.. what? Did he just mention vampires? Napalunok ako habang pinagpapawisan ng malamig, O to the M to the G, I'm doomed, patay ako neto, huhu ayoko pa na maging foodie ng mga hot and gorgeous vampires na 'to. wahhh. Tapos lumapit sya, ayy mali sila pala, oo kasama iyong lalaking kasamahan niya tapos pula na iyng mga mata nila pareho. huhuhu I'm so dead na talaga...

I was about to scream when that nerdy guy covered my mouth with his palm, di naman talaga sya nerd pero parang oo rin. He's wearing something na mala HARRY JAMES POTTER style na spectacles kasi.

" pag sumigaw ka maraming makakarinig sayo" the other guy said in a warning tone.

Ayy nagsasalita pa pala itong isang 'to, akala ko pipi sya eh.

"Hey I'm not mute tss!!" napatakip ako ng bibig sa sobrang gulat, like how did he know?

"Hey I can hear you, and I can also read minds, I mean we vampires " ahh kaya pala okay.

I just keep my mouth shut na lang kasi naman akala mo nasa Winter Wonderland sila no. Ang lalamig nilang magsalita eh. Naghanap na lang ako ng mauupuan.. pero sa kamalas-malasan may napatid akong ugat habang naghahanap ng pwedeng kauupuan ko tapos ayun nadapa ako face first tss buti na lang natukod ko yung palad ko kundi gasgas na yung kyut face ko..

"Arghh" ang hapdi shet huhuhu ba't ba kasi ang clumsy ko ehh?

Pinahid ko yung dugo na nasa palad ko, nagulat  na lang ako nang biglang naging aggressive yung isang vampire oh no 'is he  going to eat me?' F**k 'di pwede to. 'Di pa ako ready ma-deads wahh my baby dark chocolates...huhuhu mommy help me.

"F*ck dude go back to your senses" kuyang with spectacles said, there I saw their red eyes— nope scratch that red, it's bloody, na para bang anytime ready na nila ako gawing foodie, pero tinulak lang sya. So ang ginawa ni Mr. Harry Potter pinukpok nya sa batok, kaya ayun knock out. Nice, ang galing.

Tapos kuyang with spectacles or Harry Potter na lang para mas madali come near me, still having those bloody eyes, di kaya gusto nyang solohin ako pagp*tay? huhuness but I can see that he's trying his best na di ako kainin, ayy blood su***rs pala sila hindi can***als, he held my hands tight na hanggang ngayon dumudugo pa rin.

"Hey hey hey, ayoko pa ma d**ds wag mo muna ako patayin please, pretty please" I said with matching puppy eyes pa.

"Shh don't worry I won't" he answered, then bigla nyang dinilaan iyong sugat ko na unti unti namang naghilom pagkaraan ng ilang sandali. Pero siguro huli na ang lahat, nagising si mr vampire na kasama ni Harry Potter. Oh di ba ang weird vampire tapos tinawag kong Harry Potter, ayy si Edward Cullen na lang pala yung isa. Tapos parang may mga tao—mali pala, I mean vampires pala sa paligid, napadako ang tingin ko kay Mr. Edward Cullen balik na sa brown yung eyes nya.

"I guess they have smelled your blood" saad nito.

Luhh ganun ba yun? Ba't di ko knows?

Sabi nila nasa malapit lang sila pero di pa kami nakikita, I guess kasi naghilom na yung sugat kaya di na nila maamoy yung dugo ko. We escaped slowly but I then the super duper cliche scene of a clumsy heroine, the damsel in distress, may naapakan akong maliit na sanga kaya nabali yun I made a noise. And right after that moment the vampires saw me, tatlo sila at  mga ilang meters lang ang layo sa akin. Pulang-pula ang mga mata na kumikinang na at ang laway ay tumutulo sa sobrang pagkatakam. Mabilis ang bawat paggalaw nila na hindi ko man lang namalayan na nakalapit sa akin ang isa sa kanila ramdam ko nasa likod ko na sya at handang handa na syang gawin akong dinner, huhuhu is this the end na ba? so I just close my eyes and wait for my d**th but I sudenly felt someone grabbed me and then hugged me tightly while covering my eyes. I opened my eyes and I was shocked when I see Mr. Edward Cullen—yung isang vampire na kasama ni Mr. Harry Potter, err I mean ni guy with spectacles, he was full of blood his sharp fangs and visible and he has that bloody coloured eyes.

Then the darkness invaded me, maybe sa sobrang takot at pagod na nararamdaman ko sa mga oras na iyon.

The next thing I knew I was carried at the back of the Mr. Harry Potter. Then we walked este sila lang pala kasi nakapasan  lang ako I mean pasan-pasan lang ako ni Mr. Harry Potter ehh di kaya mabigat ako?

"You're heavy" reklamo nito pero hindi naman ako ibinaba.  

So kailangan pa talagang sabihin yun?  Nanggigigil na ako sa bampirang to ah.

"Edi ibaba mo ko" singhal ko sa kanya. He just chuckled.

"Nah, wag na ambagal mo eh" grr kagigil ka talagang pun**ta ka.

"Baba mo na ako sabi eh" gigil kong sabi.  Tapos natawa lang sya. Eh kung sapakin kita dyan ehh tang*na mong bampira ka na mukhang si Harry Potter. Tss hinayaan ko na lang kahit naiinis na ako sa kanya..

They moved fast until we reached somewhere which I am familiar with.  Wait dito ako kanina ahh, dito kami ni Nay Russiana with those two half bodied snakes tinambangan ng scaredy stupid snakee . Nasa malayo pa ay natanaw ko I si Nay Russiana, she was lying on the ground that seemed breathless. No this cant be. Dali-dali akong bumaba and run to her. I checked her pulse and her heart, it was still beating.. Thank God shes still alive.

So I helped her out and managed her to walk. Then all of a sudden the atmosphere changed.. 

I dont understand but my mom faced me and pointed her wand, she just laughed.. why? I don't get it?

"hahahahaha, I'll never let you be with a vampire" parang nababaliw na sabi nya. huh? Teka lang, paki-pause muna, can someone explain it to me?

"You little witch, my enchantress" she said sweetly pero ramdam kong may mali..

I don't know what happened next, natulala nalang ako, it was like she's battling with herself. Nahihirapan sya but I just stood there frozen, para akong nabingi, basta natandaan ko na lang ang huling sinabi nya.

"You will never be together, I won't let you" does she mean me being with Mr. Harry Potter? I don't get it... damn...

Then the next thing I knew she stabbed herself, she ended her life as sacrifice para maisakatuparan ang sumpang binitawan nya.

Third person POV

"Ahhhhh!!" she screamed as she woke up. She's panting heavily, with bullets of sweat visible on her face. Nang kumalma ay saka sya nag-ayos ng sarili. It's 4 AM na naman kaya hindi na sya  babalik sa pagtulog. She tried to remember who the hell is that man in her dreams but everytime she tries to remember, his face is blurred which makes her frustration rise up. Palagi na lang syang ginagambala ng panaginip na iyon pero sa tuwing aalalahanin nya ang mukha ng lalaking kasama nya ay hindi nya mamukhaan.

On the other hand, Eros was there watching his beloved Erza through the window. Nasa malayo lang sya para hindi maramdaman ng dalaga ang presensya nya. Kitang kita nya ang frustration na nakaguhit sa magandang mukha ng dalaga.

"Bro, mag uumaga na" tapik sa kanya ng matalik na kaibigang si Drake.

"Kaunting hintay na lang binibini" Eros thought.

He took a final glance of her woman and immediately dissapeared.

"Uyy bata, what's with that face ba?" conyong tanong sa kanya ng kaibigan, pero sanay na naman sya kaya hindi na nya pinansin ang pananalita nito.

"Wala to anak ng kahoy, kulang lang siguro sa tulog" sagot naman ng dalaga pero halata sa mukha nya na hindi. Malalim ang pag iisip, nakatulala na tila may malaking problema.

"Uyy lalim ng iniisip natin buwan ah" singit naman ng isa pa nyang kaibigan na tinatawag nyang singkit, nakangiti ito at halos di na makita ang mga mata.

"Ay may isip ka pa pala?" sabat naman ng isa pang lalaki, si Sky o yung tinatawag nyang himpapawid.

Napasimangot na lang sya sa sinabi ng mga kaibigan, si Zein naman o mas kilala sa tawag nilang dugo ay tahimik na tila inoobserbahan sya.

"Teka? Tama nga naman si himpapawid eh, bat ba ang lalim ng iniisip ko eh wala naman ata akong isip eh, ay wala ba? Parang meron naman eh, di ko lang yata alam" sa isip nya.

"Halika na nga, kanina ka pang umaga ganyan eh. May PE pa tayo baka nakalimutan mo b**ng ka" singhal sa kanya ng kaibigang si Zein.

Mas lalo tuloy nalukot ang mukha nya kasi para syang batang pinapagalitan ng ate. Kaya wala s'yang ibang nagawa kundi sumunod na lang, masakit din kasi sa tenga.

Pagkatapos nila ng kanilang PE sa social hall ay naghanda na din sila para sa kanilang next subject. Marami pa naman silang oras pero mas okay na daw yung mauna sila kaysa sa ma-late sa klase.

But little did Erza know that fate is pulling some tricks this time. Biglang bumuhos ang malakas na ulan na naging dahilan para ma-stuck sila sa social hall. Medyo may kalayuan sila sa mismong SH building pero nasa may benches naman sila ng SH na mayroon ding bubong kaya hindi sila mababasa ng ulan. Mula sa kinauupuan niya ay kita nya ang ibang mga estudyante na sumilong sa SH building—ang social hall building ay para s'yang yung mga castle type na design pero open area lang sya. May mga court sa paligid like tennis court right side at isang open court tapos may benches  sa left side kung saan nakasilong sina Erza. She roam her gaze then found her crush in the SH building. Naka all black ito, from his pants to his polo shirt plus his eyeglasses na parang glasses ni  Harry Potter.

'Wahh ang kyut nya, parang si Harry Potter lang hihi' sa isip isip nya.

'Pero wait, pamilyar sa akin ang ganyang suot, parang nakita ko na yan dati pa' dagdag naman nya sa isipan

'Pero imposible din naman, hindi ko naman nakita si Eros noon pa ah, unang kita ko lang naman sa kanya ay nung department orientation namin eh, hmmm, ay basta ewan di ko alam. Nakakab*bo lalo eh huhu'

While Eros on the other hand was staring at Erza who is clearly thinking deeply while looking at him. He smile inwardly.

'Looks like you love to stare at me' he thought

'Hayy kelan mo kaya maaalala ang lahat mahal ko, sana kahit mahirap intindihin at matanggap mo, kasi hindi ko na kakayanin pang maghintay ng ilang libong taon para lang makasama kang muli'

Erza can't take her eyes off that gorgeous man na kahit malayo ay masyado s'yang nabibighani sa kakisigang taglay, plus his appeal with his all black suit and matching glasses.

Pero naalala nya kailangan pa pala nilang pumunta sa next subject nila kaya binalewala na lang nya kahit kulang na lang ay maglupasay sya sa kilig.

But fate really played with them. Mas lalo lamang lumakas ang ulan na naging malabo ang mga taong nasa loob ng SH sa paningin ni Erza. And there a man standing with a very familiar built, she was sure it was Eros but there's something in her na gustong titigan ang mukha ng lalaki. And to her surprise when realization hit her. It was him. It was the man in her dreams. The man who kept on coming back and forth of her mind, ang lalaking nagligtas sa kanya. From his suit and glasses hanggang sa tindig nya parehong pareho ng lalaking iyon. Eros was him.  Her eyes widen in shock. Then her dream appeared in her mind once more. Ngayon mas malinaw na ang lahat, kitang kita nya ang mukha ni Eros na kasama nya sa panaginip na iyon.