Nang umuwi ako galing sa condo ni Joy ay medyo naging maayos na ang pakiramdam ko at masakit man pero nagagawa ko ng hindi umiyak ng umiyak. Kaagad akong dumiretso sa painting room ko hindi para magpinta kundi para titigan ang hindi pa natatapos na portrait ni Jeck. Gusto kong tapusin ang painting na 'yan pero hindi tulad ng iba kong painting natatapos ko agad ay iba ang mukha ni Jeck. Hindi ko alam kung anong problema o kung ano pang hinahanap ko. I just can paint his face easily if I want to but I couldn't. Hindi ko alam kung anong nangyayari sa galing ko sa pagpinta kapag mukha na niya ang gagawin ko. Nang matitigan ko na iyong mabuti ay tinakpan ko na ng puting tela bago tuluyang nilisan ang kwarto. Dumiretso ako sa kwarto ko saka agarang nag palit ng two piece. Tinakpan ko iyon ng see through na robe bago patakbong bumaba. "Manang, pakidalhan po ako ng juice sa pool please," nakangiting pakikiusap ko kaya mabilis niya akong tinanguan. Tumakbo ako papunta sa likuran at nang mak
Dahil sa pagtitig ko sa kanya ay hindi nakalampas sa mga mata ko ang panginginig niya. Kunot noo ko siyang nilapitan para mas makita iyon at tama nga ako dahil nanginginig siya. Napa kunot ang noo ko ng bahagya."Jeck?" mahinang tawag ko pero wala akong akong narinig na tugon.Kahit nagdadalawang isip ay nagawa ko pa rin na hawakan ang noo at leeg niya para malaman kung tama ba ang hinala ko. Nanlaki ang mga mata ko nang maramdaman na sobrang init niya. He has a high fever! Bahagya siyang tumihaya ng pagkakahiga kaya bahagya akong napaatras. Napalunok ako saka muling pinakiramdaman ang noo at leeg niya na sobrang init."Hmmm," ungol niya habang nanginginig kaya mabilis kong binalot sa katawan niya ang makapal na comforter.Mabilis akong nataranta kaya halos madapa na ako nang tumakbo ako pabalik sa kwarto ko para kunin ang phone. Nanginginig ang kamay ko habang nag-sesearch sa g****e kung ano ang ginagawa sa taong may lagnat.Hindi ko alam ang gagawin! Hindi pa ako nakapag-alaga ng ma
Sa ilang minuto kong pananatili sa labas ng pintuan niya nakaramdam na rin ako ng bahagyang inip kaya nagsimula na akong maglakad papunta sa kwarto ko. Akmang bubuksan ko pa lang ang pinto ng kwarto ko bumukas rin ang kay Jeck kaya mabilis ko 'yong nilingon.Nakita ko siyang mabilis na lumabas na nakabihis na ng formal attire pero namumula pa rin ng bahagya ang mukha at mga mata at palatandaan 'yon na hindi pa siya gaanong maayos."Jeck," mahinang tawag ko kaya natigilan siya at malamig na tumingin sa akin.Wala sa sarili akong humakbang papalapit sa kanya saka hindi nagdalawang isip na pinakiramdaman ang leeg niya. Mabilis siyang humakbang paatras kaya nabitin sa ere ang kamay ko kaya ngumiti na lang ako ng pilit saka unti-unting binaba 'yon."I'm going," matigas na sabi niya kaya napalunok ako bago umiling."You are still sick. Mamaya ka na umalis kapag naging maayos ka na ng tuluyan," sabi ko kaya nag salubong ang kilay niya na parang naiinis kaya napabasa ako sa mga labi ko dahil s
Dahan-dahan akong bumalik sa pagkakaupo sa kama habang mariin ang titig sa isang baso ng tubig na hawak. Biglang nawala ang pagkauhaw ko at parang gusto ko na lang na titigan ang hawak. My heart is shaking as well as my whole body.Nanginginig kong nilapag ang baso sa bedside table saka marahang huminga ng malalim. Hindi ko maabot ang saya na nakapaloob sa puso ko. My heart is screaming out of joy. Jeck, my husband, offered to get me a glass of water. For the first time he gave his full attention to me. And that is my own kind of heaven.Hindi ko matanggal ang matamis na ngiti sa labi nang magpasya akong pumunta sa banyo para maligo. Pilit kong ininda ang sakit ng bukong-bukong na hindi ko mailapat kaya gumamit ako ng bathtub para hindi ako gaanong mahirapan. Pero nang matapos ako sa paliligo nakita ko na mas lalong namaga ang ankle ko kaya bahagya akong kinabahan."Manang, please puntahan niyo po muna ako," sabi ko sa pamamagitan ng intercom habang pilit dinidiinan ng malinis na bimp
Nanatili lang ako sa kwarto kasi umakyat si Manang para pagsabihan ako na huwag daw pwersahin sa paglakad dahil mas lalong lalala ang pamamaga. At dahil ayaw ko ng mahirapan sa paglalakad sinunod ko siya. I stayed inside my room while listening to my favorite playlist.Hindi ko rin alam kung ano ang ginagawa ni Jeck. Alam kong nandito lang siya sa bahay at kampante na ako doon. At kahit naman na magpasya siyang umalis ay ayos lang rin. Masaya na ako dahil sa mga atensyon na ibinigay niya.Busy ako sa pag-check ng emails ko sa laptop ng biglang bumukas ang pinto at inuluwa no'n ay si Manang. Kunot noo ko siyang tiningnan pero kalmado lang siya na naglalakad papunta sa akin."Po?" inosenteng tanong ko kaya huminga siya ng malalim bago pasimpleng may tinuro sa baba kaya napaawang ang mga labi ko.Nagtatanong ang mga mata ko na nakatingin sa kanya kaya bahagya siyang sumulyap sa namamaga kong bukong-bukong."May naghahanap sa iyo sa labas. Nagpakilalang si Mr. Dy," sabi niya kaya nanlaki a
My swelling ankle started to get better and I could already walk without feeling too much pain. Masakit pa rin pero makakaya ko na at nabawasan na ang pamamaga niya. Hindi na nga halata kaya nagagawa ko nang pumunta sa baba ng walang umaalalay. Dalawang araw na rin kasi ang lumipas."Jeck, magtatrabaho ka ngayon?" tanong ko habang nasa hapag-kainan kami pero tiningnan niya lang ako gamit ang malalamig na mga mata at wala ni isang katagang sinabi kaya pinili ko na lang na manahimik.My ankle started to get better but my husband went back to being cold again. He was just guilty that time and that is the sad truth.Nangangalahati pa lang ako sa kinakain ko bigla na siyang tumayo kaya nanlaki ang mga mata ko. Napatayo rin ako ng mabilis kaya tinapunan niya ulit ako
"We're going tomorrow, wake up early," iyon lang ang sinabi ni Jeck pagkarating niya pero grabeng saya na ang hatid sa akin.Napasigaw ako ng malakas sa loob ng utak ko bago patakbo na umakyat sa taas diretso sa kwarto ko. I've already packed some of my things earlier but I am not yet done. Hindi pa kasi ako sigurado kanina kung tuloy ba kami bukas pero ngayon na sigurado na aayusin ko na ulit ang lahat.Isang malaking maleta ang dadalhin ko kahit dalawang araw lang naman kami doon. Two days and one night to be exact but that's fine. Too short but I will make sure that I'll enjoy. Lalo na at kasama ko si Jeck. Thanks to his parents. Hindi niya yata gustong suwayin sila kaya sapilitan siyang pumayag.Nilagay ko ang sunblock, shades, perfume, slippers, nigh
I was just staring at their intertwined hands when the elevator opened."Eya," dahil sa tawag na iyon bigla akong napaangat ng tingin. I saw Jeck staring at me so I forcely smiled before standing straightly."Dito na ba?" mahinang tanong ko. Pero parang traydor ang mga mata ko kasi kusa itong bumaba para tingnan ang magkahawak pa rin nilang mga kamay. Jeck immediately took his hands off so I sighed.Nakayuko akong lumabas ng elevator at ramdam ko naman na sumunod si Jeck. When the elevator slowly closed I turned to Jeck. Nakita ko siyang tutok na tutok sa cell kaya mag-isa kong kinuha ang maleta ko sa isinandal niya gilid ng elevator.Napatingin siya sa akin dahil doon pero nginitian ko lan
"Take care of yourself please. Huwag kang papa gutom at huwag ka ring uminom ng marami lalo na kapag gabi at magda-drive ka. Sleep early so you won't be late for work. Don't skip your meals no matter how busy you are. At lagi ka ring uminom ng vitamins para hindi ka magkasakit. Huwag ka ring papaulan at huwag mong sagarin ang sarili mo sa trabaho." My tears keeps on falling when she went out. Tinapon ko lahat ng gamit na makikita ko. Dahil baka kaya nitong pawiin lahat ng sakit na nararamdaman ko. Why am I crying? Bakit ako umiiyak kung ako ang puno't dulo ng lahat? Wala akong karapatan na umiyak. I hurt her. Seeing her begged make me broke. Pero gag* ako. Denise. I need to keep my promise. She's hurting herself. I need to stay with her. I need to let Eya go. I don't want to cage her even if I lover her. I can't bear seeing her cry everyday because of me. Ganoon na lang ang takot na naramdaman ko nang makita siyang may hawak ng maleta kinaumagahan. She'll leave me? Ayaw na niy
This is going to be Jeck's Pov same as the epilogue. *** "Jeck, we can't be late. Nakakahiya sa kanila." Napakunot ang noo ko sa sinabi ni Dad pero tumango na lang ako na parang walang pakialam. We are meeting someone today that I did not know. Dad said that we need to do this for our business. Para mas malawak pa ang maging koneksyon at para mas lumaki pa ang negosyo. And because I am handling all our companies, I need to go with them. Habang papasok ako sa kotse ko biglang nag-vibrate ang phone ko kaya kaagad ko iyong nilabas mula sa bulsa ng slacks na suot ko. Denise: Jeck, where are you? I missed you. Wala sa sarili akong
"Mommy!" "Eya!" "Darling!" "Wife!" Everybody is crying. But I can't see them. Puro itim ang nakikita ko. A loud cry was everywhere. Who are they? Where am I? Why are they crying? "Mommy!" "Please, I love you. I love you." Nakakasilaw na liwanag ang nakita ko hanggang sa unti-unti kong maaninag ang isang kwarto na puro puti. My eyes widened in shock when I realized where am I. Akma akong uupo pero napahiyaw ako dahil sa sakit ng magkabilang paa ko pati na rin ng mga braso. "Ahhhhhhhhhhhh!" "Sh*t, you're okay now. I'm here, I'm here. It's fine." Patuloy ako sa paghiyaw dahil sa sakit hanggang sa narinig ko ang pintong pabagsak na bumukas. A lot familiar faces stepped inside but my mind was too focused on my aching body. Ang sakit-sakit. Nakakamatay ang sakit. "Call the doctor now!" "Ano ba! Nurses!" "Sh*t! Layo!" "What's happening!" "Oh My God!" A strong arms suddenly hugged me so tight. Kaagad akong napapikit ng mariin saka dinama ang init na pamilyar na ginagawa akong k
"Ahhhh!" malakas kong sigaw nang makaramdam ng grabeng lamig sa buong katawan ko.Nagising ako sa isang madilim na lugar. Nakaupo sa isang metal na silya habang nakagapos. Naaninagan ko ang dalawang lalaki na malaki ang katawan, kapwa nakasuot ng itim na damit habang nakangisi ng malademonyo sa akin."Gising na si ganda," they said and my body shook in fear and in the cold."Who are you?! Pakawalan niyo ako?" halos mapaos ako sa kakasigaw pero tawa lang ang sinagot nila.Tawa sila ng tawa kaya wala akong ibang ginawa kundi mag sisigaw hanggang sa mawalan ako ng boses. I am scared, angry and nervous. Paano ako napunta dito? Sino sila? The last thing I remember was that someone hit me something on
Naalimpungatan ako dahil sa narinig kong malakas ng ring ng cellphone. Mahina kong tinapik si Jeck na mahimbing ang tulog sa tabi ko."Jeck, your phone," inaantok na sabi ko pero mas lalo lang siyang yumakap sa akin.I sighed and look at the alarm clock on my bedside table. Napapikit ako sandali dahil sa inis nang makita na alas-dos pa lang ng madaling araw. Marahan kong sinikop ang kumot na nakatabon sa katawan ko saka dahan-dahan na inabot ang cellphone ni Jeck ang nag-iingay.Walang pangalan ang tumatawag kaya kahit nagtataka sinagot ko iyon para matigil na. Mas lalo kong inayos ang kumot saka marahan na tinapat sa tainga ang phone."Hello, Jeck? This is Denise. Please come back to me now. Hindi ko
Our breakfast turned out so well. Tahimik lang si Daddy na kumakain. Mom never let Jeck feel that he is unwanted because she always asks him about some stuff. And I am happy because we are slowly getting there.Nang magsabi ako na sasama kami kay Jeck tiningnan lang kami ni Daddy. Magalang si Jeck sa kanila pero kita kong bahagyang naiinis pa rin si Daddy pero hindi na niya sinasabi. Mom and Dad let us go with Jeck. And Ella is happy because of that."That was so difficult," mahinang bulong ni Jeck sa akin nang makapasok kami ng kotse niya. Mahina ko naman siyang tinawanan."Why?""Actually, I am preparing for your Dad's punches. But it didn't come. Is this a good sign?"
Nagising ako dahil sa kiliti na nararamdaman ko sa leeg. I softly moaned and slowly opened my eyes. Kaagad kong naaninag ang nakangiting mukha ni Jeck. Biglang bumalik sa isip ko ang mga nangyari kagabi kaya kaagad uminit ang magkabilang pisngi ko."Morning," paos at malambing na sabi niya. Napalunok ako saka nahihiyang tumalikod. Bigla akong nakaramdam ng hiya. Wala ba akong muta? Alam kong hindi ako humihilik at hindi naman mabaho ang hininga ko pag bagong gising pero nahihiya pa rin talaga ako. This is not my first time waking up next with him. Pero nakakaramdam pa rin ako ng ilang.Narinig ko ang mahina niyang pagtawa kaya mas lalo akong pinag-iinitan ng pisngi.Unti-unti niya akong niyakap mula sa likod. My heart went wild. Naramdaman kong wala na siyang lagnat dahil sa pagdampi ng balat niya sa balat ko. Wala sa sarili akong napapikit ng maramdaman ang mainit niyang hininga sa bandang balikat ko malapit sa leeg."Jeck, I'm sleepy," I lied. Nawala na ang antok ko nang makita ko s
We can just sleep here—"I could not finished what I supposed to say because he suddenly groaned and pulled me towards his body. Napasubsob ako sa dibdib niya pero wala akong sakit na naramdaman. Mahina na lang akong natawa dahil sa inakto niyang iyon."As much as I want that I just can't let you sleep here," tila nahihirapang wabi niya kaya nagsalubong ang mga kilay ko."Why? Ella and I—""Your Dad will get angry even more. And I don't want that," pabulong na sabi niya kaya napasinghap ako ng mahina."Hayaan mo na—""How could I win you both if that's the case
We decided to go out for lunch because Ella wants it. Sa ilang oras na pananatili namin sa opisina ni Jeck ay wala siyang nagawang trabaho. His daughter keeps on playing with him so he cancelled everything."She's so spoiled," I murmured while looking at my daughter who keeps on giggling while holding Jeck's hand.Nasa unahan sila at ako medyo huli sa paglalakad. Sumasayaw ang maikling buhok ni Ella habang naglalakad siya kasabay ng pagsayaw ng dress na suot niya. She looks so adorable while holding Jeck's hand. Ang cute nilang tingnan na dalawa. Jeck is a serious person so seeing him with a child is really unexpected."Let's go," biglang lingon sa akin ni Jeck nang mapansin na nahuhuli ako."Daddy, do