"Eya," tawag niya nang akmang maglalakad sana ako papapunta sa kwarto ko kaya lumuluha ko siyang tiningnan.
Namumula ang mga mata niya at parang gulong-gulo kaya marahan ko siyang inilingan. Hindi ko alam kung dahil ba sa epekto ng alak na ininom ko ang tapang na ngayo'y pinapakita ko. Basta ang alam ko gusto ko lang ipagtanggol ang sarili ko sa mga paratang niyang walang katotohanan.
I am not a wh*re and I know that in myself. He's the only guy that I ever loved.
"Jeck, let us—"
"I'm sorry," hindi ko inaasahang sabi niya kaya napaawang ang labi ko at biglang natigilan. Mabilis niyang kinain ang distansya namin kaya kaagad akong nadikit sa katawan niya. I inhaled his mixed scent lightly before looking at his eyes that's been telling me something that I can't understand.
Mabilis na napaawang ang labi niya na parang may gustong sabihin ulit pero nang bumaba ang
Matapos naming kumain hinayaan ko na ang mga katulong na maglinis ng mga pinagkainan namin.Nang maglakad si Jeck papalabas ay sandali ko muna siyang sinundan ng tingin bago ako magpasya na sumunod sa labas. Naabutan ko siya na umaakyat na papunta sa itaas kaya hindi na ako nag-abala pang tawagin o sundan siya kasi alam ko naman na mag bibihis pa siya.Nagpasya akong pumunta sa pool at doon tahimik na tumingin sa man made falls habang nakangiti ng kaunti. My heart is full right now. I am so happy.Dahan-dahan kong tinanggal ang tsinelas na suot at wala sa sariling napaupo sa gilid ng pool kung saan nilubog ko ang mga paa ko sa tubig. Tahimik kong nilaro-laro ang paa ko sa pool habang nakayuko ng kaunti.
Kinabukasan tinanghali ako ng gising dahil hindi ako nakatulog kagabi dahil sa pag-iisip ng kung ano-ano. Kaya nang pumasok ako sa kwarto ni Jeck para sana mag-prepare ng susuotin niya wala na siya doon kaya matamlay na lang ako na bumaba."Manang, umalis na ba si Jeck?" inaantok na tanong ko nang makita si Manang sa living room."Oo, hindi nga nag-almusal," sabi niya saka isang sulyap lang ang binigay sa akin kaya napa simangot ako at mabilis na pumasok sa kusina para uminom ng tubig.Nang mapatingin ako aa breakfast table nakita kong may mga pagkain na doon kaya nagpasya na lang ako na kumain. Matapos kong kumain nag-ayos ako ng walk in closet ko. Nagpunas ako ng mga collections kong heels, bags saka jewelry. Inabot ako ng ilang oras sa pag-aayos pero laking pasasalamat ko dahil nang bumaba ako nakapag handa na si Manang ng lunch kaya kumain na lang ako bago nagkulong sa kwarto ulit.
I cried the whole night because of what happened. Pero alam kong wala na akong magagawa kasi nagmakaawa na ako. Lumuhod na ako pero wala pa rin. Hindi ko alam kung tuluyan na nga ba siyang umalis. Pero sana, sana mag bago ang isip niya."Anak, nilalagnat ka ba?" marahan kong minulat ang mga mata ko at kaagad kong nakita si Manang Selya na bahagyang nakayuko habang may pag-aalala sa mga mata.I shook my head softly and gave her a fake smile. Wala akong tulog kaya hindi maganda ang pakiramdam ko. I tried to force myself to sleep but I just can't. Hindi mahinto ang mga luha ko simula pa kagabi. Pero mabuti na lang dahil parang naubos na ngayon."No, okay lang po ako," mahinang sagot ko bago dahan-dahan na umupo kaya inalalayan niya ako.
Another week has passed. Hindi pa rin umuuwi si Jeck. Hindi na talaga siya umuwi kahit para kumuha na lang ng gamit. At araw-araw na sinasaksak ng patalim ang puso ko dahil doon.I was too emotional unstable. Umiiyak ako kahit nakatunganga lang ako. Natatakot ako dahil baka mapunta ito sa depression. But I can't do anything. My heart is still in pain because of Jeck.Nahihilo ako pero pinilit ko pa rin na bumangon para dumiretso sa banyo. Joy called me last night that we'll go out today. Hindi na rin ako nakatanggi kasi kailangan ko ring libangin ang sarili ko para kahit paano makalimot ako sa sakit. And I appreciate her efforts to make me feel better.Matapos kong mag-ayos ay mabilis akong bumaba. Naabutan ko si Manang sa living room kaya kaagad akong ngumiti
Nagising ako sa loob ng kwarto habang nasa tabi ko si Mommy. Mabilis akong bumangon kaya naging aktibo rin siya sa pagpigil sa akin. Bigla akong napapikit ng mariin dahil sa biglang pagsakit ng ulo dahil sa biglang pag bangon."Are you okay?" nag-aalalang tanong ni Mommy kaya marahan akong tumango saka ngumiti ng pilit sa kanya pero hindi niya sinuklian iyon.Marahan kong nilibot ang mga mata sa buong kwarto pero wala akong nakitang iba maliban sa akin ni Mommy kaya wala sa sarili akong napakurap. I gently cleared my throat and turned to my Mom who's watching me seriously."Where's Jeck? And Dad?" hindi ko mapigilang tanong kaya napakurap si Mommy ng bahagya."Jeck left after you fainted and I told you
Nang makuha ko ang first aid kit sa banyo niya kaagad akong lumabas. Natigilan ako ng makita ko siyang nakaupo sa kama niya habang wala ng damit sa pang itaas.Natulala ako sa itsura niya dahil doon. My face heated when I noticed his hard muscles and perfect cuts. Nang bigla siyang napatingin sa akin doon lang ako natauhan.Nag salubong ang kilay niya ng kaunti kaya naiilang akong humakbang papalapit doon. Nang umupo ako sa kama sa tabi niya doon siya bahagyang humarap sa akin. I could smell his natural scent that made me tremble.Nanginginig akong kumuha ng cotton saka gamot. Nang maayos ko iyong nakuha kaagad akong napatingin sa mga pasa niya. Bahagyang napaawang ang labi ko dahil sa guilt at awa. He got all of these because of me.&
Now that we are going to part ways I can't stay in this house anymore. This house is a gift from our parents but I need to leave. Dahil bawat sulok ng bahay na 'to nagpapaalala sa akin kay Jeck. Iyong pagiging malamig niya hanggang sa mapansin niya ako kahit paunti-unti lang.Those memories are for keeps. Gaano ko man kaayaw kalimutan iyon hindi ko kayang tumira sa bahay na ito. Hindi ko alam kung aalis na siya ng tuluyan. Hindi ko gustong malaman kung saan siya titira. I am done here. Wala na akong karapatan. Dahil sa araw na 'to pinutol na niya ang lahat.I can't stay here alone. Hindi ko gustong dito tumira kasi para akong pinapatay kapag ganoon. I will leave for good. I will leave for the better. I will try to be okay. Kahit alam kong mahirap. Kahit alam kong hindi ko kaya susubukan ko pa rin.&n
Pilit kong pinatigil ang mga luha ko sa pag buhos. Inayos ko rin ang mukha ko nang huminto kami sa harap ng gate ng bahay ng parents ko. Wala akong ibang mapuntahan kundi dito lang. Alam kong magtataka sila lalo na si Daddy. But I am planning to go abroad. I'll just process my papers and while processing it I'll stay with them.Huminga muna ako ng malalim nang biglang bumukas ang gate. Mabilis ang kabog ng puso ko dahil sa kaba ng tuluyang huminto ang kotse. Tanaw na tanaw ko ang kuryusong mukha ni Mommy sa main door ng mansyon kaya para akong batang humikbi ulit.Walang kasing bilis akong lumabas ng kotse saka tumakbo papunta sa kanya para yakapin siya ng mahigpit habang umiiyak. Walang kwenta ang pagpipigil ko kanina kasi humagulgol rin ulit ako sa balikat ni Mom.
"Take care of yourself please. Huwag kang papa gutom at huwag ka ring uminom ng marami lalo na kapag gabi at magda-drive ka. Sleep early so you won't be late for work. Don't skip your meals no matter how busy you are. At lagi ka ring uminom ng vitamins para hindi ka magkasakit. Huwag ka ring papaulan at huwag mong sagarin ang sarili mo sa trabaho." My tears keeps on falling when she went out. Tinapon ko lahat ng gamit na makikita ko. Dahil baka kaya nitong pawiin lahat ng sakit na nararamdaman ko. Why am I crying? Bakit ako umiiyak kung ako ang puno't dulo ng lahat? Wala akong karapatan na umiyak. I hurt her. Seeing her begged make me broke. Pero gag* ako. Denise. I need to keep my promise. She's hurting herself. I need to stay with her. I need to let Eya go. I don't want to cage her even if I lover her. I can't bear seeing her cry everyday because of me. Ganoon na lang ang takot na naramdaman ko nang makita siyang may hawak ng maleta kinaumagahan. She'll leave me? Ayaw na niy
This is going to be Jeck's Pov same as the epilogue. *** "Jeck, we can't be late. Nakakahiya sa kanila." Napakunot ang noo ko sa sinabi ni Dad pero tumango na lang ako na parang walang pakialam. We are meeting someone today that I did not know. Dad said that we need to do this for our business. Para mas malawak pa ang maging koneksyon at para mas lumaki pa ang negosyo. And because I am handling all our companies, I need to go with them. Habang papasok ako sa kotse ko biglang nag-vibrate ang phone ko kaya kaagad ko iyong nilabas mula sa bulsa ng slacks na suot ko. Denise: Jeck, where are you? I missed you. Wala sa sarili akong
"Mommy!" "Eya!" "Darling!" "Wife!" Everybody is crying. But I can't see them. Puro itim ang nakikita ko. A loud cry was everywhere. Who are they? Where am I? Why are they crying? "Mommy!" "Please, I love you. I love you." Nakakasilaw na liwanag ang nakita ko hanggang sa unti-unti kong maaninag ang isang kwarto na puro puti. My eyes widened in shock when I realized where am I. Akma akong uupo pero napahiyaw ako dahil sa sakit ng magkabilang paa ko pati na rin ng mga braso. "Ahhhhhhhhhhhh!" "Sh*t, you're okay now. I'm here, I'm here. It's fine." Patuloy ako sa paghiyaw dahil sa sakit hanggang sa narinig ko ang pintong pabagsak na bumukas. A lot familiar faces stepped inside but my mind was too focused on my aching body. Ang sakit-sakit. Nakakamatay ang sakit. "Call the doctor now!" "Ano ba! Nurses!" "Sh*t! Layo!" "What's happening!" "Oh My God!" A strong arms suddenly hugged me so tight. Kaagad akong napapikit ng mariin saka dinama ang init na pamilyar na ginagawa akong k
"Ahhhh!" malakas kong sigaw nang makaramdam ng grabeng lamig sa buong katawan ko.Nagising ako sa isang madilim na lugar. Nakaupo sa isang metal na silya habang nakagapos. Naaninagan ko ang dalawang lalaki na malaki ang katawan, kapwa nakasuot ng itim na damit habang nakangisi ng malademonyo sa akin."Gising na si ganda," they said and my body shook in fear and in the cold."Who are you?! Pakawalan niyo ako?" halos mapaos ako sa kakasigaw pero tawa lang ang sinagot nila.Tawa sila ng tawa kaya wala akong ibang ginawa kundi mag sisigaw hanggang sa mawalan ako ng boses. I am scared, angry and nervous. Paano ako napunta dito? Sino sila? The last thing I remember was that someone hit me something on
Naalimpungatan ako dahil sa narinig kong malakas ng ring ng cellphone. Mahina kong tinapik si Jeck na mahimbing ang tulog sa tabi ko."Jeck, your phone," inaantok na sabi ko pero mas lalo lang siyang yumakap sa akin.I sighed and look at the alarm clock on my bedside table. Napapikit ako sandali dahil sa inis nang makita na alas-dos pa lang ng madaling araw. Marahan kong sinikop ang kumot na nakatabon sa katawan ko saka dahan-dahan na inabot ang cellphone ni Jeck ang nag-iingay.Walang pangalan ang tumatawag kaya kahit nagtataka sinagot ko iyon para matigil na. Mas lalo kong inayos ang kumot saka marahan na tinapat sa tainga ang phone."Hello, Jeck? This is Denise. Please come back to me now. Hindi ko
Our breakfast turned out so well. Tahimik lang si Daddy na kumakain. Mom never let Jeck feel that he is unwanted because she always asks him about some stuff. And I am happy because we are slowly getting there.Nang magsabi ako na sasama kami kay Jeck tiningnan lang kami ni Daddy. Magalang si Jeck sa kanila pero kita kong bahagyang naiinis pa rin si Daddy pero hindi na niya sinasabi. Mom and Dad let us go with Jeck. And Ella is happy because of that."That was so difficult," mahinang bulong ni Jeck sa akin nang makapasok kami ng kotse niya. Mahina ko naman siyang tinawanan."Why?""Actually, I am preparing for your Dad's punches. But it didn't come. Is this a good sign?"
Nagising ako dahil sa kiliti na nararamdaman ko sa leeg. I softly moaned and slowly opened my eyes. Kaagad kong naaninag ang nakangiting mukha ni Jeck. Biglang bumalik sa isip ko ang mga nangyari kagabi kaya kaagad uminit ang magkabilang pisngi ko."Morning," paos at malambing na sabi niya. Napalunok ako saka nahihiyang tumalikod. Bigla akong nakaramdam ng hiya. Wala ba akong muta? Alam kong hindi ako humihilik at hindi naman mabaho ang hininga ko pag bagong gising pero nahihiya pa rin talaga ako. This is not my first time waking up next with him. Pero nakakaramdam pa rin ako ng ilang.Narinig ko ang mahina niyang pagtawa kaya mas lalo akong pinag-iinitan ng pisngi.Unti-unti niya akong niyakap mula sa likod. My heart went wild. Naramdaman kong wala na siyang lagnat dahil sa pagdampi ng balat niya sa balat ko. Wala sa sarili akong napapikit ng maramdaman ang mainit niyang hininga sa bandang balikat ko malapit sa leeg."Jeck, I'm sleepy," I lied. Nawala na ang antok ko nang makita ko s
We can just sleep here—"I could not finished what I supposed to say because he suddenly groaned and pulled me towards his body. Napasubsob ako sa dibdib niya pero wala akong sakit na naramdaman. Mahina na lang akong natawa dahil sa inakto niyang iyon."As much as I want that I just can't let you sleep here," tila nahihirapang wabi niya kaya nagsalubong ang mga kilay ko."Why? Ella and I—""Your Dad will get angry even more. And I don't want that," pabulong na sabi niya kaya napasinghap ako ng mahina."Hayaan mo na—""How could I win you both if that's the case
We decided to go out for lunch because Ella wants it. Sa ilang oras na pananatili namin sa opisina ni Jeck ay wala siyang nagawang trabaho. His daughter keeps on playing with him so he cancelled everything."She's so spoiled," I murmured while looking at my daughter who keeps on giggling while holding Jeck's hand.Nasa unahan sila at ako medyo huli sa paglalakad. Sumasayaw ang maikling buhok ni Ella habang naglalakad siya kasabay ng pagsayaw ng dress na suot niya. She looks so adorable while holding Jeck's hand. Ang cute nilang tingnan na dalawa. Jeck is a serious person so seeing him with a child is really unexpected."Let's go," biglang lingon sa akin ni Jeck nang mapansin na nahuhuli ako."Daddy, do