KABANATA 33

He stared at me in a while, and I stared at his eyes too. Pilit na hinahanap ang tinatago niyang emosyon. Pero ni isa wala akong nakita. I feel like he is reading me or thinking about something that I don’t even have any idea about it.

I waited until he sighed. Nakita kong umigting muli ang kanyang umigting ulit ang kanyang panga at umiwas muna ng tingin saglit pero bumalik din naman agad ito sa akin.

“I won’t accept it.” Pagmamatigas niya pa ring sabi at dahil doon ay namuo na ang aking inis sa akin.

“Bakit? Nahihiya ka bang tumanggap ng pera kasi mayaman ka? Magpasalamat ka na lang at binabayaran pa kita.” Sabi ko sa inis.

Mahirap bang tanggapin iyon? Ang pride niya ba ang nagpapatigil sa kanya para tanggapin ang pera sa isang tulad ko? Kasi mahirap ako? Lalo akong naiinis dahil sa mga naiisip. Nakita ko namang napahinga siya ng malalim na parang hirap na hirap siya.