“Darling!” bulalas ng ina ni Raphael. Agad siya nitong dinaluhan at hinalikan sa noo. Ngumiti lang siya at tumango sa ginang. Sa alaalang meron siya ngayon ay dalawang beses niya palang nakita sa Mrs. Yapchengco, mabait ito sa kanya. Pero naiilang siya sa trato nito sa kanya ngayon. “Thank God, you are okay! Sobrang nag-alala ako sa ‘yo but I had to stick with my schedule. Hindi agad kami nakauwi ng Papa mo. We had to attend some meetings and stuff,” bumaling si Mrs. Yapchengco kay Raphael. “Inalagaan mo ba si Athalia, Raphael? What did the doctors said? Will she be alright?” “Ganyan na ba kasama ang tingin mo sa ‘kin, Mom?” sarkastikong sambit ni Raphael. “Raphael,” saway naman ni Mr. Yapchengco. Sopistikada ang dating ni Mrs. Yapchengco, kahit na may edad ito ay maganda pa rin ito at ang kutis nito. Nagmumukha tuloy itong nasa 40’s lang. Kahit si Mr. Yapchengco, may puting buhok man ay di maipagkakaila ang karisma nito. Kaya hindi nakapagtataka na malakas ang dating ni Raphael a
Matapos ang makapagdamdaming tagpo ay hindi na ulit nagkausap pa si Raphael at Tati. Nasa ospital ito namamalagi pero parang hangin lang siya at dinadaan-daanan lang ng asawa niya. Wala naman reklamo roon si Athalia, dahil mismong siya ayaw niyang kausapin si Raphael. Tumatawag-tawag si Mrs. Yapchengco para kamustahin siya, hindi raw ito makadalaw dahil kailangan nitong lumipad papuntang Europe. Nag-angat ng tingin si Tati nang bumukas ang pinto. Napataas ang kilay niya nang makitang isang babae ang pumasok. Hindi niya alam kung bakit pero kumukulo agad ang dugo ni Tati sa babae. Marahan itong ngumiti sa kanya kaya inirapan niya ito. “Hi, Tati. Kumusta?” anya nito saka nagtungo agad sa kinaroroonan ni Raphael. Hindi sumagot si Tati bagkus at tinitigan niya si Raphael, wala itong reaksyon. Nanatiling walang ekspresyon ang mukha nito. “Clarise, did you bring the papers I asked you?” seryoso ang mukha ni Raphael, ni hindi man lang nito tinapunan ng tingin si Tati. Ngumiti ang babae,
Hindi umimik si Raphael. Hindi na rin nagsalita pa si Tati, wal siyang magagawa kung ayaw ng asawa niya. Siguro nga mas nangingibabaw ang pagkamuhi nito sa kanya. Siya itong may kasalanan pero humingi siya ng pabor na intindihin siya ni Raphael. Masyadong makapal ang mukha niya. The doctor arrived after almost an hour of waiting. Si Raphael ang kausap nito, ibinilin ang mga dapat hindi dapat gawin. Pinagmasdan lang ni Tati ang asawa habang kausap ang doctor. Pinakaramdaman niya ang sarili.The doctor tapped, Raphael’s shoulder, “Make sure na inumin niya ang mga gamot niya on time. And hijo no strenuous activities muna,” makahulugang wika ng Doktor.Namula ang magkabilang dulo ng tenga ni Raphael, “Will take note on that, Doc. Thank you.”Umalis agad ang doctor. Kinuha ni Raphael ang gamit nila, nanatili siyang nakaupo sa hospital bed at pinagmamasdan ang galaw ng asawa.Bumaling si Raphael sa kanya, “What are you waiting?”Kumurap siya, “Ha?”“Let’s go. Stop wasting my time!” malamig
“Anak!” anas ng isang matandang babae nang pumasok sila sa bahay.Agad siyang niyakap ng matanda, umiiyak ito at mahigpit ang yakap kay Tati. Natulos si Tati sa kinatayuan, hinayaan niya ang matanda na yakapin siya. Bumitaw ang matanda sa pagkakayakap sa kanya. Bakas sa mukha ng ginang ang pinaghalong saya at lungkot.“Salamat sa Diyos at ayos ka hija!” maluha-luha pa nitong wika.Hindi niya alam ang gagawin. Kung paano niya sasagutin ang matanda kaya sinubukan niyang ngumiti pero nauwi sa pagngiwi.Nang igala niya an tingin ay may iilang kasama pa sila. Nakatanaw rin ang mga ito kay Tati ay may malungkot na ngiti sa mukha.Nasa likod ni Tati ang asawa. Ramdam niya ang titig nito sa kanya.“W-wala bang masakit sa ‘yo anak? Gusto mo bang kumain? Ipinaghanda kita, lahat ng mga paborito mo ay niluto ko—”“Manang,” si Raphael. “Gaya nga po ng sabi ko sa inyo sa telepono. Walang naaalala si Athalia, hindi niya kayo matandaan.”Humagulgol na ang ginang nang marinig ang tinuran ni Raphael.
Kung bibigyan ng pagkakataon si Tati na humiling. Hihilingin niya na sana lamunin na lang siya ng sahig at hindi na ibalik pa sa mundong ibabaw. She is completely naked, lying on the cold marble. Nakahilata siya na parang tanga, ‘di mawari kung aaray ba siya sa dahil sa sakit o tatakpan ang katawan niya dahil nakakanganga sa kanya ang asawang si Raphael.“What the fuck,” he hissed. Lumunok si Tati sa kaba, “Pwede ba Raphael itayo mo man lang ako o kaya takpan mo ang katawan ko!”Sumisinok-sinok pang wika ni Tati, doon lang natauhan ang asawa niya. Dali-daling hinablot ni Raphael ang comforter at itinakip sa katawan ni Tati, in a just a swift inangat siya nito at marahang inilapag sa kama.Hindi mapigilang mapaungol ni Tati sa sakit. Mukhang masama ang pagkakabagsak niya. Hindi mawari ni Tati kung ano ang reaksyon ni Rafa, kung galit ba ito, naiinis, natutuwa sa katangahang ginawa niya.“God, Athalia! Why are you so damn, clumsy?! Kakauwi mo nga lang mula sa ospital at heto ka na naman
After that incident, Raphael’s parents called. Ang kabilinbilinan ng mga ito? ‘Wag daw iwan ni Raphael si Tati sa bahay. Kasi kahit sa bahay disgrasya raw ang abot niya. Hiyang-hiya si Tati, gustong niyang lumubog sa kahihiyan.Sa katunayan ay wala naman nakitang kung ano sa ulo. Kaso naka-cast iyong kaliwang kamay niya, dahil iyon ang naiutukod niya nang bumagsak. Hindi niya naramdaman ang sakit dahil okupado ni Raphael ang isipan niya. Doon niya lang namalayan na masakit ang kamay niya sa ospital. Kung ano anong test ang ginawa niya, mula x-ray hanggang ct scan. Tati Realized, na ang pamilya ni Raphael ay pamilyang OA. Pero natutuwa naman siya sa mga reaksyon ng mga ito. Pakiramdam niya ay may pamilya siyang tunay. “Anak. You should stick with Raphael, mas makakatulong iyon para makaalala ka. Dahil baka kapag nasa bahay ka lang ay agawan mo ng mga gawaing bahay sila manang at madisgrasya ka pa. We can’t let thay happen! Paano na lang ang career mo bilang doctor? Tho kaya ka namang
Napairap si Tati sa inis habang hinihila siya ng asawa papasok. As they entered his office, sumalampak agad siya sa couch habang si Raphael ay seryoso ang ekpresyon sa mukha. He was towering her. Nakatay ito habang siya ay nakaupo sa couch at tintingala ang asawa.“Athalia hindi ko nagustuhan ang ginawa mo!” mariing sambit nito habang nakatingin sa kanya na animo’y sasampalin na siya nito sa galit.“So? Hindi ko rin nagustuhan ang sekretarya mo. You may hate me now but I am still your legal wife! We’re not anulled yet!” asik niya pabalik.He licked his lower lip as his jaw clenched in anger, “Hindi mo siya kailangang pahiyain ng gano’n! Isa pa baka anong isipin ng ibang empleyado sa ‘ming dalawa. Masira pa ang reputasyon ng kompanya.”Humalukipkip si Tati, “Bakit hindi mo ba siya babae?”Natahimik si Raphael, bumalatay ang sakit sa mukha ni Tati pero agad rin iyong nawala. Oo, their marriage is on the rocks. Wala siyang maalala basta alam niya lang ayaw na sa kanya ng asawa niya. Marah
“Athalia!” Raphael’s voice thundered.Umirap si Tati at kumalas sa pagkakakapit sa asawa. Umupo siya sa couch. Mabuti na lang talaga at wala siyang kalmot at hindi rin siya nahila ng babaeng iyon. Ngumuso siya at sumulyap sa pintuan kung saan lumabas ang babae. Nang paalisin ito ni Raphael ay agad namang sumunod ang pobreng babae. Kasi kung hindi talaga ito aalis, magsusumbong siya sa magulang mi Raphael! Aba’t may amnesia na nga siya, ipangangalandakan pa ni Raphael ang kabit nito?!“Ano bang nakain mo at pumatol ka ro’n? Paano kung nasaktan ka? Kakalabas mulang sa ospital. Hindi ka pa fully recovered! May bali ka pa! Goddamn it!” galit na wika ni Raphael.Nagkibit-balikat si Tati, “Pumili ka kasi ng babae mo! Hindi iyong trabahante mo!”“That is not the point here! Paano kung nasaktan ka?! Kung hindi ako kumilos agad baka agrabyado ka pa! You are making my head hurt!”Umismid siya, “Ikaw rin pinapasakit mo ang ulo ko!”Bumuntong hininga si Raphael at naglakad papalapit sa kanya, “
“What do you mean, anak?” nalilitong tanong ni Gabriella kay Raphael. “A-Anong kasal Raphael? Don’t tell me?”Ngumisi si Raphael, “Yeah.” “Oh, God!” Bumuhos na ang luha ni Gabriella, halos ngumawa na siya sa tuwa. Niyakap niya si Raphael, “Oh, God! You don’t know how hard I prayed to God na magkabalikan kayo.” Bumaling ito kay Tati. “Oh, my daughter-in-law!” At niyakap si Tati. “Mommy,” anas ni Tati ay niyakap panalik ang biyenan. “So, did Raphael propose again? Magpapakasal na ba kayo ulit? Oh my God! We should hire the best wedding coordinator in the country–” “Mommy, kalma. Hindi pa namin na pag-uusapan, okay? But we’re okay now,” agap ni Tati sa biyenan. “Oh,” malungkot na sambit ng biyenan.“Pero we’re not closing that idea, Mommy. Isa pa, kakabalikan lang namin.” “Well, tama ka naman d’yan anak. Ito ang pinaka magandang regalo ngayong birthday ko! Hindi niyo alam kung gaano ako kasaya na malaman na ayos na kayong dalawa. Simula noon ay pinagdarasal ko na kayo na sana ang ma
Nagtitipon ang lahat sa baybayin, maliban kay Raphael at Athalia. May mahabang mesa at mga upuan. May maliit na entablado na nasa harapan. Na napapalibutan ng mga balloons at bulaklak. Masayang nagtitipon ang lahat para sa kaarawan ng nag-iisang Gabriella Yapchengco.Saglit pa ay dumating na si Tati at Raphael, hawak-hawak ang mga anak nila. Naluluha naman si Gabriella nang makita ang tagpong iyon. Sa tinagal-tagal ng panahon, isa siya sa naniniwala na balang araw ay magiging maayos ang pagsasama ni Raphael at Tati. At noon pa man ay alam na niyang mahal ni Raphael si Tati. Nang ipinakilala ng anak si Tati sa kanya ay ramdam niya agad na may kakaiba sa pagitan ng mga ito. Saksi siya sa paghihirap ni Athalia, saksi rin siya sa paghihirap ni Raphael nang iwan ito ni Tati. Kaya isa siya sa pinaka nasasaktan sa tuwing may pagsubok na naman sa pag-iibigan ng mga ito. Ilang insenso na ang sinindihan niya kakadasal na balang araw ay magkakatuluyan ang mga ito. Kaya hindi niya mapigilang mapa
Thirteen years ago… “Hiwalay na ba kayo ni Athalia?” Biglang tanong ng kasamahan ni Raphael sa soccer team. Kumunot ang noo ni Raphael. Napahinto siya sa pag-iinat ng katawan.“What are you talking about?” “Hindi ko na kasi kayo madalas makitang magkasama. That’s why I am asking you if the two of you are still together. Kasi kapag hindi, ayos lang ba sa ‘yong ligawan ko si Athalia?” “What the fuck is your problem?!” Napatayo si Raphael sa ginagawa niya. Hindi niya nobya si Athalia o mas kilala bilang Tati. Magkaibigan lang sila ng mahigit dalawang taon na rin. Tinuturing ni Raphael ang babae bilang best friend niya. Maasahan ito at higit sa lahat mabait. Kahit ang mga magulang niya ay gustong-gusto ito. But they’re just friends…Ngunit ayaw na ayaw ni Raphael na lumapit ang kahit sino kay Tati. Ni mga kaibigan niya ay hindi pinapalapit rito. Hindi niya gusto ang ideya na may lalaking umaaligid kay Tati kahit pa mismo kaibigan niya. Para kay Raphael, parang nakababatang kapatid ni
Hindi mapakali si Raphael. Palakad lakad lang siya sa labas ng silid ni Athalia. Para siyang hayop na hindi maire. Kinakabanahan siya, hinihintay niya kasi si Tati na lumabas sa silid nito. Ngayong gabi ay lalabas sila nang wala ang mga bata. Napapayag niya rin kasi sa wakas si Tati na mag-date kasama siya. Hindi tuloy mapakali si Raphael habang hinihintay si Tati. Daig niya pa ang high school student habang hinihintay ang babaeng una niyang i-di-date. Ang mga nangyari kahapon ay naging daan para makamit niya ang matamis na “oo” ni Tati para sa isang date. Masama rin kasi ang titig ng mga kapatid ni Tati sa kanya, parang kakalasin ng mga ito ang bawat buto sa katawan niya. Inaakala siguro ng mga ito na ginagamit niya lang ang amnesia niya para mas makalapit kay Tati at maayos ang kung anumang maaari pa nilang ayusin. Hindi naman sa ginagamit ni Raphael ang nangyari sa kanya pero wala naman siyang magagawa kung may amnesia siya. Pero nais niyang bigyan siya ni Tati ng pagkakataon na m
“Are you guys ready?” Tanong ni Gabriella sa lahat. Nasa lobby sila ng hotel at hinihintay ang tour guide. “Yes, Lola!” Sigaw ng mga bata. “That’s greta. ‘Wag niyo kalilimutan maglagay ng sunscreen, okay? Mainit pa naman,” paalala ni Gabriella. Dahil marami sila ay dalawa na small yatch ang inarkila nila para sa island hopping. Medyo hindi pa masakit ang sikat ng araw dahil alas siete pa lang ng umaga. Ang mga bata ay tuwang-tuwa. Habang ang mga matatanda naman ay tahimik, dahil masasakit ang ulo. Abala si Tati sa paglalagay ng sunscreen sa mga anak niya. Katabi niya sa magkabilang gilid ang mga kapatid niya. Walang kamalay-malay si Tati na masama ang titig ng mga ito kay Raphael. Nasa isang sulok lang si Raphael, pinagmamasdan ang mag-iina niya habang naglalambingan. Nais man niyang makisali ay bugbog sarado siya sa mga titig nina Archer at Austin. Hindi niya alam kung ano ang nagawa niyang mali sa mga ito dahilan upang tapunan siya ng mga masasamang tingin. “Are they mad becaus
Nagising si Tati dahil sa matinding uhaw. Ngunit agad na nawala ang uhaw niya nang may maramdamang mabigat sa tiyan niya. Nanigas ang buong katawan niya sa takot. Unti-unti siyang nagmulat ng mata at napasinghap siya nang makitang nakapulupot sa kanya ang isang kamay. Nang lumingon siya ay nakita nuya ang tulog na tulog na si Raphael.Nakahinga siya nang maluwag na ito ang katabi niya at hindi isang estranghero. Pero bakit niya katabi ito? May ginawa na naman ba siyang katangahan? Biglang sumakit ang ulo niya nang isipin iyon. Dahan-dahan na inalis ni Tati ang kamay ni Raphael sa tiyan niya pero bgla nitong binalik ang kamay nito sa tiyan ni Tati. Kumunot ang noo ni Tati at sinulyapan ang nakapikit pa rin na lalaki. Muli niyang inalis ang kamay nito at muli rin naman binalik ni Raphael ang kamay niya.“Alam kong gising ka Raphael. Tigil-tigilan mo ako sa pag-arte mo. Why are we in the same bed?” Humalakhak si Raphael at unti-unting nagdilat ng mata. “Mukhang hindi ako pasado bilan
“Daddy! Mommy!”Magkapanabay na sigaw ng tatlo nang mamataan ang mga magulang nila sa pool area. Ngunit hindi sila narinig ng mga magaulang nila na abala sa pag-uusap. Nagkatinginan an tatlong bata at magkasabay na ngumisi.Umahon kasi muna sila sa pool para kumain. Iniwan nila kasama ng lola at lolo nila ang anak ng Tita Mimi at Tito ZD nila na si Laura. Seryoso ang ekspresyon ni Tati at Raphael habang nag-uusap, ngunit sa mga mata ng bata ay iba. Nagmamadaling tumakbo ang tatlo bata at yumakap sa mga magulang nila. Napaigtad si Tati at Raphael sa gulat. Bumungisngis ang tatlong bata at sa hindi inaasahan ay malakas na tinulak ang mga magulang nila sa pool. Kung saan bumagsak si Tati at Raphael sa pool.“Kids!” saway ni Tati sa mga anak niya. Si Raphael naman ay natawa. “Bye, Mommy, Bye Daddy!” Sigaw ng tatlong bata at muling kumaripas ng takbo. Napabuntong hininga na lang si Tati. Napaigtad siya nang bigla siyang yakapin ni Raphael. Ni lingon niya ito. “Bitiwan mo nga ako!” asi
Tulala lang si Tati habang pinagmamasdan ang karagatan, nakatambay sila sa restaurant, magkasama silang lahat sa isang mahabang mesa. Hindi mga pagkain ang nasa mesa kundi mga alak. Ang mga bata naman ay nasa mga magulang ni Raphael kaya kampante lang si Tati. “Huy!” “What the!” gulat na sigaw ni Tati, napaigtad pa siya sa gulat. Bigla kasi sinundot ni ZD si Tati sa tagiliran. Sinamaan ni Tati ng tingin ang kaibigan niya. Nakangisi lang si ZD, halatang inaasar siya nito. “What is your problem?” asik ni Tati. “Tulala ka kasi, Teh! Kanina pa kita tinatanong ‘di ka naman sumasagot. Saan na naman ba lumilipad ang utak mo, Aber?” tinaasan pa ni ZD ng kilay si Tati. Umirap si Tati, “Wala. Namimiss ko lang magtrabaho.” “Kung iba pa ‘yan! Ayaw na magtrabaho. Hindi ko sinasabing si ZD ‘yan ha,” pabirong sambit ni Jean.“Teh, sino naman ang gustong mapagod? Nakakapagod kayang magtrabaho. Pero kailangan kumayod para sa pamilya,” saad pa ni ZD. “Itong si Tati naman, iba ang hulma! Workaholi
“Kids! Careful!”Paalala ni Gabriella sa mga bata na nakapila sa kiddie slide. Nakaupo lang sila sa pool lounge chair. Tinatanaw ang apat na bata na naglalaro sa kiddie pool. Mababaw lang naman ang tubig kaya ‘di sila natatakot na malunod ang mga bata. At mayroon ring lifeguard ngunit hindi maiwasan ni Gabriella na mag-alala lalo pa’t mga apo niya iyon. “We’re okay Lola!” Sigaw ni Ryder habang kumakaway nasa dulo ito ng pila. Humahagikgik naman si Laura, Ryker at Ryler. Nagkakasundo ang mga ito sa kalokohan habang si Ryder naman ang designated leader ng tatlo. Ang siyang taga saway sa mga ito. “Ready?” Tanong noong taga-bantay sa gilid ng slide kay Ryler.Ngunit bago pa makasagot si Ryler ay tinulak na siya nang tumatawang si Ryker. Hindi naman umiyak si Ryler kundi bumungisngis lang rin. Hindi naman mahaba ang slide, maiksi lang iyon kaya kampante rin ang guide na nakatayo sa gilid. Tanaw na tanaw ng mag-asawang Yapchengco ang mga bata. Namutla si Gabriella sa nangyari, hinawakan