MAFIAS' HIDE OUTABANDONED WAREHOUSENaglakad si Ronald mula sa dilim patungo sa malaking gate at nang makarating na ito sa loob ay binuksan nila ang pintuan ng warehouse. Naglakad ito papunta sa loob kung saan may nakataling lalaki sa isang upuan at sa bibig nito ay nilagyan ng kulay pulang panyo.Naglakad ang tauhan niya papunta sa harapan ng lalaking nakatali sa upuan na may hawak na upuan bago ito naglakad patungo sa gilid ng warehouse. Nagtungo si Ronald papunta sa upuan na iyon at ibinaba ang kaniyang sarili hanggang sa mailapat ito sa mismong upuan.Sumenyas siya sa kaniyang mga tauhan kaya lumapit ang isa sa kanila. "Ibaba mo ang panyo sa bibig niya," seryosong utos nito."Masusunod po, boss." Magalang na sambit ng kaniyang tauhan at ibinaba ang panyo mula sa bibig nito.Nagsimula ng maging agresibo ang lalaki. "Papatayin kita kapag nakawala ako dito!" Galit na sigaw sa kaniya ng lalaki.Tumawa ng bahagya si Ronald. "Kung makakawala ka pa dito," sarkastikong tugon naman niya.
NAVARRA ESTATE6:43 amNagising akong masakit ang pagkababae ko at ramdam na ramdam ang pagod ng buo kong katawan. Ilang beses kong kinurap-kurap ang aking mga mata para maging malnaw ang paningin. Napahawak ako sa nakabalot sa aking kumot at nakita si Ronald na walang suot pangitaas sa tabi ko. Bumangon ako at sinilip ko ito habang mahimbing na natutulog.Napakaamo ng mukha nito habang natutulog at tila may matamis na ngiting naglalaro sa kaniyang mga labi. Napabalikwas ako ng mapansing gumalaw ito at dahan-dahang umikot bago humarap sa direksyon ko. Hanggang sa naramdaman ko na lang na may kamay na humawak sa baywang ko.Hinila ako nito sa malakas na puwersa na dahilan ng bigla kong pagbagsak. Hindi ko napansin na naka-extend pala ang kanang braso nito kung saan bumagsak ako.Dahan-dahan nitong binuksan ang kaniyang mga talukap at lumitaw ang isang nakakalokong ngiti sa kaniyang mga labi."What are you doing?" I asked, staring into his eyes.A smile slowly formed on his lips as his e
MAFIA HEADQUARTERS 10:33 pm January 13, 2025 Pagkatapos ng ilang buwan nilang hindi pagkikita ay muling nagtagpo ang mga landas nila ng kaniyang ama. Hindi ko rin maintindihan kung anong nangyayari sa pagitan nilang dalawa. Marami ring mga tanong gumugulo sa isipan ko sa pagitan nilang dalawa pero mas pinili kong iwaksi iyon lahat sa isipan ko. Isinama rin ni Ronald ang anak naming si Niccoló dito para magkaroon daw ito ng ideya sa mga diskusyong pag-uusapan. May mahabang mesa kung saan nakaupo ang lahat ng mga mafia. Ang pinagkaiba nga lang ay hindi kasama ang ibang mga organisasyon kundi ang organisasyong binuo lang ni Ronald. Narito lahat ng mga miyembrong may matataas na ranggo. Sa gitna umupo si Ronald bilang boss habang kanang bahagi naman ang underboss, sa unang upuan. Lahat sila ay may iisa lang ang gusto at kabilang na rin ako sa kanila. The underboss said, "He wants your wife." He gestured toward me. "We knew he wouldn't stop until he got what he wanted," he added
Pagkatapos ng napag-usapan kahapon ay nagsimula ng kumilos ang mga tauhan niya para obserbahan ang mga galaw nila. Nag-utos rin siya na kapag hinarang siya ng mga tauhan ng ama ay agad babarilin nila ito kaagad.Kailangan rin nilang dumepensa at siguraduhing walang makakasagabal sa mga planong inuutos sa kanila. Dahil iyon ang dapat nilang gawin bilang mga tauhan na parte ng isang organisasyon. Hindi na rin naman ito bago sa kanila dahil matagal na sila sa ganiyang klase ng trabaho."To follow his orders, we need to use disguises," the capo told the mobsters, hidden between two buildings. "That's not in his orders," one mobster said."But you follow my orders," the capo retorted. "His only order was to observe them and their every move," the mobster said seriously. The capo took a deep breath. "Fine, proceed with the plan," he ordered, and the men moved out.Nagsimula na silang lahat humanap ng mga puwesto nila para sa pag-eespiya sa mismong target ha grupo. Ang iba ay nasa rooftop
Nagpatuloy ang mga tauhan ni Ronald sa pag-obserba at pinasok pa nila ang establisyemento. Nagtago sila sa likod ng mga nakatambak na kahon sa gilid ng lalagyan ng mga kahon para hindi sila mahuli ng mga nakabantay na tauhan.Mga shabu, marijuana, at baril ang laman ng mga kahon na nakatambak sa gilid lalo na ang mga nakalagay sa mga metal storage racks. Ang ibang mga kahapon ay halos wala ng laman at halos wala na ring gustong bumili sa kanila. Ang nakakapagtaka lang ay halos tahimik sa mga nakalipas na araw at maaaring parte ito ng taktika nila para makabuo ng mas maayos na plano."Kailangan nating patayin ang mga nakabantay diyan." Suhestiyon ng isang tauhan ni Ronald na naghahanda ng bumaril."We can do it silence so they won't alarmed," the other mobster replied."Okay," tumangong sabi nito sa kasama niya."Let's find a perfect timing, dude." Sambit ng kasama niya bago sila nagkatitigan at sabay na bumaling sa kinaroroonan ng mga bantay.Dahan-dahan silang naglakad palunta sa kab
Mula sa kabilang linya ay nakarinig kami ng malalakas na putok ng baril. Bukod pa doon, ay mga palitan ng bala sa pagitan ng dalawang panig. Maaaring nahuli sa pangloloob doon sa establisiyementong iyon at naalarma. Iniisip ko, paano kung tuluyan na silang nahulog sa patibong na hinding-hindi nila matatakasan?Isang patibong na maghahatid sa kanila sa kamatayan. Sa tingin ko ay may mga surveillance cameras sa lugar na 'yon at kung wala man ay maaaring tahimik na nagmamasid lang ang mga nagbabantay sa paligid. Kung dalawa lang ang pumasok doon ay talagang mahihirapan sila lalo na kung hindi sila naghiwalay ng direksyon."They need backup," Ronald stated and dialed the number of their capo."Do you need something, boss?" the capo answered the call."Bastard, why do you let those two enter the warehouse alone?" Ronald angrily asked, gritting his teeth. "They need backup, now!" Ronald shouted into the phone."I'll send backup now, boss." The capo obediently replied."You're the capo, you'
Naglibot pa ako sa loob at sa ibang parte nitong conservatory area ay napapalibutan ng iba't-ibang mga halaman na nakalagay sa mga pasong gawa sa putik. Narinig ko ang mga yapak nito sa aking likuran. Pansamantala kong nakalimutan ang lahat ng mga problema at panganib na kinakaharap naming dalawa. Nalulunod ako sa ganda nito at hindi ko namalayang sumilay na pala ang aking mga ngiti habang gumagala ang aking mga mata sa paligid. Sa 'di kalayuan ay salaming lamesa na naman at may dalawang itim na upuan. May chandelier na nakasabit sa gitna na nagsisilbing liwanag kapag madilim na ang kalangitan. Samantalang sa likod ko naman ay may dalawa pang mga upuan. Pakiramdam ko ay may sarili akong mundo sa mga oras na 'to. "Do you love the place?" Ronald queried when he noticed my eyes continuously wondering. "Yes, I am." Hindi ko siya binalingan at nanatiling nakatuon ang aking atensyon sa paligid. Kahit ngayon ko lang huwag isipin ang bawat problemang kinahaharap namin ngayon. Gusto ko
Pagkagising ko sa umaga ay may naramdaman akong kamay na nakahawak sa baywang ko kaya iminulat ko ang aking mga mata at tiningnan nito. Napagtanto kong kay Ronald lang pala ito habang mahimbing itong natutulog.Napangiti ako habang pinagmamasdan siyang natutulog. Medyo naksubsob ang mukha nito sa unan habang payapang natutulog. Hindi maalis ang mga tingin ko sa kaniyang mukha.How could a devil come to resemble the face of an angel in this dangerous world?Napabalikwas ako sa aking kinauupuan nang mapansing gumalaw siya. Kanina pa kasi hindi maalis ang tingin ko sa kaniya at pinagmamasdan siya habang nakangiti. Nag-iba ito ng posisyon at humarap sa kisame, napansin ko rin inalis na nito ang kaniyang kamay mula sa baywang ko."Hmm," ungol niya sa antok na tono."Hindi pa naman siya gising, hintayin ko na lang siya sa ibaba." Pagkausap ko sa sarili ko kaya inalis ko na ang kumot at ibinaba ang aking mga paa sa sala.Parang may nagtutulak sa'kin para bumalik sa kama, sa mismong tabi niya
Kinabukasan ay nakita ko silang dalawa na magkausap na naman at halos araw-araw ko silang nakikitang nagpaplano. Ang iba naman ay binabalot na mga bagay at iniisip kong droga na naman ang mga laman nito.Tumatakbo palagi ang mga pangyayari dito sa bahay sa mga operasyong gagawin nila. Ang mga kasambahay naman ay tahimik lang silang nagpupunas ng mga lamesa, bintana, at ang iba naman ay nagluluto na naman ng umagahan sa kusina. Pasulyap-sulyap ang mga ito sa mga ginagawa ng napakaraming tauhan dito sa loob.Nag-iiwas naman sila ng tingin tuwing nahuhuli ko silang matagal na nakatitig sa mga binabalot nilang bagay. Napansin kong napalunok ang kasambahay na may edad habanh pinupunasan nito ang malaking vase sa gilid.My footsteps echoed in the floor and she's obviously panicking and thinking what tricks she will use against me.Napansin ko ang malalim na paglunok ng babaeng may edad na rin at natigilan rin ito sa kaniyang ginagawa. Dahan-dahan niya akong nilingon at agad kong nakita ang
NOTE: Bonus Scenes are for the readers and I hope you enjoy story and let me know your reactions in the comments. Nasa personal office niya si Ronald kaya naglakad ako papunta doon at sumilip sa pintuan. Napansin kong may tinitingnan itong mga dokumento at naisipan kong kumatok na lang sa pintuan kaya nabaling bigla ang atensyon niya sa direksyon ko. His face lit up and he lifted himself up before he walked over towards me. "Come in, my queen." He gestured his hand inside as he placed his hand around my waist. "What are these papers?" I asked, when I noticed them cluttering in his table." He pinched the bridge of his nose. "It's just about business operations and about the deal." Ipinaupo niya sa harap ng mesa niya bago siya naglakad pabalik sa loob ng mesa at umupo. Hindi ko mabasa ang iniisip niya dahil nakatitig lang naman ito sa akin. "Okay ka lang ba?" Pagbasag ko sa katahimikan sa pagitan naming dalawa. Napakurap-kurap naman ito bago nag-angat ng tingin. "Oo, nama
AIRAH JHOANNE NAVARRA'S P.O.V. Isinama nila ako sa operasyon nila para kung skating magkaroon ng foul play sa loob ay magkakaroon agad ng ideya ang mga tauhan namin dito sa labas kung anong gagawin. Medyo delikado ang operasyon na 'to dahil ang taong pagbibigayan nila ng droga ay isang malaking personalidad. "Kapag hindi kami nakalabas ng within 1 hour, alam niyo na ang gagawin." Mahigpit na bilin ni Ronald sa mga tauhan. Sinulyapan naman niya ako sabay yakap at dinampi ang mainit niyang labi sa aking noo. Sumulyap ng huling beses bago pumasok sa loob kasama ang aming anak at ibang mga tauhan. Bakit parang ang lungkot? Ano na naman bang nangyayari sa akin? Pilit kong iwinaksi ang mga negatibong naiisip ko sa aking utak. Nasa labas kami ng kinakalawang nang gate habang nakaparada ang itim naming mga sasakyan. Hindi kami puwedeng pumasok sa loob katulad ng napag-usapan nila. Parang akong nilulunod ng mga inisip ko at hindi ko rin malaman ang dahilan kung bakit ganito ang mga t
BUSINESS OPERATIONS NICCOLÓ NAVARRA'S P.O.V. When I was a kid, I used to dream of being like my father, and even though they're afraid that I would find out they were actually engaged in malicious activities such as murder, robbery, money laundering, and many more. They have no idea that I was actually aware of why they kept me engrossed in playing with my toys and why they mentioned I was not allowed to go out because of the threats looming over us. I am as smart as my father, and they didn't know how clever I am when it comes to thinking. Let's imagine a puzzle; I can easily come up with a solution and resolve it. My mind proposes a solution that strikes like thunder and is as sharp as a knife—it can run like a bullet inside a gun. So, tell me, do I look that stupid for not getting the hints? The clue is in front of me! And I only need to confirm it and show them what's wrong. The point is, the moment I stepped in, the guy felt so superior over others. Not to degrade his fam
RONALD NAVARRA'S P.O.V. Kinabukasan ay naghanda kami para sa panibagong operasyon ng grupo. Hinapit ko sa baywang ang aking asawa at hinalikan sa labi bago umalis. Maiiwan siya dito sa bahay kasama ang ibang mga tauhan at kasambahay. She waved us goodbye. "Mag-iingat kayo." Paalala niya sa amin bago sumakay ng sasakyan. Binuksan na nila ang malaking gate, pinaandar na rin ng driver paharap ang sasakyan hanggang sa tuluyan na kaming umalis makaalis. Sumulyap ako sa huling pagkakataon at nakita kong isinara na nila ang gate. This deal is everything to me. We meet the supplier—drugs, weapons—in the abandoned warehouse. Let's just say there'll be consequences if things don't go exactly as planned. My son said, "Dad, this is serious—life or death." I looked at him. "You dont have to worry." I assured him. "And you're ready for this. I'll be right here to guide you." Nagpatuloy kami sa pagbiyahe hanggang sa makarating kami sa pinakamahabang tulay. Ilang oras ang naging biyahe
Kagagaling lang namin sa bahay ng city governor at tulad ng inaasahan ay sinalubong agad kami ng anak naming si Niccoló kasama ang ibang mga tauhang narito sa bahay. "Kamusta naman ang operasyon?" agad na tanong niya. "Okay naman po, Dad." "You should lead them properly," he uttered sternly. "You are allowed to violence againts the members who can't keep their loyalty." He stated, grinding his teeth emphasizing his words. "Ginagawa ko naman lahat ng sinasabi mo, Dad." Magalang niyang tugon kaya tinguan na lang siya ni Ronald. Nilagpasan na namin ito at binigyan ko siya ng huling sulyap bago kami nagtungo sa hagdan. Umakyat kami ng hagdan at dumiretso agad sa kwarto naming dalawa. He twisted the doorknob and pushed in, he went inside first and I followed him. Pagkapasok ay agad niyang ibinababa lahat ng mga hawak niyang gamit sa sahig at nagtanggal ng coat na suot niya sabay sukbit sa brown ns stick na nasa gilid niya. Sobrang seryoso ng ekspresyon niya at hindi ko mabasa ku
Even though, Ronald is no longer the mafia boss he still lead the organization and teaching our son how to lead well. Leading an organization is not an easy obligation and responsible. Sometimes the thugs would not listen to you if you have no idea to lead them. You should show dominance and sometimes violence in front of the thugs or mafia members. Nagsimula si Ronald sa obserbasyon kung saan ang aming anak na si Niccoló ay titingnan kung paano siya nakikipag-ugnayan, gumawa ng desisyon at ang kanyang istilo ng pamumuno na kinabibilangan ng pagdalo sa mga pulong ng mafia, pagsaksi sa mga negosasyon at pagmamasid kung paano niya nilulutas ang gulo. "You should have a discipline," Ronald muttered in firm voice. "I am guiding you to take a new step, son and I want you to continue my legacy and control over our criminal organization." He included as he observed him. "I know, Dad." "Niccoló you're a man now. It's time." Niccolò nodd and his eyes fixed on his father. "I'm ready, D
Nang maipasa na ni Ronald ang kaniyang posisyon sa aming anak ay mas nagkakaroon na ito ng oras para sa akin. Kahit hindi na siya ang mafia boss ng organisasyon ay tinitingala, kinatatakutan, at nirerespeto pa rin siya. Pagkatapos ng lahat ng mga pinagdaanan namin noon ay naisip naming dalawa na lumagay muna sa tahimik. Marami nang nangyari at halos hindi na rin namin mabilang ang pagkakataong nalagay kami parehas sa panganib sa nakaraan. May kaunting pagbabagong nangyari pero gano'n pa rin ang takbo ng buhay na mayroon kami. Ang organisasyon ay nakakasagupa minsan ng mga matataas na personalidad sa siyudad at hindi ito maiiwasan. Malungkot na tumingin sa akin si Ronald. "I miss the old days," panimula niya. "I miss being a mafia boss." "I know but you're still the dominant mafia boss I have met." He wrapped his arm into my waist. "And you're still the lost queen who has found her king in the darkness," he murmured softly, his voice sending shivers down my spine. He b
Pagkatapos ng mangyari sa amin kahapon ay nagdesisyon kaming dalawa ni Ronald na ituloy ang pagsasanay ng anak naming si Niccoló. Dinala namin siya sa training ground para ituloy ang naudlot niyang pagsasanay para sa pagbaril. Sa kalagitnaan ng pagsasanay niya ay tinuruan rin siya ng basic combat skills buong araw hanggang sa matutunan niya ito. Pinagpawisan siya ng husto at sobrang napagod ang katawan niya kaya pinagpahinga muna namin siya. "You did a great job, son." Pagbibigay papuri nito sa aming anak sabay tapik sa likod niya. "Thank you, Dad." "Soon enough, you will see your hard work." Nakangiting tumingin si Niccoló sa kaniya habang nakaupo ito sa sofa. Iniwan na namin ito doon at naglakad papunta sa foyer nang saktong dumating ang underboss ng grupo. Naglakad kami papunta sa kanilang kinarooonan para salubungin sila. "Did you get the information I asked you for?" tanong ng aking asawa kaya nag-angat tingin ito. He bobbed his head and handed him the black tape. "T