Atticus POV I’ve never been more worried in my life. Nang ipinasok ako ni Alijax sa elevator, wala akong nagawa kundi sumunod. Tahimik akong sumabay sa kanya paakyat sa penthouse, habang ang puso ko naman ay nagwawala sa dibdib ko—isang duguang gulo na hindi ko mapigil. Alam kong wala akong kapangyarihan ngayon. Kahit anong gawin ko, wala na akong laban. Beny crossed a line. Normal men are protective over their women. But Made men? They’re borderline territorial. Sa Costanloña Nostra, kapag nagkaroon ka ng asawa—mapa-pag-ibig man o isang business acquisition—nangangako kang poprotektahan siya ng sarili mong buhay. Anumang insulto sa iyong asawa ay insulto na rin sa iyong pagkatao. At kung may sinumang magtatangkang agawin ang asawa ng isang Made man? There is always a price to pay. And if Alijax could kill someone just for touching me, what do you think he’ll do after hearing that Beny was planning to run away with me? I don’t even want to imagine it. Ang tanging ma
Atticus POVHindi ko na kayang lumaban sa nararamdaman ko.Ang tanging paraan palabas ay ang sumuko.“Now,” utos niya, ramdam ko ang init ng hininga niya sa balat ko.“Hindi,” bulong ko. “Hindi ko gustong sumama sa kanya.”Napasinghap siya.Matagal ko nang dapat tinapos ito. Ito lang ang kailangan ko para luminaw ang lahat sa isip ko. Kailangan ko siyang maramdaman. Kailangan ko ang sakit niya. Kailangan ko ang paalala kung bakit ko siya kinamuhian nang ganito.“I don’t share,” bulong niya, mababa ang boses. “If you said yes, I would have done something fucking insane. Like lock you up in my room. Tie you to my bed. Keep you there forever.”Dapat ay nagalit ako sa sinabi niya. Dapat ay nasuklam ako. Pero imbes na galit, isang matinding kiliti ang lumobo sa loob ko, parang tintang unti-unting bumabalot sa lahat ng matinong pag-iisip.“I would have killed him,” bulong niya sa tenga ko.May bumigat na init sa pagitan ng mga hita ko. Nang tignan ko siya, halos pumikit ako sa lalim ng ting
Atticus’S POVPANGATLONG beses ko na itong pagligo ngayong araw.O, kung tutuusin, kinabukasan na—isang madaling-araw—nang pumasok ako sa guest bathroom sa ibaba. Kailangan ko ng malamig na tubig. Mainit at malagkit pa rin ang pakiramdam sa pagitan ng mga hita ko, at may manipis pang patong ng pawis sa balat ko mula kanina—mula sa ibabaw ng pool table.Sumandal ako sa tiles habang bumabagsak ang tubig sa balat ko. Doon ko lang napansin ang nangingitim na mga marka sa loob ng hita ko, pati na ang serye ng kagat na nakatatak sa balat ko—hugis ng mga ngipin niya.At ang mas nakakahiya, lalo lang akong namula sa nakita ko.Kailangan kong magpalamig.Kailangan kong mag-isip.Matagal ko nang kinamumuhian ang lalaking ito.Noong lima pa lang ako, noong unang beses kong narinig ang takot sa boses ng ama ko nang banggitin siya. Noong labing-anim ako, noong pumirma siya sa kasunduan ng kasal nila ng kapatid ko nang hindi man lang ito nilingon. At ngayong dalawampu’t isa ako, matapos niyang bari
ATTICUS’ POV Mabilis siyang suminghal bago mahigpit na hinablot ang buhok ko. Napatingala ako, bahagyang sumakit ang anit ko sa tindi ng pagkakahila niya. Ramdam ko ang matigas niyang katawan na nakadikit sa likuran ko. Mainit ang dibdib niya, at naamoy ko ang mamahalin niyang pabango—malinis, may halong woody scent. Nakakagigil. Alijax leans down, enough for his breath to tickle my cheek. Naramdaman ko ang matalim niyang ngipin na dumaan sa tenga ko bago niya kinagat ang earlobe ko, sapat lang para mapasigaw ako nang mahina. “This is how I fuck,” bulong niya, sabay kadyot ng balakang niya sa likuran ko. Ramdam ko iyon kahit may suot pa ‘kong manipis na shorts. “Hard. Fast. Always from the back. Never raw.” Parang may sumabog na apoy sa core ko. Uminit ang buong katawan ko, lalo na ang mukha ko. Dumapo ang labi niya sa gilid ng leeg ko, banayad na dumaan sa balat ko. “Is that what you want?” Hindi ako sumagot. Nanatili akong tahimik, ang panga ko mahigpit na nakatikom. Pero lalo
ATTICUS’ POVNagliliyab ang tingin niya—halong libog at galit—bago ito mapalitan ng hamon. Napakabilis ng galaw niya, hindi ko man lang naisipang lumaban. Sa isang iglap, ako na ang nasa ilalim niya, nakasubsob sa kama habang nakapatong siya sa akin. Ang krus na nakasabit sa leeg niya ay bahagyang sumasayad sa balat ko, nagpapadala ng kiliti at kilabot sa buong sistema ko.Mainit ang tingin niyang nakatuon sa mga cherry-red na marka sa balat ko—mga pasa at kagat na siya mismo ang may gawa.“Take your top off,” malamig na utos niya.“Ayoko.”“I said, take your fucking top off! Kailangan ko pa bang itatak sa katawan mo na akin ka ng paulit-ulit?” Mariing sabi niya.Napangiti ako, hindi sumunod. “Hindi, just….Ask nicely.”Mabilis siyang lumabas sa akin, hanggang ang dulo na lang ng kahabaan niya ang nasa loob ko. Napasinghap ako sa biglaan at matinding kawalan ng pagpuno. Kasabay nito, idiniin niya ang sarili sa pagitan ng mga hita ko, ikiniskis ang init niya laban sa akin—hindi sapat pa
Alijax POV GAVE INAgainst my better judgment. Against my best intentions.I. Gave. In.Wala akong magawa para pigilan siya—hindi ngayon. Parang gamu-gamo sa apoy, parang isang kriminal na nakatayo sa harap ng bitayan. Baliw na kung baliw. Gutom na kung gutom.Kinain ko siya na parang isang lalaking matagal nang hindi nakatikim. Nasiyahan nang marinig ang salitang “please” mula sa bibig niya. Hindi para sa iba. Para lang sa akin.At lumayo ako.Kahit na masakit ang titi ko sa sobrang tigas, lumayo ako. At tinupad ko ang pangako ko sa sarili.Pero ang lintek—kinailangan pa niyang sumigaw sa panaginip niya.Alas-dos ng madaling araw, naglalakad siya pabalik-balik sa labas ng kwarto ko. Nag-aalinlangan kung papasok ba siya o hindi. Kung may pakialam ba siya kung istorbohin niya ako.Wala. Wala siyang pakialam.Hinila ko siya papasok.At sa hindi maipaliwanag na pagkakataon, nangyari iyon. Sa isang malinaw pero kasumpa-sumpang segundo, naitulak niya ako sa punto na napunta ako sa loob ni
Alijax POVShe’s close.Ramdam ko—pero pinipigilan niya ang sarili niya.Ang mga kuko niya ay lumalatay sa likod ko, malalim ang pagbaon sa balat.I thrust harder, hinahanap ang eksaktong lugar na magpapapiga sa kanya ng maliliit at mahihinang ungol.She holds back for longer than I expect—pero hindi siya tatagal.At nang bumigay siya, she shatters.Napakapit siya sa akin, buong katawan niya nanginginig, namumula ang mukha sa init ng sarap.“I’m going to—”Fuck.Nawala ang natitira kong kontrol.A wave of euphoria crashes over me.Blood pounds in my ears, my body consumed by white-hot pleasure.Fuck, fuck, fuck.Body, mind, soul— she has all of it wrapped around her finger.It can’t mean anything good.We come together.Ramdam ko kung paano siya napapaigtad, kung paano siya kumikibot sa paligid ko—Hanggang sa hindi ko na rin kaya.Pleasure ignites deep in my core as I spill into her, filling her up with me. A groan rips through my throat as I come.She takes it all.Walang natitira.
Atticus’ POVAyaw kong may nakakakita sa aking umiiyak. Kahit pa ang mga malalapit sa akin. Walang mas masahol pa sa pakiramdam ng may nanonood sa iyong bumigay. Parang hinuhubaran ka ng pagkatao. Parang ikinakahon ka sa kahinaan.Pero nang simulang linisin ni Alijax ang mukha ko, hinawakan niya ako na para bang yari ako sa salamin—parang isa akong bagay na marupok, maselan, at mahalaga—hindi ko napigilan ang mga luhang pumatak sa pisngi ko.Hindi ako ganito. Hindi ako mahina. Hindi ako tulad ni Annette na hayagang ipinapakita ang nararamdaman. Ako ang matatag. Ako ang matapang. Wala akong espasyo para sa kahinaan. Wala akong puwang para sa kahit ano maliban sa galit, pait, at kawalan ng tiwala.At parang hindi pa sapat ang pagkalantad ko, hinubaran niya ako hanggang buto at pinanood akong dumanak ang dugo sa harapan niya.At pagkatapos, iniwan niya ako.Dapat alam kong panandalian lang ang lambing na ’yon—ang paggalang na ’yon. Saglit lang. At dahil doon, kinamumuhian ko ito. O baka
Ang sakit sa dibdib ko ay kumalat sa bawat sulok ng katawan ko.Dahan-dahang inabot ni Alijax ang panga ko, ang pagdampi ng kanyang mga daliri halos hindi ko maramdaman.“When I say leave, I mean stay. Stay and hate me. Stay and torment me for the rest of my life. Just stay.”Pagkatapos, unti-unti siyang lumuhod sa harapan ko. Nanginig ang panga niya, halatang tiniis ang sakit na bumalot sa kanyang katawan. Ang puting polo niya ay unti-unting dinungisan ng sariling dugo, at may bahagyang pamumula sa kanyang balat—lagnat.Sumiklab ang kaba sa loob ko. Agad akong yumuko para tulungan siya, pero tinaas niya ang isang kamay, pinigilan ako. Sa kabila ng lahat, inilabas niya ang isang bagay mula sa bulsa ng kanyang pantalon.Isang singsing.Ang singsing ko.Ang singsing na suot ko nang mahigit tatlong buwan.Ang singsing na ibinalik ko sa kanya.“Marry me, little Escoban,” aniya.At tuluyang nalaglag ang puso ko.Nanatili akong nakatayo, hindi makakilos. Parang lumipas ang ilang siglo bago
Isang hakbang lang ang ginawa ni Rune—isang mabigat, sinadya, at tiyak na hakbang—at halos matabunan na ako ng presensya niya. May kung anong alon ng tensyon ang dumaan sa hangin, parang isang kidlat na wala pang dumadagundong na kulog.Nag-alab ang tingin ni Alijax.“Rune,” sabi ko, pilit hinuhugot ang sarili sa eksenang ‘to. “Ayos lang ako. Just… can you give me some time?”Hindi agad sumagot si Rune. Tinitigan lang niya ako, ang panga niya mahigpit na nakakuyom habang lumilipat-lipat ang tingin niya sa amin ni Alijax. At parang napagtanto niyang hindi sulit ang gulong ‘to, kasi napabuntong-hininga siya at tumalikod.“I’ll be inside.”Halos kasabay niyon, dumaan sa pagitan namin ang tinig ni Alijax—matigas, matalim.“You’re leaving with him.”Hindi niya ‘yon sinabi bilang tanong.Nilunok ko ang buo kong pag-aalinlangan, pero ramdam kong nagsisimula nang mamasa ang mga mata ko. “It’s the last bit of self-preservation I have left.”Napangisi siya, pero walang bahid ng tuwa sa kanyang
MABILIS AKONG SUMAKAY sa driver’s seat ng Mustang, ang nanginginig kong mga kamay mahigpit na nakahawak sa manibela. Sinulyapan ko ang rear-view mirror, hinahabol ang huling anino ng fiancé ko habang unti-unti siyang nilalamon ng distansya. Kailangan kong makaalis. Kailangan kong lumayo. Sa lugar na ‘to. Sa siyudad na ‘to. At higit sa lahat—sa kanya. Nanginginig ang mga kamay kong natuyo na sa dugo—dugo ni Papa—at malabo ang paningin ko dahil sa mga luhang ayaw tumigil. Pinisil ko ang accelerator, at habang bumibilis ang takbo ng kotse, nilalaro ng hangin ang buhok ko, tinutuyo ang luha sa pisngi ko. Isang mabilis na tingin sa speedometer ang nagpapaalala sa akin—malapit na akong maubusan ng gas. Kung paano, hindi ko alam, pero nagawa kong huminto sa isang lumang gasolinahan. Hinugot ko mula sa bulsa ng maong ko ang isang lukot na perang papel. Kahit papaano, may maliit na himala—lagi akong may perang nakasingit kung saan-saan. Pagpasok ko sa convenience store, sinalubong a
“The location of the meetings, the security, the routes…” bulong niya habang hinahaplos ang buhok ko, pinupuwersa akong lumapit sa kanya. “They’re only in one place.”Idinampi niya ang labi niya sa noo ko, hinihingal nang bahagya. “Accessible by only a few people.”At saka dahan-dahang lumapat ang mga daliri niya sa leeg ko, unti-unting humigpit ang hawak.“I know what you did, Atticus.”Nanuyo ang lalamunan ko. Ramdam ko ang pag-apaw ng luha sa mata ko habang pinipilit kong magsalita—kahit ano—pero bago pa ako makahanap ng sasabihin, may naaninag akong biglaang kilos sa gilid ng paningin ko.Kumakabog ang dibdib ko.Sa likod ni Alijax, isang Russian soldier ang dahan-dahang bumangon mula sa lupa, nanginginig pero may hawak na baril, mahigpit na nakapulupot ang daliri sa gatilyo.Panic floods through me.Sa isang iglap, bumagal ang oras.Isang malakas na putok ang umalingawngaw, ramdam ko ang alingawngaw nito sa paligid. Pipigilan ko sanang tamaan si Alijax, pero bago pa ako makagalaw
Isa sa mga lalaki ang sumuksok ng kamay sa bulsa ng pantalon ko, mabilis na inagaw ang phone ko bago niya ako hinawakan.“Huwag. HUWAG!” Pilit akong nagpupumiglas, pero wala akong laban sa lakas nila.“PAPA!” Napasigaw ako. “PAPA, PLEASE.”Saglit siyang natigilan. Bahagyang bumaba ang mga balikat niya. Sa isang iglap, ramdam ko ang pag-aalinlangan sa isip niya. Pinipili niya sa pagitan ko at ng mundong pinaghirapan niyang itayo.For a second, I think he’ll turn. Sasabihin niyang bitawan ako. Sasabihin niyang nagkamali siya. Sasabihin niyang ayusin namin ‘to.Pero hindi. Tumalikod lang siya at naglakad palayo hanggang sa tuluyan siyang mawala sa paningin ko.Parang may bumagsak na bato sa dibdib ko.Hinila ako ng mga guwardiya papunta sa isang kwarto. Hindi ko sila pinadali—nanlaban ako sa bawat hakbang.“BITAWAN N’YO ‘KO!” Pilit akong nagpumiglas, idiniin ang kuko sa braso ng isa, halos mabaon sa balat niya.“PUTA!” sigaw niya. May dugo na sa pisngi niya. Sinipa ko ang isa pang guward
Huminto siya. Agad akong umakyat sa kanya, sinakyan siya habang mahigpit na kumakapit sa kanyang shirt gamit ang magkabilang kamay.Alam kong wala rin itong patutunguhan—na ginagawa ko lang mas mahirap ang hindi maiiwasang mangyari. Pero hindi ko mapigilan ang sarili ko.Naningkit ang mga mata niya. Mas matalim ang tingin niya ngayon, may tigas na wala doon kanina.Ramdam ko ang mainit niyang pagdiin sa aking hita. Napalunok ako. Dapat ko nang sabihin ang totoo. Dapat kong hilingin sa kanya na bigyan ako ng mas maraming oras.“I—”Biglang nag-vibrate ang cellphone niya, at kita ko ang pag-igting ng panga niya bago niya sagutin. “What.”Mahirap marinig, pero sigurado akong si Lucas ang nasa kabilang linya.“Yes, I’ll fucking be there,” sagot ni Alijax, “I know.”Binaba niya ang tawag at sinulyapan lang ako.“If it’s about the wedding,” malamig niyang sabi, “my opinion hasn’t changed. You’ll be my wife by this time tomorrow.”Hinawakan niya ang magkabilang gilid ng balakang ko—hindi par
Nagising ako sa pakiramdam ng isang kamay na dumadampi sa buhok ko. Nasa kandungan ako ni Alijax, sa likod ng Mustang, at ramdam ko ang init ng kanyang mga hita kahit sa tela ng slacks na suot niya.Dahan-dahan akong bumaling, pilit inaninag ang mukha niya sa madilim na garahe. Ang buhok niyang madilim ay bahagyang bumagsak sa kanyang noo, at kahit abala siya sa pagta-type sa kanyang phone, ramdam kong naroon pa rin ang atensyon niya sa akin. Halata sa kilos niya nang bahagya siyang mabigla sa paggalaw ko.Bumaba ang tingin niya sa akin, pinagmamasdan ang mukha ko. Bumilis ang tibok ng puso ko nang marahang itinabi niya ang hibla ng buhok na bumagsak sa aking pisngi, ang gaspang ng kanyang palad ay dama ko sa balat ko.“No nightmare?” mababa at banayad ang boses niyang nagtatanong.Nagulat ako na tinanong niya ’yon. Marahan akong umiling, parang wala pa ako sa sarili. Paano naman ako magkakaroon ng bangungot, kung halos buong gabi niya akong hindi tinantanan?Matagal niya akong tiniti
Atticus POVLumapit pa siya, hinawakan ang baywang ko.“Yes,” bulong niya. “I can.”Pumiglas ako, pero mas hinigpitan niya ang hawak niya sa’kin. Matigas ang titig niya, hindi ako tinatantanan.“Alijax, I’m covered in grease—”Pero itinulak niya ako pabalik sa bonnet ng sasakyan, mahigpit ang hawak niya sa pulso ko—masakit.“I don’t care.”“Let me go,” bulong ko, halos pumuputok na ang boses ko. “Please.”Hindi ko lang ibig sabihin na pakawalan niya ako ngayon. Ibig kong sabihin, bitawan niya na ako nang tuluyan—palayain, at magpanggap kaming walang nangyari. Isang masamang panaginip lang ang lahat.Alam niyang hindi lang ‘yon ang ibig kong sabihin. Pero mas hinigpitan niya ang hawak niya sa’kin. At may dumaan na matinding galit sa mukha niya nang sabihin niya:“I won’t let you go. Not now. Not ever.”Nanlalabo ang paningin ko. Pilit pinipigil ang luhang namumuo sa mga mata ko.“What do you want from me?” bulong ko.Nagkikiskisan ang panga niya. Matigas. Hindi bibigay.“I want you to
Atticus POVAng hangin sa pagitan namin ay mabigat at tensyonado habang bumibiyahe kami pauwi mula sa simbahan. Tahimik si Alijax, nakapako ang mga mata niya sa kalsada, pero ramdam ko ang alon ng tensyon sa loob ng sasakyan. Gusto kong magsalita, basagin ang katahimikan, pero parang may bumabara sa lalamunan ko. Hindi ako makapag-isip nang maayos.Siya ang unang bumasag sa katahimikan. “Is it your mother’s?”Napa-kunot noo ako. “What?”“The locket,” aniya, saglit na lumipad ang tingin niya sa leeg ko. “Is it your mother’s?”Mariing kinagat ko ang loob ng pisngi ko. Hindi pa niya sinasabi sa’kin ang kahit anong tungkol kay Sof, pero ako, dapat mag-open up agad tungkol sa mama ko?“It’s none of your business,” sagot ko, matigas.Nanahimik siya, kita ko ang pag-igting ng panga niya habang mahigpit ang hawak niya sa manibela. Walang nagsalita kahit nang makarating na kami sa penthouse.Diretso akong umakyat sa kwarto niya, hinubad ang dress at heels ko, at sumuot sa kama niya. Ramdam ko