The movie started.
Ang pinili kong cd ay 'yung sa Warm Bodies. Napanood ko na 'to nung dati pa. But I would watch it a hundred times if I had the time.
Nakaupo s'ya sa lapag habang ako'y nasa kama naman.
The movie started with the male lead zombie wondering how he became a zombie and him narrating the state of the different zombies around him.
He had always felt empty. Like there's something missing at hindi n'ya malaman-laman kung ano man 'yon. Nakalimutan na niya ang buong pagkatao n'ya. Ang alam n'ya lang ay isa s'yang zombie at sa letrang R nagsisimula ang pangalan n'ya. He eats brains to feel the emotions of the human that he killed. The brain is the best part because it makes him feel human again.
Gustong-gusto ko talaga ang movie nato. You could say it's my comfort movie.
Inabutan n'ya ako ng mga pagkain na hinanda n'ya at una kong tinikman ang muffins.
"You baked these?" Tanong ko.
Masarap! How is he so good with food?!
Dumilat ako sa ingay na bumulabog sa panaginip ko. Uminat ako at humikab sa saktong pagbangon. Inikot ng mga mata ko ang buong kwarto. Nakababa ang mga kurtina kaya pala hindi agad ako nagising nang maaga. Tinaas ko 'to at parang tanghali na. Tinignan ko ang orasan ko at tama nga ako.Lumabas ako sa kwarto ko kasi parang gusto kong makaramdam ng buhangin sa ilalim ng mga paa ko. Sa paglabas ko'y bumungad ang amoy ng masarap na pagkain na niluluto. Napagtanto ko rin na doon galing ang ingay na gumising sa'kin. Tumungo ako roon."Oh, gising kana pala?" Bungad sa'kin ni Hugo."Ah." Tugon ko. "May ingay kasi. Ewan ko kung sa panaginip ko lang 'yun. Tanghali narin naman kaya mabuti narin."Kinamot niya ang batok niya. "A-Ah. Pasensya na. Nahulog ko 'yung mga plato na ise-set ko sana."I had a questioning look on my face. Umabot ang tingin ko sa kamay niya. Namumula 'to na parang malapit mag-violet sa sakit. Pati rin ang daliri niya ay may hiwa.N
Today's a new day. Tahimik lang sa bahay as usual. I'm enjoying the serenity that I am in lalo na't malapit lang kami sa dagat. The sea breeze fills my nostrils in pleasure and delight.Five days have passed after nung date namin sa Amusement Park.'Wait, I consider that as a date?!'But so far, days have been good to me and to him. Or should I say to us. Mabait naman siya sa'kin. And he's been treating me well. He's been acting like a real husband, well technically oo, he is my husband sa batas.I caressed my ring and sighed. I wonder what will happen next...Nakaupo ako ngayon sa balcony at tinatanaw ang dagat. Ang ganda ng view. Tanaw na tanaw ang bughaw na kulay. I'm falling in love with the color blue and its tone pallette more and more. Gustong-gusto ko rin pagmasdan ang paghampas ng alon.The sea really does calm me.Tatayo sana ako para kumuha ng juice sa baba sa may sala nang may kumalabit sa'kin."Hugo! Ano ba?! H'wag
Saktong-sakto ang sunset para sa photoshoot na 'to. As the golden orange rays of sun hits my skin and hair, parang dumadagdag s'ya as special effects, making the shoot more beautiful.During the photoshoot, I felt comfortable and happy. My smiles were genuine.The dress I wore was perfect and now I'm wearing a white two-piece bikini. Gustong-gusto ko ang tela nito and I feel pretty in it. And the look on his eyes says it too.That I'm beautiful.Pero everytime our eyes meet, bigla-bigla siyang umiiwas ng tingin. I find it cute. Pagkatapos naming kumuha ng ilang shots, mga lampas sampu ay umupo muna kami sa buhanginan. I'm peeking at the shots he took na tinitingnan niya currently.Yes, he's at his happiest when he holds a camera. And his smile gets wider when he takes a shot with a click and a flash."How's the shots?" Tanong ko. "Maayos lang ba?
Unti-unti ko nang nadidilat ang aking mata. Pagkagising ko ay bumungad sa'kin ang disenyo at kulay na mismong parang kwarto ko. Dahan-dahan ay sinubukan kong maupo galing sa pagkakahiga para mas mahimasmasan ako.I groaned in pain and touched my neck. It seems like it has not been in a good position while I was asleep. My arms hurt too as well. Nilingon ko ang paligid at tama nga ako, kwarto ko 'to.Napabuntong-hininga ako nang maalala ang nangyari. Hugo just admitted to the media that I am his wife. Hindi ba niya alam ang consequences ng ginawa niya? O baka 'yun talaga rin ang habol n'ya...?Conscious of what happened, binuksan ko ang Twitter account ko to see their reactions at kung ikinalay ba talaga nila 'yun.I am never wrong. Pagkabukas na pagkabukas ko, nakalagay na sa "trending" ang pangalan ko.#EllieSyallisMarried#
Busina at nakakabulag na ilaw.I squinted my eyes but it was no use. Wala talaga akong maaninag kundi ilaw lang. Nilapitan ko ang nasasabing sasakyan."Ellie! Sorry I'm late. But I'm here now."Kilala ko kung kaninong boses 'yun. So he came for me... Dapat ba rin ako magalit dahil rason din s'ya kung bakit ako nasampal ni Hugo?But to think of it well, ang may kasalanan naman sa lahat-lahat ay si Hugo. I don't know what I was thinking.Umiiyak pa ako. May bahid ng ligaya pero bakas na bakas pa ang pagod, pighati, galit, at ang sampal na dulot ni Hugo.Ilang inches na ang layo ko sa sasakyan, mga dalawa ata nang mapahinto ako. Hindi ko alam ang gagawin at sasabihin. Nahihiya akong tawagin ang pangalan niya dahil sa kalagayan ko. Napatigil ako at bigla nalang akong nabalot ng init at kaluwagan sa pakiramdam.Ah, it's Loid."Ellie, tara. Pasok at para makapagpahinga ka at makahinga ng maayos sa bahay." Wika nito."Bahay?"
Loid Fuego's POVNagising ako sa kaskas na narinig ko at naalala ko na kasama ko nga pala si Ellie and that she will be staying with me for as long as she wants.I just hope she'd stay forever.But forever does not exist.I squinted and rubbed my eyes to clear my vision. Ah, it's Ellie. She's eating the food I've made meant for her snacks."Ellie..." My voice was still croaky. Maybe because I slept well, even in a bad position."H'wag 'yan. That's meant for snacks. Gabi na ata, we should have dinner." Wika ko na ikinagulat niya.Akala niya siguro tulog pa ako. Nakita ko na punong-puno pa ang pisngi niya sa pagkain. Mukhang nagustuhan n'ya ang marble cake na dala ko."Dahan-dahan, baka sumakit ang ngipin mo. Besides, hindi dapat kumakain ng sweets before dinner, baka mawalan ka ng gana."Nag-inat ako at tumayo. Medyo sumakit ang leeg ko pero ayos lang. I turned to her and smiled. Ah, she's so pretty.Tiningnan ko a
Hugo Folster's POVDazed, drunk, sitting like a shabby kid in a room. Iyan ang karamihan na kadramahan na makikita mo sa tv. But no matter how I try to avoid the common and overrated things, sa huli 'yun pala ang ginagawa ko. Here I am, wasting myself in my room kasama ang mga bote ng alak.I'm pathetic, am I?Mapait ko na tinawanan ang sarili ko habang uminom ng alak galing mismo sa bote. I feel so wasted and drinking strong booze na hindi ko na nagawa nitong mga nakaraang buwan is causing me to be drunk this bad."Gosh, you're a mess."May boses na nanggagaling sa gilid ko. My vision was too blurry pero alam kong boses ng babae 'yun. It couldn't be Ellie dahil grabe ang nagawa ko sakaniya na pati ako'y nabigla sa nagawa ko.It couldn't be Jia. It couldn't be mom."Ano ginagawa mo rito?" I sternly spoke."Here to accompany you, Hugo." Sagot nito sabay halik sa pisngi ko.Inalalayan niya ako na maupo sa malapit na upuan
Nagising ako sa sinag ng araw. Sobrang sakit ng ulo ko pero oo, naaalala ko pa ang nangyari kagabi. Siguro dahil sa guilt. Alam ko mismo na sana hindi ako pumatol kay Hiera. But the thought of my wife being with someone else haunts me.Oo, aaminin ko. Naapakan pride ko.Nilingon ko ang gilid ko kung saan nakahiga si Hiera. She looks like she's wearing a grin. I'm looking at my mistake yet siya ang nagpaligaya sa'kin kagabi. Warmth and company was what she gave.Something I can't get and ask from Ellie.Nag-inat siya at niyapos ako sa baywang. Nang maalala ko ulit kung paano ako nagpadala sa temptasyon ay medyo naiinis ako. I shook her hands off of me at bumaba na sa kwarto.Tahimik lang akong nasa terrace at pinagmamasdan ang dagat. It was peaceful hanggang sa may tumapik sa'kin."Hey handsome. Good morning!" Bati niya sa'kin.
Ellie Syallis' POVWe fell asleep in that awkard situation. Napabangon kami nang hindi makatitig sa isa't-isa at tirik na ang araw. For now, I am relaxed for a bit. But something intrigues me quite so.Paano niya nalaman ang totoo kong pangalan?Napaupo kami sa higaan while looking at differenf directions. Tahimik, bothersome since both of us really do want to say something. Hindi namin alam kung ano ang dapat sabihin pero just something."U-Uhh... Gutom ka ba?" Tanong niya.Tumango naman ako. "Oo, tirik na ang araw...""Ahh, hahaha, ako rin gutom di ako nakakain kagabi eh." He laughed and got off the bed.It made me guilty about the mess I did."Psst, Ellie? You can watch me while I cook. Anong gusto mo?"He got my attention by waving both hands in front of me. Maybe
Ellie Syallis' POVI was stunned. It was nice to see the grief on his face. He was very frustrated. It's quite obvious na ginagawa ko 'to para magdusa s'ya, hopefully he's not that dumb and not that dense to not to realize. Bago paman sana magtapos ang kung ano man ang nasa pagitan namin, I'd like him to remember every part of me, emphasizing the pain I am to inflict on him.Pero... Something caught me off guard...He knows my name... My real name... The name I have abandoned years ago.Supposedly wala nang nakakaalam, just Theia and me, siguro may alam si Ms. Lia but still, how would he know? I've buried that name a long long time ago, deep, deep, and deeper than 6ft under.Sinundan ko siya habang kinakaladkad papalabas ng bahay ng lalaking kasama-sama ko kanina matapos niya masira ang mukha nito. I am actually amazed of how he controlled himself an
After the day na pumayag ako na sumama sakaniya pauwi, I've been purposely making him feel like shit. He wants me to stay after everything that he did so for that he needs to pay.Currently 6 pm, nag-ayos ako at handa na sana papalabas sa bahay na ito to get somewhere I could have fun nang bigla siyang sumulpot sa likuran ko na bahagya kong ikinagitla."Where are you going?" Tanong nito gamit ang baritonong boses.Tinaasan ko naman siya ng kilay and regained my posture. "Aalis." I timidly replied.Tinalikuran ko siya at pinihit ang busal ng pintuan pero hinawakan niya akong pigil sa balikat. Tinapunan ko siya ng tinging ikinasira ng itsura niya."At ano naman ang gagawin mo? This could be domestic violence and manipulation. Bakit? Ikaw ang gustong dumesisyon para sa'kin. Violence? Madiin ang pagkakahawak mo sa balikat ko."Naramdaman k
Ellie Syallis' POVHere I am, standing and frozen. Habang tinititigan nang masama ng walang iba kundi si Hugo Folster. After a minute, he ignored me with a cold and stoic look on his face. Aalis na sana rin ako sa pagkakatayo ko nang bigla niyang hablutin ang kamay ko."Hindi mo ba talaga ako papansinin? Alam mo ba na kasal tayo? At ikaw, nangla-lalaki kana? I could sue you for adultery!"Hirit niya while raising his voice at me. May ilang tao sa lugar na tumingin sa direksyon namin.Wala ba talagang hiya ang hayop na 'to?Irritated, binuksan ko ang cellphone ko at agad na hinanap ang video na dumating sa akin not too long ago. Kulang nalang at ihampas ang cellphone na 'to sa pagmumukha niya, mabuti nalang at nagpigil ako habang hawak-hawak ito."Adultery? You'll sue me? Tanga ka ba?"Tinaasan niya ako ng kilay an
Nagising ako sa sinag ng araw. Sobrang sakit ng ulo ko pero oo, naaalala ko pa ang nangyari kagabi. Siguro dahil sa guilt. Alam ko mismo na sana hindi ako pumatol kay Hiera. But the thought of my wife being with someone else haunts me.Oo, aaminin ko. Naapakan pride ko.Nilingon ko ang gilid ko kung saan nakahiga si Hiera. She looks like she's wearing a grin. I'm looking at my mistake yet siya ang nagpaligaya sa'kin kagabi. Warmth and company was what she gave.Something I can't get and ask from Ellie.Nag-inat siya at niyapos ako sa baywang. Nang maalala ko ulit kung paano ako nagpadala sa temptasyon ay medyo naiinis ako. I shook her hands off of me at bumaba na sa kwarto.Tahimik lang akong nasa terrace at pinagmamasdan ang dagat. It was peaceful hanggang sa may tumapik sa'kin."Hey handsome. Good morning!" Bati niya sa'kin.
Hugo Folster's POVDazed, drunk, sitting like a shabby kid in a room. Iyan ang karamihan na kadramahan na makikita mo sa tv. But no matter how I try to avoid the common and overrated things, sa huli 'yun pala ang ginagawa ko. Here I am, wasting myself in my room kasama ang mga bote ng alak.I'm pathetic, am I?Mapait ko na tinawanan ang sarili ko habang uminom ng alak galing mismo sa bote. I feel so wasted and drinking strong booze na hindi ko na nagawa nitong mga nakaraang buwan is causing me to be drunk this bad."Gosh, you're a mess."May boses na nanggagaling sa gilid ko. My vision was too blurry pero alam kong boses ng babae 'yun. It couldn't be Ellie dahil grabe ang nagawa ko sakaniya na pati ako'y nabigla sa nagawa ko.It couldn't be Jia. It couldn't be mom."Ano ginagawa mo rito?" I sternly spoke."Here to accompany you, Hugo." Sagot nito sabay halik sa pisngi ko.Inalalayan niya ako na maupo sa malapit na upuan
Loid Fuego's POVNagising ako sa kaskas na narinig ko at naalala ko na kasama ko nga pala si Ellie and that she will be staying with me for as long as she wants.I just hope she'd stay forever.But forever does not exist.I squinted and rubbed my eyes to clear my vision. Ah, it's Ellie. She's eating the food I've made meant for her snacks."Ellie..." My voice was still croaky. Maybe because I slept well, even in a bad position."H'wag 'yan. That's meant for snacks. Gabi na ata, we should have dinner." Wika ko na ikinagulat niya.Akala niya siguro tulog pa ako. Nakita ko na punong-puno pa ang pisngi niya sa pagkain. Mukhang nagustuhan n'ya ang marble cake na dala ko."Dahan-dahan, baka sumakit ang ngipin mo. Besides, hindi dapat kumakain ng sweets before dinner, baka mawalan ka ng gana."Nag-inat ako at tumayo. Medyo sumakit ang leeg ko pero ayos lang. I turned to her and smiled. Ah, she's so pretty.Tiningnan ko a
Busina at nakakabulag na ilaw.I squinted my eyes but it was no use. Wala talaga akong maaninag kundi ilaw lang. Nilapitan ko ang nasasabing sasakyan."Ellie! Sorry I'm late. But I'm here now."Kilala ko kung kaninong boses 'yun. So he came for me... Dapat ba rin ako magalit dahil rason din s'ya kung bakit ako nasampal ni Hugo?But to think of it well, ang may kasalanan naman sa lahat-lahat ay si Hugo. I don't know what I was thinking.Umiiyak pa ako. May bahid ng ligaya pero bakas na bakas pa ang pagod, pighati, galit, at ang sampal na dulot ni Hugo.Ilang inches na ang layo ko sa sasakyan, mga dalawa ata nang mapahinto ako. Hindi ko alam ang gagawin at sasabihin. Nahihiya akong tawagin ang pangalan niya dahil sa kalagayan ko. Napatigil ako at bigla nalang akong nabalot ng init at kaluwagan sa pakiramdam.Ah, it's Loid."Ellie, tara. Pasok at para makapagpahinga ka at makahinga ng maayos sa bahay." Wika nito."Bahay?"
Unti-unti ko nang nadidilat ang aking mata. Pagkagising ko ay bumungad sa'kin ang disenyo at kulay na mismong parang kwarto ko. Dahan-dahan ay sinubukan kong maupo galing sa pagkakahiga para mas mahimasmasan ako.I groaned in pain and touched my neck. It seems like it has not been in a good position while I was asleep. My arms hurt too as well. Nilingon ko ang paligid at tama nga ako, kwarto ko 'to.Napabuntong-hininga ako nang maalala ang nangyari. Hugo just admitted to the media that I am his wife. Hindi ba niya alam ang consequences ng ginawa niya? O baka 'yun talaga rin ang habol n'ya...?Conscious of what happened, binuksan ko ang Twitter account ko to see their reactions at kung ikinalay ba talaga nila 'yun.I am never wrong. Pagkabukas na pagkabukas ko, nakalagay na sa "trending" ang pangalan ko.#EllieSyallisMarried#