Hayaan mo na Arnie at si Chan Chan na lang ang intindihin mo.
ArniePagdating namin sa location ng property ni Alodia ay agad na nag-excuse si Channing para umihi. Mukhang sa tabi-tabi na lang siya dahil wala namang CR dito.Bumaba ako ng sasakyan tsaka inilibot ang aking tingin sa paligid at nagandahan ako. May ilang puno na mayayabong ang mga dahon kaya doon
ArnieMasayang masaya ako sa naging lakad namin ni Channing. Honeymoon? Yes, we did it again. At kagaya niya ay hindi na ako makapaghintay na mabuntis.Almost everyday ang everynight ay talagang tinatrabaho namin ang aming future kids at kapag may period lang ang pahinga.Kung wala nga lang kaming k
Arnie“Hi po, Mommy.”“Hello hija,” nakangiting sabi ng aking biyenan matapos akong humalik sa kanyang pisngi.Nagpunta kami sa mansyon nila dahil itong si Chansen ay babalik na raw ng Paris at gusto na magka salo-salo kami sa dinner. Grabe, isang buwan na pala siya mahigit dito and seeing my mother
ChanningKuntento na ako sa nangyayari sa amin ni Arnie. Yes, I want to have kids already. Pero ayaw ko rin siyang i-pressure kaya lagi kong sinasabi na gusto ko pang sulitin yung kaming dalawa lang sa tuwing tatanungin siya nila Mommy na atat na ngang magka-apo sa amin.Hindi naman kasi porke’t ibi
Channing“Can’t you see na masyado ka na niyang nama-manipulate? Lahat na lang ay ginagawa mo para sa kanya. How about her? Anong ginagawa niya para sayo, ibuka ang mga hita?”“Shut the fuck up!” sigaw ko sabay tayo.“Sir,” awat agad sa akin ni Ron. Si Alodia naman ay napapitlag sa kanyang kinauupua
Arnie“Hi Mom,” sabi ko sa aking biyenan sabay halik. Narito ako sa bahay nila Ate Cha para magpalipas ng oras at syempre, nagsabi ako sa aking asawa.“Ano kaya ang sasabihin ng Ate Nina niyo sa atin?” tanong niya na may halong pag-aalala.“Mom, huwag kang masyadong mag-alala at malamang ay hindi na
Arnie“Babe, okay ka lang ba?” tanong ni Channing habang nasa sasakyan na kami pauwi sa aming bahay. Sinundo niya ako kila Ate Cha at doon na rin sana kami kakain ngunit gusto daw niya na kami lang muna.Nagtaka ako na maaga siyang umuwi pero hindi ko na binigyang pansin dahil ganon naman talaga siy
ChanningI felt guilty. Hindi ko alam na naaapektuhan na pala si Arnie ay naging insensitive pa ako. Pangako ko na kung may good news or surprise man siyang sabihin ay hindi ko na papangunahan. Lalo tuloy tumindi ang pagkadisguto ko sa mga surprises na ‘yan.Late na akong nakapasok kinaumagahan dahi
ChandenAraw ng Miyerkules nang tumawag si Kuya Lualhati. Ang sabi niya’y pupunta raw siya sa aking opisina. Hindi ko alam kung anong klaseng usapan ang dadalhin niya, pero pakiramdam ko pa lang ay mabigat na. Kaya heto kami ngayon at magkaharap, tahimik sa loob ng aking opisina, ang tanging ingay a
Chanden“Anong problema, Kuya?” tanong ni Chansen, kita sa mukha niya ang pag-aalala matapos mapansin ang bigla kong pananahimik.“I’ll just check something,” maikli kong sagot habang binubuksan ang aking email sa phone. Ramdam kong nakatutok sa akin ang mga mata nila, lalo na ang kay Noelle na tila
ChandenKita ko ang kakaibang liwanag sa mukha ni Noelle nang sabihin ko sa kanya ang naging desisyon ko tungkol sa hinihiling ng kanyang tiyuhin at buong pamilya. Napalunok siya at tumango, tila ba nawala ang bigat ng balikat niya sa ginhawa, sabay kindat sa akin na parang nagsasabing, "Salamat, Do
Noelle“Sigurado ka ba talaga?” tanong kong may halong pagtataka at kaba.“Mukha ba akong hindi sigurado?” balik niyang tanong habang nakangiti, tila ba natutuwa pa sa reaksyon ko.“Dovey naman eh…” Umiling na lang ako habang napatawa siya ng malakas. Sunod ay isang banayad ngunit masuyong halik ang
Tama siya. Hindi ako kailanman pinabayaan ni Chanden. Mula nang naging kami, palagi siyang nariyan, parang aninong hindi ako iniiwan. Lalo na ngayon, na buntis ako ay mas lalo siyang naging protective. Ramdam ko ang takot niya na baka may mangyaring masama sa amin ng anak namin.Nami-miss ko na ang
NoelleTumawag sa akin si Nat-Nat kanina. Mahinahon ang boses niya pero ramdam ko ang pag-aalala sa bawat salita. Humihiling siya na kung maaari ay iurong ko raw ang kasong isinampa ni Chanden kay Tito Vergel. Nakausap daw niya ang ama, at ito mismo ang nakiusap sa kanya na makiusap sa akin.Si Tito
Chanden“Sir, Mr. Vergel Trinidad and his daughters, Chessa and Nat-Nat, want to speak with you.”Napatingala ako mula sa mga dokumentong binabasa at agad na tumama ang paningin ko kay Nelson, ang aking assistant na nakatayo sa may pintuan. Mabilis akong napakunot-noo. Trinidad? Ang pamilya ng tiyuh
Mature ContentThird PersonNaisip ni Letty na kailangan muna niyang magtiis. Kahit pa unti-unti na siyang kinakain ng selos at sakit, pinilit niyang ituon ang isip sa plano na kailangan muna niyang maghintay ng tamang tiyempo. Sa ngayon, ang mahalaga ay makaisip siya ng paraan upang tuluyang mabura
Third Person“Bakit? Paanong nangyari?” mariing tanong ni Brando sa kausap sa kabilang linya. Mabilis at sunod-sunod ang ulat na ibinigay sa kanya, at habang nakikinig, unti-unting humigpit ang hawak ng lalaki sa cellphone. Halata sa kanyang mukha ang pagkabigla na agad sinundan ng matinding galit.