Wahahaha.. Love at first fvck daw... Pahelp po. Pa-like, comment, gem votes at rate para po sa epbi promotion ulit. Salamat ng marami.
Arnie“Breakfast, babe.” Isinilip muna niya ang ulo sa pintuan ng kwarto bago nakangiting pumasok. Nasa kama pa kasi ako at nakahiga, medyo masakit ang puson.Padapa siyang tumabi sa akin at hinimas ang aking ibabang bahagi ng aking tiyan bago hinalikan iyon at bumaling ng tingin sa akin.“Gusto mo
ArnieNakaalis na si Channing papunta sa Exe Hotel para sa huling araw ng conference na in-attend-an niya. Hindi pa man ay nalulungkot na ako dahil alam kong babalik na rin siya sa Pilipinas.May kasama raw siyang kaibigan na doon din nag-i-stay na Patrick ang pangalan. Kinwento niya sa akin ang nag
Arnie“I think you have something to do with the increasing number of followers on our vlog,” sabi ko kay Christian ng magawi ang aming usapan kila Nikita at Nate. Nasa coffee shop na kami na nasa loob din ng LVN at nasa lobby part kami kaya kita namin ang mga pumapasok doon.“As I’ve said, no matte
ChanningNagmamadali ako sa pag-uwi dahil gusto ko nang makita si Arnie. Mas maaga kaysa inasahan natapos ang aming conference. Hindi na rin ako nakipag sosyalan pa sa mga naroon at nagpaalam na ako kay Patrick na kanina pa ako inaasar dahil hindi naman daw ako nakikinig.Hindi na ako tumawag pa kay
ArnieNagulat ako ng makita ko si Channing. Hindi ko inaasahan na uuwi siya ng mas maaga kaysa sa inaasahan ko. Mukhang hindi yata talaga bagay sa amin ang mga surprise surprise na ‘yan dahil sa misunderstanding lang nauuwi ang lahat.Kitang kita ang selos sa mukha niya. Hindi ko alam kung paano ko
ChanningParang batang naglalakad si Arnie at ako naman ay tila nag mukhang tatay niya dahil sa sayang nasa aking mukha habang tinitignan ko siya.Nasa Reef Aquarium kami at hindi ko rin siya masisi dahil maganda talaga ang lugar. Isa itong kilalang puntahan ng mga taong mahilig sa mga sea creatures
ArnieMamimiss ko talaga ang lalaking ito. Gusto niyang ihatid niya ako kila Tita Eunice ngunit tumanggi ako dahil gusto ko pa siyang makasama. Matagal bago kami ulit magkita at ni hindi ko alam kung kailan ‘yon, unless makatapos na ako ng pag-aaral.Sa living area kami ng kwarto niya at nagkukwentu
Channing“Hey man, ikaw na ba ang pupunta sa Bulacan?” tanong ni Patrick. Nasa meeting room kami at kakatapos lang naming pag-usapan ng team ang isa sa mga project namin.Sa pagkaka-merge ng company ng kaibigan ko at ng SRE ay nagkaroon na rin kami ng project outside. Kahit na may sarili kaming town
ChandenAraw ng Miyerkules nang tumawag si Kuya Lualhati. Ang sabi niya’y pupunta raw siya sa aking opisina. Hindi ko alam kung anong klaseng usapan ang dadalhin niya, pero pakiramdam ko pa lang ay mabigat na. Kaya heto kami ngayon at magkaharap, tahimik sa loob ng aking opisina, ang tanging ingay a
Chanden“Anong problema, Kuya?” tanong ni Chansen, kita sa mukha niya ang pag-aalala matapos mapansin ang bigla kong pananahimik.“I’ll just check something,” maikli kong sagot habang binubuksan ang aking email sa phone. Ramdam kong nakatutok sa akin ang mga mata nila, lalo na ang kay Noelle na tila
ChandenKita ko ang kakaibang liwanag sa mukha ni Noelle nang sabihin ko sa kanya ang naging desisyon ko tungkol sa hinihiling ng kanyang tiyuhin at buong pamilya. Napalunok siya at tumango, tila ba nawala ang bigat ng balikat niya sa ginhawa, sabay kindat sa akin na parang nagsasabing, "Salamat, Do
Noelle“Sigurado ka ba talaga?” tanong kong may halong pagtataka at kaba.“Mukha ba akong hindi sigurado?” balik niyang tanong habang nakangiti, tila ba natutuwa pa sa reaksyon ko.“Dovey naman eh…” Umiling na lang ako habang napatawa siya ng malakas. Sunod ay isang banayad ngunit masuyong halik ang
Tama siya. Hindi ako kailanman pinabayaan ni Chanden. Mula nang naging kami, palagi siyang nariyan, parang aninong hindi ako iniiwan. Lalo na ngayon, na buntis ako ay mas lalo siyang naging protective. Ramdam ko ang takot niya na baka may mangyaring masama sa amin ng anak namin.Nami-miss ko na ang
NoelleTumawag sa akin si Nat-Nat kanina. Mahinahon ang boses niya pero ramdam ko ang pag-aalala sa bawat salita. Humihiling siya na kung maaari ay iurong ko raw ang kasong isinampa ni Chanden kay Tito Vergel. Nakausap daw niya ang ama, at ito mismo ang nakiusap sa kanya na makiusap sa akin.Si Tito
Chanden“Sir, Mr. Vergel Trinidad and his daughters, Chessa and Nat-Nat, want to speak with you.”Napatingala ako mula sa mga dokumentong binabasa at agad na tumama ang paningin ko kay Nelson, ang aking assistant na nakatayo sa may pintuan. Mabilis akong napakunot-noo. Trinidad? Ang pamilya ng tiyuh
Mature ContentThird PersonNaisip ni Letty na kailangan muna niyang magtiis. Kahit pa unti-unti na siyang kinakain ng selos at sakit, pinilit niyang ituon ang isip sa plano na kailangan muna niyang maghintay ng tamang tiyempo. Sa ngayon, ang mahalaga ay makaisip siya ng paraan upang tuluyang mabura
Third Person“Bakit? Paanong nangyari?” mariing tanong ni Brando sa kausap sa kabilang linya. Mabilis at sunod-sunod ang ulat na ibinigay sa kanya, at habang nakikinig, unti-unting humigpit ang hawak ng lalaki sa cellphone. Halata sa kanyang mukha ang pagkabigla na agad sinundan ng matinding galit.