Maraming salamat po sa patuloy niyong pagsuporta. See you sa next chapter!
ArnieAng bilis kong nanakbo palabas para sana habulin si Channing ngunit wala na doon ang kanyang sasakyan. Doon ko lang nakita ang mga miscalls niya kanina na hindi ko narinig dahil sira na pala ang earbuds ko.Bumalik ako sa loob at nag-aalalang mukha ni Tita Eunice ang sumalubong sa akin. Si Tit
ArnieTinatamad na pinindot ko ang down button tsaka yumuko habang hinihintay na bumukas ang elevator. Tapos naalala ko na nag check-in na si Channing sa Exe Hotel. Mas pinili niya doon kahit na alam niyang pwede na nandito ako ngayon dahil dito naman ako nagtatrabaho.Wala sa sarili na pinindot ko
ChanningBinitawan ko ang aking cellphone at agad na nagbihis. Nataranta ako dahil kanina pa raw si Arnie sa tapat ng silid ko doon. Baka kung ano ang isipin ay biglang umalis kapag nainip.Bitbit ang aking gamit ay ang bilis kong nakarating ng elevator at mabuti na lang ay madali lng din iyon. Agad
“I’m not saying that. Gabi na and mag-isa lang siya!” “Don’t worry, hinatid siya ng kaibigan niya.”“Sinong friend? Don't tell me ang lalaking iyon na naman?” kinakabahan kong tanong.“Siyang tunay. And before you react, pinasundan ko sila sa tauhan isa sa mga tauhan namin. Ayaw ko rin naman may m
ArnieHindi ko alam kung bakit parang napakasarap ng aking tulog. Isiniksik ko pa ang sarili ko sa unan na yapos yapos ko ngunit ang ikinataka ko lang ay kung bakit parang hindi iyon malambot at bakit ang warm ng feeling.Sinalat ko pa iyon at hinimas himas at naramdaman kong ang lapad din.‘“Fuck b
“I think you already know, may three-day conference ako dito. Hindi ko pinaalam sayo dahil I want to surprise you. But then, busy ka naman pala.”“Kung sinabi mo eh di sana ay hindi ako umalis!” singit ko.“I know, pero paanong magiging surprise kung alam mo na?”“Bakit kasi kailangan mo pa akong i-
ChanningSabay na kaming bumaba ni Arnie for breakfast at nakatingin ang lahat sa amin. Ayaw ko pa sana at ang gusto ko ay maglambingan lang kami doon ngunit ayaw niyang galitin si Tita Eunice na ang gusto ay laging magkakasabay kumain ng agahan“Good morning, dear.”“Good morning po,” sabi ni Arnie
Arnie“Surprise ko sana sayo. Kung hindi ka maniwala na namimiss talaga kita eh papakita ko sayo na sa sobrang pagkamiss ko ay dala ko ito lagi,” sabi niya. Sobrang pagkapahiya na ang nararamdaman ko.“Akin na ‘yan!” sabi ko pero itinago pa niya iyon sa kanyang likuran.“Channing!” inis ko ng sabi.
ChandenAraw ng Miyerkules nang tumawag si Kuya Lualhati. Ang sabi niya’y pupunta raw siya sa aking opisina. Hindi ko alam kung anong klaseng usapan ang dadalhin niya, pero pakiramdam ko pa lang ay mabigat na. Kaya heto kami ngayon at magkaharap, tahimik sa loob ng aking opisina, ang tanging ingay a
Chanden“Anong problema, Kuya?” tanong ni Chansen, kita sa mukha niya ang pag-aalala matapos mapansin ang bigla kong pananahimik.“I’ll just check something,” maikli kong sagot habang binubuksan ang aking email sa phone. Ramdam kong nakatutok sa akin ang mga mata nila, lalo na ang kay Noelle na tila
ChandenKita ko ang kakaibang liwanag sa mukha ni Noelle nang sabihin ko sa kanya ang naging desisyon ko tungkol sa hinihiling ng kanyang tiyuhin at buong pamilya. Napalunok siya at tumango, tila ba nawala ang bigat ng balikat niya sa ginhawa, sabay kindat sa akin na parang nagsasabing, "Salamat, Do
Noelle“Sigurado ka ba talaga?” tanong kong may halong pagtataka at kaba.“Mukha ba akong hindi sigurado?” balik niyang tanong habang nakangiti, tila ba natutuwa pa sa reaksyon ko.“Dovey naman eh…” Umiling na lang ako habang napatawa siya ng malakas. Sunod ay isang banayad ngunit masuyong halik ang
Tama siya. Hindi ako kailanman pinabayaan ni Chanden. Mula nang naging kami, palagi siyang nariyan, parang aninong hindi ako iniiwan. Lalo na ngayon, na buntis ako ay mas lalo siyang naging protective. Ramdam ko ang takot niya na baka may mangyaring masama sa amin ng anak namin.Nami-miss ko na ang
NoelleTumawag sa akin si Nat-Nat kanina. Mahinahon ang boses niya pero ramdam ko ang pag-aalala sa bawat salita. Humihiling siya na kung maaari ay iurong ko raw ang kasong isinampa ni Chanden kay Tito Vergel. Nakausap daw niya ang ama, at ito mismo ang nakiusap sa kanya na makiusap sa akin.Si Tito
Chanden“Sir, Mr. Vergel Trinidad and his daughters, Chessa and Nat-Nat, want to speak with you.”Napatingala ako mula sa mga dokumentong binabasa at agad na tumama ang paningin ko kay Nelson, ang aking assistant na nakatayo sa may pintuan. Mabilis akong napakunot-noo. Trinidad? Ang pamilya ng tiyuh
Mature ContentThird PersonNaisip ni Letty na kailangan muna niyang magtiis. Kahit pa unti-unti na siyang kinakain ng selos at sakit, pinilit niyang ituon ang isip sa plano na kailangan muna niyang maghintay ng tamang tiyempo. Sa ngayon, ang mahalaga ay makaisip siya ng paraan upang tuluyang mabura
Third Person“Bakit? Paanong nangyari?” mariing tanong ni Brando sa kausap sa kabilang linya. Mabilis at sunod-sunod ang ulat na ibinigay sa kanya, at habang nakikinig, unti-unting humigpit ang hawak ng lalaki sa cellphone. Halata sa kanyang mukha ang pagkabigla na agad sinundan ng matinding galit.