Sobrang interesting na po ng mga susunod na pangyayari sana po ay abangan niyo pa rin. Sama sama nating alamin kung ano nga ba ang nangyari kay Sarina. Kita kits po sa next chapter, salamat!
MaximusWalang saysay! Lahat ng aming effort ay walang saysay dahil hindi namin natagpuan si Sarina. Wala akong idea kung nasaan na siya at kung sino ang kumuha sa kanya. Ang lalaking nagma-may-ari ng fingerprint na nasa botelya ng pampatulog na nakuha ng grupo ni Mariano ay wala ring alam. Pero isa
Maximus“Are you throwing me out of your house?” tanong ko din na naging dahilan para mag salubong ang kanyang mga kilay.“You know that it’s not what I mean,” mabilis niyang tugon.“If not, then let me stay here.”“You have business to attend to, Max. There are people who are relying on your compan
Maximus“What kind of work is this?” pabalang kong tanong bago ko ibinato ang mga recommended designs ng architecture team. Sabay sabay naman na nagsipikitan ang mga ito na tila takot na takot.“Sir, they had been working nonstop for two-weeks for those designs,” singit naman ni Aries kaya sa kanya
Tinignan lang ako ni Kuya at hindi naman ako sinagot. Kahit ang pulis ay wala ring sinabi at basta na lang may iniaabot na envelope. Ano ang laman non? Bakit parang ang secretive ngayon ni Mariano?“That’s the copy of all the results.” sabi ng pulis.“Is it possible for you to continue your investig
MaximusThree months after kong mabasa ang mga files na iyon ay bumalik na nga ako dito sa Pilipinas at wala pa ring resulta ang imbestigasyon ng mga pulis na hanggang ngayon na may isa’t kalahating taon na ang nakalipas.Dalawang taon na ng huli kong makita ang asawa ko at hanggang ngayon ay sariwa
Maxims“What did you say?” tanong ko ulit.“You heard me right, Max.”“And? What about Sarina?” Hindi na yata mauubos ang tanong ko sa kanya.“Nothing, Max.” From the very beginning ay tinutulungan ako ni Mariano para matagpuan ang asawa ko. Ang prime suspect namin ay si Roskov kaya naman hindi rin
Maximus“Ihanap mo ako ng magaling na sekretarya, Aries!” sigaw ko sa aking assistant. Isa isang nagsi-resign ang mga dati at kung may pumalit man ay hindi nagtatagal. Hindi nila natatagalan ang ugali ko kahit na anong pigil sa kanila ng assistant ko. Ang dalawang secretaries na kasama ko sa Las veg
“I already told you that I am not ready for another relationship.” Galit na ako at siniguro ko na makikita nila iyon sa mukha ko.“You don’t have to worry, Maximus, Midori is very understanding and I’m sure she would be a big help for you.” singit naman ni Uncle Botan kaya tumingin ako sa kanya na s
ChandenAraw ng Miyerkules nang tumawag si Kuya Lualhati. Ang sabi niya’y pupunta raw siya sa aking opisina. Hindi ko alam kung anong klaseng usapan ang dadalhin niya, pero pakiramdam ko pa lang ay mabigat na. Kaya heto kami ngayon at magkaharap, tahimik sa loob ng aking opisina, ang tanging ingay a
Chanden“Anong problema, Kuya?” tanong ni Chansen, kita sa mukha niya ang pag-aalala matapos mapansin ang bigla kong pananahimik.“I’ll just check something,” maikli kong sagot habang binubuksan ang aking email sa phone. Ramdam kong nakatutok sa akin ang mga mata nila, lalo na ang kay Noelle na tila
ChandenKita ko ang kakaibang liwanag sa mukha ni Noelle nang sabihin ko sa kanya ang naging desisyon ko tungkol sa hinihiling ng kanyang tiyuhin at buong pamilya. Napalunok siya at tumango, tila ba nawala ang bigat ng balikat niya sa ginhawa, sabay kindat sa akin na parang nagsasabing, "Salamat, Do
Noelle“Sigurado ka ba talaga?” tanong kong may halong pagtataka at kaba.“Mukha ba akong hindi sigurado?” balik niyang tanong habang nakangiti, tila ba natutuwa pa sa reaksyon ko.“Dovey naman eh…” Umiling na lang ako habang napatawa siya ng malakas. Sunod ay isang banayad ngunit masuyong halik ang
Tama siya. Hindi ako kailanman pinabayaan ni Chanden. Mula nang naging kami, palagi siyang nariyan, parang aninong hindi ako iniiwan. Lalo na ngayon, na buntis ako ay mas lalo siyang naging protective. Ramdam ko ang takot niya na baka may mangyaring masama sa amin ng anak namin.Nami-miss ko na ang
NoelleTumawag sa akin si Nat-Nat kanina. Mahinahon ang boses niya pero ramdam ko ang pag-aalala sa bawat salita. Humihiling siya na kung maaari ay iurong ko raw ang kasong isinampa ni Chanden kay Tito Vergel. Nakausap daw niya ang ama, at ito mismo ang nakiusap sa kanya na makiusap sa akin.Si Tito
Chanden“Sir, Mr. Vergel Trinidad and his daughters, Chessa and Nat-Nat, want to speak with you.”Napatingala ako mula sa mga dokumentong binabasa at agad na tumama ang paningin ko kay Nelson, ang aking assistant na nakatayo sa may pintuan. Mabilis akong napakunot-noo. Trinidad? Ang pamilya ng tiyuh
Mature ContentThird PersonNaisip ni Letty na kailangan muna niyang magtiis. Kahit pa unti-unti na siyang kinakain ng selos at sakit, pinilit niyang ituon ang isip sa plano na kailangan muna niyang maghintay ng tamang tiyempo. Sa ngayon, ang mahalaga ay makaisip siya ng paraan upang tuluyang mabura
Third Person“Bakit? Paanong nangyari?” mariing tanong ni Brando sa kausap sa kabilang linya. Mabilis at sunod-sunod ang ulat na ibinigay sa kanya, at habang nakikinig, unti-unting humigpit ang hawak ng lalaki sa cellphone. Halata sa kanyang mukha ang pagkabigla na agad sinundan ng matinding galit.