Umiling si Ophelia. “Salamat, pero paparating na si Felix. Nag-text ako sa kanya habang nasa elevator tayo kanina.”“O sige. Magkita na lang tayo ulit kapag may oras ka,” sagot ni Selena bago nagpaalam.Nagyakap silang muli nang mahigpit bago siya naglakad palayo, kasunod si Barry. Pinagbuksan siya nito ng pinto. Umandar na ang sasakyan, palabas ng underground parking lot ng hotel.Habang nakamasid sa bintana, bigla siyang may naisip.“Barry, ikaw ba ang tumawag ng forensic expert kanina?”Tiningnan siya ng lalaki sa rearview mirror. “Oo, Mrs. Strathmore. Mukhang hindi titigil ang kabilang panig hangga’t hindi nareresolba ang gulo, kaya tinawag ko si Mr. Clementine,” paliwanag nito.Bahagyang ngumiti si Selena at tumango. “Salamat, Barry.”Pagkatapos magsalita, bigla siyang humikab. Nakaramdam siya ng antok, kaya sumandal sa upuan at ipinikit ang mga mata.Nang mapansin ni Barry na nakatulog na si Selena, mas naging maingat siya sa pagmamaneho. Tahimik ang buong biyahe hanggang sa mak
“T-Tutal natanong mo na rin naman…” mahinang bungad ni Heather, pilit kinokontrol ang emosyon. “Galit na galit si Dad. Tinawagan mo raw siya. Pinutol mo hindi lang ang procurement contract ng Faulkner Metalworks at Strathmore Group, pati ang ugnayan ng dalawang pamilya. Axel, bakit mo ginawa ’yon?”Huminga siya nang malalim. “Wala na ba talaga ang pinagsamahan natin noon? Lahat ba ’yon, wala na lang halaga?”Binitawan ni Axel ang hawak na folder at tiningnan siya. “Alam kong alam mo ang dahilan.”Sa ilalim ng matalim na tingin ni Axel, nakaramdam ng matinding takot ang buong pagkatao niya.Mukhang nabisto na siya ni Axel. Alam na nito na siya ang may pakana ng tangkang panghahalay kay Selena sa banyo, sa mismong araw ng kasal ng dalawa. Ginawa niya ang lahat para itago ang kanyang pagkakasangkot, pero mukhang hindi pa rin siya nakaligtas sa pagsisiyasat ni Axel.Lihim siyang napakuyom, bumabaon ang mga kuko sa kanyang palad. Pilit pa rin niyang isinusuot ang maskara ng kawalan ng muwa
Nang makitang umalis na si Harold sakay ng kotse, agad lumingon si Julie kay Heather. Awang-awa siya sa anak, halata sa mata nito ang sakit at pagkapahiya.“Huwag ka mag-alala,” malumanay niyang wika, “hindi ko hahayaan na saktan ka ulit ng Dad mo. At sana… sana, huwag kang magtanim ng galit sa kanya. Oo, nasaktan ka niya, pero nadalamunaupona lang siya ng stress. Okay?”Hindi sumagot si Heather. Ramdam ni Julie ang bigat sa dibdib ng anak, pero wala na rin siyang ibang masabi pa para pagaanin iyon.“Mom, aakyat na ako sa kwarto,” malamig at walang emosyon ang tinig ni Heather.“Okay,” mahina ang sagot ni Julie habang pinagmamasdan ang pag-akyat ng anak.Pagpasok sa silid, doon na bumigay si Heather. Isa-isang pinagbabato ang mga gamit. Ang lampshade, mga libro, perfume, picture frame. Winasak niya ang lahat sa paligid para ibuhos ang galit at sakit na matagal na niyang kinikimkim. Galit sa ama at sakit mula kay Axel.Pagkapagod, siya sa gilid ng kama, pilit pinapakalma ang sarili.
Pagkababa ni Selena mula sa kotse, agad siyang sinalubong ng sunod-sunod na flash ng camera mula sa mga reporter sa labas ng venue. Hindi alintana ng mga ito ang nakakasilaw na liwanag na halos dumiretso sa kanyang mga mata. Mabilis niyang tinakpan ang mukha gamit ang hawak na handkerchief.Lumapit siya kay Axel, at bago pa man siya makapagsalita, marahan siyang niyakap nito. Maingat na inilapit siya sa dibdib nito, habang ang isang kamay ni Axel ay itinakip sa bahagi ng kanyang mukhapara protektahan siya sa mga kumukutitap na camera flashes.Hindi alam ng publiko ang tunay na itsura ni Axel Strathmore.Maliban sa mga kilalang negosyante at ilang piling business partners, bihira siyang makita sa publiko. Hindi rin ito tumatanggap ng kahit anong media interview, at wala ring halos larawan niya na kumakalat sa internet.Gayunman, kahit walang pormal na pagkakakilanlan, hindi maikakaila ang presensya ng dalawa. Kapwa may taglay na karismang hindi basta-basta. May isang bagay sa kanilang
“Sa tono ng pananalita mo parang hindi lang simpleng tanong ang pakay mo, Nessa,” aniya, halata niyang may pakay ito.“Sobra ka naman magsalita, Selena,” umarte na parang nasaktan sa sinabi niya.Ilan sa mga pumasok sa banyo ay pinagtinginan sila at mahinang nagbulungan sa drama na nangyayari.“Ano ba naman ang mga ‘to…”“Oo nga, hanggang dito ba naman sa banyo may nag-aaway.”“Sinabi mo pa, kaawa tuloy yung isang babae…”Napangsinghal na lamang si Selena. Tila ayaw na makisali sa drama na gustong likhain ni Nessa. Nais na sanang lumabas ni Selena ng banyo ng tahimik pero natigilan siya sa sinabi ni Nessa.“Wala ka man lang bang awa kila Mom at Dad, Selena? Hirap na hirap na sila bayaran ang mga utang natin. Hindi na rin nila alam saan pa kukunin ang pera para masigurong hindi tayo saktan ng mga tauhan ng loanshark. Talaga bang wala kang puso pa sa amin, Selena?” may luhang pumapatak mula sa mga mata nito, akala mo’y pang-oscar ang acting.Sumimangot si Selena. “Nessa, ano naman ang k
Nanatili si Selena sa may pinto, hindi agad nakakilos. Parang saglit na tumigil ang oras. Tanging tibok ng sarili niyang puso ang naririnig niya, mabagal, mabigat.May humapdi. Hindi malalim, pero sapat para iparamdam sa kanya ang isang bagay na ayaw niyang pangalanan.Alam niyang wala siyang karapatang masaktan. Hindi niya pag-aari si Axel. Wala silang relasyon. Wala silang kahit anong malinaw na ugnayan.Pero bakit gano’n? Bakit parang siya ang pinagtaksilan?Hindi niya napansin ang paninigas ng panga ni Axel, o ang panlalalim ng tingin nito kay Heather. Hindi niya nakita ang unti-unting pagdilim ng ekspresyon ng lalaki.Dahil ang tanging nakikita niya lang ay ang isang eksenang hindi niya inaasahang masasaksihan.“Selena—”Mababang tawag iyon mula kay Axel.Tumitig siya sa dalawa. Walang emosyon sa kanyang mukha. Walang sigaw. Walang tanong.Pero malamig ang boses niya, tulad ng isang talim na idinadaan sa yelo.“Mukhang naistorbo ko kayo pero huwag kayong mag-alala. Hindi ako puma
Matapos uminom, tumingin si Selena kay Heather. “May iba ka pa bang sasabihin sa ’min?”Bago pa makasagot si Heather, marahan nang nagsalita si Axel. “Tara na. Umuwi na tayo.”Hinawakan ni Axel si Selena sa beywang, at sabay silang lumakad paalis, iniwan si Heather na tahimik ngunit hindi nawawala ang mapanganib na ngiti sa kanyang mga labi.Ilang hakbang pa lang mula sa eksena ay biglang huminto si Axel. Napansin ni Selena ang bahagyang pagyuko nito, ang panginginig ng kamay, at ang mabilis na pagbabago sa kulay ng mga mata ni Axel.“Axel?” lumapit siya, inalalayan ito. “Axel, ano’ng nangyayari sa’yo?” bakas sa mukha ang pag-aalala.Hindi sumagot si Axel. Sa halip, napasandal ito sa dingding habang mariing pinikit ang mga mata, hawak ang sentido na para bang may matinding sakit ng ulo.Mabilis na lumapit si Heather, kunwaring nag-aalala. “Axel! Okay ka lang? Teka, aalalayan kita.”Hinawakan niya ang braso ni Axel at ipinatong ito sa kanyang balikat, pilit na inaangkin ang papel bilan
Sa tindi ng tensyon at init sa pagitan nila, hindi na si Axel ang muling gumawa ng unang galaw, kundi si Selena.Tahimik silang nagkatitigan sa loob ng suite. Ang katahimikan ay tila musika sa pagitan ng matitinding tibok ng kanilang mga dibdib. At sa gitna ng damdaming ayaw nang ikubli, si Selena ang lumapit.Walang babala, marahan niyang inilapat ang kanyang mga labi sa mga labi ni Axel.Nagulat man si Axel, agad din siyang tumugon. At ang pagsabog ng kanilang halik ay parang pagsiklab ng apoy sa tuyong kagubatan, walang makakapigil.Mabilis na naging mapusok ang kanilang palitan ng halik. Nagsimulang gumapang ang mga kamay ni Axel sa beywang ni Selena, habang ang sa babae ay napakapit sa batok nito, hinihila siya palapit, pilit inaangkin ang bawat pulgada ng kanyang init.Ang kanilang pag-uungol, mabibilis na hingal, at mga mahihinang bulong ay pumuno sa buong suite, parang musika ng dalawang pusong matagal nang itinatanggi ang paghahangad sa isa’t isa. Muling nagalaw ang mga kalat
May kumatok sa pinto. Pumasok ang isa sa mga hotel staff dala ang dalawang set ng damit,visa para sa kanya at isa kay Axel. Pagkaabot ng mga ito, agad ding umalis ang staff.Dahil sinira ni Axel ang suot niyang dress kagabi, wala na siyang ibang opsyon kundi kunin ang damit at pumasok ng banyo para magbihis. Samantala, sa gilid ng kama na lamang nagbihis si Axel.Matapos magbihis, sabay silang lumabas ng hotel. Sa parking lot, naghihintay na si Russell. Sumakay sila ng kotse at agad itong umandar palayo.“Mr. Vale, puwede mo ba akong ibaba sa ospital?” tanong niya.Bahagyang ngumiti si Russell at sumulyap sa rearview mirror. “Oo naman, Mrs. Strathmore.”Nagpasalamat siya. Kinuha niya ang cellphone para mag-scroll sa Twitter, pero napatigil siya nang marinig ang boses ni Axel.“Nagpunta ka na sa ospital kamakailan lang, hindi ba?” tanong nito.Tiningnan niya ito. “Mag-aapat na buwan na rin ako. Kailangan ko nang magpa-check up ulit. At saka, naubos na rin ang pre-natal vitamins ko.”Tu
Sa tindi ng tensyon at init sa pagitan nila, hindi na si Axel ang muling gumawa ng unang galaw, kundi si Selena.Tahimik silang nagkatitigan sa loob ng suite. Ang katahimikan ay tila musika sa pagitan ng matitinding tibok ng kanilang mga dibdib. At sa gitna ng damdaming ayaw nang ikubli, si Selena ang lumapit.Walang babala, marahan niyang inilapat ang kanyang mga labi sa mga labi ni Axel.Nagulat man si Axel, agad din siyang tumugon. At ang pagsabog ng kanilang halik ay parang pagsiklab ng apoy sa tuyong kagubatan, walang makakapigil.Mabilis na naging mapusok ang kanilang palitan ng halik. Nagsimulang gumapang ang mga kamay ni Axel sa beywang ni Selena, habang ang sa babae ay napakapit sa batok nito, hinihila siya palapit, pilit inaangkin ang bawat pulgada ng kanyang init.Ang kanilang pag-uungol, mabibilis na hingal, at mga mahihinang bulong ay pumuno sa buong suite, parang musika ng dalawang pusong matagal nang itinatanggi ang paghahangad sa isa’t isa. Muling nagalaw ang mga kalat
Matapos uminom, tumingin si Selena kay Heather. “May iba ka pa bang sasabihin sa ’min?”Bago pa makasagot si Heather, marahan nang nagsalita si Axel. “Tara na. Umuwi na tayo.”Hinawakan ni Axel si Selena sa beywang, at sabay silang lumakad paalis, iniwan si Heather na tahimik ngunit hindi nawawala ang mapanganib na ngiti sa kanyang mga labi.Ilang hakbang pa lang mula sa eksena ay biglang huminto si Axel. Napansin ni Selena ang bahagyang pagyuko nito, ang panginginig ng kamay, at ang mabilis na pagbabago sa kulay ng mga mata ni Axel.“Axel?” lumapit siya, inalalayan ito. “Axel, ano’ng nangyayari sa’yo?” bakas sa mukha ang pag-aalala.Hindi sumagot si Axel. Sa halip, napasandal ito sa dingding habang mariing pinikit ang mga mata, hawak ang sentido na para bang may matinding sakit ng ulo.Mabilis na lumapit si Heather, kunwaring nag-aalala. “Axel! Okay ka lang? Teka, aalalayan kita.”Hinawakan niya ang braso ni Axel at ipinatong ito sa kanyang balikat, pilit na inaangkin ang papel bilan
Nanatili si Selena sa may pinto, hindi agad nakakilos. Parang saglit na tumigil ang oras. Tanging tibok ng sarili niyang puso ang naririnig niya, mabagal, mabigat.May humapdi. Hindi malalim, pero sapat para iparamdam sa kanya ang isang bagay na ayaw niyang pangalanan.Alam niyang wala siyang karapatang masaktan. Hindi niya pag-aari si Axel. Wala silang relasyon. Wala silang kahit anong malinaw na ugnayan.Pero bakit gano’n? Bakit parang siya ang pinagtaksilan?Hindi niya napansin ang paninigas ng panga ni Axel, o ang panlalalim ng tingin nito kay Heather. Hindi niya nakita ang unti-unting pagdilim ng ekspresyon ng lalaki.Dahil ang tanging nakikita niya lang ay ang isang eksenang hindi niya inaasahang masasaksihan.“Selena—”Mababang tawag iyon mula kay Axel.Tumitig siya sa dalawa. Walang emosyon sa kanyang mukha. Walang sigaw. Walang tanong.Pero malamig ang boses niya, tulad ng isang talim na idinadaan sa yelo.“Mukhang naistorbo ko kayo pero huwag kayong mag-alala. Hindi ako puma
“Sa tono ng pananalita mo parang hindi lang simpleng tanong ang pakay mo, Nessa,” aniya, halata niyang may pakay ito.“Sobra ka naman magsalita, Selena,” umarte na parang nasaktan sa sinabi niya.Ilan sa mga pumasok sa banyo ay pinagtinginan sila at mahinang nagbulungan sa drama na nangyayari.“Ano ba naman ang mga ‘to…”“Oo nga, hanggang dito ba naman sa banyo may nag-aaway.”“Sinabi mo pa, kaawa tuloy yung isang babae…”Napangsinghal na lamang si Selena. Tila ayaw na makisali sa drama na gustong likhain ni Nessa. Nais na sanang lumabas ni Selena ng banyo ng tahimik pero natigilan siya sa sinabi ni Nessa.“Wala ka man lang bang awa kila Mom at Dad, Selena? Hirap na hirap na sila bayaran ang mga utang natin. Hindi na rin nila alam saan pa kukunin ang pera para masigurong hindi tayo saktan ng mga tauhan ng loanshark. Talaga bang wala kang puso pa sa amin, Selena?” may luhang pumapatak mula sa mga mata nito, akala mo’y pang-oscar ang acting.Sumimangot si Selena. “Nessa, ano naman ang k
Pagkababa ni Selena mula sa kotse, agad siyang sinalubong ng sunod-sunod na flash ng camera mula sa mga reporter sa labas ng venue. Hindi alintana ng mga ito ang nakakasilaw na liwanag na halos dumiretso sa kanyang mga mata. Mabilis niyang tinakpan ang mukha gamit ang hawak na handkerchief.Lumapit siya kay Axel, at bago pa man siya makapagsalita, marahan siyang niyakap nito. Maingat na inilapit siya sa dibdib nito, habang ang isang kamay ni Axel ay itinakip sa bahagi ng kanyang mukhapara protektahan siya sa mga kumukutitap na camera flashes.Hindi alam ng publiko ang tunay na itsura ni Axel Strathmore.Maliban sa mga kilalang negosyante at ilang piling business partners, bihira siyang makita sa publiko. Hindi rin ito tumatanggap ng kahit anong media interview, at wala ring halos larawan niya na kumakalat sa internet.Gayunman, kahit walang pormal na pagkakakilanlan, hindi maikakaila ang presensya ng dalawa. Kapwa may taglay na karismang hindi basta-basta. May isang bagay sa kanilang
Nang makitang umalis na si Harold sakay ng kotse, agad lumingon si Julie kay Heather. Awang-awa siya sa anak, halata sa mata nito ang sakit at pagkapahiya.“Huwag ka mag-alala,” malumanay niyang wika, “hindi ko hahayaan na saktan ka ulit ng Dad mo. At sana… sana, huwag kang magtanim ng galit sa kanya. Oo, nasaktan ka niya, pero nadalamunaupona lang siya ng stress. Okay?”Hindi sumagot si Heather. Ramdam ni Julie ang bigat sa dibdib ng anak, pero wala na rin siyang ibang masabi pa para pagaanin iyon.“Mom, aakyat na ako sa kwarto,” malamig at walang emosyon ang tinig ni Heather.“Okay,” mahina ang sagot ni Julie habang pinagmamasdan ang pag-akyat ng anak.Pagpasok sa silid, doon na bumigay si Heather. Isa-isang pinagbabato ang mga gamit. Ang lampshade, mga libro, perfume, picture frame. Winasak niya ang lahat sa paligid para ibuhos ang galit at sakit na matagal na niyang kinikimkim. Galit sa ama at sakit mula kay Axel.Pagkapagod, siya sa gilid ng kama, pilit pinapakalma ang sarili.
“T-Tutal natanong mo na rin naman…” mahinang bungad ni Heather, pilit kinokontrol ang emosyon. “Galit na galit si Dad. Tinawagan mo raw siya. Pinutol mo hindi lang ang procurement contract ng Faulkner Metalworks at Strathmore Group, pati ang ugnayan ng dalawang pamilya. Axel, bakit mo ginawa ’yon?”Huminga siya nang malalim. “Wala na ba talaga ang pinagsamahan natin noon? Lahat ba ’yon, wala na lang halaga?”Binitawan ni Axel ang hawak na folder at tiningnan siya. “Alam kong alam mo ang dahilan.”Sa ilalim ng matalim na tingin ni Axel, nakaramdam ng matinding takot ang buong pagkatao niya.Mukhang nabisto na siya ni Axel. Alam na nito na siya ang may pakana ng tangkang panghahalay kay Selena sa banyo, sa mismong araw ng kasal ng dalawa. Ginawa niya ang lahat para itago ang kanyang pagkakasangkot, pero mukhang hindi pa rin siya nakaligtas sa pagsisiyasat ni Axel.Lihim siyang napakuyom, bumabaon ang mga kuko sa kanyang palad. Pilit pa rin niyang isinusuot ang maskara ng kawalan ng muwa
Umiling si Ophelia. “Salamat, pero paparating na si Felix. Nag-text ako sa kanya habang nasa elevator tayo kanina.”“O sige. Magkita na lang tayo ulit kapag may oras ka,” sagot ni Selena bago nagpaalam.Nagyakap silang muli nang mahigpit bago siya naglakad palayo, kasunod si Barry. Pinagbuksan siya nito ng pinto. Umandar na ang sasakyan, palabas ng underground parking lot ng hotel.Habang nakamasid sa bintana, bigla siyang may naisip.“Barry, ikaw ba ang tumawag ng forensic expert kanina?”Tiningnan siya ng lalaki sa rearview mirror. “Oo, Mrs. Strathmore. Mukhang hindi titigil ang kabilang panig hangga’t hindi nareresolba ang gulo, kaya tinawag ko si Mr. Clementine,” paliwanag nito.Bahagyang ngumiti si Selena at tumango. “Salamat, Barry.”Pagkatapos magsalita, bigla siyang humikab. Nakaramdam siya ng antok, kaya sumandal sa upuan at ipinikit ang mga mata.Nang mapansin ni Barry na nakatulog na si Selena, mas naging maingat siya sa pagmamaneho. Tahimik ang buong biyahe hanggang sa mak