Chapter 2

#CollisionKab2

Pagpasok ko sa room, nakaupo na halos ang lahat. May mga lalaki pang nasa corridor at nag-uusap about their frat or about girls. Lagi namang ganon. Kahit nasa law school na, fling parin ang hinahanap ng iba, but I don't judge. Sila bahala sa buhay nila. Buti na lang at hindi pa dumadating ang prof...at thank God! Pinapasok parin ako ng guard kahit wala akong ID! Medyo kilala na kasi ako ng naka-duty na lady guard kanina kahit mag-iisang month palang ako dito sa law school. Ang daming readings. Ang daming din na groupwork. Akala ko medyo malaya na ako sa mga pabuhat na tao, pero hindi parin.

Umupo ako sa tabi ni Nicolas. Isa siya sa mga unang kaibigan ko dito sa school. At first, akala ko medyo masungit siya at seryoso, pero mabait naman pala. He once offered to drop me off sa condo ko when my car ran out of gas. Nagsesend din siya ng reviewer minsan. Minsan lang, kasi pinaghihirapan niya 'yun. Over all, he's comfortable to be with.

May iba pa akong mga naging kaibigan like si Anne, Trinity, Sofia at Martin. Solid silang magpa-party pero hindi ako pumupunta dahil sa school works. I mean, how do they even manage to party without worrying about school?

Siguro, may background na kasi sila sa law. Mostly, PolSci and LegMa ang course ng mga tao dito. 'Yung ibang mga schoolmate ko naman, mga acquaintance ko lang, pero mabait naman sila. 'Yung mga ayaw ko talagang tao dito ay 'yung mga pabuhat. Period.

"Nasaan ID mo, Rosie?" tanong ni Nicolas. Bahagya akong natawa.

"Ano ka? Guard? Naiwan ko lang noh," sabi ko. Ayaw kong ikwento sa kanya 'yung tungkol kay Austin at sa new job ko dahil hindi naman big deal.

"Whatever, how did you even get in? Buti hindi 'yung isang guard naka-duty ngayon, ah?" itinuloy niya.

Hindi ko na napigilan. Ikwinento ko na lang sa kanya. Dapat kay Tori ko 'to unang sasabihin eh! She will feel betrayed. Ikwekwento ko na lang siya 'pag nagkita kami.

I was in the middle of talking to Nicolas when the beadle announced that the prof is absent today. Grabe. Nagmadali pa ako tapos absent pala. I wish I took my time earlier in going to Galaxy Records. Nakakapagod kayang tumakbo nang naka-heels!

"Well, I think this guy is an asshole," walang filter na sabi ni Nicolas. And I definitely agree with him!

"Yeah, he's so annoying kaya when I confronted him!"

"Is he an artist or something?"

Tumango ako. "He's full of himself, I guess..."

I don't know if I'm judging Austin too quickly, but that's just how it is. My first impression of him is not good, so my judgement of him is also not good. Hindi ko napansin na paalis na ang iba naming blocmates dahil sa pagke-kwento ko kay Nic. Hindi naman siya umangal at nakikinig lang ng mabuti. Napagpasyahan na naming umalis. Habang palabas ay itinuloy namin ni Nic ang usapan.

"Are you free? Aral tayo. Coffee shop?" tanong niya. I agreed. Tinext ko rin si Tori kung free siya para magkwentuhan kami. Next week, hindi na maluwag ang schedule ko since magtatrabaho na ako. I took this opportunity to catch up with her.

Nakarating kami ni Nicolas sa isang coffee shop sa Powerplant at nag-order siya para sa aming dalawa. Studying outside is kind of refreshing. Nakakasawa na kasi sa condo at nagtitipid ako, even though marami pang laman ang bank account ko. I restrained myself from spending a lot. Mas magandang magdonate na lang sa mga nangangailangan.

Inayos ko ang gamit ko at nagbukas ng codal. I put on my earphones and started studying. Hindi nagtagal at bumalik na si Nicolas sa table namin at binigay ang order ko. I ordered a white latte macchiato. Iced cappuccino naman ang sa kanya. Nagsimula na rin siyang magbasa. After 30 minutes, nandito parin kami sa coffee shop at nagtsitsismisan na kami. Parang noong high school lang na nagplano ng group study, pero mag-iingay lang naman pala.

Nakatanggal na ang earphones ko at nakasara na ang codals namin. Narinig kong tumunog ang phone ko.

[1 message]

Tori: Bitch I'm free atm. Why?

Rineplyan ko siya.

Rosie: Punta ka here sa Starbucks. Powerplant.

Nicolas and I talked more about random school stuff hanggang sa nakarating si Tori. Magkakilala sila ni Nicolas since college, kaya komportable namang makipagkwentuhan sa kanya.

"Rosie! I haven't seen for like...ages!" panimula ni Tori.

"Yeah, namiss rin kita gaga!" nagbeso muna kami bago umupo.

I began my "chika" with her. She was kind of squealing sa part na nagkita ulit kami ni Austin sa Galaxy Records. Apparently, kilala niya si Austin at fan din siya! Hindi ko maimagine! This girl is way too friendly. Ang dami niyang kakilala!

"So si Austin Rivera talaga! This is it Rosie! For sure he likes you!" sabi ni Tori, nanggigigil. Napasulyap sa akin si Nicolas nang sandali bago bumaling sa plato niya. He was just silently listening to us while eating a blueberry cheesecake.

"I know for sure, he's a playboy. So no thanks,"

Artista si Austin. For sure madami siyang girls. And why am I even thinking about him? I think I regret inviting Tori over!

"Hindi kaya! From what I know, he's nice. Bagay na bagay kayo!" pilit pa ni Tori.

Anong 'nice'? Ang sarcastic niya kaya.

Nagkwento din si Tori tungkol sa buhay niya. Apparently, may gusto siya sa isang guy na na-meet niya sa club.

"He's a pilot! Gosh. Sana dalhin niya ako sa heaven!" Tori playfully said. This girl, tsk tsk.

"Heaven ka diyan, baka mahila mo nga sa impyerno." natatawang sabi ko. She just laughed and took her phone out para mag-IG story. Pinose niya at tinag niya kaming dalawa ni Nicolas. We talked more, pati si Nicolas tinatanong tanong namin kung ano meron sa buhay niya.

"Do you like anyone now, Nic?" tanong ni Tori habang nagscroscroll sa phone niya.

"Yeah, I like someone school." Nic said and looked away. Napatingin ako sa kanya. Sino kaya? I wanna know. For sure Nicolas can get any girl he likes. Mayaman siya at mabait. Not to mention, good-looking. But he's not my type.

"Who?" I asked, brows furrowed. This girl is sure damn lucky.

Nic just shrugged us off. Ayaw niyang sabihin. It's okay if he doesn't want to tell us. It's his call anyway. 'Pag pinilit pa namin, mas lalo niyang hindi sasabihin. It's better if we wait until he's comfortable to share.

***

After a while, umalis na si Nicolas at naiwan kami dito ni Tori sa mall. We looked around different shops at sobrang nakakatempt bumili. Tori actually bought two flasks of Guess perfume. Patingin-tingin lang ako. Nang napagod na si Tori, napagpasyahan naming umuwi. Medyo maaga pa at may time pa ako para mag-aral. Pero bago dumiretso sa unit ko, I stopped by Austin's unit para kunin ang ID ko.

Pumunta ako sa elevator habang nagscroscroll sa Instagram. I tried searching up "Austin Rivera" and I'm not surprised, verified siya. 'Yung ikinagulat ko lang ay 16 million ang followers niya! Parang international artist lang. I stalked him more and nakita ko na puro concerts at studio pictures ang meron. May picture na nagpiapiano, guitar, ukulele and drums. All around ata 'tong si Mr. International!

Lumabas ako ng elevator at dumiretso sa unit niya. Nagdoor bell ako at ilang sandali, lumabas na 'tong si Mr. 16 million. Buti na lang at may suot na siyang pants, ngunit shirtless naman. Kakaiba! Hindi na ako nagpasikot-sikot pa...

"Where's my ID?" mataray kong tanong sa kanya.

The sides of his lips rose up na parang ine-entertain ko siya. I don't wanna lie, but he looks so good right now. Ang ganda ng curls ng buhok niya. Ngayon ko lang siya natitigan ng maayos ulit dahil nahihiya pa ako noong nagkita kami sa Galaxy Records.

"Wait here, 'Just Rosie'..." Pumasok siya sa condo niya at ilang sandali ay lumabas siyang hawak ang ID ko. Finally!

Kinuha ko ang ID mula sa kamay niya at mabilis na umalis. Naiinis lang ako kasi pwede namang 'Rosie' lang. Kala mo naman special 'tong Austin na 'to para tawagin akong ganon. Normal lang naman siyang tao kahit sikat.

"Walang 'thank you'?" narinig kong sigaw niya pero nakasakay na ako sa elevator.

Nakabalik na ako sa unit ko at nagsimula nang magdigest ng cases. In the middle of studying, narinig ko na naman ang boses niya sa labas ng balcony ko. Ugh! Why does he have to be so annoying? Sinasadya ba niyang ma-piss off ako? I just continued studying with some music kahit naririnig ko parin ng kaunti ang boses niya. Tiniis ko na lang.

Maybe I have to invest in some good noise-cancelling headphones.

***

Next week came and nagsimula na akong magtrabaho sa Galaxy Records. Umaga lang ang work ko since junior personnel pa lang ako. Tinuruan na ako ni Macky tungkol sa mga gagawin ko. Rosie na rin ang tawag niya sa akin, hindi na 'Ms. Mercado'. Parang nasa recit kasi ako pag 'yun ang tawag niya sa akin.

Sinimulan ko na ang trabaho ko while sipping on some coffee. I was stationed somewhere in the 3rd floor. Dito daw kasi ang marketing department. So far, wala naman akong nakikitang complication sa trabaho ko. May libreng coffee station sila at doon ko kinuha ang kapeng iniinom ko ngayon. May mga kaibigan na rin ako dito, isa na doon si Macky. Si Daisy ang nasa tabi kong table. Napagplanuhan naming maglunch ng sabay kasama si Renz na part ng PR team.

Kakatapos ko lang mag-organize ng documents nang naubos na ang kape ko. Pumunta ako sa station para magre-fill. Nilagyan ko ng mainit na tubig ang cup ko, tsaka minix ang 3-in-1 na kape. Pagbalik sa table ko, wala na ang mga documents. Pinuntahan ko si Daisy para tanungin kung nakita niya ba ang documents, ngunit nakita ko si Austin na hawak hawak ito. Kaka-arrange ko lang ng mga 'yon!

Kita ko na may binabasa siya doon at naglagay ng papel sa likod ng kanyang bagong binabasang dokumento. Wala na. Hindi na naka-arrange! Hinablot ko ng marahas ang mga dokumento sa kamay niya at ibinalik sa table upang ayusin ulit. Sinundan niya ako at tinapik ang balikat ko.

"Hey, I wasn't done reading those," he said while looking at me.

It was clear that I was so pissed-off. Parang may lumalabas na usok sa tainga ko! Nakakainis siya!

"Hey..." tawag niya at sinubukang pigilan ang mga kamay ko sa pag-aayos.

"Kita mo namang naka-ayos na," sabi ko, napipikon na. First day ko pa man din ngayon. Gusto ko lang ang trabaho ko ng maayos!

"Why are you always so pissed at me?" tanong niya ng masinsinan. Pinatong niya ang dalawang kamay sa desk ko para magka-lebel ang mata namin. I looked at him and rolled my eyes.

"Because you're annoying me," sagot ko nang deretsahan. Totoo naman!

He's so annoying! Sa condo man o sa trabaho!

"Well, sorry. Hindi ko naman sinasadya. I want us to be friends, but you're always mad at me. Ano ba ang nagawa kong masama?"

Hindi naman malaki ang kasalanan niya, but he's really pissing me off whenever our paths cross.

"First, 'yung pagkanta mo, parang wala kang kapitbahay. Second, I went to your unit para kunin ang ID ko, but you weren't there. Muntik na akong ma-late! Third, 'yung mga documents na kaka-ayos ko lang, ginulo mo! Lastly, you're treating me like an entertainment show because you always look amused 'pag kinakausap kita. It's seriously annoying!" I said while looking at him straight in the eye. Hindi ako nagbibiro.

A hint of amusement flashed on his eyes at naiinis na naman ako. Alam kong pinipigilan niyang tumawa! "I'm sorry for all those. Babawi ako, promise." he gently said, eyes softening. Pero nangingiti parin!

"Anong babawi?" like hell!

"I'm not kidding. Bati na tayo please. I wouldn't want an angry neighbour and employee." he said with a smile, lending his hand out for me to shake it. With my forehead creased, I accepted his hand and he smiled. A genuine smile. Hindi na 'yung nakakalokong ngisi.

"Luke Austin Rivera," sabi niya. Parang tanga!

"Aurora Rose Mercado." sabi ko naman.

Edi pareho kaming tanga.

Binitawan ko na ang kamay niya. "See you later, Aurora Rose. By the way, ang cute mo pag galit." he winked and went outside. I felt my cheeks heat up. Bakit niya kailangang sabihin 'yon? Ayan tuloy, tinitingnan ako ni Daisy gamit ang mga malapusa niyang mata! Nagtataka siguro 'yon.

Damn you, Luke Austin!