Share
Chapter 24
Kaugnay na kabanata
Coincidentally Fated Chapter 25
SEBMarahang kinusot ko ang namumungay kong mata ng maramdaman ko ang pangangati nito kasabay ng ilong ko.Ilang buwan nalag ay matatapos na ang taon kaya naman mas lalo nang lumalamig ang klima.Noong mga nag daang linggo nga lang ay nag kasakit na si ezrah at mukhang ako na yata ang susunod."Bakit kasi hindi ka mag suot ng makapal na damit? Hindi ba't may binigay akong jacket sayo?" Puna ni mang Nolan sa akin nang mapansin niya ang pag singhot singhot ko.Nasa labas kami ngayon at kasalukuyang tumutulong ako sa kanya na mag pakain ng mga alagang pato.Parating maaga kaming nag sisimula sa trabaho sa farm dahil may kalakihan ito... Mabuti nalang talaga at sinanay ako ni dad ng mga ganitong gawain noon kahit na may kaya naman kami sa buhay. "Labahan ho kasi mang nolan... Hindi ko pa nalalabhan," tugon ko sa kanya sabay saboy ng pag kain ng mga bibe.Matagal tagal na rin akong nand
Coincidentally Fated Chapter 26
"Take it off! Take it off!" Galit na utos niya sabay hinablot ang braso ko na pilit hinubuhad sa akin ang jacket na suot ko. Gulat na napatingin nalang ako sa kanya at hindi nakapag salita...tila naging ibang tao na siya sa isang iglap. She's acting like a mad woman right know and I don't understand why! It is really that big of a deal na sinuot ko ang lumang jacket na wala naman gumagamit?"Okay okay... Calm down," sinubukan ko siyang hawakan pero iwinisik lang niya ako kaya hinubad ko nalang ang jacket na suot ko."I said take it off!" Pag uulit niya sabay hila ng jacket kahit na hindi ko pa ito masyadong nahuhubad dahilan para sumabit ito sa tenga ko na medyo nasaktan sa ginawa niyang pag hila. She grab it from my hand ang examined it.Nakita niya ang maliit na punit sa manggas ng jacket dahil sa pag hila niya kanina kaya naman puno ng pag kadismaya siyang tumingin sa akin."Nakita mo nang ginawa mo?! You ruined it! Pinatira kita dito dahil nakiusap ka sa akin na wala kang mapup
Coincidentally Fated Chapter 27
"Kung ganun nasan na po ang nobyo niya?" Sinikap kong itanong iyon kahit na nahihirapan ako.Matagal na kasi akong nandidito pero hindi ko pa kahit kailan nakitang dumalaw ang boyfriend niya.Hindi siya nag kukwento ng kahit ano tungkol sa pag kakaroon ng boyfriend... infact hindi siya nag kukwento ng kahit na ano!even the reason why she's so afraid to go out, She didn't tell me about it. Kahit nga mag text o mag tawagan ay hindi ko nakita si ezrah kahit kailan.In fact isa pa nga iyon sa dahilan kung bakit nawiwirduhan ako sa kanya, kasi hindi siya gumagamit ng cellphone kahit minsan... I mean who doesn't use cellphone or laptops now a days right?"Patay na siya," maikling sagot ni mang Nolan kasabay ng pag ngiti niya ng pilit at puno ng pait.Hindi maikakailang masakit rin sa kanya ang ikwento ito.pakiramdam ko ay may kung anong malamig na hangin ang bumalot sa paligid ko nang marinig ang sinabi niya. "Ho? Patay ba kamo?" Pag lilinaw ko sa sinabi niya.Tumango naman Si mang Nola
Coincidentally Fated Chapter 28
"Mang Nolan told me about your boyfriend..." Untag ko habang nakapatong ang ulo niya sa balikat ko."Past boyfriend," she said and chuckle sadly.May kung anong kumurot sa puso ko nang mahimigan ko ang sama ng loob sa tinig niya."Yeah well... " Tumikhim ako bago nag patuloy, "you know you can talk to me right? Alam kong mahirap ang pinagdadaanan mo pero gusto kong malaman mo na hindi mo kailangang harapin yun ng mag isa... I'm here ez, you can always talk to me," sinserong sabi ko sabay tingin sa mukha niya.Kasalukuyang siyang nakapikit at kalmadong humihinga na para bang napapalagay na siya ngayon ngunit hindi parin iyon naging hadlang para kumawala ang mga luha sa gilid ng mata niya.Parang pinipiga ang puso na makita ang pag guhit ng sakit sa mukha niya... For a moment I thought I remember something.Naalala ko kung paano ang ganung pakiramdam dahil ganoon rin ang lagi kong nararamdaman sa tuwing maaalala ko ang nakaraan ko. Pamilyar ang sakit na iyon na parang kahit saan ako mag
Coincidentally Fated Chapter 29
EZRAH"Wakey wakey..." Dahan dahan akong nag mulat ng mata ng marinig ko ang mahinang tinig ni seb sa tabi ko.Randam ko ang pag lundo ng kama sa gilid ko tanda na tumabi siya sa akin kasabay ng marahang pag yugyog sa balikat ko para gisingin ako. Halatang tangali nanaman ako nagising dahil nasisilaw na ako ng masakit na sa balat na sinag ng araw na direktang tumatama sa balat ko mula sa bintana ng kwarto.Masyado yata akong napagod sa pag tulong ko kahapon sa taniman kina seb at mang Nolan."what's all this?" May kaunting ngiti ang sumilay sa mga labi ko nang makita ang maliit na tray ng pagkain na dala ni seb sa silid ko.I can't helped it, but everytime I saw him my heart automatically flutters. Para siyang kuryente na laging nag re-resuscitate at nag babalik buhay sa naghihingalo ko nang puso! "breakfast in bed darling... " masayang sambit niya sabay kindat habang inaalalayan akong umupo sa higaan."again?" Medyo hindi makapaniwalang tanong ko dahil parang nakasanayan nalang niy
Coincidentally Fated Chapter 30
Mabilis na tinapos namin ang mga gagawin sa bahay pagkatapos ay tumuloy na kami sa bayan para mag grocery.To be honest I'm quite nervous, I mean kahit papaano ay nasasanay na akong lumabas labas uli ng bahay na kasama si seb pero hindi pa rin maalis sa akin ang takot and I hate it!I hate feeling that I have to look over my shoulder all the time!Para akong takas na preso na nangingilag na makita ng mga tao. Thankful ako na kasama si seb at tinuulungan niya akong mag move on sa nangyai sa akin pero naiinis ako na hindi ko masyadong maenjoy ang prisensya niya.Masaya nga ako na kasama siya pero hindi ko maiwasang mag alala.Paano kung panandalian lang pala lahat ng ito?Papaano kapag dumating na ang araw na kailanganin na niyang umalis? paano na ako kapag nag kaganoon nga? Papaano kung makita kami rito ng masasamang loob at madamay siya?Paano kung may makakilala sa akin at sapitin rin niya ang nangyari kay enzo noon?I can't have that on my conscience!not again!Halos hindi ko na
Coincidentally Fated Chapter 31
"Mang Nolan, mag kape ho muna kayo," bati ko kay mang Nolan nang maabutan ko siyang nag bubunot ng mga damo sa labas ng bakod namin."Sige iha, ilapag mo Lang muna roon at tatapusin ko lang ito," sambit niya sabay nguso sa mesa sa di kalayuan na siya ko namang sinunod at mabilis ring bumalik sa gawi niya."Tanghali na ho yata kayo ngayon? May problema ba sa inyo?" Curious na tanong ko dahil ngayon lang yata siya dumating na alas dies na.Madalas ay madiling araw palang at naroon na siya. "Ah... Nakiusyoso kasi ako roon sa bayan kanina," sambit niya habang tinatabas ng itak ang medyo malaking damo na hindi niya mabunot.Napataas ang kilay ko sa kyuryosidad. "Ano hong meron?" Pang uusisa ko sabay nangulumbaba sa mababang kahoy na bakod."May dalawang binata kasing natagpuan kanina dun sa bandang talahiban, nag iimbestiga ang mga pulis...lumalabas na mukhang dinispatsa," pag kukwento niya na nag palungkot sa akin.Masyado na talagang marahas ang mundo ngayon!"Aw! That's awful," kument
Coincidentally Fated Chapter 32
"Did you hear that?" Muli akong napatigil sa pag lakad nang makarinig uli ako nang kaluskos kaya kunot noo siyang napatigil rin siya at nakinig."Hear what?" He raised his eyebrow in confusion. marahil ay iniisip niyang nag hahallucinate lang ako, but I'm quite sure! someone's out there! "That!" Sagot ko sabay lingon muli sa bintana."Wala naman akong naririnig eh, ano ba yun?" He said shrugging his shoulders kaya napakamot ako ng ulo. "Someone's out there! Kung wala si mang nolan sino yun?" Halos pabulong na sabi ko sa kanya kaya napalingon rin siya sa bintana."Wala n-" naputol ang sinasabi niya nang pareho na kaming nakarinig ng ingay at yabag ng paa na nag mumula sa labas.Binitawan niya ang kamay kong hawak niya sabay nag tungo siya sa bintana at sumilip roon.Mabilis rin akong sumunod sa kanya pero wala na akong makita nang sumilip ako sa labas bukod sa liwanag ng sasakyan ng until unti nang papalayo.Tanging tunog nalang ng maingay na makina ang until unting naparam sa pand
Pinakabagong kabanata
