Third Person Point of View“What!? Lose of words? If you do not have anything to say ju…st scra…m… WHAT THE HELL!”Mabilis at pabagsak sarhan ni Mayi ang pintuan matapos maalala ang suot. Namumula ang kaniyang mukha dahil sa hiya habang yakap ang sarili pagkatapos ay sinabunutan ang buhok dahil sa katangahan. Si Mayi kasi ang tipo ng babae na sando lang ang suot kapag natutulog dahil sa nakasanayan nitong gawain nong nasa mundo pa niya ito kaya naman ganon na lang ang kaniyang pagkahiya matapos malaman na ito lang ang suot habang kausap ang taong kumatok.Tumikhim ang lalakeng kumatok kaya naman binuksan ni Mayi nang maikli ang kaniyang pintuan at sinilip ang nasa labas ng pinto. Hindi pa rin mawala-wala ang pamumula nito sa mukha dahil sa nangyari.“Aster said that we need to get ready. When the sun rise we need to start our mission, that’s all. Good bye.” Aniya nito at umalis na sa pintuan. Habang naglalakad ito ay tinakpan niya ang mukha habang ‘di maalis-alis ang pagkamula sa mukh
Third Person Point of View“F*CKERS GET BACK HERE! THE GIRL IS FAINTED!!” Mabilis na napatakbo ang tatlo sa kinaroroonan ni Lu habang akay-akay ang dalagang walang malay.“We need to go back to the village,” sambit naman ni Sy matapos makita ang kalagayan ni Mayi at kukunin sana niya nito sa bisig ni Lu ngunit umiwas ang lalake na nagpapakitang ayaw niyang ibigay ang hawak na dalaga.Tiningnan siya ni Sy nang masama ngunit ‘di niya ito pinansin at tiningnan siya pabalik ng seryoso.“We can’t,” kontra niya sa sinabi ng lalakeng kaharap.Sinamaan pa lalo ng tingin ni Sy si Lu dahil sa sinabi nito. Nainis siya bigla.“Don’t joke around, Lu. We need to go back to the village to give the Lady a treatment.” Umiling ulit si Lu sa sinabi nito sa pangalawang pagkakataon. Nag-init bigla ang ulo niya at kinuwelyuhan ang kausap. Ang dalawang kasamahan ay hindi makapagitna dahil sa nagagawang tensiyon ng dalawa.“Why? Want to be with the Lady alone? Do you really think that I would allow that!?”
Mayi’s Point of View“I’m fine. Thank you for your concern Aster…” nakangiti kong sagot kay Aster. Nilunok muna nito ang kinakaing lutong karne at hinarap ulit ako. Nakita ko naman sa side view ko na tahimik lang na kumakain si Parker habang nakikinig sa usapan namin.“Why do you faint yesterday after seeing a mere low rank demon?” aniya naman nito ulit. Ngumiti ako ng alanganin dahil hindi ko naman pwedeng sabihin na sa buong buhay ko ay ngayon lang ako nakakita ng demonyo at kumakain pa ng patay na demi-human.Habang inaalala ang pangyayaring ‘yon ay napahawak ako sa aking bibig, ramdam na ramdam ko kasi ang paraan ng pagtitig sa ‘kin ng demonyo. “Hey! Did I say something wrong? Why is your face starting to pale again?” Nataranta si Aster nang makita ang mukha ko at tatayo na sana mula sa pagkakaupo nang pigilan ko siya at ngumiti, “It’s okay… I’m okay… the… the reason why I faint after seeing a demon because it’s my first time encountering it.” Aniya ko sa kaniya.Nagulat sila sa
Third Person Point of ViewHatinggabi, habang natutulog sina Sy, Parker at Mayi ay sina Aster at Lu naman ang nagbabantay sa kanila at sa paligid. Nakaupo sa isang sanga si Lu malapit sa kinaroroonan ni Mayi habang si Aster naman ay nakasandal sa isang puno malapit sa tinutulugan ng dalawa. Mga ilang dipa lang naman kasi ang pagitan ng dalawa kay Mayi sa pagtulog.Tahimik lang ang paligid at nagmamanman si Lu. Si Aster naman ay naglalaro ng isang maliit na sanga na napulot sa gilid at ginuguhit ito sa lupa. Ilang minuto ang nakalipas, huminto si Aster sa ginagawa at tiningnan ang gawi ni Lu.“Oii, Lucaries. May I ask something?” Sambit ni Aster kay Lu. Hindi siya sinagot ng kinakausap.Pinagpatuloy nito ang pagguhit sa lupa, “Did dragons sleep?” tanong nito sa kinakausap na lumukot ang mukha sa narinig. Ano na naman ba ang pinagsasabi ng isang ‘to at nagtanong pa na alam naman ang sagot?“I see… so dragons need sleep too.” Aniya pa nito sa kausap.“Don’t talk nonsense out of nowhere f
Third Person Point of View“Sy, go to the west side and lure some demons away from their group, kill them without delay. Lu you’re In the east side, use your available magic skill and kill the demons as many as possible… You Parker, go to the north side, hide in the tree bush and use your bow to sure to kill the enemy, don’t forget to help your team if something goes wrong,” mahinang instruction na sambit ni Aster sa bawat isa nitong kasamahan. Napatango silang lahat at hinintay ulit ang susunod nitong sasabihin sa naudlot nitong salita.Tiningnan ni Aster si Mayi sa kabilang banda ng puno, magkaiba kasi sila ng pinuntahang puno. “Miss Mayi will be the one to rescue the hostages after we clean some of the demons while I’m gonna be the bait in the center to get their attention.” Huli nitong aniya at ibinalik na ang tingin sa harap. “Now go to your appointed position! I will gave you a signal by whistling this green leaf.” Seryoso ang lahat habang papunta sa kaniya-kaniyang pwesto at h
Aster Point of View“T-Thank you f-for saving u-us.” I looked at the little girl fidgeting her hand while thanking Mayi, her face is red that will show that she was shy. Habang tinitingnan sila ay nakita ko pa kung paano titigan ni Lu si Mayi, kinamot ko ang aking noo at lihim na napangiti. Huli na nga sa action ngunit dinedeny pa. Tiningnan ko ang sugat na nasa aking siko na natamo ko matapos maramdaman ang paghapdi nang igalaw ko ang aking braso. Agad kong pinunit ang laylayan ng aking damit at tinali iyon sa ‘king sugat dahil hanggang ngayon ‘di pa rin tumitigil ang pag-agos ng dugo mula sa sugat. Hindi ko kasi napansin ang paglapit ng isang demonyo sa ‘king kinaroroonan dahil sa gulat ng makita ang sitwasyon ni Mayi kanina. Hindi naman masyadong malalim ang natamo ko ngunit hindi ‘din masyasong mababaw idagdag pa ang mahabang korte nito na mula sa ‘king balikat hanggang siko.Bago umupo sa isang malaking ugat na malapit sa ‘kin ay nilingon ko muna ang kinaroroonan nina Mayi, nataw
Third Person Point of ViewMakulimlim ang paligid at tanging tunog ng mabibilis na yapak ang maririnig sa loob ng gubat, humuhuni ang mga kulimlim kasabay ng pagtunog ng mga tuyong dahon kapag naaapakan. Mabilis ang bawat hakbang na ginagawa nang grupo ng dalaga habang akay-akay ng kanilang leader na si Aster ang sugatang kasama na elf, namumutla ang balat habang may mga linyang kulay ube na kumakalat sa buo nitong katawan. Taranta ang lahat at kinakabahan sa nangyayari, walang kibo naman ang mga bihag na sumusunod sa kanilang likuran na binabaybay ang daan pauwi sa kanilang tahanan. Samantala, nakakunot ang noo ng dalaga habang pasulyap-sulyap ang tingin sa katabi na pasikretong naghahabol ng hininga. Ilang minuto pa ang nakalipas mabilis na inalalayan nito si Sy na muntikan nang matumba. ramdam ng dalaga ang panginginig ng katawan ng lalake. “Thanks,” Pasalamat nito sa dalaga bago siya tumuwid sa pagkakatayo. Nagtaka ang dalaga sa kinikilos nito ngunit hindi na pinansin pa dahil n
“Healer! Get the healer! Faster!” nawindang ang mga mamamayan nang marinig ang sigaw ng isang taong tumatakbo palabas ng kagubatan. Sa likuran nito, may isang taong pawisan na tumatakbo akay-akay ang isang elf na walang malay. Matapos makita ang pangyayari, mabilis na tinawag ng mga mamamayan ang healer sa kaniyang tahanan.“How is he?” habang sinasabi iyon, ang paningin ni Aster ay hindi maalis-alis sa isang taong walang malay. Makikita talaga ang pagbabago ng balat nito mula sa pagiging putla at pagbalik ng dati nitong kulay.“He’s out of danger, thankfully that you’ve arrive earlier before the poison reach the bone of his body. For now, let him rest and the wound will heal on his own. Anything else that you want to ask, My Lord?” mahabang aniya ng healer. Umiling lamang si Aster sa tanong nito kaya tuluyan na itong lumabas. Hindi pa rin maalis ang tingin nito sa taong natutulog ng mahimbing, nandilim bigla ang kaniyang paningin ng may naalala siyang hindi maganda. Mabilis niyang ni
Mayi was so delight after Sy woke up. On top of that, hindi na nila mai-iwan ang kasama kapag aalis na sila. Mayi was now happily packing her things dahil ilang minuto na lang ay aalis na sila at pupuntang susunod nilang destinasyon. She can't stop smiling from ear to ear, she's so happy that even Lu notice her behaviour.“Are you that happy after seeing that fox, wake up?” supladong tanong sa kaniya ni Lu na ngayon ay nakaupo lang sa mabahang upuan na gawa sa kawayan. He cross his both arms in his chest at nag-dekwatro. Makikita talaga ang pagdedeskontento nito sa makasamang maglakbay ang mga kasamang kalalakihan.Sumalpok ang dalawang kilay ni Mayi nang marinig 'yon at mabilis na nilingon ang walang modong kasama, “Are you really that unhappy to not travel with your comrades whose wake up not long ago from the poison?” Hindi nawindag si Lu sa matinding pagtingin sa kaniya ng dalaga. Sa katotohanan ay ngumiti pa siya ng nakakaloko.“They got poison just because they're weak...” mayab
Mayi's let her yawn out, mabigat ang kaniyang mga mata dahil sa hindi pagtulog ng maayos. She stretched her limbs out dahil sa pangangalay at tiningnan ang taong mahimbing na natutulog sa kawayang higaan. Umaga na at ito ang araw na kung kailan sila aalis sa village. Malungkot na tiningnan ni Mayi si Sy na mahimbing pa ding natutulog hanggang ngayon. Simula kasi nong natagpuan nila ang kasama ay hindi pa din ito nagigising, nangamba na din si Mayi na baka maiwanan nila si Sy sa lugar na 'yun kung hindi pa ito magigising ngayong araw.Tumingin si Mayi sa pintuan nang may narinig siyang tatlong katok. Pumasok si Aster na may dalang mga prutas at ilang sariwang isda at karne. “I brought you food. If you want to cook this fish and meat, just go to the back of this hut. There's a three small stones for you there to lighten the fire and cook your food.” Hindi siya sinagot ni Mayi kaya napagpasyahan nitong tingnan ang kausap ngunit sa taong nakahiga napunta ang tingin nito. “How is he?” du
Mayi didn't know what she feel, she feel like she's been betrayed even though it's not. Umupo siya sa isang malaking ugat na una niyang nakita, pinagmasdan ang paligid na sira-sirang bahay. “If it weren't for this necklace, I could have died from that huge blow.” aniya sa sarili habang nakahawak ang kanang kamay sa kwentas na ibinigay ng kaibigan. Isa itong perlas na kasinlaki ng hintuturo ngunit bitak-bitak na dahil naubos na ang natitirang awra na inilagay ni Ayla mula sa kapangyarihan na inilagay doon. Sumandal siya sa puno at nagmuni-muni. Mga ilang minutong ganoon ang kaniyang naging position nang may napansin siyang isang bagay na kahina-hinala, nakatago kasi ito sa mayabong na dahon papasok ng gubat.Dahil sa pagiging curious ni Mayi ay hindi siya nagdalawang-isip na puntahan 'yon. Kinuha nito ang maliit na kutsilyong nakasabit sa kaniyang hita at itinutok sa harapan kung sakaling isang demonyo man ang nakatago sa mayabong na dahon na kaniyang nakita. Ngunit laking gulat na
“Healer! Get the healer! Faster!” nawindang ang mga mamamayan nang marinig ang sigaw ng isang taong tumatakbo palabas ng kagubatan. Sa likuran nito, may isang taong pawisan na tumatakbo akay-akay ang isang elf na walang malay. Matapos makita ang pangyayari, mabilis na tinawag ng mga mamamayan ang healer sa kaniyang tahanan.“How is he?” habang sinasabi iyon, ang paningin ni Aster ay hindi maalis-alis sa isang taong walang malay. Makikita talaga ang pagbabago ng balat nito mula sa pagiging putla at pagbalik ng dati nitong kulay.“He’s out of danger, thankfully that you’ve arrive earlier before the poison reach the bone of his body. For now, let him rest and the wound will heal on his own. Anything else that you want to ask, My Lord?” mahabang aniya ng healer. Umiling lamang si Aster sa tanong nito kaya tuluyan na itong lumabas. Hindi pa rin maalis ang tingin nito sa taong natutulog ng mahimbing, nandilim bigla ang kaniyang paningin ng may naalala siyang hindi maganda. Mabilis niyang ni
Third Person Point of ViewMakulimlim ang paligid at tanging tunog ng mabibilis na yapak ang maririnig sa loob ng gubat, humuhuni ang mga kulimlim kasabay ng pagtunog ng mga tuyong dahon kapag naaapakan. Mabilis ang bawat hakbang na ginagawa nang grupo ng dalaga habang akay-akay ng kanilang leader na si Aster ang sugatang kasama na elf, namumutla ang balat habang may mga linyang kulay ube na kumakalat sa buo nitong katawan. Taranta ang lahat at kinakabahan sa nangyayari, walang kibo naman ang mga bihag na sumusunod sa kanilang likuran na binabaybay ang daan pauwi sa kanilang tahanan. Samantala, nakakunot ang noo ng dalaga habang pasulyap-sulyap ang tingin sa katabi na pasikretong naghahabol ng hininga. Ilang minuto pa ang nakalipas mabilis na inalalayan nito si Sy na muntikan nang matumba. ramdam ng dalaga ang panginginig ng katawan ng lalake. “Thanks,” Pasalamat nito sa dalaga bago siya tumuwid sa pagkakatayo. Nagtaka ang dalaga sa kinikilos nito ngunit hindi na pinansin pa dahil n
Aster Point of View“T-Thank you f-for saving u-us.” I looked at the little girl fidgeting her hand while thanking Mayi, her face is red that will show that she was shy. Habang tinitingnan sila ay nakita ko pa kung paano titigan ni Lu si Mayi, kinamot ko ang aking noo at lihim na napangiti. Huli na nga sa action ngunit dinedeny pa. Tiningnan ko ang sugat na nasa aking siko na natamo ko matapos maramdaman ang paghapdi nang igalaw ko ang aking braso. Agad kong pinunit ang laylayan ng aking damit at tinali iyon sa ‘king sugat dahil hanggang ngayon ‘di pa rin tumitigil ang pag-agos ng dugo mula sa sugat. Hindi ko kasi napansin ang paglapit ng isang demonyo sa ‘king kinaroroonan dahil sa gulat ng makita ang sitwasyon ni Mayi kanina. Hindi naman masyadong malalim ang natamo ko ngunit hindi ‘din masyasong mababaw idagdag pa ang mahabang korte nito na mula sa ‘king balikat hanggang siko.Bago umupo sa isang malaking ugat na malapit sa ‘kin ay nilingon ko muna ang kinaroroonan nina Mayi, nataw
Third Person Point of View“Sy, go to the west side and lure some demons away from their group, kill them without delay. Lu you’re In the east side, use your available magic skill and kill the demons as many as possible… You Parker, go to the north side, hide in the tree bush and use your bow to sure to kill the enemy, don’t forget to help your team if something goes wrong,” mahinang instruction na sambit ni Aster sa bawat isa nitong kasamahan. Napatango silang lahat at hinintay ulit ang susunod nitong sasabihin sa naudlot nitong salita.Tiningnan ni Aster si Mayi sa kabilang banda ng puno, magkaiba kasi sila ng pinuntahang puno. “Miss Mayi will be the one to rescue the hostages after we clean some of the demons while I’m gonna be the bait in the center to get their attention.” Huli nitong aniya at ibinalik na ang tingin sa harap. “Now go to your appointed position! I will gave you a signal by whistling this green leaf.” Seryoso ang lahat habang papunta sa kaniya-kaniyang pwesto at h
Third Person Point of ViewHatinggabi, habang natutulog sina Sy, Parker at Mayi ay sina Aster at Lu naman ang nagbabantay sa kanila at sa paligid. Nakaupo sa isang sanga si Lu malapit sa kinaroroonan ni Mayi habang si Aster naman ay nakasandal sa isang puno malapit sa tinutulugan ng dalawa. Mga ilang dipa lang naman kasi ang pagitan ng dalawa kay Mayi sa pagtulog.Tahimik lang ang paligid at nagmamanman si Lu. Si Aster naman ay naglalaro ng isang maliit na sanga na napulot sa gilid at ginuguhit ito sa lupa. Ilang minuto ang nakalipas, huminto si Aster sa ginagawa at tiningnan ang gawi ni Lu.“Oii, Lucaries. May I ask something?” Sambit ni Aster kay Lu. Hindi siya sinagot ng kinakausap.Pinagpatuloy nito ang pagguhit sa lupa, “Did dragons sleep?” tanong nito sa kinakausap na lumukot ang mukha sa narinig. Ano na naman ba ang pinagsasabi ng isang ‘to at nagtanong pa na alam naman ang sagot?“I see… so dragons need sleep too.” Aniya pa nito sa kausap.“Don’t talk nonsense out of nowhere f
Mayi’s Point of View“I’m fine. Thank you for your concern Aster…” nakangiti kong sagot kay Aster. Nilunok muna nito ang kinakaing lutong karne at hinarap ulit ako. Nakita ko naman sa side view ko na tahimik lang na kumakain si Parker habang nakikinig sa usapan namin.“Why do you faint yesterday after seeing a mere low rank demon?” aniya naman nito ulit. Ngumiti ako ng alanganin dahil hindi ko naman pwedeng sabihin na sa buong buhay ko ay ngayon lang ako nakakita ng demonyo at kumakain pa ng patay na demi-human.Habang inaalala ang pangyayaring ‘yon ay napahawak ako sa aking bibig, ramdam na ramdam ko kasi ang paraan ng pagtitig sa ‘kin ng demonyo. “Hey! Did I say something wrong? Why is your face starting to pale again?” Nataranta si Aster nang makita ang mukha ko at tatayo na sana mula sa pagkakaupo nang pigilan ko siya at ngumiti, “It’s okay… I’m okay… the… the reason why I faint after seeing a demon because it’s my first time encountering it.” Aniya ko sa kaniya.Nagulat sila sa