“Woahh~~ What a nice scene.”
Lahat kami napatingin sa pintuan ng cafeteria matapos marinig ang boses.Nanlisik bigla ang mata ko ng malaman kung sino ang may-ari ng boses na nagpatigil sa dalawang nilalang na nag-aagawan— ako!.Naramdaman ko ang pagluwag ng hawak nila kaya naman nagkaroon ako ng pagkakataon na makawala sa dalawa. Tinabig ko ng pagkalakas-lakas ang dalawang braso ko upang bitawan nila.Huminga ako ng malalim matapos makita ang kalagayan ng mga braso ko at ininda ang hapdi. Ang sakit!“Look what we have here,” napaangat ako ng tingin at nagtagpo ang mga mata namin ni Lu na ngayon ay bigla n lang sumulpot sa harapan ko.Dahil sa pagkabigla ay bigla akong napaatras.“My Lady, be careful.” Nahihiya akong tumango kay Sy matapos niya akong masalo dahil sa pagkawala ko ng balanse. Nilingon ko si Lu na ngayon ay nakatingin din pala sa ‘kin habang may ngising nakapaskil sa kaniyang labi.“Mayi, let’s go to the cafeteria,” masayang ani ni Ayla sabay yakap sa braso ko. Lunch time na ngayon kaya naman lahat ng estudyante ay lumabas na ng classroom para kumain.Ngumiti ako Ayla at agad na tumayo sa upuan ko, “Let’s go.” Isang linggo na ang nakalipas matapos mangyari ang kahihiyang naganap noon. Siyam na araw na rin akong nandito simula nang mapunta ako sa mundong ‘to at hanggang ngayon naghahanap ako ng paraan para makauwi sa amin. Kapag wala akong ginagawa ay pumupunta ako sa library upang magbasa, nagbabasakaling may mahanap ako clue kung paano makabalik sa mundo ko ngunit sa kasamaang palad ay wala talaga akong mahanap.Sa loob din ng isang linggong pamamalagi ko dito ay nakahanap din ako ng ways para magkapera. Nalaman ko din na may binibigay na mission ang Academy para sa lahat ng estudyante upang magkapera. Halimbawa na lang ng paglinis ng gymnassium ay makakakuha ka ng 10 copper hanggang 50 copper depende sa performance mo. ‘Yong
Matagal kong tiningnan si Parker. Makikita sa mukha niya ang pagkagustong matikman ang luto kong karne. Ginalaw ko ang kamay kong nakahawak sa karne at tiningnan siya. Tinakpan ko ang bibig ko dahil sa nakita, si Parker hindi maalis-alis ang paningin sa hawak ko habang napapalunok pa.Ngayon lang ba siya nakakita ng karneng luto– sabi ko nga ngayon lang. Ba’t ko ba kasi nakalimutang hindi niluluto ang karneng nasa mundong ‘to.Tiningnan ko siya ng mariin, hindi pa rin maalis-alis ang kaniyang paningin sa hawak ko.Tinago ko ang karneng aking niluto sa ‘king likuran kaya tiningnan niya ako ng masama. Tusukin ko kaya mata niya ng maisipang akin ang karneng gusto niyang kainin.“This is mine, I won’t let someone steal it from me.” Inis kong sambit sa kaniya. Tiningnan niya ako ng masama, “I won’t steal it, I just want to taste it.” Blankong sambit naman niya.Napataas ako ng kilay. Nawala tuloy ang pagkailang ko sa lala
“Mayi? What kind of abilities do you have? Can I see it?” Natahimik ako sandali. Ano ba ang ibig niyang sabihin? Oo, nakangiti siya ngunit iba ang pinapahiwatig niya.Kinuyom ko ang aking kamao habang pinagpawisan. Wala akong maisip na i-dadahilan sa kaniya.“Mayi? Did I say something wrong?” Tiningnan niya ako ng may pag-alala ngunit ang nakikita ko ay kasiyahan sa kaniyang mga mata. Nasisiyahan siyang makita akong ‘di makasagot.“Uhm… you see… I-I…” nauutal kong sambit. Wala talagang pumapasok sa isipan ko na na i-dadahilan.Inikot ng mata ko ang paligid naghahanap ng magandang i-dadahilan upang maiba ang usapan naming dalawa. Napatigil ang paningin ko sa pintuan, unti-unti itong nagbukas at bumungad ang mukha ng guro namin ngayong third subject. Nakaramdam ako ng ginhawa dahil may i-dadahilan na ako kay Leyla.Tiningnan ko si Leyla na ngayon ay nakangiting nakatingin pa rin sa ‘kin, “The teacher is here.” Bumalin
“Ms. Mayi, please stand and made a par with your classmate.” Tumayo ako at naglakad papuntang gitna, kaharap ko ngayon ang kaklase kong si Lina na kalahi ni Ayla. Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa at ngumisi. Huminga muna ako ng malalim at itinaas ang kamay ko, nagtaka siya sa aking ginawa. Nilingon ko ang guro namin, “Sir, I porfeit.” Walang gana kong ani. “Are you sure? This will be recorded in your grades. I’m telling you this sparring is no joke.” tanong nito sa ‘kin. Tiningnan ko siya na determinado talaga akong umatras sa sparring. Ano naman ba ang laban ko sa kanila kung ‘di ako aatras. Mahal ko pa ang buhay ko at ayaw kong isugal sa hindi ko naman maipapakinabangan. “Yes, Sir.” Nauna akong bumaba sa stage at ‘di pinansin ang masamang tingin sa ‘kin ni Lina. Sa tingin niya kasi ay naaapakan ko ang pride niya bilang isang sirena. Ngunit iba naman ang rason kung bakit ako umatras. Kalmado akong naupo sa wooden chair at pinanuod ang susunod na mags-spa
Hanggang ngayon ‘di pa rin maalis sa isipan ko ang sinambit ni Aster kahapon. Ano na naman ba ang pumasok sa isipan ng dragon na ‘yon at pinagbantaan ang Council. Nakaupo ako ngayon sa aking upuan, nakapatong ang kanan kong siko nakalagay naman sa pisngi ko ang aking palad habang ang paningin ay nasa malayo.“Sir, this weakling didn’t listen to your lesson.” Nilingon ko ang papansin kong kaklase, nakaturo ang kaniyang hintuturo sa ‘kin habang ang mukha nito ay seryoso. Ano na naman ba ang problema ng dragon na ‘to at pati ako binabantayan.“Miss Mayi! If you don’t want to listen to my lesson, get out!!” umuusok ang ilong sigaw ng guro namin. Sinamaan ko ng tingin si Lu at tumayo t’saka lumabas ng kwarto. Nakakainis siya ano ba ang problema no’n?Inis akong naglakad papuntang cafeteria, bibili na lang ako ng prutas nang mawala ang inis ko. Ayaw kong maghintay sa labas ng klase habang nakatayo, magugutom pa ako at sasakit paa pag nagkataon. Habang nag
Nilingon ko ang taong may-ari ng palad na mayroong suka ko. Nakatitig siya kaniyang palad at unti-unting lumukot ang kaniyang mukha. Patay!Hindi maalis sa tingin niya ang sukang nasa palad niya, “Hey! What’s this?” nagtataka niyang ani habang patuloy na lumukot ng lumukot ang kaniyang mukha. ‘Di ko siya sinagot at pinahid ang naiwang suka sa ‘king bibig gamit ang likuran ng aking palad. Tahimik ko siyang tiningnan at tiningnan ako ng masakit nang wala siyang narinig na sagot mula sa ‘kin.Mula sa kinauupuan ko, amoy ko na ang mabahong amoy ng sinuka kong pagkain na lalong ikinadagdag ng paglukot ng mukha niya matapos maamoy ang mabahong suka.“Hey! What’s this smell? It smell bad like sh*t!” sambit pa nito ulit. Ngunit ‘di ko na siya pinansin at tumayo mula sa pagkamaupo. Ngayon ko lang naramdaman ang pagsakit ng balakang ko dahil sa malakas na impact ng pagbangga ko kanina kaya napahawak ako sa banda kung saan ang mas masakit na part.“I
Nakaupo ako sa ugat habang diretsong nakatingin sa harap. Napataas ang aking kilay nang magtama ang paningin namin ni Lu na ngayon ay nakacross ang mga braso at paa habang nakaupo at nakatingin sa ‘kin. Nilingon ko naman ang nasa kanang harap ko at nagtama naman ang mata namin ni Sy na ngayon ay nakacross ang paa, ang dalawang siko nito ay nakatukod sa kaniyang hita at ang dalawa nitong palad ay nasa magkabila nitong pisngi. Napatingin ako sa kaliwang bahaging harap ko ngunit agad ding umiwas nang makita ang nakangising mukha ni Aster. Siningkitan ko ng mata si Parker na ngayon ay nakatingin din sa ‘kin ng diretso.Huminga ako ng malalim at tiningnan sila isa-isa, “So, what are these three doing here?” tanong ko kay Parker at tinuro isa-isa sina Lu, Aster at Sy.“I don’t know, when I reach this place they already followed me. I can’t push them away ‘cause they already smell your cooked fish,” kibit-balikat niy
Third Person Point of View“Make a way!”Mabilis na nagsitabi ang mga estudyante ng marinig ang sigaw ni Sy, tumatakbo ito karga-karga ang dalagang walang malay. Nakasunod sa likuran nito ang tatlong lalakeng mabilis din na tumatakbo papunta sa Clinic ng Akademya.Gulat at taka ang makikita sa mga mata ng mga estudyanteng nakakita sa pangyayari.“Did someone go through their heat cycle? Please go back to your dormitory if you don’t want to be a feast today!” sigaw ng isang estudyante at umalingawngaw ito sa buong pasilyo. Nagtinginan ang bawat estudyante sa isa’t-isa at naging alerto. Hindi pa rin nawawala ang kakaibang amoy sa paligid na ikinawala sa wisyo ng ibang estudyante.Sa Klinika, nakahiga ang dalaga na walang malay habang binabantayan ng tatlong lalake. Si Sy ay kaharap ang lalakeng tumingin ng kondisyon ng dalaga.“She’s in her heat cycle that&rs
Mayi was so delight after Sy woke up. On top of that, hindi na nila mai-iwan ang kasama kapag aalis na sila. Mayi was now happily packing her things dahil ilang minuto na lang ay aalis na sila at pupuntang susunod nilang destinasyon. She can't stop smiling from ear to ear, she's so happy that even Lu notice her behaviour.“Are you that happy after seeing that fox, wake up?” supladong tanong sa kaniya ni Lu na ngayon ay nakaupo lang sa mabahang upuan na gawa sa kawayan. He cross his both arms in his chest at nag-dekwatro. Makikita talaga ang pagdedeskontento nito sa makasamang maglakbay ang mga kasamang kalalakihan.Sumalpok ang dalawang kilay ni Mayi nang marinig 'yon at mabilis na nilingon ang walang modong kasama, “Are you really that unhappy to not travel with your comrades whose wake up not long ago from the poison?” Hindi nawindag si Lu sa matinding pagtingin sa kaniya ng dalaga. Sa katotohanan ay ngumiti pa siya ng nakakaloko.“They got poison just because they're weak...” mayab
Mayi's let her yawn out, mabigat ang kaniyang mga mata dahil sa hindi pagtulog ng maayos. She stretched her limbs out dahil sa pangangalay at tiningnan ang taong mahimbing na natutulog sa kawayang higaan. Umaga na at ito ang araw na kung kailan sila aalis sa village. Malungkot na tiningnan ni Mayi si Sy na mahimbing pa ding natutulog hanggang ngayon. Simula kasi nong natagpuan nila ang kasama ay hindi pa din ito nagigising, nangamba na din si Mayi na baka maiwanan nila si Sy sa lugar na 'yun kung hindi pa ito magigising ngayong araw.Tumingin si Mayi sa pintuan nang may narinig siyang tatlong katok. Pumasok si Aster na may dalang mga prutas at ilang sariwang isda at karne. “I brought you food. If you want to cook this fish and meat, just go to the back of this hut. There's a three small stones for you there to lighten the fire and cook your food.” Hindi siya sinagot ni Mayi kaya napagpasyahan nitong tingnan ang kausap ngunit sa taong nakahiga napunta ang tingin nito. “How is he?” du
Mayi didn't know what she feel, she feel like she's been betrayed even though it's not. Umupo siya sa isang malaking ugat na una niyang nakita, pinagmasdan ang paligid na sira-sirang bahay. “If it weren't for this necklace, I could have died from that huge blow.” aniya sa sarili habang nakahawak ang kanang kamay sa kwentas na ibinigay ng kaibigan. Isa itong perlas na kasinlaki ng hintuturo ngunit bitak-bitak na dahil naubos na ang natitirang awra na inilagay ni Ayla mula sa kapangyarihan na inilagay doon. Sumandal siya sa puno at nagmuni-muni. Mga ilang minutong ganoon ang kaniyang naging position nang may napansin siyang isang bagay na kahina-hinala, nakatago kasi ito sa mayabong na dahon papasok ng gubat.Dahil sa pagiging curious ni Mayi ay hindi siya nagdalawang-isip na puntahan 'yon. Kinuha nito ang maliit na kutsilyong nakasabit sa kaniyang hita at itinutok sa harapan kung sakaling isang demonyo man ang nakatago sa mayabong na dahon na kaniyang nakita. Ngunit laking gulat na
“Healer! Get the healer! Faster!” nawindang ang mga mamamayan nang marinig ang sigaw ng isang taong tumatakbo palabas ng kagubatan. Sa likuran nito, may isang taong pawisan na tumatakbo akay-akay ang isang elf na walang malay. Matapos makita ang pangyayari, mabilis na tinawag ng mga mamamayan ang healer sa kaniyang tahanan.“How is he?” habang sinasabi iyon, ang paningin ni Aster ay hindi maalis-alis sa isang taong walang malay. Makikita talaga ang pagbabago ng balat nito mula sa pagiging putla at pagbalik ng dati nitong kulay.“He’s out of danger, thankfully that you’ve arrive earlier before the poison reach the bone of his body. For now, let him rest and the wound will heal on his own. Anything else that you want to ask, My Lord?” mahabang aniya ng healer. Umiling lamang si Aster sa tanong nito kaya tuluyan na itong lumabas. Hindi pa rin maalis ang tingin nito sa taong natutulog ng mahimbing, nandilim bigla ang kaniyang paningin ng may naalala siyang hindi maganda. Mabilis niyang ni
Third Person Point of ViewMakulimlim ang paligid at tanging tunog ng mabibilis na yapak ang maririnig sa loob ng gubat, humuhuni ang mga kulimlim kasabay ng pagtunog ng mga tuyong dahon kapag naaapakan. Mabilis ang bawat hakbang na ginagawa nang grupo ng dalaga habang akay-akay ng kanilang leader na si Aster ang sugatang kasama na elf, namumutla ang balat habang may mga linyang kulay ube na kumakalat sa buo nitong katawan. Taranta ang lahat at kinakabahan sa nangyayari, walang kibo naman ang mga bihag na sumusunod sa kanilang likuran na binabaybay ang daan pauwi sa kanilang tahanan. Samantala, nakakunot ang noo ng dalaga habang pasulyap-sulyap ang tingin sa katabi na pasikretong naghahabol ng hininga. Ilang minuto pa ang nakalipas mabilis na inalalayan nito si Sy na muntikan nang matumba. ramdam ng dalaga ang panginginig ng katawan ng lalake. “Thanks,” Pasalamat nito sa dalaga bago siya tumuwid sa pagkakatayo. Nagtaka ang dalaga sa kinikilos nito ngunit hindi na pinansin pa dahil n
Aster Point of View“T-Thank you f-for saving u-us.” I looked at the little girl fidgeting her hand while thanking Mayi, her face is red that will show that she was shy. Habang tinitingnan sila ay nakita ko pa kung paano titigan ni Lu si Mayi, kinamot ko ang aking noo at lihim na napangiti. Huli na nga sa action ngunit dinedeny pa. Tiningnan ko ang sugat na nasa aking siko na natamo ko matapos maramdaman ang paghapdi nang igalaw ko ang aking braso. Agad kong pinunit ang laylayan ng aking damit at tinali iyon sa ‘king sugat dahil hanggang ngayon ‘di pa rin tumitigil ang pag-agos ng dugo mula sa sugat. Hindi ko kasi napansin ang paglapit ng isang demonyo sa ‘king kinaroroonan dahil sa gulat ng makita ang sitwasyon ni Mayi kanina. Hindi naman masyadong malalim ang natamo ko ngunit hindi ‘din masyasong mababaw idagdag pa ang mahabang korte nito na mula sa ‘king balikat hanggang siko.Bago umupo sa isang malaking ugat na malapit sa ‘kin ay nilingon ko muna ang kinaroroonan nina Mayi, nataw
Third Person Point of View“Sy, go to the west side and lure some demons away from their group, kill them without delay. Lu you’re In the east side, use your available magic skill and kill the demons as many as possible… You Parker, go to the north side, hide in the tree bush and use your bow to sure to kill the enemy, don’t forget to help your team if something goes wrong,” mahinang instruction na sambit ni Aster sa bawat isa nitong kasamahan. Napatango silang lahat at hinintay ulit ang susunod nitong sasabihin sa naudlot nitong salita.Tiningnan ni Aster si Mayi sa kabilang banda ng puno, magkaiba kasi sila ng pinuntahang puno. “Miss Mayi will be the one to rescue the hostages after we clean some of the demons while I’m gonna be the bait in the center to get their attention.” Huli nitong aniya at ibinalik na ang tingin sa harap. “Now go to your appointed position! I will gave you a signal by whistling this green leaf.” Seryoso ang lahat habang papunta sa kaniya-kaniyang pwesto at h
Third Person Point of ViewHatinggabi, habang natutulog sina Sy, Parker at Mayi ay sina Aster at Lu naman ang nagbabantay sa kanila at sa paligid. Nakaupo sa isang sanga si Lu malapit sa kinaroroonan ni Mayi habang si Aster naman ay nakasandal sa isang puno malapit sa tinutulugan ng dalawa. Mga ilang dipa lang naman kasi ang pagitan ng dalawa kay Mayi sa pagtulog.Tahimik lang ang paligid at nagmamanman si Lu. Si Aster naman ay naglalaro ng isang maliit na sanga na napulot sa gilid at ginuguhit ito sa lupa. Ilang minuto ang nakalipas, huminto si Aster sa ginagawa at tiningnan ang gawi ni Lu.“Oii, Lucaries. May I ask something?” Sambit ni Aster kay Lu. Hindi siya sinagot ng kinakausap.Pinagpatuloy nito ang pagguhit sa lupa, “Did dragons sleep?” tanong nito sa kinakausap na lumukot ang mukha sa narinig. Ano na naman ba ang pinagsasabi ng isang ‘to at nagtanong pa na alam naman ang sagot?“I see… so dragons need sleep too.” Aniya pa nito sa kausap.“Don’t talk nonsense out of nowhere f
Mayi’s Point of View“I’m fine. Thank you for your concern Aster…” nakangiti kong sagot kay Aster. Nilunok muna nito ang kinakaing lutong karne at hinarap ulit ako. Nakita ko naman sa side view ko na tahimik lang na kumakain si Parker habang nakikinig sa usapan namin.“Why do you faint yesterday after seeing a mere low rank demon?” aniya naman nito ulit. Ngumiti ako ng alanganin dahil hindi ko naman pwedeng sabihin na sa buong buhay ko ay ngayon lang ako nakakita ng demonyo at kumakain pa ng patay na demi-human.Habang inaalala ang pangyayaring ‘yon ay napahawak ako sa aking bibig, ramdam na ramdam ko kasi ang paraan ng pagtitig sa ‘kin ng demonyo. “Hey! Did I say something wrong? Why is your face starting to pale again?” Nataranta si Aster nang makita ang mukha ko at tatayo na sana mula sa pagkakaupo nang pigilan ko siya at ngumiti, “It’s okay… I’m okay… the… the reason why I faint after seeing a demon because it’s my first time encountering it.” Aniya ko sa kaniya.Nagulat sila sa