Chapter 4

Celina 's POV

dahil sa isiping yun i open my phone at tinawagan si jake.

"Hello honey what is it?"

"Bestie comeback please natatakot naako"

Kinakabahan kung saad lalo na nong tumingin si Dellion sa kotse kung saan nakasakay kami nang mga anak ko.he smile

"Jake"

Saad ko nang pukpukin nito si jake gamit ang baseball bat i go outside at sinalubong kaagad ako ni

"C-clark"

Nanginginig kung saad pero bago paman niya ako nahawakan tumakbo ako sa kinaroroonan ni jake nawalan nang malay si jake dahil sa ginawa ni Dellion

"Its nice to meet you again Celina"

Tiningnan ko nang masama si Dellion .he just raise his hands like he just saying that he surrender.

"So that's your new lover hah".

Di ko namalayang nakalapit napala si Clark saakin

"Don't touch me"

Saad ko pero sadyang malakas siya

"Don't you dare touch that man or else pap*tayin ko yan sa harap mo"

Mas lalo akong napaiyak hayop ka clark alam ko gagawin niya talaga ang sinabi niya kaya di naako pumalag

"Please let him live wag nyong saktan ang kaibigan ko"

Sabi ko nang buhatin ito ng mga taohan ni clark

"It depends on him honey kung gugustuhin nyang masaktan oh hindi"

"Mama"

Napalingon ako nang marinig kung sumigaw si Andrea napatingin ako kay clark na ngayon ay titig na titig kay Andrea.no way no way

"Bitawan mo ang mama namin bad ka"

Sigaw ni Andrie hinarang nang mga taohan ni Clark ang mga anak ko.

"Wag na wag nyong saktan ang mga anak ko"

Galit kung saad nang makita ko kung paano nila hawakan ang mga anak ko.

"So you got pregnant hah"

"Bring them here be gentle"

Malamig nasaad ni Clark sa mga tauhan nya.nang makalapit sila saamin binitawan ako ni Clark

"They are mine right?"

Clark said habang nakatingin sa mga anak ko.dumating na ang kinakatakutan ko.

"H-hindi hindi mo sila anak"

Pagsisinungaling ko .he face me then smile evilly

"They look like me so don't deny it honey"

He said

"Bring them"-clark

"No"-me

"You'll come with me"-clark

Saad ni clark at binuhat ako na parang sako pinaghahampas ko naman ang likod niya sumakay kami sa van at pinaupo niya ako sa lap niya

"Pwedi wag kang malikot"

Naiirita niyang saad pero hindi ko siya sinunod

"Your hardheaded woman"

Saad niya at niyakap ako nang mahigpit mula sa likod ko at may pinaamoy saakin gamit ang panyo at naitinakip niya bigla sa ilong ko na unti-unting nagpaantok saakin hanggang sa nakatulog naako.

nang magising ako ay sobrang sakit talaga ng sentido ko hihilotin ko sana ito pero si ko magawa dahil nakaposas ang kamay ko at

ang paa ko nakatali naman sa kama ,

"Hayop ka clark"

Saad ko sa sarili ko napaiyak nalang ako bumukas ang pinto at nakapamulsang pumasok si clark at lumapit sa kinaruruonan ko umupo siya sa gilid nang kama at tinitigan ako.he wipe some tears in my eyes using his thumb

"Why you do this to me clark"

Isaid habang umiiyak parin ako,he just look at me with his emotionless ocean blue eyes

"Because you make me crazy since then Celina"

He said habang hinahaplos ang braso ko na nagdadala nang kilabot sa buo kung katawan.

"Since i meet you")

Nagtataka ko syang tiningnan what he means

"Im already obsessed wiht you that day and that time you awaken something in my body that only you does"

He said habang patuloy parin sa paghaplos sa braso ko.pataas sa leeg ko at sa mukha ko.

"Ano bang meron ka to make me like this your just a woman not a powerful person but like you cast spell on me to make me crazy"

He said with a husky voice inilapit niya ang mukha niya sa leeg ko at inamoy amoy ito like an addict.nakaramdam ako nang init sa katawan sa tuwing ginagawa niya ang bagay nayon.

"You're mine mine alone papata*in ko lahat nang taong magtatangkang ilayo ka saakin."

Nagbabanta niyang saad he look at me straight in my eyes

"Understand honey"

Wla naakong nagawa kundi ang tumango nalang sakanya.

Kinaumagahan nang magising ako hindi na nakaposas ang mga kamay ko hindi narin nakatali ang mga paako pansin kung iba narin ang suot kung damit ,wait sino nahbihis saakin.

"You're awake goodmorning"

Napaangat ako nang ntingin it's clark habang may dalang tray na may lamang pagkain inilapag niya ito sa side table.

" Eat your breakfast you didn't eat dinner"

Napairap ako paano ako kakain kung wala namang pagkain kagabi at nakaposas pa ang mga kamay ko.

"Stop rolling your eyes or else"

"Or else what?"

Walang gana kung saad

"I well eat you"

Isang masamang tingin ang ipinukol ko sa kanya .umandar nanaman ang kamanyakan nang lalakimg toh.

"Stop that i don't like the way you look at me wag ubosin ang pasensya ko "

Ipinikit ko nalang ang mga mata ko.

"Hindi ako gutom gusto ko makita ang mga anak ko"

"Mga anak natin"

He said habang matiim.akong tiningnan hindi nalang ako sumagot no need to deny hindi ako nagsalita at kumain nalang still di parin mawala sa isip ko ang sinabi niya saakin kagabi

"Where's Jake"

"He's fine inuwi na na-"

"Ok out"

Wlang gana kung saad galit parin ako sa kanya tinaasan niya ako nang kilay.

"Who are you para palabasin ako sa sarili kung kwarto"

"Edi ako ang aal-"

Di ko natuloy ang balak kung pagtayo nang hilahin nya ang braso ko kaya napa-upo ulit ako sa kama.

"What?"

Saad ko

"Stay"

"Why?"

"Don't ask so many things"

He said at may kinuha sa bulsa niya isang red na box pagbukas niya isang diamond bracelet ang naroon.

"Give me your hand"

Nagtataka akong tiningnan siya napailing si clark then he grab my left arm at isinuot ang bracelet"

"Perfect"

He said at ipininakita saakin ang bracelet na suot niya

"What you didn't like it?"

Tanong niya umiling lang ako bilang sagot ano naman kaya pumasok sa utak nang lalaking to why he give me this kind of bracelet.

"Where's Andrea and Andrei i want to see them"

Malamig kung saad iwant to see my children he just look at me then biglang bumukas ang pinto.

"Mama!!"

"Ma!!"

Kaagad silang sumampa sa kama at niyakap ako nang mahigpit nakatingin lang si Clark saamin nandito din pala si Reddin at Dellion.

"Let's go"

Malamamig na saad ni clark sa mga kaibigan niya at isinara ang pinto.

"Ma that man hurt you?"

Tanong ni Andrea

"No he didn't don't worry"

"Ma Mr.Red and Mr.Dellion said that we call them tito ninong"

Sabi naman ni Andrei

"They said our father is there friend and our father is still alive we always say our father is already died but they

Said na hindi pa po patay si papa"

Naiinis namang saad ni Andrea huminga ako nang malalim i think this is the right time to tell them the truth.