Chapter 4
"Sorry kuya. " Nagtataka namang tumingin sa akin si Kuya Ryker. "Bakit ka naman nagsosorry, Vitto? " Tanong ni Kuya sa akin. "Kasi kanina, yung sa miryenda. I didn't mean to offend your visitor." Napakamot ako sa aking ulo. Natawa naman sa akin si Kuya. "It's fine. Gusto ko lang matikman mo iyong dala nila. Masarap kasi talagang gumawa ng mga miryenda ang asawa ni Konsehal. " Tinapik ni kuya ang balikat ko. "Bukas pupunta tayo sa bayan para bumili ng mga kakanin tsaka ng mga tuhog tuhog doon. Wala kasing mga five star na restaurant dito." Malumanay na sabi sa akin ni Kuya Ryker. "Salamat, kuya." "Sige na, magpahinga ka na. Tatawagin na lang kita mamaya kapag maghahapunan na tayo. Masyado ring mahaba ang byahe mo kanina. " Tumango na lamang ako at saka nagpaalam sa kanya. Dumiretso na ako sa aking kwarto upang magpahinga. Nakita kong mayroong isang katulong doon na nag aayos ng mga gamit ko. "Pasensiya na, Señorita. Hindi ko pa natatapos itong mga inaayos ko." Hinging paumanhin sa akin nito, kaya naman umiling na lamang ako at saka ngumiti. "Okay lang po, salamat sa pag aayos ng mga gamit ko. May mga paparating pa po akong gamit, kung maaari po sana ay kayo rin po ang mag ayos ng mga iyon." Napansin ko kasing napakaayos na ng nga gamit ko at ang mga dapat nakasampay sa cabinet ay mga naroroon na rin. Isama pa na by colors ang pag aayos niya. "Ganun po ba. Sige po, Señorita. " Ngiti rin nito sa akin. "Daciana na lang po ang itawag ninyo sa akin. " Natatawa ko pang sabi sa kanya. Kahit sa Maynila ay sanay akong Daciana lamang ang tawag sa akin ng nga kasambahay. "Ano pong pangalan ninyo? " Malumanay ko pang tanong. "Ah. Lucinda ang pangalan ko hija. Hindi kaya magalit sa akin si Don Isidro kapag hindi ka namin tinawag na Señorita? " Naiiling na sabi nito sa akin. Alam kong nagbibiro lamang siya kaya naman natawa na lamang ako. "Ako na po ang bahala kay Lolo, Manang. Malakas po ako kay lolo." Mayabang ko pa na sabi sa kanya kaya naman natawa rin sa akin si Manang. "Sus, talaga. Patapos na rin ako rito, hija. Matutulog ka ba? " "Hindi po, Manang. Dito na lang po muna ako sa balcony." Tumango lamang ito sa akin kaya naman nagtungo na ako sa balkonahe. Wow, napakaganda ng view dito! I need to take a selfie. Dali dali kong inayos ang aking sarili at saka kumuha ng magandang anggulo. Habang nagpipicture ay napansin niyang may nakatingin sa kanya. "Hi! " Kaway niya sa lalaki, si Kane iyon. Inismiran lamang siya nito kaya naman nagulat siya. What's with him? Bumalik ako sa loob ng kwarto habang abala sa kanyang cellphone. "Manang? Matagal na ba dito si Kane? " "Oo naman, hija. Bata pa lang siya ay dito na siya nagtatrabaho. " "Ngayon ko lamang siya nakita rito." Nakakunot noong sabi ko. "Palagi kasing nasa palayan noon ang batang iyan. Simula ng mamatay ang lolo niya na nag aalaga sa kanya ay kinupkop na siya ni Don Isidro. Hanga nga ako sa batang iyan, napakasipag at napakabait. Isa pa, napakatalino ni Kane, 3rd year college na siya sa pasukan." Mahabang paliwanag sa akin ni Manang Lucinda. "Ganun po ba. Mukhang masungit po siya." Natatawang sabi ko kaya naman natawa na lang din sa akin si Manang. "Hindi lang talaga palaimik ang batang iyon. Pero kapag naging kaibigan mo siya ay sigurado akong magiging madaldal na rin siya. Ang alam ko nga ay doon lamang siya madalas makipag usap sa kanyang kaibigan na si Katalina." Mas lalong napukaw ang atensiyon ko ng magbanggit ng pangbabaeng pangalan si Manang. Inabot na yata kami ni Manang Lucinda ng isang oras sa pakikipagkwentuhan. "Naku, hija. Madilim na pala sa labas. Hindi ko na napansin ang oras." Natatawang sabi sa akin ni Manang Lucing. " Hayaan niyo na, Manang. Mabuti nga po iyon at nakapagpahinga kayo. " Ngiti ko sa kanya. "Salamat, hija. O siya, uuna na rin ako. " "Sige po, manang. Maraming salamat din po sa pag aayos ng mga gamit ko." Nang makalabas si Manang ay agad akong napangisi. Mukhang hindi ako maiinip sa pamamalagi ko rito. Ipinost ko sa aking I*******m ang nga litrato ko at maya maya pa ay tumunog ang cellphone ko. Mulhang nakita agad nila Janine ang mga litrato ko. "Hi, girls!" "Gosh! Sobrang ganda talaga diyan, Dashi! Sana ay isinama mo kami para makapagbakasyon." Maktol ni Cherry. "Oo nga! Napaka instagramable ng place niyo, Daciana! " Namamangha ring sabi ni Risha. "Yeah. Medyo boring lang. " "Sorry, Dashi." Hinging paumanhin ni Risha sa akin kaya naman pagak na lang akong napatawa. Wala naman akong mapapala kung sisisihin ko pa sila. "It's alright. It's my fault, anyway." "Paano yan? Hindi ka talaga makakasama sa Siargao? " May panghihinayang na sabi ni Janine sa akin. "No. Nagtry na akong magpaalam kay Daddy pero hindi talaga siya pumayag. " Buntong hiningang sabi ko. "Pero okay na iyon. Pagkagraduate natin ng senior high ay mag out of the country na lang tayo." I wiggled my eyebrows na parang nakaisip ng napakagandang idea. "Oo nga! Gusto kong mag Spain! " Tili ni Cherry at excited na excited. "Gusto ko naman pumunta sa Maldives. Namimiss ko na ang maggandang dagat." Sabi naman ni Risha. "Edi ang gawin natin mag one week tayo sa isang country na gustong puntahan ng isa pa." Suhestiyon naman ni Janine habang natatawa. "Okay. That's a good idea , Ja." Ikinuwento ko lang sa kanila ang mga nangyari sa unang araw ko dito sa Hacienda, hanggang sa may kumatok sa pintuan ko kaya naman namaalam na ako sa kanila. "Sige na, bukas na lang ulit tayo mag usap usap. Buti na lang kahit nasa bukid kami ay mayroong wifi dito." Tawa ko. "Mabuti na lang talaga. Gosh, kung wala siguradong hindi ka tatagal diyan." Natatawang sabi pa ni Janine. "So true! Sige na, i'll hung up na. Ingat kayo guys." Pinatay ko na ang tawag at saka binuksan ang pintuan. "Ah. Magandang gabi , Señorita. Ipinapatawag na kayo ni Don Isidro para maghapunan." Malamig na sabi ni Kane kaya naman napatango na lang ako. "Sige, susunod na ako. Thank you." Sabi ko lang sa kanya at saka muling sinarado ang pintuan. I checked myself in the mirror bago tuluyang lumabas ng kwarto. "Lolo, I'm here na." Maarteng sabi ko kay Lolo Isidro at saka humalik sa pisngi niya. "Wow, ang dami nating ulam." Manghang sabi ko. "Hindi ko kasi alam kung anong gusto mong ulam, kaya nagpaluto na lang ako ng ilang putahe. " Tumatawang sabi sa akin ni Lolo Isidro kaya naman natawa na rin ako. "Lolo, hindi naman ako ganoong kapihikan pagdating sa pagkain. " Simangot ko kay Lolo. "Really? Akala ko pa naman ay mahilig kang magdiet, tingnan mo ang katawan mo. Ang payat payat mo." Pang aasar sa akin ni Kuya Ryker. "Duh! Hindi lang ako tabain, kuya! I can eat whatever I want." Irap ko kay at saka naupo sa katapat na upuan ng sa kanya. Isa iyon sa ipinagpapasalamat ko, hindi ko kailangang magdiet dahil mabilis ang metabolismo ng katawan ko. "Kane! Halika na rito. Kakain na tayo." Napakunot naman ang noo ko ng tawagin ni Kuya Ryker si Kane. "Wait, sasabay siya sa ating kumain? " Takang tanong ko at natigilan naman si Kane sa pag upo niya. Natawa na lang si Lolo at saka umimik. "Oo, hija. Palagi namin siyang sumabay kumain. Hindi ba nasabi sa iyo ng magulang mo na inampon ko si Kane apat na taon na ang nakakalipas? " "Ah, ganun po ba. Sorry, Kane. Hindi ko kasi alam. Sige na, maupo ka na." Tumango lamang ito sa akin at saka naupo sa tabi ni Kuya Ryker. "Pagpasensiyahan mo na siya, Kane. " "Okay lang po, Sir Ryker." Seryoso pa rin ang mukha ni Kane. Para itong robot na walang emosyon.Chapter 5Fuck! Hindi ako makatulog. Inis na inis akong bumangon. Ito lamang ang mahirap sa akin kapag nasa ibang bahay, nahihirapan talaga akong matulog. Padabog akong bumangon para bumaba. Maghahanap na lang ako ng pwede kong kainin sa kusina. Tahimik akong lumabas ng aking kwarto at dumiretso sa kusina."FUCK! " Gulat na sabi ko dahil sa nakatayong bulto sa may kusina. Naibato ko sa kanya ang hawak kong cellphone."Aray ko." Saktong pagharap ni Kane ay tumama sa noo niya ang cellphone ko."Oh, shit! Ang cellphone ko! " Dali dali akong lumapit kay Kane para pulutin sa paanan niya ang cellphone ko.Damn it! Basag na basag ang screen nito atdi namatay pa. Ipinatong ko na lamang ito sa table pagkatapos ay saka ko binalingan ng pansin si Kane."Sorry, Kane. Natakot kasi ako ng makita ka, akala ko multo." Nahihiyang sabi ko. Napansin ko naman na nagkabukol ang ulo niya kaya naman kumuha ako ng yelo at isang tela para ibalot iyon."Maupo ka muna. Pasensiya ka na talaga. Hindi ko naman s
Chapter 6Napabalikwas ako ng bangon ng maalimpungatan ako. I checked the time and it's already 11 am. Oh shit...Ginawa ko na ang mga ginawaga ko sa umaga at saka bumaba."Manang Lucinda? Si Lolo po?""Oh, ikaw pala hija. Nasa palayan ang lolo mo, si Sir Ryker naman ay nasa bayan dahil may inaasikaso siya doon. Hindi ka na nila pinagisinh dahil sabi ni Sir Ryker ay nahirapan ka raw makatulog kagabi." Nakangiting sabi ni Manang Lucinda sa akin."Ganun po ba. Salamat po. ""Ipaghahanda na kita ng makakain. Ano bang gusto mo? ""Ah, magrarice na lang po ako. Tanghali na rin naman." Ngiti ko kay Manang."Manang, anong ginagawa mo riyan? Hindi ba at pahinga na natin ngayon? " Napatingin ako sa bagong dating. Base sa uniporme niya ay mukhang kasambahay rin siya. Mukhang nasa twenties pa lang siya."Ipinaghahanda ko lang ng pagkain si Daciana, Abby. Kakabangon bangon niya lang kasi." Kita ko ang pag irap sa hangin ni Abby."Ah. Ako na riyan manang. Doon na kayo sa hardin." "No. Siya ang g
Chapter 7Suot ang isang Prada croptop, highwaist denim shorts at nike airforce ay lumabas na rin ako. I checked myself in the mirror."Damn this lipstick." Naiiritang sabi ko at saka binura iyon. Sa sasakyan na lang ulit ako maglalagay."Where's Abby?" Tanong ko kay Manang Pacing pagkababa ko."Tatawagin ko lang Daciana, nasa likod bahay yata siya." "Sige po, salamat." Napabuntong hiningang sabi ko."Señorita, hinahanap niyo raw po ako? " "Here, take this. " Iniabot ko sa kanya ang lipstick na hindi ko na nagustuhan."Sayo na iyan, I don't like the shade.""Po? ""Don't use 'po', mas bata ako sayo. Just call me Daciana, sige na. Nagmamadali rin ako." Hindi ko na siya hinintay na umimik at saka lumabas ng bahay."Bakit iyan ang suot mo? " Bungad sa akin ni Kane ng makarating ako sa garahe."What? May mali ba sa suot ko? " Taas kilay kong tanong sa kanya."Masyadong..." Hindi na nito itinuloy ang sasabihin."Halika na nga. Kanina pa tayo hinihintay ni Sir Ryker." Malamig na sabi niy
Chapter 8"Here. Huwag mo ng ipagawa ang phone mo. " Inihagis sa akin ni Kuya ang isang kahon.Napatili naman ako ng makita ang latest model ng paborito kong cellphone."Yiiii! Thank you so much, Kuya! " Dali dali akong yumakap ka Kuya Ryker."Uuwi daw sila Letizia bukas. Kasama niya si Dion at Blake." Anunsiyo sa akin ni Kuya.Mga pinsan namin sila sa side nila mommy."Okay. Babalik na ba tayo, Kuya? " Tanong ko sa kanya."Ang ilap mo talaga sa mga yon." Naiiling na sabi ni kuya sa akin."Inaaway ka kasi nila. " Matamis na ngiting sabi ko sa kanya. Natawa na lang din siya at saka ginulo ang buhok ko."Tara na bumalik. Hindi ba at sabi mo ay magmimiryenda tayo sa bayan. Pinasubok mo lang pala sa akin ang itong bagong gawang kalsada." Tumatawang sabi ko."Bigyan mo muna ng tubig si Joseph. Kumuha ka sa kotse ko." Sinunod ko naman ang utos ni kuya. Mas una kong binigyan si Kane dahil siya ang malapit sa akin."Here, uminom ka muna. Okay ka lang ba? " Natatawang tanong ko kay Kane."Buha
Chapter 9Kinagabihan ay iyong binili nga namin ang inulam ko. Hindi nga ako nagkamali dahil napakasarap nga noon. "Hija, hinay hinay sa pagkain." Natatawang sabi sa akin ni Lolo Isidro kaya naman napangiti na lamang ako."It's delicious, Lo." Natutuwang sabi ko sa kanya. Nailing na lamang si Kuya Ryker dahil doon.Wala namang imik na kumakain si Kane. "Papadalhan na kita mamaya kay Manang Lucinda ng pwede mong miryendahin mamaya, para hindi ka na bababa dito sa kusina." Malumanay na sabi ni Kuya Ryker sa akin. "Oo nga. Bukas ay magpapabili ako sa bayan ng personal ref para sa kwarto mo. Nawala sa isip ko kanina dahil naging abala ako sa palayan." Dagdag pa ni Lolo Isidro."Thanks, 'Lo. Pwede po bang magrequest ng alak? " Ngisi ko kay Lolo. Napailing na lamang si Lolo sa akin."May wine sa pantry, ang alam ko may mga beer din doon. Magpakuha ka na lang kapag gusto mo." Sabi naman niya kaya napangiti na lang ako ng pagkatamis tamis."Lolo, stop spoiling this kid! Kaya natigas ang ul
Chapter 10"Daciana! Hi, couz! " Maarteng bati sa akin ni Letizia ng makita niya akong bumaba sa hagdan."Hey." Sabi ko lang sa kanya, tinanguan ko lang din si Blake at Dion."Kumusta ka, Daciana? " Bati lang sa akin ni Blake. "I'm fine. Kayo ba? " "Okay lang din. Nabalitaan namin na dito ka na mag aaral, a? " Natatawang sabi sa akin ni Dion. Sa kanilang tatlo ay si Dion lamang ang mesyo kaaundo ko."Yeah. " Irap ko sa hangin."Woah, malapit na bang mabankrupt ang company ng daddy mo, kaya dito ka na mag aaral? " Nang aasar na sabi sa akin ni Letizia."Duh. You think that's the reason, Leti? Baka mauna pang gumunaw ang mundo kesa mabankrupt ang company ni dad. He knows how to run a bussiness, unlike your father." Ngisi ko sa kanya. Akala yata niya ay hindi makakarating sa akin na muntik na silang mawalan ng negosyo. Pasalamat sila dahil tinulungan pa sila ni daddy. This bitch.Kita ko naman ang pagtalim ng mata niya sa akin."Kids, huwag kayong mag away rito." Bigla namang dumating
Chapter 11Hindi na ako lumabas ng kwarto ko pagkatapos naming mag usap ni Lolo Isidro. Naiinis ako kay Letizia dahil sa ugali niya. FLASHBACK"Hija, hindi naman ako galit sayo. Nag alala lamang ako dahil hindi ka namain macontact ng Kuya Ryker mo. " Malumanay na sabi sa akin ni Lolo Isidro."Sorry po talaga, 'Lo. May nakilala kasi akong grupo kanina sa falls, hindi ko na namalayan ang oras dahil sa pakikibonding ko sa kanila kanina." Seryosong sabi ko at saka napatungo."Nag inuman ba kayo? Kaya ka nagtagal? " Taas kilay na tanong niya."Of course not, Lo. Nagkwentuhan lang talaga kami and nalaman ko na doon sila nag aaral sa papasukan kong eskwelahan. ""Nag enjoy ka ba? " Tanong muli niya."Oo naman, 'Lo. Hindi naman ako magtatagal kung hindi ako nag enjoy. Sorry po talaga, wala naman po akong balak na basta basta na lang umalis ng hindi nagpapaalam. Sorry po, hindi ko rin sinabi kung nasaan ako. ""Ayos lang iyon , hija. Basta sa susunod ay huwag mo ng uulitin. Bukod sa nag aalal
Chapter 12"Argh! What the hell! Inaantok pa ako! " Nagkakamot sa ulo akong bumangon dahil sa biglang pagliwanag ng kwarto ko. Nakita kong nakatayo si Kuya sa pintuan papunta sa balkonahe. Siya ang nagbukas ng mga kurtina ko doon."Kuya! " Angil ko pa sa kanya."Mag aalas dos na ng hapon, Daciana Vittoria." Tila nawawalan ng pasensiyang sabi ni Kuya sa akin."Sabi ko na nga ba at hindi magandang ideya na pinayagan ka ni Lolo na mag inom. Galing dito kanina si Abby at inimis niya ang mga bote ng alak na pinag inuman mo." Napabuntong hiningang sabi sa akin ni Kuya Ryker."Kuya, matutulog pa ako. Mamaya na lang po, please." "Bumangon ka na at kumain. Pupunta tayo sa rancho, Vitto." Pinal na sabi ni Kuya."Ayoko, kuya. Bukas na lang ako." Nagkukusot na matang sabi ko."Pupunta doon sila Letizia. Magkakarera sila at may pustahan." Bigla namang nagising ang diwa ko dahil sa narinig."How much? " Tanong ko kaagad kay Kuya."Tinitingnan ni Blake ang isa sa mga kotse mo." Si Blake pa naman
EPILOGUE 3 years later... "Sorry, ngayon lang ulit ako nakadalaw." Matiim akong tumitig sa pangalang nasa lapida. "I know he understands you, Vitto." Marahan akong hinawakan ni Letizia sa aking balikat. Inilapag din niya ang isang pumpon ng bulaklak na dala niya. "Yeah. " Muli akong napatingin sa puntod. Nangilid ang aking luha habang taimtim na nagdasal. "I hope you're happy na... " Sinserong sabi ko. "Vitto, anong sabi ng doctor? Don't stress yourself too much." Paalala sa akin ni Letizia. "I just miss him, Leti. Siya kaya lagi ang kakampi ko kapag inaaway ako ni Kuya Ryker." Natatawang sabi ko habang tumutulo ang luha ko. "Duh! We all miss him, Vitto. Ikaw yata talaga ang favorite niyang apo at hindi si Kuya Ryker." Iling ni Letizia habang natatawa rin. Isidro Collazo. My loving and supportive Lolo... He died last year because of a heart attack. It hurts but wala naman na kaming magagawa. Sabi niya sa akin noon na he's ready naman na. Gusto na rin daw niyang makas
Chapter 93THIRD PERSON'S POV"Ano pa bang balak mo sa kanya babaeng iyon, Kane? Pwede bang ako na lang ang bahala sa kanya? " Malambing na sabi ni Katalina kay Kane habang papunta sila sa isang silid. "Huwag mo na munang isipin iyon, Katalina. Teka, nasaan na iyong mga tauhan mo? " Napataas naman ang kilay ng dalaga dahil doon. "Baka nasa sala sila. Bakit mo sila hinahanap? " May pagdududang sabi ni Katalina sa binata. Tumigil naman sa paglalakad si Kane kaya natigilan din ang dalaga. Magkaharap sila ngayon na nag uusap."I want to thank them, babe. It's a job well done. Pinadali ninyo ang mga plano ko. Syempre, I want to give them a reward. Ikaw? Ayaw mo ba ng reward? " Masuyong sabi ni Kane sa dalaga at saka sinakop ang bewang nito. " Ka...ne. " halos pa ungol na sabi ng dalaga. Napabuntong hininga na lamamg si Kane dahil doon. " Halika na, bigyan mo muna sila ng pang inom. Hindi ba at nasa iyo ang wallet ko? Hayaan mo na sa iyo iyan, tutal naman kapag mag asawa na tayo ay ib
Chapter 92"Sigurado ka bang hindi ka magsasampa ng kaso laban kay Katalina? " Tanong sa akin ni Kuya Ryker ng sumunod na umaga. "No, kuya. Mukha anmang hindi na siya hahayaan ng tatay niya na makapanakit ng ibang tao. " Malumanay na sabi ko. "May lakad ka ba ngayon? " "Yeah. May usapan kami ni Kane." Napailing naman sa akin si Kuya. "Okay. Isama mo pa rin si Reiner. Tawagan ninyo ako agad kapag nagkaproblema." Seryosong sabi ni Kuya. "Yes, kuya. Salamat po." Ngiti ko sa kanya."Good morning, Ma'am. Sana po tayo ngayon? " Magalang na tanong sa akin ni Reiner. " Ah, Reiner. May sundo ako ngayon, pwede bang sumunod ka na lang sa amin? "" Oo naman, Ma'am. " Nakangiting sabi sa akin ni Reiner. Maya maya pa ay natanaw ko na rin ang sasakyan ni Kane. Dadalawin namin ngayon si Lolo Domeng at sila Mamà. Napag usapan namin kagabi ang pagbisita sa kanila. " Mukhang okay na po ulit kayo ni Kane, Ma'am. " Nakangiting sabi sa akin ni Reiner. " Yeah, nag usap kami kagabi. Sa tingin mo ba
Chapter 91Dinala ako nila Mariz sa guest room nila sa second floor. "My god, Kris! I told you not to invite her." Inis na sabi ni Mariz sa kanyang asawa. "I didn't invite her, Babe. Nagulat din ako ng makita ko siya kanina." Napabuntong hiningang sabi ni Kristoff. "Are you okay, Vitto? Gusto mo bang dalhin kita sa ospital? " Malumanay na tanong naman sa akin ni Kane. "I'm fine, Kane. Maliit na sugat lang ito." "Gosh, mabuti na lang at sumunod kami agad ng mapansin naming ang tagal mong wala." Nag aalalang sabi naman ni Oliver. "Nasaan si Reiner? " Bigla ko namang naitanong. Nakita ko naman ang pagsimangot ni Kane na siyang ikinakunot ng noo ko. "Nasa labas siya, kumukuha ng first aid kit.." Seryoso lang na sagot niya. Napailing na lamang si Mariz. "Are you sure? Ayaw mong magpapadala sa ospital?" Tanong niya sa akin. "No. Okay lang ako." Iling ko. "Tsk, may mga kalmot ka pa. " Hinawakan ni Mariz ang braso ko. "Okay na ako dito. Sige na, baka hinahanap na kayo sa baba." Ma
Chapter 90Hindi na umalis ang batang si X sa tabi ko. He's name is Xarion, pamangkin siya ni Kristoff sa kanyang mother side. "X, bakit ba hindi ka na umalis sa tabi ng Tita Daciana mo? " Natatawang sabi ni Kris sa bata. Magkakasama kami ngayon sa table at kasama rin namin si Kane. Katabi niya si Kristoff ngayon. "She's my girlfriend, Tito." Proud na sabi ni X, apat na taon na ito. Wala raw ang parents nito kaya ang Tiyahin ni Kris ang nag aalaga sa bata. "Baby Xarion, you're too young to have a girlfriend. Paunahin na muna natin iyong mga malalaki na, baka tumandang binata. " Pabulong na sabi pa ni Mariz sa bata at saka nakangising tumingin sa akin at pagkatapos ay kay Kane." Stop it, Marz. " Banta ko sa kanya. "Lagi ka na lang galit, Daciana. Epekto ba iyan ng patandang dalaga?" Mas lalo pa niya akong inasar. " Talaga ba, Marz? " Pinagtaasan ko siya ng kilay kaya naman natigilan siya. " Oopsie, tatahimik na nga po." Kunwaring izinipper ni Mariz ang bibig niya. Tuwang tuwa na
Chapter 89Kinabukasan ay maaga rin akong umalis sa bahay ni Lolo Isidro para sa birthday party ni Timothea. "Alis na po ako." Paalam ko kila Lolo. "Oh! Mag iingat ka, apo. Nasa labas na si Reiner, siya raw ang makakasama mo, sabi ng Kuya Ryker mo. " Ngiti sa akin ni Lolo Isidro. " Okay po, Lolo. Salamat. " Malaki akong ngumiti sa kanya at yumakap. " Inom ka ng meds mo, Lolo. Don't forget, okay? " Paalala ko pa sa kanya na ikinatawa naman niya. " Don't worry, apo. Hindi ko nakakalimutan. " Ngiti niya sa akin. Matapos kong magpaalam ay umalis na rin ako. " Good morning, Ma'am. " Sabi ng isang baritong tinig. " Good morning, too. I'm Daciana. " I smiled. " Aalis na ba tayo? " Seryosong tanong niya. He reminds me of Kane. Tsk, erase! Erase! " Let's go. " Tahimik lamamg kaming nagbyaheng dalawa ng biglang tumunog ang cellphone niya. " Tsk. " Napailing na lamang siya ng ilang beses pang tumunog ang cellphone niya. " Ah, you can answer it muna. Baka importante. " Malumanay na
Chapter 88 "Ryker, ikaw na ang bahala sa kapatid mo. Tawagan ninyo ako agad kapag may kailangan kayo. Lalo ka na, Vittoria. Tatawagan mo ako agad, ha? " Paaalala sa akin ni Daddy. " Yes po, tito. " " Yes, dad. Thank you po. " I smiled. " Mag iingat kayo, Hija. " Ngiti rin sa akin ni Johanna. Lumapit naman ako sa kanya at saka yumakap. Nagulat pa nga siya sa ginawa konh iyon. " Maraming salamat po. I sincerely apologized po sa mga nasabi ko at naisip kong hindi maganda tungkol sa inyo. Thank you for taking care of me while I am here. " Sinserong sabi ko. Kita ko naman ang pangingilid ng luha niya dahil sa sinabi ko. "Thank you so much, Daddy." Sabi ko rin kay Daddy. "Oh, my baby. Sobrang laki mo na talaga, Vittoria. " Niyakap ako ni Daddy na siyang ikinaiyak ko rin. "Aalis na rin po kami, Dad. " Paalam ko. "Babalik ka pa naman dito, hindi ba? " Tanong sa akin ni Daddy. "Opo, dad. Promise, babalik naman po ako." Tawa ko sa kanya. Nang makapagpaalam kam
Chapter 87"Hindi ka na ba sasama sa akin ? " Muling tanong ni Kuya Ryker. Maaga akong nagising ngayon dahil magkikita kami ni Janine. Si Kuya Ryker naman ay dito na sa bahay ni Daddy pinatulog. "No. I don't want to see her anymore." Malamig na sabi ko. "Okay. Aalis na ako, Vittoria. Sasabay ka ba ng uwi sa akin bukas?" Tanong pa niya sa akin. "Yes, kuya. Wala naman akong trabaho. Tsaka, invited ako sa birthday ng anak ni Mariz. " Seryosong sabi ko kay Kuya. " Wala ka pa bang balak na bumalik sa trabaho? " Napabuntong hiningang tanong ni Kuya. " Nah, saka na. Don't worry, Kuya. May ipon naman ako , mabubuhay pa naman ako ng ilang years kahit hindi ako magwork." Tawa ko sa kanya. "Silly. Hindi iyon ang ibig kong sabihin, I just want to tell you that na kahit anong gusto mong gawin ay susuportahan kita. Just don't hurt yourself, again. Nandito lang si Kuya para sayo, Vitto. " He smiled genuinely. " Thank you, kuya. Pahinga muna ako, Kuya. Sa totoo lang ay hindi ko kaya mentally
Chapter 86"Ka...ne." napaatras ako ng makita ko siya. "What? Scared, huh? " Pagak siyang napatawa sa akin. "No. Of course, not. Nagulat lang ako, hindi ba at may meeting kayo? " Kaswal na sabi ko. " We're done. Nauna lamang akong lumabas dahil hinanap kita. " Seryosong sabi niya sa akin. " Bakit mo namvn ako hahanapin? " Sarkastikong sabi ko sa kanya. " Sa darating na Sabado ang birthday ni Timothea. Mariz is expecting you, Vitto. Pinapasabi lamang iyon ni Kristoff dahil hindi ka raw nila macontact. " Napatikhim naman ako bago magsalita. " Ganun ba... Ah, thanks for reminding me. " Pilit akong ngumiti sa kanya. " Vittoria. " Thanks, God. Mabuti na lang at dumating na si Kuya Shan. " Hey, tapos na pala kayo. Tara na ba, kuya? " I smiled. Kinunotan niya lamang ako ng noo. "Yeah, bakit kasama mo iyan? " Striktong tanong niya sa akin. "Ah, remember Mariz? Iyong friend ko sa Province? Magbibirthday kasi ang anak niya, I'm invited. Sinabi lang sa akin ni Kane na next week na iy