NGAYON ang unang araw ni Toni sa kanyang trabaho sa isang restaurant bilang waitress. Nang magpunta kasi siya kahapon sa bayan ay naghanap na rin si Toni ng mapapasukang bagong trabaho bukod sa pamimili ng kanyang mga gamit. Nagkataon naman na ang kanyang pinuntahang kainan ay naghahanap din ng tauhan. The restaurant was not as classy as the restaurants in Manila but still, it was enough for special occasions. Hindi rin naman ganoon ka-boring ang design ng place. Maraming nakasabit na mga seashells pampalamuti, may mga nakadikit na malalaking seashellsa sa pader. Ang mga upuan ay gawa rin sa rattan habang ang mga mesa naman ay gawa sa mahogany. May water despenser sa sulok. Sa labas naman ay mukhang isang malaking nipa hut ang restaurant na tingin ni Toni ay very cultured. One of Toni’s like in this restaurant, besides there serving fresh seafood, is the style of how they prepared it. They served the food in the banana leaves as they plate and it’s perfect to eat with hands only. Se
MULA sa tinted na bintana ng kotseng kinaroroonan ni Elton ay tinatanaw niya si Toni. Habang tumatagal ay lalo siyang naiintriga sa babae. There was something that he can’t explain. Bawat galaw nito ay sinusundan ng kanyang mga mata. From the moment he laid his eyes on her, Elton couldn’t forget her dark brown eyes. Pero hindi dapat siya magpadala sa kanyang nakikita. Wala sa plano niya ang magpabaya sa sariling misyon. Kaya noong bumili ng ticket si Toni patungo sa islang kinaroroon nila ngayon ay agad din niyang pinasubaybayan ito. Inalam niya kung saan ito unang tumuloy at kung saan ito nagtatrabaho. And he was glad when he learned that Toni hired into his restaurant.Paano niya nalaman ang bagay na iyon? Franco called him immediately when he knew that the woman they have to get was applied to their restaurant. And within that day, Toni gets hired. “Mahigit isang oras na tayong naghihintay dito.” Napansin nga niya ang nagsisimulang pagdilim ng paligid. “Ano ba talaga ang pinaplan
WALA sa sariling napasabunot si Toni sa sariling buhok. Hindi niya binitiwan ang buhok hangga’t hindi sumasakit ang kanyang anit. Dalawang oras na rin siyang ganoon sa higaan. Kalauna’y tumayo siya mula sa kama. Lumapit siya sa bintana saka binuksan iyon. Agad na sumalubong sa kanya ang hanging dagat. Kanina pa kasi niya sinusubukang makatulog pero ang imahe ni Elton ang paulit-ulit na umuukilkil sa kanyang isipan. Panay din ang tingin niya sa cellphone sa pag-asang baka tumawag sa kanya ang lalaki o mag-text man lang ngunit wala. First time in the whole history of her life that there was a man who captured her heart.'Ano? Heart?' Mabilis niyang napalis ang isipin. 'Heart agad? Hindi ba puwedeng crush lang muna?'Ikinumpara niya ang nararamdaman noon sa dating amo saka kay Elton. Hindi siya ganito ka aligaga sa kanyang amo noon kahit pa nga ba nakakasama pa siya sa mga out of town meetings. Pero heto siya kay Elton, iniligtas lang naman siya ng dalawang beses pero mukhang nahulog
“ELTON?”“Hi!” May malawak na ngiti sa mga labi ni Elton nang makita ni Toni ang lalaking naghihintay sa labas ng restaurant. Siya naman ay pilit na sinupil ang sariling ngumiti ng sobra dahil baka mahalata nitong crush niya ang lalaki.“Anong ginagawa mo rito?” tanong niya.Napakamot ito sa batok habang nahihiyang nakatingin sa kanya. “Balak ko sanang ihatid ka ulit sa inyo. Gusto ko lang masiguro na ligtas kang makakauwi sa tinutuluyan mo.”Toni’s heart were pounding. “Salamat. Makakatipid ako ng pamasahe dahil sa ’yo,” biro na lamang niya.Binuksan nito ang pinto sa passenger’s seat. Pagkatapos ay ito naman ang pumwesto sa driver’s seat. Habang nasa biyahe ay hindi niya maiwasang maging tahimik. Naiilang kasi siya sa katahimikang namamagitan sa kanilang dalawa ngayon. Ano ba ang dapat nilang pag-usapan? Wala siyang maisip na puwedeng pag-usapan.Napakislot siya nang ito ang unang magsalita. “Hindi ba isang villa ang tinutuluyan mo ngayon?”Tumango siya.“Para ka na rin palang nan
“QUAL è esattamente il tuo piano?” Franco suddenly asked Elton. Ibig sabihin sa tagalog ay kung ano ang kanyang pinaplano.They were both sitting on the verandah of his mansion. His mansion was on the top of the cliff, surrounded by the blue sea. Pinili talaga ni Elton ang lugar na iyon upang tayuan ng mansion dahil gusto niyang natatanaw ang malawak na karagatin at ang bayan. Maliit na bayan kung kanyang ituring. Ang mansion na iyon ay ngayon lamang niya napuntahan at nagamit. Kahit pa sabihing may tatlong taon na ang negosyong restaurant, bar at talyer niya sa isla ng Siquijor ay hindi siya nagkaroon ng pagkakataong bisitahin iyon. Tanging si Franco lamang at ang tauhan nito ang nag-aasikaso niyon para sa kanya. “Mukhang nalilihis ka na sa orihinal na plano,” dugtong pa ni Franco sa sinabi. Sinimsim niya ang alak sa sariling baso kasabay niyon ay ang muling pagguhit ng imahe ni Toni sa kanyang isipan.“Una ay hinayaan mo siyang makawala sa kamay mo. Pangalawa, you became her hero
DINALA ni Elton si Toni sa isang mamahaling restaurant at mababakas ang pagkailang nito sa lugar. Pinigilan niya ang pagsupil ng kanyang ngiti. She looked cute for being conscious of what she was wearing in that place.“Ayos ka lang ba?” naitanong niya kahit alam na ang dahilan ng pagkabalisa nito.“H-hindi mo naman sinabing sa ganito pala kagarang lugar mo ako dadalhin saka kakayanin ba natin magbayad dito?” pagbibiro nito. Bahagya nasaktan ang ego niya sa sinabi ng dalaga pero dahil nagpapanggap siyang isang simpleng lalaki ay hindi siya maaring umapela. And he knew that Toni was just joking to ease her uneasiness right now.“Huwag kang mag-alala, hindi tayo maghuhugas ng pinggan dito,” he tapped her shoulder to make her comfortable.Subalit hindi pa rin nagbabago ang reaksyon nito. “Puwede bang sa iba na lang tayo kumain? Nahihiya kasi ako sa suot ko.”He chuckled lightly. “Magkapareho lang naman tayong may suot na hindi angkop dito.” Natahimik siya sandali nang may naisip na iban
Dahil sa atraso ng ama, napilitang magtago ni Toni alang-alang sa kanyang kaligtasan. Sa lugar na walang nakakakilala sa kanya, sinubukan niyang mamuhay ng normal. Malayo sa gulo at pangamba.Sa pagtatagpo ng landas nila ni Elton, panibagong pag-asa ang kanyang pinanghawakan. Pinawi ng hindi inaasahang pag-ibig ang kanyang mga alalahanin. Si Elton ang naging sandalan ni Toni. Bumuo ng pangarap at tuluyang kinalimutan ang dahilan ng kanyang paglayo. Tiwalang paninindigan siya ni Elton kaya ipinagkaloob niya ang sarili sa lalaki ng walang pag-aalinlangan. May maganda ba silang wakas kung isa sa kanila ang nakatakdang sumira sa ngalan ng misyon? Paano kung ang dahilan ng kanyang saya ay siya ring magiging sanhi ng kanyang kapahamakan?
SA MADILIM na apat na sulok ng maliit na barung-barung na tinutuluyan ni Toni kasama ang kanyang ina ay pilit na ipinagkakasya ng dalagita ang kaunting liwanag na nagmumula sa kandila upang mabasa nang mabuti ang kanyang mga takdang aralin.Kahit parang mapupundi na ang nauupos na kandila ay pinilit pa ring magpatuloy ni Toni sa ginagawa. Para sa kanya, kasabay ng unti-unting pagkawala ng liwanag ay para na rin siyang nauubuaan ng oras. Nang tuluyang mawalan ng liwanag ay saka lamang siya kumilos upang humanap ng kandilang masisindihan. Dahil madilim ay pagapang siyang nagtungo sa karton sa ilalim ng katre kung saan niya inilalagay ang mga kandilang inipon mula sa sementeryo.Upang makabawas sa gastusin nila ay araw-araw siyang dumadaan sa sementeryo pagkagaling sa eskwela upang mangolekta ng mga tira-tirang kandilang itinitirik ng mga taong bumibisita roon. Kung minsan ay sinisita siya ng mga nagpupuntang supoltulero dahil pagnanakaw na raw sa patay ang kanyang ginagawa subalit, tal
DINALA ni Elton si Toni sa isang mamahaling restaurant at mababakas ang pagkailang nito sa lugar. Pinigilan niya ang pagsupil ng kanyang ngiti. She looked cute for being conscious of what she was wearing in that place.“Ayos ka lang ba?” naitanong niya kahit alam na ang dahilan ng pagkabalisa nito.“H-hindi mo naman sinabing sa ganito pala kagarang lugar mo ako dadalhin saka kakayanin ba natin magbayad dito?” pagbibiro nito. Bahagya nasaktan ang ego niya sa sinabi ng dalaga pero dahil nagpapanggap siyang isang simpleng lalaki ay hindi siya maaring umapela. And he knew that Toni was just joking to ease her uneasiness right now.“Huwag kang mag-alala, hindi tayo maghuhugas ng pinggan dito,” he tapped her shoulder to make her comfortable.Subalit hindi pa rin nagbabago ang reaksyon nito. “Puwede bang sa iba na lang tayo kumain? Nahihiya kasi ako sa suot ko.”He chuckled lightly. “Magkapareho lang naman tayong may suot na hindi angkop dito.” Natahimik siya sandali nang may naisip na iban
“QUAL è esattamente il tuo piano?” Franco suddenly asked Elton. Ibig sabihin sa tagalog ay kung ano ang kanyang pinaplano.They were both sitting on the verandah of his mansion. His mansion was on the top of the cliff, surrounded by the blue sea. Pinili talaga ni Elton ang lugar na iyon upang tayuan ng mansion dahil gusto niyang natatanaw ang malawak na karagatin at ang bayan. Maliit na bayan kung kanyang ituring. Ang mansion na iyon ay ngayon lamang niya napuntahan at nagamit. Kahit pa sabihing may tatlong taon na ang negosyong restaurant, bar at talyer niya sa isla ng Siquijor ay hindi siya nagkaroon ng pagkakataong bisitahin iyon. Tanging si Franco lamang at ang tauhan nito ang nag-aasikaso niyon para sa kanya. “Mukhang nalilihis ka na sa orihinal na plano,” dugtong pa ni Franco sa sinabi. Sinimsim niya ang alak sa sariling baso kasabay niyon ay ang muling pagguhit ng imahe ni Toni sa kanyang isipan.“Una ay hinayaan mo siyang makawala sa kamay mo. Pangalawa, you became her hero
“ELTON?”“Hi!” May malawak na ngiti sa mga labi ni Elton nang makita ni Toni ang lalaking naghihintay sa labas ng restaurant. Siya naman ay pilit na sinupil ang sariling ngumiti ng sobra dahil baka mahalata nitong crush niya ang lalaki.“Anong ginagawa mo rito?” tanong niya.Napakamot ito sa batok habang nahihiyang nakatingin sa kanya. “Balak ko sanang ihatid ka ulit sa inyo. Gusto ko lang masiguro na ligtas kang makakauwi sa tinutuluyan mo.”Toni’s heart were pounding. “Salamat. Makakatipid ako ng pamasahe dahil sa ’yo,” biro na lamang niya.Binuksan nito ang pinto sa passenger’s seat. Pagkatapos ay ito naman ang pumwesto sa driver’s seat. Habang nasa biyahe ay hindi niya maiwasang maging tahimik. Naiilang kasi siya sa katahimikang namamagitan sa kanilang dalawa ngayon. Ano ba ang dapat nilang pag-usapan? Wala siyang maisip na puwedeng pag-usapan.Napakislot siya nang ito ang unang magsalita. “Hindi ba isang villa ang tinutuluyan mo ngayon?”Tumango siya.“Para ka na rin palang nan
WALA sa sariling napasabunot si Toni sa sariling buhok. Hindi niya binitiwan ang buhok hangga’t hindi sumasakit ang kanyang anit. Dalawang oras na rin siyang ganoon sa higaan. Kalauna’y tumayo siya mula sa kama. Lumapit siya sa bintana saka binuksan iyon. Agad na sumalubong sa kanya ang hanging dagat. Kanina pa kasi niya sinusubukang makatulog pero ang imahe ni Elton ang paulit-ulit na umuukilkil sa kanyang isipan. Panay din ang tingin niya sa cellphone sa pag-asang baka tumawag sa kanya ang lalaki o mag-text man lang ngunit wala. First time in the whole history of her life that there was a man who captured her heart.'Ano? Heart?' Mabilis niyang napalis ang isipin. 'Heart agad? Hindi ba puwedeng crush lang muna?'Ikinumpara niya ang nararamdaman noon sa dating amo saka kay Elton. Hindi siya ganito ka aligaga sa kanyang amo noon kahit pa nga ba nakakasama pa siya sa mga out of town meetings. Pero heto siya kay Elton, iniligtas lang naman siya ng dalawang beses pero mukhang nahulog
MULA sa tinted na bintana ng kotseng kinaroroonan ni Elton ay tinatanaw niya si Toni. Habang tumatagal ay lalo siyang naiintriga sa babae. There was something that he can’t explain. Bawat galaw nito ay sinusundan ng kanyang mga mata. From the moment he laid his eyes on her, Elton couldn’t forget her dark brown eyes. Pero hindi dapat siya magpadala sa kanyang nakikita. Wala sa plano niya ang magpabaya sa sariling misyon. Kaya noong bumili ng ticket si Toni patungo sa islang kinaroroon nila ngayon ay agad din niyang pinasubaybayan ito. Inalam niya kung saan ito unang tumuloy at kung saan ito nagtatrabaho. And he was glad when he learned that Toni hired into his restaurant.Paano niya nalaman ang bagay na iyon? Franco called him immediately when he knew that the woman they have to get was applied to their restaurant. And within that day, Toni gets hired. “Mahigit isang oras na tayong naghihintay dito.” Napansin nga niya ang nagsisimulang pagdilim ng paligid. “Ano ba talaga ang pinaplan
NGAYON ang unang araw ni Toni sa kanyang trabaho sa isang restaurant bilang waitress. Nang magpunta kasi siya kahapon sa bayan ay naghanap na rin si Toni ng mapapasukang bagong trabaho bukod sa pamimili ng kanyang mga gamit. Nagkataon naman na ang kanyang pinuntahang kainan ay naghahanap din ng tauhan. The restaurant was not as classy as the restaurants in Manila but still, it was enough for special occasions. Hindi rin naman ganoon ka-boring ang design ng place. Maraming nakasabit na mga seashells pampalamuti, may mga nakadikit na malalaking seashellsa sa pader. Ang mga upuan ay gawa rin sa rattan habang ang mga mesa naman ay gawa sa mahogany. May water despenser sa sulok. Sa labas naman ay mukhang isang malaking nipa hut ang restaurant na tingin ni Toni ay very cultured. One of Toni’s like in this restaurant, besides there serving fresh seafood, is the style of how they prepared it. They served the food in the banana leaves as they plate and it’s perfect to eat with hands only. Se
FROM where Toni stood, she watched the ocean full of admiration. And that was her first time seeing an ocean that calms her heart. Napakabanayad ng along humahaplos sa dalampasigan na para banag siya ay hinehele niyon.Noong nasa biyahe kasi siya patungo roon ay hindi siya nagkainteres na sulyapan man lang ang dagat dahil sa pagod at antok. Halos kain at tulog lamang ang kanyang ginawa. Naging abala rin siya sa pagri-research kung saan siya maaaring makahanap ng tutuluyan.Sa paghahanap ni Toni, natagpuan niya itong Villa Sapphire. It was like a big vacation house that stood up in front of the beach. It is a three-story Swedish-style house. Kulay abuhing asul ang bubong at maliban pa roon ay puti na ang kulay ng bahay. May veranda rin ito kung saan tanaw na tanaw ang buong dagat. May pakiramdam si Toni na iyon ang kanyang magiging favorite spot habang umiinom ng kape.Binaybay niya ang pathwalk na kanyang natatapakan patungo sa villa. Ayon sa kanyang nakalap na impormasyon ay isa iyon
Chapter 7ILANG segundo na ang nakalilipas ngunit wala pa ring narinig na tinig si Toni o pagbukas man lang ng kotse senyales na may nakakita na sa kanya.Nang muli siyang maglakas loob na sumilip ay paalis na ang sasakyan nila Ceasar. Kitang-kita ng kanyang dalawang mata ang unti-unting pag-alis ng van. Hihintayin na lamang niyang makalayo sina Ceasar saka siya bababa. Akmang pipihitin na niya ang doorknob nang matanaw naman ni Toni mula sa hindi kalayuan ang isang matangkad na lalaking patungo sa direksyon ng pinagkukublian. Tuloy ay muli na naman siyang napadapa.'Akala ko ba umalis na sila. May isa pa pala.' Muli rin siyang inatake ng nerbiyos. Niyakap niya nang mahigpit ang bag. Ang plano ay ihahampas niya sa lalaki ang bag kapag nahuli na siya nito. Total ay mukhang nag-iisa lamang ito. Narinig ng dalaga ang pagbukas at pagsara ng pinto ng sasakyan. She was mentally counting when she heard the maneuvering of the engine then the next she knew was they were starting to move.Ku
Ten years later...TONI took the cup over the cupboard and then wiped the tip of it using the clean tissue. Nang masigurong napunasan na niyang maigi ang tasa at kahit nahugasan naman iyon ay nagsimula na siyang magtimpla ng kapeng siya lamang ang nakakaalam ng timpla. Araw-araw ay ganoon ang kanyang ginagawa at bilang panimulang trabaho.Yeah, and she’s doing it over the seven years that had passed, and maybe— who would say? Maybe it would be the last time that she would make a coffee for Alexander, her boss.Ikakasal na kasi ito bukas and that’s her realization. Tapos na— wala na. Wala na siyang pag-asang makaahon sa hirap at sa mga problemang kanyang mga kinakaharap.For over seven years of being near Alexander, she failed to capture his heart. She made herself a woman that Alexander would like to be with but it did nothing. Masyadong matigas ang puso nito sa kanya. Oo, he trusts her not in his heart but in his business. A trustworthy secretary.Sa pagkakaalam kasi ni Toni, no woma