Mag-log inShare
CHAPTER 29
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Wala naman kaming pinuntahan pagkatapos naming kumain. Nag-drive lang si Dwight sa kung saan-saan. Nagpapaubos yata ito ng gas.
Wala kaming particular na pinuntahan pero ginabi pa rin kami sa pag-uwi.
"Thank you sa road trip at sa libre, Dwight," aniko pagkababa ko ng kotse niya.
Hindi ko na siya pinayagan pang bumaba dahil ako na lang ang sumilip sa kanya mula sa labas. I wave my hand as a sign of goodbye saka na ako tumalikod. Ngunit bago pa man ako makapasok sa loob ng apartment ay narinig ko pa siyang tinawag ang pangalan ko kaya mabilis ko siyang nilingon. "Bakit?"
Mukhang nagdadalawang-isip pa siya kung magsasalita, patunay no'n ang mahigpit niyang paghawak sa manibela.
"Dwight?"
Marahas siyang humugot ng buntong-hininga. "About Josh. Alam kong may rason siya kung bakit ayaw ka niyang padalawin. Don't think of anything else."
Napangiti na lang naman
Kaugnay na kabanata
Chasing The Guy Who Saved Me CHAPTER 30
"Josh?"Ilang beses ko pang kinusot ang mga mata ko kasi baka imagination ko lang na nandito ngayon si Josh. Ngunit mas lalo lang nangunot ang noo niya dahil sa ginawa ko.Rinig ko na ang mabilis na pagpintig ng puso ko nang maglakad na siya papalapit sa puwesto namin ni Dwight. Akala ko sa akin siya didiretso pero naglakad siya papunta kay Dwight at kinuha mula rito ang bag ko."Ako na ang maghahatid sa kanya," seryoso niyang wika.Kahit hindi pa rin napo-proseso ng utak ko kung bakit nandito siya ay ginawa ko pa rin ang lahat para makapag-focus sa sitwasyon naming tatlo ngayon."Ako ang naghatid sa kanya mula rito. At ako rin ang maghahatid sa kanya hanggang sa apartment nila." Si Dwight na nakikipag-sukatan pa ng tingin kay Josh.Hindi ko mabasa kung anong itinatakbo ng utak ngayon ni Josh. Ngunit mukhang apektado siya sa pang-aasar na nakalarawan sa mukha ni Dwight. Ku
Chasing The Guy Who Saved Me CHAPTER 31
Tatlong araw na lang bago ang midterm exam pero heto ako at stuck sa paggawa ng case study kasama si Dwight.Hindi ko ba naman maintindihan sa lalaking ito at bakit sumama pa siya sa akin. Ilang oras pa kaming nagtalong dalawa sa apartment, ngunit a huli heto kaming dalawa at nakasakay na sa bus. Nakatayo dahil wala nang mauupuan.Napapikit ako nang tumama sa braso ko ang siko ng lalaking nagpupumilit pa rin magpunta sa pinaka-dulong bahagi ng bus."Can you please be considerate to other people? You don't even say sorry."Hinawakan ko si Dwight sa dulo ng kanyang suot na shirt para patahimikin siya, dahil nang bumaling ako sa lalaking nakabangga sa akin ay mukhang siya pa ang galit sa amin."Aba kung ayaw mong masiko ang girlfriend mo dapat ay hindi kayo rito sa bus. Mga kabataan nga naman ngayon, maaarte na."Mas lalo yata akong na-stress dahil sa isinagot sa amin ng mama
Chasing The Guy Who Saved Me CHAPTER 32
Natigil kami ni Dwight sa kakulitan namin nang biglang magsalita si Lola Esme. Kaagad akong napalayo kay Dwight dahil sa hiya."Kumain muna po kayo," magalang na wika ni Luna.Inalalayan pa ako ni Lola Esme saka na siya naupo sa pinaka-gitnang upuan netong mesa habang nasa right side niya ako. Samantalang naupo naman si Dwight sa tabi ko. Si Josh naman ang nasa harap ko habang sa tabi niya naupo si Tamara.Luna is nowhere to be found. Bigla na lang siyang nawala nang makaupo na kami sa hapag.Hanggang sa naging tahimik kaming lahat. Tanging tunog lang ng utensils ang maririnig sa tuwing tumatama ito sa aming mga plato. Ngunit nabasag ang katahimikan nang mag-agawan kami ni Dwight sa huling piraso ng fried chicken."Be gentleman, Dwight. Nauna ako kaya akin ito.""Be gentledog, Lex. Akin ito dahil ako ang pangalawang tumusok."Nagsukatan naman kami ng tingi
Chasing The Guy Who Saved Me CHAPTER 33
Pagod kong ibinagsak ang aking katawan sa malambot kong kama. Maayos naman naming natapos ang case study. Bale ititipa ko na lang ibang parte dahil kanina ay si Dwight na ang nagtapos ng iba. Willing pa nga siyang tumulong but then I stop him. Masyado na siyang maraming ginawa para sa akin sa araw na ito.And about Josh, hindi na kami nakapag-usap after our confrontation sa garden ni Lola Esme. Ni tinginan sa isa't isa ay hindi na namin nagawa. Mabuti na lang at dala niya ang kanyang motor kaya nag-separate ways na rin kaming apat dahil kami ni Dwight ay nag-bus ulit pabalik.Ginamit ko ang isa kong kamay bilang unan, habang ang isa naman ay ginamit ko pangtakip ko sa aking mukha. Paulit-ulit kong naririnig ang sinabi ni Josh kanina. He wanted me to avoid Dwight because he is jealous? Ito nanaman siya at binibigyan ako ng pag-asa kahit na alam naming pareho na may iba na siyang gusto.I'll just forget about this for the me
Chasing The Guy Who Saved Me CHAPTER 34
Kaagad kong naiwas ang mukha ko kay Dwight saka napalingon sa likod ko. Doon ko natagpuan si Josh na hindi na maipinta ang mukha. Tila may kakaibang awra ang bumabalot sa kanyang likuran."J-josh.. nandiyan ka na pala."Nakita ko pa ang pagngisi ni Dwight pero hindi ko na lang siya pinansin. Sa inuupuan ko naupo si Josh kaya bahagya akong umusog para magkaroon ng space para sa kanya pero mukhang na-misunderstood niya iyon."You look guilty.""Why would I?" nagtatakang tanong ko."Then sit closer to me."Wala na akong nagawa pa kung hindi ang umusog papalapit sa kanya."May 15 minutes na lang ako before my shift. So, let's make it quick."Hindi na nagsayang pa ng oras si Josh at kaagad na niya akong binigyan ng mga math problems at ganoon din si Dwight.Lumipas pa lang ata ang limang minuto ay tapos na kaagad si Dwight. Sab
Chasing The Guy Who Saved Me CHAPTER 35
Mukhang naramdaman niya ang presensiya ko kaya nabaling na sa akin ang atensiyon niya. "Come here. Let me blow your hair."Napatango lang ako saka naupo sa may bandang ibaba niya. Nakagat ko na lang ang labi ko nang magsimula na siyang gamitin ang blower sa buhok ko.Never pumasok sa isipan ko na mangyayari ang ganitong senaryo pero ngayon nga ay nangyayari na. At para sa akin, napa-sweet ng ganitong eksena. Sa mga k-drama ko lang ito napapanuod, pero ngayon ay nangyayari na sa akin.Dumaan ang ilang minuto ay tuluyan na siyang tumigil sa ginagawa, sa palagay ko ay natuyo na ang buhok ko. Unconcious akong napatingala sa kanya at hindi ko naman akalain na nakatingin pala siya sa akin kaya kaagad kong naipihit pababa ang ulo ko at pinakiramdaman ang mabilis na pagtibok ng puso ko.Napatayo na rin ako nang tumayo na si Josh."Anong gusto mong inumin?""I want some tea."
Chasing The Guy Who Saved Me CHAPTER 36
Tila naging mabilis ang oras. Namalayan ko na lang na nandito na ako sa police station. Natapos na nila akong tanungin patungkol sa nangyari sa apartment. Hinihintay ko na lang ang order ng pulis para makauwi na ako.Ramdam ko pa rin ang panginginig ng aking buong katawan. Pakiramdam ko kapag ipinikit ko ang aking mga mata ay maaalala ko lang kung anong nangyari kanina.Mabuti na lang ay nakasalubong ko sa daan si Kuya Al. Hindi ko pa malaman kung dapat ba akong magtiwala sa kanya dahil pakiramdam ko ay kasabwat din siya. Ngunit nang makita ko kanina ang pag-aalala sa kanyang mga mata ay isinantabi ko ang mga bumabagabag sa loob ko at tuluyang umiyak sa mga balikat niya.Siya na rin mismo ang nagdala sa akin sa police station at siya pa mismo ang tumawag ng mga pulis para ipahuli si Kuya Jay.Nabalik lang ako sa reyalidad nang may magpatong ng jacket sa aking balikat. Nang iangat ko ang aking tingin ay mab
Chasing The Guy Who Saved Me CHAPTER 37
Mabigat ang pakiramdam ko pagkagising kinabukasan. Ayaw ng katawan ko na sumunod sa akin sa pagtayo dahil tila pakiramdam ko ay nagpapahila pa ito pabalik sa aking kama para matulog pa ng ilang oras. Ngunit ngayon ang midterm exam namin. Kahit mamayang 1pm pa naman ang start ay kailangan ko pa ring maghanda.Napipilitang tumayo ako at dumiretso sa aking drawer para kunin ang termometer. Binasa ko ang instruction kung paano iyon gamitin saka ako naghintay ng ilang sandali. Nang tumunog ay kaagad kong tiningnan ang termometer."38," basa ko sa numerong nakasaad. Mukhang nagkalagnat pa ata ako. At napaka-wrong timing pa.Mas lalo ko lang naramdam ang pamimigat ng pakiramdam ko dahil sa nakatayo na ako ngayon. Kaya hinayaan ko na lang ang aking sarili na mahiga pa ulit. Kahihiga ko pa lang pero ramdam ko na kaagad ang pamimigat ng talukap ng aking mga mata.Sa tantiya ko ay higit isang oras akong nakatulog uli
Pinakabagong kabanata
Chasing The Guy Who Saved Me CHAPTER 60 (FINALE)
JOSH SIDE STORYBakas ang inis sa mukha ko dahil sa ipinapagawa ni Kuya Lay."Sige na. Iaabot mo lang naman 'to kay Rosie."Si Rosie ang girlfriend ni Kuya Lay. Sa isang private school nag-aaral ang babae. Kumbaga, their relationship is between public and private school.Nag-away kasi ang dalawa kaya ako ang gustong maging tulay ng mokong na 'to. Kagaguhan ba naman kasi niya. Nalaman kasi ni Rosie na may iba siyang kasama kahapon. Kahapon pala dapat ang monthsary nila. Kaya tuloy ngayon ay ayaw makita ni Rosie maski ni anino niya.Sa huli ay wala rin naman na akong nagawa. Sakay ng sarili kong motor ay pinuntahan ko ang school ni Rosie. Maya-maya pa iyon lalabas kaya naghintay pa ako ng ilang oras. Para hindi mabagot ay inabala ko ang sarili sa paglalaro ng mobile games na kinaaadikan ng mga kaklase ko.Maya-maya lang ay tila may magnet na humihila sa mga mata ko
Chasing The Guy Who Saved Me CHAPTER 59
Natagpuan ko na lang ang aking sarili na nakatayo rito sa harapan ng Singapore Flyer. Matapos kasi nang naging usapan namin ni Dwight ay lumibot ako at napadpad sa Marina Bay. Dahil nga malapit lang ang Singapore Flyer mula ro'n ay dumiretso na rin ako papunta rito.Nahawakan ko na lang ang aking leeg dahil magkaka-stiff neck yata ako, matanaw lang ang tuktok neto. Nang magsawa sa pagtingin ay binaba ko na ang mata ko at nabaling iyon sa lalaking ilang layo lang ang pagitan mula sa akin. Kinailangan ko pang paliitan ang mga mata ko para makumpirma kung siya nga ba ang nakikita ko.Ramdam ko ang pagbilis ng pagtibok ng aking puso nang unti-unti siyang maglakad papalapit sa akin. Tumama sa mukha niya ang ilaw na nagmumula sa Singapore Flyer kaya natutop ko na lang ang aking bibig nang makumpira kong siya na nga ito. Hindi ako nanaginip lang, totoo ko na talaga siyang nakikita.Huminto siya ilang layo lang ang hakbang mula sa akin. May hawak-hawak siyang cardboard.
Chasing The Guy Who Saved Me CHAPTER 58
Hindi ko naman napigilang mapangiti. "Dwight," pagbanggit ko sa kanyang pangalan. Lumapit naman siya sa pwesto ko. Ngunit tumigil din ng ilang layo na lang ang pagitan namin para bigyang distansya ang isa't isa. Saka siya may kinuha sa bulsa ng kanyang trench coat. Nang ilabas niya iyon ay doon ko lang nakumpira na gloves pala iyon. Hindi siya nagdalawang-isip na kusa na iyong isuot sa mga kamay ko. "Thank you," aniko matapos niyang maisuot sa akin ang gloves. "Can I talk to you while we are sipping a coffee?" aniya at itinuro pa ang coffee shop na malapit lang mula sa pwesto namin. "Sure," pagtanggap ko sa imbitasyon niya. "Ladies first." Napailing-iling na lang ako nang paunahin niya ako sa paglalakad. Kaagad naman kaming pinagbuksan ng pinto ng staff doon saka kami binating dalawa ni Dwight. Nakaupo na kami ngayon sa loob netong coffee shop, malapit sa glass wall. Isa kasi ito sa mga spot na paborito ko dahil gustong
Chasing The Guy Who Saved Me CHAPTER 57
Matapos kong magbihis ay inabala ko naman ang aking sarili sa paglagay ng make-up sa mukha ko. Pinili ko ang kulay pulang lipstick ko na ibinigay pa sa akin ni Cecil, ang kasamahan ko sa trabaho.Nang makuntento sa aking hitsura ay ang buhok ko naman ang pinasadahan ko ng suklay. Pinag-iisipin ko pa kung anong magiging ayos ng aking buhok, pero sa huli ay hinayaan ko na lamang na nakalugay iyon.Matapos kong makapag-ayos ay sandali akong dumapa sa aking kama saka binuksan ang aking laptop. Hinanap ko sa mga files ang ginawa kong resignation letter kanina. Nang mahanap ay mabilis ko iyong sinend sa gmail ni Mrs. Samaniego. Napagbigay alam ko na kasi sa kanya ang pagbabalak kong mag-resign sa trabaho. Ramdam ko ang pag-aalinlangan niya na bitawan ako, but she respected my decision.I was about to shut down my laptop when suddenly my phone vibrated. Nang tingnan ko iyon ay naka-receive ako ng tawag mula kay Jam. Kahapon niya
Chasing The Guy Who Saved Me CHAPTER 56
Hindi ko maialis ang tingin ko sa kanya, dahil iniisip ko na kapag ginawa ko iyon ay baka bigla akong magising sa isang magandang panaginip na ito. Mas lalo lang pinag-igting ng titig niya ang kagustuhan kong manatili sa ganitong posisyon. Na iyong tipong hindi namin maalis ang mata sa isa't isa. Na ngayon ay nasa iisang lugar na ulit kami. Ramdam ko ang init na hatid ng bawat tinging ibinibigay niya. Ginigising no'n ang bawat himaymay ng aking katawan. Nang hindi ko na makayanan ang titig niya ay binawi ko ang tingin ko sa kanya saka ako naglakad papalapit. Ngunit siniguro kong may distansya pa rin sa pagitan naming dalawa. "For the last time, I want to see you." Naipikit ko na lamang ang aking mga mata nang sa wakas ay marinig ko na ang boses niya. I miss him so bad. Kahit na nandito na siya sa harapan ko ay pakiramdam ko ay nangungulila pa rin ako sa kanya.
Chasing The Guy Who Saved Me CHAPTER 55
I was busy putting make-up and fixing my hair when someone knocked at the door. Tiningnan ko muna ang sarili ko sa salamin bago ko ipihit ang katawan ko paharap sa pinto, saktong pagpasok ni Jam. Malapad akong ngumiti sa kanya saka tumayo at niyakap siya. Napapikit na lang ako nang maramdaman ang pagtapik niya sa likod ko. "Everything is going to be fine, bebs. Remember that I am always here for you." Kumalas na rin siya sa pagkakayakap sa akin saka sinilip ang mga mata ko. "Oh. Bawal umiyak. Baka masira ang make-up mo." Napailing-iling na lang naman ako sa sinabi niya. "You look good," komento niya saka pinasadahan ng tingin ang ayos ko. Suot ko ngayon ang biniling white dress ni Sean para sa akin.Maya-maya lang ay sabay na kaming lumabas ni bebs sa dressing room at bumaba sa ikalawang palapag ng hacienda. Kitang-kita ko ngayon ang pagiging abala ng mga maids dahil na rin sa dami ng bisita sa araw na ito. Abala sila sa dam
Chasing The Guy Who Saved Me CHAPTER 54
I'm busy looking on the couple outside. I can see their smiling faces. It feels like they are both excited for their wedding preparations. While I'm here, the last day of my pretending. I suddenly raised my hand and look at my engagement ring.Alam kong napagkasunduan na namin ito kahapon ni Sean na tanggalin. Ngunit sa huling pagkakataon ay pareho namin iyong isinuot para sa plano kong gagawin mamaya. "Miss Calderon." Kaagad akong napalingon sa babaeng nakatayo, hindi kalayuan sa akin. Sa tantiya ko ay siya ang babaeng wedding organizer na binabanggit sa akin ni Sean. "Do you want to consult about your wedding plans?" Kaagad akong napatayo saka nginitian siya at tumango. "I'm Cindy," pagpapakilala niya. I reached for her hand, then we both gave each other a handshake. "Let's talk about your wedding plans there. Come and I'll gu
Chasing The Guy Who Saved Me CHAPTER 53
Natulala naman siya sa mga sinabi ko. Ngunit bigla ay napaisip ako.. mahal pa nga kaya ako ni Josh gayong sinikreto ko mula sa kanya ang aking pagkatao? "By looking at you it seems that you are not really sure about his feelings for you. Hija, Sean is always there for you. He is your childhood friend, right? Even he does not tell us, I know that he is hurting. It pains him knowing that you love someone else, hija. Sean is a good guy. You two are suited for each other." Umiling-iling lang naman ako saka sumandal sa balikat niya. "Hindi ko kontrolado ang puso ko, dad. Hindi ko kayang diktahan ito sa kung sino ang dapat kong mahalin." Napangiti ako nang maalala ang childhood memories namin ni Sean. Ngunit nang maalala ko ang mga panahon na nakasama ko si Josh ay mas lalo akong napangiti at alam kong mas masaya ako sa mga panahon na nakasama ko siya. "At sa sitwasyon namin ni Sean, he is just my friend. Pl
Chasing The Guy Who Saved Me CHAPTER 52
Nagising ako sa aking mahimbing na pagkakatulog nang may kumatok sa pintuan ng kuwarto ko. Hindi ko nga alam kung mahimbing na nga ba iyon. Baka nga ilang oras lang akong nakatulog dahil ramdam ko ang bigat ng aking ulo.Ilang araw na nga ba akong ganito?"Young lady, pinapasabi po ng inyong Lolo na kung ayaw niyo raw pong lumabas ng inyong silid ay mas mainam na kumain kayo kahit kaunti lang."Kahit mabigat ang aking pakiramdam ay mas pinili kong maupo saka sumandal sa headboard ng kama."Then tell him that I don't want to. Pakisabi na rin sa kanya na mas mainam na rin kamong mamatay ako kaysa sundin kung anong gusto niya," naghihinagpis kong sagot."B-but ma'am–""Just go! Huwag mo akong pilitin kung ayaw mong ikaw mismo ang mapagbuntungan ko ng galit."Nayakap ko na lang aking tuhod nang marinig ang yabag niyang papaalis na. Napabuntong-h
![The Four Kings and The Ace [SERIES 1]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
