Abby's POV:
"Kaya salamat manang, makakaalis ka na bukas"
Natitigilang napatingin ako kay daddy
"Dad?" Medyo naiinis ng sambit ko.
" Juskoo Leandro kapag inatake yang si manang, papatayin kita" natatawang saad ni mom ng makita ang reaksiyon namin ni manang
" hahaha biro lang manang, masyado kasi kayong tensed" natatawang saad ni dad.
Tila sabay pa kaming nakahinga ng maluwag ni manang at sabay pa kaming natawa.
"Bakit pala Abby bigla kang nag alsa baluta?" Maya maya ay basag ni mommy sa katahimikan.
Natigilan ako at hindi agad nakaimik.
"Nako honey mukhang ayaw mo na andito si Leonor ah" agaw pansin ni dad.
"Nako nako anak, wag mo naman sanang masamain" sabi nito at inambahan ng tinidor si daddy.
"Umalis na po ako sa bahay" I quietly asked.
Tila ang kaninang masayang almus
Abby's POV:"WALANG HIYA KA! ano't ang kapal ng pagmumukha mong tumapak sa pamamahay ko matapos mong saktan ang anak ko?! Lumayas ka! LUMAYAS KA SA PAMAMAHAY NAMIN!!"Nag-iinat na lumabas ako ng silid pero hindi pa ako nag sisimulang humakbang pababa ay ang galit na boses na ni Daddy ang aking narinig. Dali-dali akong tumakbo pababa pero napa-atras rin ako agad ng mapag sino ko ang kaniyang kausap.Nakayuko si Cloud sa harap ng pintuan ng bahay namin habang nasa harapan niya ang mga magulang ko."Mam, Sir, I came here to ask for forgiveness to your daughter, marami akong nagawang pagkakamali sa kaniya at narealize ko lahat ng iyon ng mawala---""Ha! At sa tingin mo maniniwala ako sayo? Ilang beses mong pinaiyak ang anak ko ng nasa poder mo siya Salazar! At ngayun na hindi niya kinaya lahat at iniwan ka ay pupuntahan mo siya rito?! Dios mio! Umalis ka na lang dahil wala kaming balak n
Abby's POV:Nasasaktan ako dahil kahit anong sakit na ang ginawa niya sa akin hindi ko maintindihan kung bakit nadudurog pa rin ako kapag nakikita ko at naaalala ko ang poot at hinagpis sa mga mata niya. Kung gaano siya nasaktan sa mga sinabi ko habang pareho kaming nababasa ng ulan. Despite of everything, I can't help but to still care for him. Maybe that was my biggest curse for falling inlove to someone who doesn't love me back.Napatawa ako ng pagak ng may tumulong luha sa aking mga mata. It's been 3 days since that night happened. It's been 3 days since I last saw him standing in the middle of the rain with eyes full of pain.Tok tok tok.I looked at the door when I heared a couple of knock and it was then my mother who came in."Anak"She immediately went to my side and hugged me tightly."It's okay anak, everything will be fine."With that, I burst into tearsI clung
Abby's POV:"Hi""Hello"Napatawa ako ng palihim sa ayos naming dalawa. Kung noon para na akong hihimatayin kapag sinabihan niya akong "hi", ngayon ay parang wala na akong pakealam."Kamusta ka na?"Maya maya ay tanong niya. Bumuntong hininga muna ako bago ngumiti ng bahagya sa kaniya."Ayos naman.""Hmm" tumatango tangong aniya.Nandito kami sa isang coffee shop dahil gusto kong mag usap kami. Nakipagkita ako sa kaniya para magkaroon ng peace of mind kahit mahirap.Makalipas ang ilang sandali ay tahimik na nangangapa kami sa kung ano ang dapat gagawin."Abby""Cloud"Sabay na pagkabigkas namin sa pangalan ng isa't-isa."You go first." I said in a serious tone.He heave a sigh before looking at me straight in the eyes."Let's start again Abby." maaninag ang pagsusumamo sa kaniyang mga mata at boses."To tell you frankly, I am not here infront of you for reconciliation. I a
Abby's POV:The love we have for someone can sometimes inspire at the same time ruin us. The ability to love is an ability to get hurt. There are things in life that we often forgot to embrace which is why we suffer to pain and that is self-love.Sa sobrang pagmamahal ko kay Cloud ay binulag ako ng lahat. Tinalikuran ko ang sarili ko at nagpakababa para sa kaniya. The painful things that I thought I wouldn't experience on his hands happened. Masakit na yung taong naging inspirasyon mo mula noon ay siyang rason ng pagkasira ko ngayon.I realized that I am not enough for him. He was too high to reach. Chasinf your husband wasn't easy especially if the pain was too much.Napngiti ako na nagpupunas ng luha habang nakatingin sa bahay na nasa harapan ko.This house witnessed everything. It witnessed all the things I did just to offer my love for the man who doesn't see me the way he saw Andrea. It witnessed my silent cry eve
Cloud's POV:You can only realized the importance of a person when it's gone. Nakakatawa lang dahil noon halos isumpa ko siya. Araw araw sinasaktan walang pakealam kahit pisikal man o emosyonal. Si Abby na kababata at kaibigan ko noon ay inalipusta at pinahirapan ko ngayon and guess what? I am miserable knowing I'd lost her. I lost the girl who never get tired of loving me. I lost the girl who never take advantage on me and all she could do was to make me feel special even if most of the time I didn't treat her right."Pare tama na yan."Inagaw ni Cliff ang baso na naglalaman ng alak sa kamay ko.Ngumiti ako ng mapait sa kaniya habang mapupungay na ang mga mata ko dahil sa kalasingan."Sa tingin mo ba may magagawa ang alak na ito para bumalik si Abby sayo?" Hirit pa niya."That can help me atleast forget her for a while." hirap na sabi ko habang yumuyuko sa mesa."Forget her? Eh halos siya na ng
Abby's POV:After 2 years. . . "Hi mam Abby Good morning po." bati sa akin ng guard pagpasok ko."Good morning" I replied and smiled."Good morning mam""Good Morning mam""Good morning po""Good morning"I keep on smiling to those persons that greeted me the moment I entered the building."Hello Miss Abby buti narito na kayo." Tarantang salubong sa akin ni Agnes ng papasok na ako ng elevator at siya ang iniluwa nun."Some Clients are trying to sue us because of incompetent management that we had." she said merely crying."W-What?!" I asked shocked."Yes po. Hindi ko rin alam kung bakit but they keep on calling on us and even send an address at gustong ikaw ang pumunta daw para harapin sila." mangiyak ngiyak na anas ni Agnes dah
Abby's POV:"IT's not the distance that make you forget the person. It is the willingness in your heart to move on and accept things.""Ano ba ang mga pinagsasasabi mo diyan honey?" takang tanong ni dad kay mom."I'm just reading ano ba?!" pagalit na ganti ni mom."Reading what?!" intriga pa ni dad."A text message galing kay balae." mahinang bulong ni mom."Po?" nagugulat na napalingon ako sa kanila.Did I hear it right diba? Ano daw? Balae? Tumalbog ang puso ko at kinabahan ako bigla."H-Ha? Ano ba ang s-sinabi ko?!" tarantang sabi ni mom na mukhang nalito rin at kinabahan bigla."You said B-Balae po. Tama ba mom?" sabi ko at tumayo sa harapan nila."N-No of course not! Anong balae diyan ang sinasabi mo Abby? I said kumare. My friend in a modeling agency na na meet ko sa france last time. She keep on sending this messages to me at nagagandahan naman ako. Tama! Yun
Abby's POV:"Kia ora Abby, I understand your situation, I just couldn't imagine that time will come I should let you go. You've been a major asset of this company and since then that you became the chief marketing manager, we gather lots of clients and investors.""Thank you so much Mr. Wilson. I am really honored to work in your company and I am hoping we could meet and be partners someday.""Oh sure, that will not be impossible with skills and talent you have. I just once again wanted to commend you Ms. Zegura for a job well done."Mr Wilson the CEO of the Wilson Enterprises stand up and we shake hands. I decided to talk to him regarding my resignation and I am glad that he understand and give me what I want.The company was very nice and if I have a choice, I wanted to stay here and work like it is my life but I should need to fix things in the Philippines."I should go
3 years passedCloud's POV:"NINONG!! KAIN NA DAW PO TAYO!"kahit hindi ko lingunin ay kilalang kilala ko na ang boses na iyon ng inaanak ko."NINONG!" sigaw nito sa may tenga ko kaya natatawa ko itong hinatak at kinulong sa braso ko para pagkikilitiin."Stop it ninong..it tickles!" natatawang sigaw nito. Naaawa namang pinakawalan ko na ito kaya hapong hapo ito na gumapang palayo sa akin."Who are they ninong? Why are we always visiting them?" ginaya nito ang pag upo ko sa damuhan at parang malaking tao na naglagay ng bulaklak sa mga puntod na nasa harapan namin."They are my family." ngumiti ako matapos bigkasin iyon."Family niyo po? May family pa po kayo aside sa kanila nina mamita Cassie and Daddy pogi Marcus?" inosenteng lumingon ito sa akin kaya tumango ako ng marahan dito."She is my wife..and she is my dau
Cloud's POV:"Good job, Salazar..masyado yata kitang na underestimate at hindi ko akalain na magagawa mo iyon?" Tumawa ito ng malakas na parang baliw na.Nakatayo lamang ako sa harapan niya at titig na titig dito. Gustong gusto ko na itong sugurin at bugbugin pero pinigilan ko ang sarili ko dahil buhay ng mag ina ko ang nakataya doon."Bobo ka nga lang dahil sa ginawa mo, may isang taong nawala sayo." umiling iling ito na tila dismayado.Alam ko na si Abby ang tinutukoy nito dahil hiniwalayan ko ang babae at ngayon ay iniwan ko ito.Napapikit ako ng mariin ng pumasok sa isipan ko ang mukha nito na luhaan at nag mamakaawa na huwag ko siyang iwan...ayoko mang gawin ay wala akong pagpipilian."Masaya naman ba ang makipag hiwalay sa maganda mong asawa?" tumawa ito ng sarkastiko kaya naman humakbang ako palapit dito para lamang pigilan ng mga tauhan nito."Hayo
Erika's POV:"The number you have dialled is either unattended or out of coverage area..please try your call later." Inis na binaba ko ang cellphone at nanlulumong lumingon sa mga taong nakatingin sa akin."She's not answering, tita." nanghihinang sabi ko kay tita Diane na nakaupo katabi si tito Leandro."Ano na ba ang nangyayari kanila Abby doon? Diyos ko po gabayan mo sila." sambit ni manang at mas nadagdagan ang kabang nararamdaman ko."It's very unusual to Abby not to pick her phone up. Si Cloud lang naman kasi ang hindi nun sinasagot ang tawag kapag magka away sila pero kapag ako palaging sumasagot iyon." napahilamos ako ng mukha at sinubukan ulit itong tawagan pero wala pa rin."Honey calm down okay?"Napalingon ako kay tito Leandro ng aluin nito ang asawa na impit na umiiyak. Nag aalala na rin ako sobra pero wala kaming pwedeng matawagan doon dahil halos lahat ay na
Abby's POV:"Cloud sandali..." dali dali akong sumunod dito ng agad itong tumalikod. Para akong naglalakad na hindi nararamdaman ang bawat hakbang na ginagawa.Gusto kong sigawan si Lomer kung ano ang pumasok sa kukute niya at ginawa niya iyon pero gusto ko ring kutusan ang sarili ko dahil dapat sa una pa lang na lumapit ito sa akin ay umiwas na ako."Teka lang Cloud...magpapaliwanag ako." nahihirapan na akong maglakad ng mabilis para maabutan ito pero para lang itong walang narinig na nagpatuloy sa mabibilis na hakbang."Cloud...."Malapit na akong maubusan ng pasensiya at nararamdaman ko na ang pangangalay ng paa ko.Huminto ako at walang magawang tinitigan lang siya habang patuloy ito sa paglalakad. Naupo muna ako dahil mabigat na ang tiyan ko at nahihirapan na akong huminga."Shit shit shit!" inis na napapadyak ako at nalingunan ko si Lomer. "ANO SA TI
Abby's POV:Naglalakad ako mag isa papunta sa tabing dagat dahil inutusan ko muna si Agnes na ayusin na ang mga gamit nito at mga kailangang asikasuhin dahil uuwi na kami mamaya. Wala na rin namang rason para mag stay kami dito dahil tapos na ang pakay ko at aminin man o sa hindi ay hindi naging maganda ang kinalabasan nun."Abby." napatigil ako sa paglalakad at lumingon sa taong tumawag sa pangalan ko.Nakita kong humahangos ng takbo si Lomer Aredo papunta sa akin kaya humarap ako dito."Yes, Mr. Aredo?" takang tanong ko dito pero umiling iling muna ito at sumagad ng hangin."Lomer na lang kasi, napakapormal mo masyado." Tumawa ito kaya hindi ko na rin napigilang hindi mapangiti."Ano ang kailangan mo Lomer?" Tanong ko ulit dito pero imbis sagutin ay naglakad ito kaya sumabay na rin ako."Can I have a moment with you?" tanong nito habang naglalakad kaya n
Abby's POV:"NAKAHANDA na po silang lahat sa baba Ms. Abby, kayo na lang po ang hinihintay."Tumango tango ako kahit hindi naman ako nakikita ni Agnes. Kasalukuyan itong tumatawag sa akin habang nasa restaurant sa ibaba at naghahanda ng mga kakailanganin ko.Ngayon kasi gaganapin ang pagmemeeting ng lahat ng board ng hotel na ito kasama na kami ni Mr. Aredo at titignan kung tatanggapin ba nila ang iaalok naming proposal.Dahil nga wala daw si Mr. Romualdez ay si Mr. David Alcantara ang tatayo as representative nito.Binaba ko na ang tawag at sinuklay saglit ang buhok at naglagay ng konteng lip gloss bago nilingon ang asawa ko na nakasandal sa headboard ng kama at busy sa binabasa."Sigurado kang ayaw mong sumama?" Tanong ko dito. Tumayo na ako at dinampot ang bag ko bago humarap dito."No. I'm fine here." He said and put down the folder he was holding and look at me."Baka m
Abby's POV:Nakataas ang kamay sa ereng naglalakad ako na parang nasa isang paraiso lamang ako. Nakapaa akong naglalakad sa tabing dagat at panay ang langhap ng sariwang hangin. I never thought that Palawan si really beautiful more than what I've expected."baby...tumigin ka sa linalakaran mo!!" Pasigaw na saad ni Cloud dahil nasa hulihan ko siya habang kinukuhanan niya ako ng litrato."Hindi ako matutumba, ano kaba?" balik sigaw ko rin dito at tumalikod na ulit.Kanina pa siya nakasimangot dahil gusto niyang sabayan ako sa paglalakad pero pinilit ko siyang magpahuli dahil papakuha ako ng video at picture sa kaniya. Panay ang ikot at taas ng kamay sa ere na parang hindi lang ako buntis kaya hindi siya makapag focus sa pag take ng shot dahil baka daw matumba ako.Narinig kong may binubulong bulong ito kaya natatawa na lang ako sa kaniya. Lumapit ako sa may tubig at nilingon ko siyang nakasu
Abby's POV:PAGDAONG namin sa port ng Palawan ay malapad na napangiti ako. Hindi pa ako nakakapunta dito at mas dumagdag pa sa saya ko dahil kasama ko si Cloud na nagpunta dito.Nauna na akong bumaba kay Cloud dahil hindi ako makapaghintay na umapak sa puti at pinong pino na buhangin, at dahil malaki na ang tiyan ko ay medyo nahihirapan ako sa pagbaba kaya muntikan na akong matumba kung hindi lang ako nahawakan ni Manong na driver ng van na sasakyan namin."Hey! Careful." Mabilis na lumapit si Cloud sa akin at inalalayan ako sa pagbaba.Nang tuluyan na akong nakababa ay tumayo siya sa harap ko at sinuri ako."You okay?" He asked worried. Ngumiti lang ako sa kaniya at parang bata na tumango. He just sigh and kissed me on the forehead bago binalikan ang ibang gamit namin para ibaba."Ms. Abby, tumatawag po ang daddy niyo." Biglang lumapit sa akin si Agnes at inabot ang cellphone ko na nakalimutan ko pa lang
Cloud's POV:Dumapa ako at hinapit ang nasa tabi ko pero nagmulat ako ng mata ng wala akong makapa doon.where's Abby?Kahit antok pa ay pinilit ko ang sarili na bumangon at maghanda. Bumaba ako at nagtungo sa kusina. Nadatnan ko doon ang asawa ko na abala sa paggawa ng mga sandwiches at napangiti ako ng makitang ginamit niya pa ang mga mayonaise na binili namin noong naglilihi pa ito."Good Morning." I kissed her nape that made her shock and I hugged her from behind. Lumingon ito sa akin at inirapan ako. "Makapang gulat ka diyan." asik nito kaya naman nagsorry na lang ako at niyakap ito ng mas mahigpit pa. Muntik ko ng makalimutan na buntis ito kaya pinalo niya ako ng bread knife na hawak niya."Maghanda ka na doon at aalis tayo." utos nito na tinulak pa ako ng bahagya."Saan tayo pupunta?" kumuha ako ng sandwich na ginagawa nito pero tinapik niya lang ang kamay ko. "Huwag kang makulit diyan, at bilisan m