BUMAGSAK ANG mga balikat niya habang nakatitig sa papalayong sasakyan. That woman was mysterious. He introduced himself to her but she didn't give him her name. Ano ba ang problema ng babaeng iyon? Ang damot niya. Pangalan lang naman ang hinihingi niya mula rito pero hindi niya ito binigay. Ano iyong pangalan niya? Gold? Napakamot na lang sa batok niya si Brael."Damn," mura na lamang niya sa ere bago niya binalikan ang kaniyang motor na nanatiling umaandar.Hindi maalis sa isipan niya ang babaeng nakainuman niya kanina. Palagi niyang naaalala ang mga ngiti nito at ang mukha ng babae na para bang may kung ano rito na hindi niya kayang alisin ang mga tingin niya rito. He sighed. Parang isang remedyo ang babae. Matapos pasamain ng kasintahan niya ang kaniyang loob ay nakita niya ang babaeng iyon at dahil doon qy gumaan ang kaniyang pakiramdam. Pinarada niya sa silong ng apartment ang kaniyang motor nang nakarating na siya. Kumatok siya at agad naman siyang pinagbuksan ni Ania."Where
BUMALIK NA naman siya sa bar kung saan sila nag-inuman ni Brael. Nandito siya ngayon dahil naiinis siya sa Papa niya. Gusto na talaga ni Hasumi ang maglibang ngayon sa bar kapag may hindi sila pagkakaintindihan ng Papa niya. Hindi na kasi tulad ng dati na may malalapitan siyang mga kaibigan kapag may dinadala siyang mabigat na bagay sa puso niya. Ngayon kasi ay sarili na lamang niya ang sinasandalan niya. Namimiss na niya ang dalawang kaibigan niya pero hindi niya sila puwedeng makita. Delikado na kasi ang lagay niya kasi ay alam na ng ibang assassin kung sino talaga siya. Lahat ng nakakakilala sa kaniya ay gusto siyang patayin. Literal na nakabaon na sa hukay ang kaniyang kalahating katawan. One wrong move would be a cause of her end.Tumungo siya sa isang table na bakante. Pinili niya ang table na walang masyadong taong nasa paligid. Umupo siya saglit bago siya tumawag ng waiter. "Ma'am," anang lalaki na naka-tayo sa tapat niya. Inangat niya ang sulyap niya sa lalaki. She made a
TINULUNGAN SIYA ni Joro upang malaman kung nasaan ang mga kaibigan niya. Sinabi ni Joro sa kaniya na nasa sementeryo ang dalawa kaya ay agad siyang nagpasama papunta rito.Habang nasa biyahe kanina ay kaniya ring nalaman na palaging nasa sementeryo ang dalawa tuwing dapit-hapon. Malalim na rin ang gabi kung umuwi ang dalawa.Grabe ang Papa niya kung makapag-effort sa libingan niya. Bumuga siya ng hangin upang gumaan ang pakiramdam niya. Kumulo ang dugo niya nang paulit-ulit niyang naaalala ang ginawa ng Papa niya. Ikinubli niya sa likod ng kahoy ang kaniyang sarili. Ilang metro na lang ang layo niya sa mga kaibigan niyang nagluluksa ang mga mukha. "Grabe, Yura, 'no? S-Sana nawala na lang siya sa atin noong mga bata pa tayo. B-Bakit ngayon pa kung kailan marami na tayong mga ala-alang nabuo na magkakasama? This is unfair and I don't know how to accept the fact that she is not with us anymore," anang Hanare.Gumulong ang mga butil ng luha mula sa kaniyang mga mata, pababa sa kaniyang
KANINA PA ginugood time ni Hakura ang kaibigan nila. Bigla na lang kasi itong nawala sa inuman kagabi at sumunod naman si Joro. "Yura, tumahimik ka naman, oh! Please," anang Hanare.Sa buong buhay niya ay ngayon niya lang napansin na naiinis si Hanare kapag binibiro siya tungkol sa malalaswang bagay. Bigla na lang itong namumula kapag binibiro siya ni Hakura. "Hanare, ayusin mo kaya ang paglakad mo? Para kang hinampas ng dos por dos dahil sa paglalakad mo! Ganoon ba ka-haba at ka-laki?" anang Hakura."Yura, naman. Please stop it. Wala akong tulog at masakit pa ang ulo ko," anang Hanare. "Ay, really? Paano ba hindi sasakit ang ulo mo e ang usaoan inuman lang. Bakit may kantutan? Ano iyon? Dahil sa alak natuloy ang balak?" "Yura, e. Nakakainis na ha. Alam mo naman na kasama natin si Joro. Nakakahiya kapag narinig niya tayo na pinag-uusapan kung ano man ang nangyari sa amin kagabi," sabi ni Hanare.Wala na. Tinamaan na nga ang kaibigan niya. Parang pareho rin ito ng naramdaman niya
HIS BODY was in pain. Masakit din ang kaniyang ulo kaya ay inahon niya ito. Wala siyang makita. Umiling-iling siya pero ganoon pa rin. Tanging itim na paligid lamang ang kaniyang nakita. Eventually, he found out that he was blindfolded. Fuck. Nakaupo siya at nakatali sa silya ang kaniyang mga kamay. Maging ang mga paa niya ay nakatali rin. Damn. Ang baho-baho pa sa lugar na ito!"Argh! Tulungan niyo ako! Fuck! Nasaan na ako!? Leche naman!"Gumawa siya ng ingay at marahas siyang gumalaw upang makawala siya sa pagkakatali sa kaniya. Walang nangyari dahil sa higpit ng pagkakatali sa kaniya."Damn! Sino ang gumawa nito sa akin? Where is my girlfriend? Nasaan ako!? Pakawalan niyo ako rito!" sigaw niya.He screamed at the top of his lungs and plead for help. Hindi niya alam kung nasaan siya. Wala siyang ideya kung saan siya dinala ng mga armadong tao na nag-ambush sa kanila. "Leche naman," mura niya at pumadyak nang malakas sa lupa.Malamig ang buong paligid. Kakaiba ang lugar na ito. Bas
TINANAW NIYA ang buong paligid. Napaka-payapa sa probinsiya. Sana ganito rin ang buhay niya. Napabuntong-hininga na lang siya dahil sa kaniyang mga iniisip. "Hindi ka makatulog?" Lumingon siya sa lalaking nagsalita. Ngumiti siya. Halatang nakatulog na ang lalaki dahil namumula pa ang mata nito. Pati rin ang boses niya ay nagpapahiwatig na siya'y nakatulog."Bakit ka gumising?" Sa halip na sagutin ang lalaki ay nagtanong pa siya rito.Umupo sa tabi niya ang lalaki. "Hindi mo pa nga nasagot ang tanong ko, sa halip ay nagtanong ka pa," pabirong sambit ng lalaki. Ang inuupuan nila ay isang silya na may kahabaan na yari sa kahoy. Nasa ilalim sila ng puno ng mangga na hindi pa gaanong matanda. Naka-upo sa ibabaw ng maliit na mesa ang lampara. Ang sulyap ni Hasumi na nakatuon sa mga gamo-gamong nagliliparan sa paligid ng maliit na apoy sa dulo ng mitsa ay kaniyang binato sa lalaki na may kumot sa leeg. "May iniisip lang ako kaya hindi ako makatulog. Medyo namamahay rin kasi kaya ay hin
NAKAPIKIT PA ang kaniyang mga mata subalit amoy na amoy na niya ang halimuyak ng kape. He inhaled the smell but still he couldn't get enough of it. Gusto niyang sumimsim ng kape. He quite missed the taste of coffee.Nauna pa siyang umunat bago niya minulat ang kaniyang mga mata. Pagkamulat niya ay kinusot niya ang mga mata niya. Ang sarap ng kaniyang tulog dahil sa makapal na kumot na bumalot sa kaniyang katawan. He was half naked underneath his blanket. Kaniyang sinilip ang Juniboy niya na kanina pa nakatayo. Hinaplos niya ito at sinakal mula sa labas ng kaniyang manipis na short. "Ugh," ungol niya dahil sa sarap ng pagkakasakal niya sa alaga niya. Hindi siya nakontento sa pagsakal sa kaniyang alaga na parang flagpole sa pagtirik. Pinasok niya ang kamay niya sa loob ng kaniyang brief. Ang init ng kaniyang ari. It felt good in the middle of his palm. Maharan niyang minasahe ang alaga niya. Shit. There was a sticky liquid in his small hole on the top of his manhood. Grabe kasi kung
HINUGASAN NI Hasumi ang bigas bago niya ito nilagyan ng tubig na gagamitin upang masaing na niya ang kanilang kanin. Huminga siya nang malalim. Malapad ang bahay ni Lola Tersing sa bukid. May dalawang malalaking kuwarto ito at ang nagugustuhan ni Hasumi ay ang kusina nito na malapad. Walang tubig sa kusina dahil sa batis lamang kumukuha ang mag-lola subalit marami namang balde rito na puno ng tubig."Nesa," tawag ng matanda sa kaniya. "Po!" tugon niya. Nesa ang tawag ng matanda sa kaniya. Ito ay pinaikling salita ng Haponesa. Nasanay na rin siya sa tawag na ito ng matanda sa kaniya. Hindi niya kasi maiwasan at mapapansin talaga kung ano ang lahi na mayroon siya. "Kapag natapos ka na sa pagsaing ay pakitingin lang ng manok na hiniwa ko. Pupunta lang ako sa batis at kukuha ng tubig na panghugas para mamaya," sabi ng matanda. "Oo, Lola," aniya. "Ako na lang din po ang magluluto niyan para hindi na kayo mapagod," aniya."Sige, Nesa. Mabuti na lang at may katuwang na ako sa pagluluto.
HINDI NIYA makalimutan ang nangyari kay Hasumi. Hindi niya matanggap sa sarili niya na ginawa ng babae ang bagay na iyon. Mahal na mahal siya nito at alam nito na hindi niya kayang gawin na patayin ang babae. Hasumi made her decision that day. She was willing to give the justice to Brael because the man was chasing it all his life but ended up knowing who was running that justice away, it was her, Hasumi.Inayos niya ang kaniyang pagkakaupo sa upuan na nasa tabi ng puntod kung saan sila naroroon ng anak na si Kioshi. Napangiti siyang pinagmamasdan ang anak niya na naglalaro sa tabi. Napaluha siya dahil sa dami ng nangyari sa buhay niya. Huminga na lang siya nang malalim buhat nang naibalik sa araw na iyon ang kaniyang alaala. Ramdam na ramdam pa niya ang sakit na makita si Hasumi na nakahandusay at walang malay. Tumalima siya at agad niyang hinila ang katawan ni Hasumi. Ngayon ay nasa mga bisig na niya ang babaeng mahal niya at duguan ito. He was longing for the woman to open her e
TUMAYO SIYA. Tumungo siya sa higaan ni Kioshi at agad niyang pinadaplis ang kaniyang kamay sa pisngi ng apo niyang mahimbing na natutulog. "Boss, nagawa na namin ang inutos mo. Patay na si Ludwig at Sathania," sabi ng isa sa mga tauhan niya.Humarap siya sa tatlong lalaki na inutusan niya upang tapusin ang buhay ni Sathania at Ludwig. Ngumiti siya at lumunok. "Good. Akala siguro ng mga ulol na iyon ay maiisahan nila ako. Alam ko ang plano nilang baliktarin ako. Hindi ko rin hahayaan na isang musmusing assassin na tulad ni Sathania ang makakasira sa anak ko. Itong si Ludwig naman ay tarantado. Hindi man lang niya hinintay ang plano ko. Ngayon ay nakapasya na ako na hayaan na lang si Hasumi at Brael na makapiling nila sa isa't isa. Hindi na ako magiging balakid sa pagmamahalan nilang dalawa.""Boss, ang kaso ay may problema." Tumingin siya sa nagsalita. "Ano naman iyon?" tanong niya rito."Nahuli kami nang dating sa simbahan. Nasabi ni Sathania ang sikreto ni Hasumi kay Brael," anang
ANG KASAL ay isang sagradong selebrasyon upang mabigyang basbas ang pagsasama ng dalawang taong nagmamahalan sa kabila ng mga pagsubok na dinanas sa buhay. A fantabulous marriage doesn't happen between perfect couple to corporate. It happens between imperfect couple that has willingness to accept the imperfections and understand the shortages of each party. Para kay Hasumi ay isang malaking sugal ang ginawa niya. Ang pagmamahal niya kay Brael ay isang sugal. Wala naman kasing kasiguraduhan noong naramdaman niya ang pag-ibig kay Brael na mamahalin siya pabalik ng lalaki. Minsan napapangiti na nga lamang siya kapag naiisip niya na minahal siya pabalik ni Brael. Isang pribilehiyo para sa kaniya ang mahalin pabalik. Inahon niya ang kaniyang sulyap sa loob ng katamtamang laki na simbahan. Ang mga kurtinang ginamit ay kulay puti. May mga kulay peach din dahil ito ang motibo ng kasal nila ng lalaki. Tumingin siya sa kaibigan niyang si Hakura na nasa unahan na at kaharap nito si Kajo. Nap
TUMINGIN SIYA sa paligid bago niya marahas na ininom ang alak na nasa basong hawak niya. She was played like an invaluable creature on Earth. Akala niya ay kaya niyang paglaruan si Hasumi pero nagkamali siya."Fuck that woman! Fuck her!" ginulo niya ang buhok niya dahil sa inis na namayani sa sistema niya. Gusto niyang ipahamak si Hasumi nang tuluyan pero hindi niya ito magawa dahil sa utos sa kaniya ni Yakuma na protektahan ang babaeng iyon. Nang pumasok si Hasumi sa DEP ay sinadya niya itong saktan upang malaman kung malakas ba ang babae. Akala niya ay mahina si Hasumi pero sa sumunod nilang ingkwentro ay napatunayan niyang malakas nga ang assassin na matagal na niyang gustong paslangin. Just damn it because she was controlled by Yakuma and the man was a hindrance for her goal. Hindi niya rin puwedeng suwayin ang leader ng organisasyong DEP dahil nga ay nakadepende rito ang buhay niya. Kahit na mayaman ang angkan nila ay wala na siyang magagawa pa dahil si Yakuma na ang nagmamay-ar
NASA BATIS silang anim ngayon at nagsasaya. Magkaharap sina Hanare at Joro. Si Hakura naman at Kajo ay walang ibang ginawa kun'di ang magbangayan na parang aso at pusa. Habang silang dalawa ni Hasumi ay magkadikit ang mga katawan habang ang kalahating parte ng mga ito ay nakalublob sa tubig. Gabi na kaya ay mas uminit pa ang katawan niya, lalo na at dikit na dikit ang babae sa kaniya.Nakasuot lamang siya ng manipis na short habang ang kaniyang nobya ay nakabikini lamang. Damang-dama nila ang init ng balat ng isa't isa na pilit kinokontra ang malamig na temperatura ng tubig. He was hugging Hasumi from the back. His chin was resting above Hasumi's right shoulder. Pinagmamasdan nila nang sabay ang ibabaw ng malinaw na tubig-batis."Buti na lang inaway kita noong gabing iyon, ano? Kung hindi ay tiyak ako na hanggang ngayon ay si Sathania pa rin ang iniisip mong girlfriend mo," sabi ni Hasumi.He chuckled because of the obvious jealousy heard from Hasumi's voice. Mabuti na lang ay inexte
NASA SALA siya ng bahay ni Lola Lumeng at nakaupo siya sa malambot at mahabang sofa. Nakatitig siya sa kisami at taimtim na nag-iisip. Ngumiti siya nang malungkot. Miss na miss niya na naman ang lalaki. Kasama niya ito at nakikita pero hindi niya ito nakakausap kasi nga ay wala pa itong malay. Gustong-gusto na naman niyang marinig ang boses ng lalaki. Nasasabik siyang marinig ang mga salitang sinasabi ng lalaki na kumikiliti sa kaniyang puso. Umaasa siya na magigising din ang lalaki. Ngayon pa ba siya mawawalan ng pag-asa kung tiyak na nasa mabuting kalagayan ang lalaki?Binabalikan niya ang nakaraan at kung saan nagsimula ang kanilang kuwento ni Brael. Nagkatunog na lamang bigla ang kaniyang pagngiti nang maalala kung paano siya binuhat ng lalaki noong ginulpi siya ng ex-girlfriend nito. Noon pa man ay alam niya na sa sarili niya na nahulog na siya sa lalaki. Noong pagkakataon na iyon din ay natiyak niyang may ihahaba pa ang kuwento nila ni Brael. Napalingon siya sa mga kaibigan ni
IKALAWANG ARAW na ito ni Brael na wala pang malay. Kahit na ganito ang lagay ng lalaki ay kaunting napanatag si Hasumi. Puno siya nang pag-aalala noong gabing dinala nila sa bahay ni Lola Lumeng si Brael lalo na at hindi pa pumayag sa una ang matanda na tulungan ang nobyo niya.Napabuga na lamang ng hangin si Hasumi nang maalala niya ang gabing iyon. Nasa likod ni Kajo si Brael habang silang tatlo nina Lola Tersing at Yura ay nakasunod kay Kajo. Nabasa pa sila ng ulan nang makarating sila sa bahay ni Lola Lumeng. "Lumeng, tulungan mo kami! May dala kaming pasyente," sabi ni Lola Tersing.Pinapasok sila ni Lola Lumeng. Pinaupo sila ng matanda at isa-isang binigyan ng tuwalya. "Tersing, alam mo naman na hindi ako naggagamot. Hindi ako doktor, alam mo iyan.""Lumeng, hindi ka lang nakapagtapos pero alam kong magaling ka. Magaling kang doktor subalit ikaw ay hinamak lamang ng mga maalipustang tao."Huminga nang malalim si Lola Lumeng. Nag-aalala na si Hasumi nang lubusan. Salitan siyan
HER KNEES fell on the ground. Nanginginig niyang inangat ang mga kamay niya. Tinitigan niya ang mga ito. Shit! She hurt someone who was trying to do an effort for her own good.Lumingon siya kung saan tumungo si Brael. Madilim na sa bahaging iyon at ngayon ay may takot na sa puso niya. Baka mapahamak ang lalaki. Hindi niya mapapatawad ang sarili niya kapag may nangyaring masama sa lalaki sa gitna ng kakahuyan. "Yumi," sabi ni Yura at agad siya nitong inakbayan. Napakapa siya sa kamay ng kaibigan niya at humagulgol na siya nang tuluyan. Pinaharap siya ni Yura ay agad siyang niyakap nito. Mas humagulgol pa siya sa pag-iyak. Umiiyak siya ngayon dahil alam niya na sumobra na siya sa ginagawa niya kay Brael. Sinabi niya sa sarili niya na bibigyan niya ng panahon ang lalaki pero isang buwan pa lang ay nagsawa na siya at nainip na sa paghintay. "Y-Yura, humiram ka para sa akin ng flashlight. I-I have to look for him. Hindi siya puwedeng mag-isip nang sobra dahil mapapahamak siya. Sasakit
NAGMADALI SIYANG buhatin ang babae patungo sa isang kuwarto sa bahay ni Lola Tersing. Pinahiga niya ang babae at inayos niya ang buhok nito. He was so worried about the woman's condition. Hindi kasi niya alam na may iniinda pala ang babae. Hindi rin kasi nagpapahalata ang babae. "Lola, tulungan niyo po si Hasumi. Tulungan niyo po siya," sabi niya. "Ano ba ang nangyari, Tisoy?""May masakit sa kaniya. Sa tiyan niya. I-Its a scar. Lola, b-baka mapaano si Hasumi," sabi niya sa matanda."Kumalma ka, Tisoy," sabi ng matanda sa kaniya.Hindi siya mapakali. Nakahawak sa kaniyang magkabilang bisig si Yura. He was crying right now. Bigla na lang siyang nakaramdam ng lubusang pag-aalala para sa babae. "Fuck! I can't stand watching her unconscious!""Brael, calm down. Baka may nakain lang si Hasumi na hindi kayang tunawin ng tiyan niya," sabi ni Yura. Tumingin siya kay Yura. Kahit na ikubli man ng kaibigan ni Hasumi ay masyadong halata na nag-aalala rin ito. "Hindi. This is serious. S-She