ILANG ARAW ang lumipas bago tuluyan na ngang nabalik sa dati ang sigla ni Hasumi sa pagtrabaho niya. She was fine now and her vagina could adjust even if Brael would be fucking her twice in a day or even more than that. Totoo nga ang sinabi nila na kapag nasanay na ang butas ay hindi na ito mahihirapan pa nang sobra kapag ulit-ulitin pa itong pasukin. In fact, women would be looking for the pleasure that a cock could offer after being fucked for the first time. "Gotcha!" sabi ni Hasumi. Tumingin sa kaniya ang dalawang lalaki. Lumapit siya sa kanila at agad niyang zinoom ang object sa monitor ng kaniyang laptop."Nasa resort lang pala si Brocio?" tanong ni Joro."Yes. Nasa isang resort siya sa Consuelo. Private ang resort na iyon at tanging mga kasosyo at pamilya niya lang ang puwedeng pumunta," sabi niya."Baby, what's the plan?" usisa ni Brael. Tumingin siya sa gawi ng lalaki. Hindi niya akalain na tatanungin siya ng lalaki tungkol sa kung ano ang magiging plano para sa misyon na
SHE WAS alone inside her room. Nakaupo siya sahig habang nakasandal siya sa paanang bahagi ng kaniyang kama. Hasumi was thinking about how she could save Hanare. Sumabay pa talaga ang kagagahan ni Sathania sa misyon na kinahaharap niya kasama sina Brael at Joro. Gusto siyang samahan ni Yura pauwi pero hindi siya pumayag. Gusto niya rin mapag-isa. She sighed after gulping the liquid down her throat. Nakailang beer na siya pero hindi siya nalalasing. She was stuck between saving Hanare and finishing their mission. Natatakot siyang ipaalam kay Brael ang tungkol kay Sathania. Bigla kasi siyang naduwag. Baka matalo siya ni Sathania kapag nagsumbong ito kay Brael. Damn it! Hindi siya handa na iwan ni Brael. She didn't know how she managed to avoid taking a nap since last night. Handa na ang kaniyang mga gamit. Sinuot na rin niya ang kaniyang kasuotan at kinubli niya sa likod nito ang kaniyang kyoketsu-shoge. Ang baril naman niya na nilalagay niya sa gilid ng kaniyang kanang hita ay inili
ILANG BESES siyang gumulong at agad niyang hinugot ang kaniyang baril. Mabilis niyang binaril ang dalawang lalaki. Napuruhan sa noo pareho ang mga lalaki. Umahon siya at kinapa ang braso niyang may dalawang sugat. Mahapdi at dumugo nang marami ang mga sugat niya. Tumayo siya at lumapit siya sa bangkay ng mga lalaki. Sinipa niya pa ang mga ito. "Kung pinasak niyo sa mga tainga niyo ang mga earpiece niyo at na-on ang device niyo ay nakahingi na kayo ng tulong mula sa mga kasama niyo! Ang tatanga niyo kasi! Akala ko pa naman ay mahigpit talaga ang seguridad dito," pailing-iling na sabi niya. Dinuraan niya ang mga bangkay bago siya lumabas. Dumiretso siya sa kusina. Nakita niya ang dalawang kasama niya na palabas na at hawak na ng mga ito ang dalawang attaché case. "Baby!" sabi ni Brael at agad siyang sinalubong nito.Tinaas ng lalaki ang parte ng damit ni Hasumi sa braso niya. "Baby! Sino ang gumawa nito sa iyo? I will eat them alive! Fuck it! Damn! Sinaktan nila ang Baby ko!" gali
NAPAMULAT SIYA nang bigla niyang naramdaman ang pagbaon ng ilang mga bala sa kaniyang likod. She was gasping and chasing after her breath. Damn. That was a dream. A dream that she knew it really happened and would remind her how her previous mission ended."Where am I?" tanong niya sa sarili. The room was strange and she knew that she wasn't in her room. Everything was almost white. The curtains and the color of the beddings were white. Pati rin ang suot niya ay kulay puti at may maliliit itong pinta na kulay bughaw. She was in the hospital and what she was wearing was a hospital gown.Inangat niya ang kanang kamay niya at nakita niya ang maliit na hose na nakakonekta sa karayom na nakatusok sa kaniyang ugat. She felt a minimal it caused. Kinapa niya ang kaniyang ilong dahil hindi siya kumportable sa bagay na parang bumubuga at humuhugot ng kaniyang hangin. She was with oxygen. Tinanggal niya ang bagay na ito at agad siyang umahon. "Nasaan ako? Shit!"Bumaba siya mula sa kama at ag
HINDI SIYA mapakali. Nasa tabi siya ni Ludwig na nagmamaneho. Her hands were trembling because of the precarious feeling she was feeling right now. Inabot ni Ludwig ang kamay niya kaya ay napatingin siya sa lalaki. It's been two months since the guy was courting her. Hindi niya alam kung ano ang totoong nararamdaman siya para sa lalaki. Mabait na tao si Ludwig at makwela rin. Napansin din ni Hasumi na gusto ng Papa niya ang lalaki para sa kaniya. She was always annoyed when the man was around but without Ludwig's existence, her life was lonely. "Kalma, kakain lang naman tayo kasama ang mga magulang ko." Ngumiti ang lalaki at binalik nito ang kamay sa manibela. Umirap si Hasumi. "Putang anghel ka, Ludwig. Wala akong ibang iniisip na sasadyain natin sa bahay niyo. Feeling ka," sabi niya sa lalaki.The man chuckled. Umiling din ito. Sinimangutan siya ni Hasumi kaya ay napatigil sa pagngiti ang lalaki at napadighay na lamang ito. "Omi, alam mo bang kahit hindi ka pa nakikita ng mga ma
UMATRAS SI Hasumi at agad niyang tinulak ang lalaki. Hindi niya alam kung ano ang dahilan kung bakit bigla na lang siyang nakaramdam ng pagsisisi. If she could turn back time, hindi niya na niyaya pa na makipag-usap sa kaniya si Ludwig. Sana umiwas na lang siya dahil may hint naman siya na mangyayari ito."Why?" tanong ng lalaki.Tumitig lang siya sa lalaki nang saglit bago siya tumalikod at nagmadaling tumungo sa kaniyang silid. She cried because of a heavy feeling she had inside her heart. She was shattered again and it feels like hell. Tumungo siya sa ibabaw ng kaniyang kama at umupo siya na niyakap ang kaniyang mga tuhod. Walang humpay ang pagluha niya.Fuck her heart. Hindi nito kayang magpapasok ng ibang lalaki kahit na pinipilit niya ang sarili. Fuck her eyes. Kahit na gaano kaguwapo si Ludwig ay iisang mukha lang ang gusto niyang makita at si Brael iyon."Putang anghel," mura niya sa sarili. "Bakit hindi mo na lang kalimutan ang gagong iyon, Yumi? He is an asshole that fucked
TULALA SIYANG nakatitig sa labas ng bintana. Heto na siya. Babalikan na niya ang bansa kung saan siya umibig at kung saan din siya nasaktan. Bumuga siya ng hangin upang gumaan ang kaniyang pakiramdam. Sumikip kasi ang dibdib niya mula kahapon. Tumakbo sa isipan niya ang isang istorya na inakala niya ay magpapatuloy hanggang ngayon at sa hindi mabilang na mga bukas. Istorya niya at ni Brael. Istorya na hindi niya alam kung natapos na ba o hindi naman talaga nagsimula. Baka naman, siya lang ang nagpapantasya tungkol sa istorya na iyon.May tanong sa isip niya. Minahal ba siya ng lalaki kahit na kaunti lang? O ginamit lang talaga siya nito para magbalik si Sathania. Mahal niya ang lalaki at kahit na masakit ang ginawa ng lalaki ay hindi maalis sa puso niya ang katotohanan na mahal niya ito.Bumagsak ang mga talukap ng mga mata niya. Napahawak siya sa kaniyang pisngi at hindi niya namalayan na basa na pala ang kaniyang mga magkabilang pisngi. Lumapag ang eroplano at marahang huminga nan
"PAPA, HINDI niyo puwedeng gawin iyon! How could you?" Nanginginig ang kaniyang laman dahil sa inis na napukaw ng impormasyon na nabatid niya. Nalaman niya na nagsagawa ng pekeng lamay at paglibing ang kaniyang Papa. Pinaalam ng ama niya sa lahat na siya ay namatay dahil hindi siya nakaligtas kuno mula sa mga balang nabaon sa kaniyang laman. She pulled her own hair out of frustration. Inisip ba ito ng ama niya bago niya isinagawa ang bagay na iyon? How could a father treat his daughter's life as a joke?"Hear me out, Yumi," anang Papa niya. Akma siyang hahawakan ng kaniyang ama subalit lumayo siya rito. Naiinis talaga siya sa ama niya at hindi niya matanggap ang ginawa nito.Hindi siya makapaniwala. Pinilit niya ang isip niya na intindihin ang ginawa ng kaniyang Papa. "Sarili mo akong anak, Papa. Paano mo nagawang ilibing ako kahit buhay na buhay pa ako? Nahihibang ka na ba?" Patawarin na lang siya ng ama niya kung ano man ang mga salitang nasabi niya. She was upset that's why she
HINDI NIYA makalimutan ang nangyari kay Hasumi. Hindi niya matanggap sa sarili niya na ginawa ng babae ang bagay na iyon. Mahal na mahal siya nito at alam nito na hindi niya kayang gawin na patayin ang babae. Hasumi made her decision that day. She was willing to give the justice to Brael because the man was chasing it all his life but ended up knowing who was running that justice away, it was her, Hasumi.Inayos niya ang kaniyang pagkakaupo sa upuan na nasa tabi ng puntod kung saan sila naroroon ng anak na si Kioshi. Napangiti siyang pinagmamasdan ang anak niya na naglalaro sa tabi. Napaluha siya dahil sa dami ng nangyari sa buhay niya. Huminga na lang siya nang malalim buhat nang naibalik sa araw na iyon ang kaniyang alaala. Ramdam na ramdam pa niya ang sakit na makita si Hasumi na nakahandusay at walang malay. Tumalima siya at agad niyang hinila ang katawan ni Hasumi. Ngayon ay nasa mga bisig na niya ang babaeng mahal niya at duguan ito. He was longing for the woman to open her e
TUMAYO SIYA. Tumungo siya sa higaan ni Kioshi at agad niyang pinadaplis ang kaniyang kamay sa pisngi ng apo niyang mahimbing na natutulog. "Boss, nagawa na namin ang inutos mo. Patay na si Ludwig at Sathania," sabi ng isa sa mga tauhan niya.Humarap siya sa tatlong lalaki na inutusan niya upang tapusin ang buhay ni Sathania at Ludwig. Ngumiti siya at lumunok. "Good. Akala siguro ng mga ulol na iyon ay maiisahan nila ako. Alam ko ang plano nilang baliktarin ako. Hindi ko rin hahayaan na isang musmusing assassin na tulad ni Sathania ang makakasira sa anak ko. Itong si Ludwig naman ay tarantado. Hindi man lang niya hinintay ang plano ko. Ngayon ay nakapasya na ako na hayaan na lang si Hasumi at Brael na makapiling nila sa isa't isa. Hindi na ako magiging balakid sa pagmamahalan nilang dalawa.""Boss, ang kaso ay may problema." Tumingin siya sa nagsalita. "Ano naman iyon?" tanong niya rito."Nahuli kami nang dating sa simbahan. Nasabi ni Sathania ang sikreto ni Hasumi kay Brael," anang
ANG KASAL ay isang sagradong selebrasyon upang mabigyang basbas ang pagsasama ng dalawang taong nagmamahalan sa kabila ng mga pagsubok na dinanas sa buhay. A fantabulous marriage doesn't happen between perfect couple to corporate. It happens between imperfect couple that has willingness to accept the imperfections and understand the shortages of each party. Para kay Hasumi ay isang malaking sugal ang ginawa niya. Ang pagmamahal niya kay Brael ay isang sugal. Wala naman kasing kasiguraduhan noong naramdaman niya ang pag-ibig kay Brael na mamahalin siya pabalik ng lalaki. Minsan napapangiti na nga lamang siya kapag naiisip niya na minahal siya pabalik ni Brael. Isang pribilehiyo para sa kaniya ang mahalin pabalik. Inahon niya ang kaniyang sulyap sa loob ng katamtamang laki na simbahan. Ang mga kurtinang ginamit ay kulay puti. May mga kulay peach din dahil ito ang motibo ng kasal nila ng lalaki. Tumingin siya sa kaibigan niyang si Hakura na nasa unahan na at kaharap nito si Kajo. Nap
TUMINGIN SIYA sa paligid bago niya marahas na ininom ang alak na nasa basong hawak niya. She was played like an invaluable creature on Earth. Akala niya ay kaya niyang paglaruan si Hasumi pero nagkamali siya."Fuck that woman! Fuck her!" ginulo niya ang buhok niya dahil sa inis na namayani sa sistema niya. Gusto niyang ipahamak si Hasumi nang tuluyan pero hindi niya ito magawa dahil sa utos sa kaniya ni Yakuma na protektahan ang babaeng iyon. Nang pumasok si Hasumi sa DEP ay sinadya niya itong saktan upang malaman kung malakas ba ang babae. Akala niya ay mahina si Hasumi pero sa sumunod nilang ingkwentro ay napatunayan niyang malakas nga ang assassin na matagal na niyang gustong paslangin. Just damn it because she was controlled by Yakuma and the man was a hindrance for her goal. Hindi niya rin puwedeng suwayin ang leader ng organisasyong DEP dahil nga ay nakadepende rito ang buhay niya. Kahit na mayaman ang angkan nila ay wala na siyang magagawa pa dahil si Yakuma na ang nagmamay-ar
NASA BATIS silang anim ngayon at nagsasaya. Magkaharap sina Hanare at Joro. Si Hakura naman at Kajo ay walang ibang ginawa kun'di ang magbangayan na parang aso at pusa. Habang silang dalawa ni Hasumi ay magkadikit ang mga katawan habang ang kalahating parte ng mga ito ay nakalublob sa tubig. Gabi na kaya ay mas uminit pa ang katawan niya, lalo na at dikit na dikit ang babae sa kaniya.Nakasuot lamang siya ng manipis na short habang ang kaniyang nobya ay nakabikini lamang. Damang-dama nila ang init ng balat ng isa't isa na pilit kinokontra ang malamig na temperatura ng tubig. He was hugging Hasumi from the back. His chin was resting above Hasumi's right shoulder. Pinagmamasdan nila nang sabay ang ibabaw ng malinaw na tubig-batis."Buti na lang inaway kita noong gabing iyon, ano? Kung hindi ay tiyak ako na hanggang ngayon ay si Sathania pa rin ang iniisip mong girlfriend mo," sabi ni Hasumi.He chuckled because of the obvious jealousy heard from Hasumi's voice. Mabuti na lang ay inexte
NASA SALA siya ng bahay ni Lola Lumeng at nakaupo siya sa malambot at mahabang sofa. Nakatitig siya sa kisami at taimtim na nag-iisip. Ngumiti siya nang malungkot. Miss na miss niya na naman ang lalaki. Kasama niya ito at nakikita pero hindi niya ito nakakausap kasi nga ay wala pa itong malay. Gustong-gusto na naman niyang marinig ang boses ng lalaki. Nasasabik siyang marinig ang mga salitang sinasabi ng lalaki na kumikiliti sa kaniyang puso. Umaasa siya na magigising din ang lalaki. Ngayon pa ba siya mawawalan ng pag-asa kung tiyak na nasa mabuting kalagayan ang lalaki?Binabalikan niya ang nakaraan at kung saan nagsimula ang kanilang kuwento ni Brael. Nagkatunog na lamang bigla ang kaniyang pagngiti nang maalala kung paano siya binuhat ng lalaki noong ginulpi siya ng ex-girlfriend nito. Noon pa man ay alam niya na sa sarili niya na nahulog na siya sa lalaki. Noong pagkakataon na iyon din ay natiyak niyang may ihahaba pa ang kuwento nila ni Brael. Napalingon siya sa mga kaibigan ni
IKALAWANG ARAW na ito ni Brael na wala pang malay. Kahit na ganito ang lagay ng lalaki ay kaunting napanatag si Hasumi. Puno siya nang pag-aalala noong gabing dinala nila sa bahay ni Lola Lumeng si Brael lalo na at hindi pa pumayag sa una ang matanda na tulungan ang nobyo niya.Napabuga na lamang ng hangin si Hasumi nang maalala niya ang gabing iyon. Nasa likod ni Kajo si Brael habang silang tatlo nina Lola Tersing at Yura ay nakasunod kay Kajo. Nabasa pa sila ng ulan nang makarating sila sa bahay ni Lola Lumeng. "Lumeng, tulungan mo kami! May dala kaming pasyente," sabi ni Lola Tersing.Pinapasok sila ni Lola Lumeng. Pinaupo sila ng matanda at isa-isang binigyan ng tuwalya. "Tersing, alam mo naman na hindi ako naggagamot. Hindi ako doktor, alam mo iyan.""Lumeng, hindi ka lang nakapagtapos pero alam kong magaling ka. Magaling kang doktor subalit ikaw ay hinamak lamang ng mga maalipustang tao."Huminga nang malalim si Lola Lumeng. Nag-aalala na si Hasumi nang lubusan. Salitan siyan
HER KNEES fell on the ground. Nanginginig niyang inangat ang mga kamay niya. Tinitigan niya ang mga ito. Shit! She hurt someone who was trying to do an effort for her own good.Lumingon siya kung saan tumungo si Brael. Madilim na sa bahaging iyon at ngayon ay may takot na sa puso niya. Baka mapahamak ang lalaki. Hindi niya mapapatawad ang sarili niya kapag may nangyaring masama sa lalaki sa gitna ng kakahuyan. "Yumi," sabi ni Yura at agad siya nitong inakbayan. Napakapa siya sa kamay ng kaibigan niya at humagulgol na siya nang tuluyan. Pinaharap siya ni Yura ay agad siyang niyakap nito. Mas humagulgol pa siya sa pag-iyak. Umiiyak siya ngayon dahil alam niya na sumobra na siya sa ginagawa niya kay Brael. Sinabi niya sa sarili niya na bibigyan niya ng panahon ang lalaki pero isang buwan pa lang ay nagsawa na siya at nainip na sa paghintay. "Y-Yura, humiram ka para sa akin ng flashlight. I-I have to look for him. Hindi siya puwedeng mag-isip nang sobra dahil mapapahamak siya. Sasakit
NAGMADALI SIYANG buhatin ang babae patungo sa isang kuwarto sa bahay ni Lola Tersing. Pinahiga niya ang babae at inayos niya ang buhok nito. He was so worried about the woman's condition. Hindi kasi niya alam na may iniinda pala ang babae. Hindi rin kasi nagpapahalata ang babae. "Lola, tulungan niyo po si Hasumi. Tulungan niyo po siya," sabi niya. "Ano ba ang nangyari, Tisoy?""May masakit sa kaniya. Sa tiyan niya. I-Its a scar. Lola, b-baka mapaano si Hasumi," sabi niya sa matanda."Kumalma ka, Tisoy," sabi ng matanda sa kaniya.Hindi siya mapakali. Nakahawak sa kaniyang magkabilang bisig si Yura. He was crying right now. Bigla na lang siyang nakaramdam ng lubusang pag-aalala para sa babae. "Fuck! I can't stand watching her unconscious!""Brael, calm down. Baka may nakain lang si Hasumi na hindi kayang tunawin ng tiyan niya," sabi ni Yura. Tumingin siya kay Yura. Kahit na ikubli man ng kaibigan ni Hasumi ay masyadong halata na nag-aalala rin ito. "Hindi. This is serious. S-She