Gamit ang ekspertong mga kamay ay tuluyan na ngang tinanggal ni Devyn ang natitirang saplot ni Betsy sa katawan. Umawang ang labi ni Betsy nang makita ang unti-unting pagtatanggal na rin ni Devyn ng suot nitong boxers. Mabigat siyang napalunok nang makita ito ng buong-buo. Muli siyang kinubawan ni Devyn at ipinagpatuloy ang naudlot na pagpapalandas nito ng maiinit na halik sa kanyang tiyan. Hindi nagtagal at hinalikan na nga siya ni Devyn sa maselang parte.
Hindi magpirmi ang katawan ni Betsy sa nakaliliyong natatamasa niya sa ginagawa ni Devyn. Napakabihasa ng dila nito sa ginagawa sa kanya. Namuo ang pinagsamahang ungol nilang dalawa sa buong silid. Humigpit ang kapit niya sa buhok ni Devyn.
“Devyn, p-please. . .” halinghing niya. May pilit na inaabot na rurok.
Tila ba nakuha ni Devyn ang hinihiling niya kaya mas pinag-igihan pa nito ang ginagawa. Mistulang may biglang nahugot mula sa puson ni Betsy at tuluyan ng lumabas. Habol
Nagsiklop pa rin ang dalawang kamay nila ni Devyn hanggang pagpasok sa loob ng kanilang bahay. Pag-apak pa lang nila sa marmol na sahig ay pinagtitinginan na sila. Hinigpitan niya ang pagkahawak sa kamay nito upang doon kumuha ng lakas ng loob. Agad silang sinalubong ng isang magandang babae na may malaking ngiti. “You're late as usual!” bungad nito sa kanila. “Happy birthday, Mom,” bati ni Devyn sabay beso. Ay, iba ang hitsura ng nanay ni Devyn sa personal. Mas bumagets pa ito sa suot na red dress na may slit sa gilid. Niyakap nila ang isa't-isa. Matapos nito ay ibinaling ng ina ni Devyn ang atensyon kay Betsy. “You must be Betsy! Devyn has told me so much about you.” “Er . . . Hi. Happy birthday, ma'am!” “Oh thanks, sweetie. But please call me Suze,” anito sabay tawa at iniangkla pa ang dalawa nilang bisig na parang close na talaga sila ni Betsy. Nakakatuwa. “Come. Join us for dinner. We're just gettin
Biglang natahimik ang lahat. Tanging tunog ng nahulog na kubyertos sa sahig lamang ang umalingawngaw sa hapagkainan. Hindi alam ni Betsy kung ano ang reaksiyon nila sapagkat nakabaling ang buong atensyon niya sa ama ni Devyn. Napanganga ang ama ni Devyn ngunit mabilis din itong nakabawi. “What did you say, young lady?” Unti-unti siyang tumayo. Itinukod niya ang dalawang palad sa mesa at tiningnan ito nang deretso sa mga mata. “You're as cold as ice,” giit ni Betsy. “Sweetie, I think this is not the right time to—” “I'm sorry, Suze but I have to do this,” pagputol niya sa ina ni Devyn na halatang balisa na dahil sa biglang inaasta niya. Nanatiling nasa ama ni Devyn ang mapanghamong tingin ni Betsy, hindi nagpapatinag. “Devyn is a very talented artist and a successful one. As a father, you should be supporting him.” Sabay na napasinghap ang tatlong babae. Samantalang si Devyn ay nakayuko lamang at parang rebolto da
“I know, buddy.” Si Devyn na nasa tabi ni Betsy ang sumagot sa marahang boses. Pabalik-balik ang tingin ni Betsy sa kanilang dalawa. Unti-unti niyang napagtanto na ang lalaking nakatayo malapit sa malaking bintana ay walang iba kundi ang kakambal ni Devyn na si Jack. Magkamukhang-magkamukha kasi sila. Humakbang si Jack patungo sa kinatatayuan nila. Nang makarating malapit sa kanila ay huminto ito. Tinitigan ni Betsy ang mukha ni Jack. Napansin niya ang maliit na peklat sa kaliwang pisngi nito. Sa malapitan ay nakita niya ang medyo kaibahan din ng mukha nito kay Devyn. Medyo matulis ng kaunti ang baba ni Jack at may pagkapayat ang pangangatawan. Hindi gaanong kulay asul ang mga mata nito. Naguguluhan ang ekspresyon ni Jack pagkabaling ng tingin kay Betsy. “Who is she?” “Her name is Betsy. She's my girlfriend,” sagot ni Devyn. Hindi na pinansin pa ni Jack si Betsy at nilapitan ang kakambal. Hinawakan nito ang braso
“Don’t you have any plans of going home?” bulong ni Betsy. Nakayakap sa kanya mula sa likod si Devyn habang kasalukuyan silang nakahiga sa kama sa apartment ni Betsy. Dalawang araw na simula noong makabalik silang dalawa ni Devyn sa Pilipinas. “I want to stay here a little longer,” malambing na saad naman ni Devyn at mas humigpit pa ang yakap nito sa kanya. “I miss you.” Hindi na napigilan pa ni Betsy ang sarili at sumilay na ang ngiti sa mga labi niya. “How can you miss me? We were together in New York.” “That was a different country. A different place,”paliwanag naman nito. Ilang minuto silang natahimik na dalawa. Tanging tunog ng pagtibok ng puso lang ang naririnig sa buong silid. “Why don’t you just live with me?” bigla na lamang tanong ni Devyn. “I can buy a condo if you are more comfortable with it.” Natigilan si Betsy. Biglaan naman yata itong naging alok ni Devyn sa kanya. At saka mag . . . li-live in the sila? “
Hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman niya. Pakiramdam niya ay isa itong masamang panaginip o hindi kaya ay nagkakaroon siya ng out of the body experience. Para siyang natutuyo at nanginginig ang buong kalamnam niya. Marahas niyang inilagay ang cellphone ni Ashley sa kamay nito. “Si Sue?! Nasaan si Sue?” natataranta niyang tanong. Abala niyang iginala ang tingin sa buong silid ng kanilang opisina upang mahanap lang ang kapatid ni Pam. “Wala. Absent,” tugon ni Ashley. “Hindi ko rin matanong si Pam dahil day-off niya ngayon. Saka, bakit mo ba hinahanap si Sue?” “Kailangan ko ng umalis.” Mabilis na tumalikod si Betsy. “Bakit?! Betsy, ano ba ang nangyayari—” Hindi na nito natuloy pa ang sasabihin dahil kumaripas na si Betsy ng takbo palabas ng opisina. Kailangan niyang kausapin si Devyn. Nakakasiguro siyang nakarating na ang balita kay Devyn. Kailangan niyang magpaliwanag dito! Kailangan niyang itama ang lahat ng ito. Dah
“Don't wanna feel another touch! Don't wanna start another fire! Don't wanna know another kiss! I'll never love again. I'll never love agaiiiiiiiin! Ooohhhh. Okay! Next song! Helloooo from the other siiiiide! I wish I can say that I've tried. To tell you I'm sorry for breaking your heaaaaart. Sayang na sayang talaga! Sayang na sayang talaga! 'Wag kang susuko. Wag kang susuko!” Hay. Nakakapagod naman talaga ang kumanta ng medley. Lalong-lalo na kapag acapela. Talo pa yata ni Betsy si Manang Adele sa pagkanta. Malat na malat na ang boses niya at kaboses niya na yata si Inday Garutay. Nagsalin siya ng beer sa baso at lumagok. Hindi niya na mabilang kung ilang bote ng beer na ang kanyang naubos. Lugmok na lugmok siya dahil sa nangyari sa kanila ni Devyn. Iinumin niya na sana ang beer mula sa baso pero nabitin sa ere ang pagkakahawak niya nito dahil sa naririnig niya na namang katok sa may pintuan. Marahil si Aling Petra na naman ito. Babal
Bumagsak ang panga ni Betsy at makailang beses pa siyang napakusot sa kanyang mga mata. Ano'ng ginagawa ng haponesa rito sa harap niya? At paano siya nito natunton? “Ms. Haruko? What are you doing here?”pagsasatinig niya sa tanong na nasa isipan. Nagkibit ng balikat si Miss Haruko sabay kalmanteng sulyap sa paligid. “I was in the neighborhood.” Mabilis na napalingap si Betsy sa 'neighborhood' na tinutukoy ni Miss Haruko at nahagilap ang mga barung-barong na mga tirahan. May umiihi pa nga sa may gilid ng poste. Napakamot na lang siya sa batok at ibinaling muli ang atensyon sa haponesa. “What can I do for you this time?” tanong niya. Nasisiguro niyang may sadya ang haponesa sa kanya. Umiling si Miss Haruko. Naba-bother talaga si Betsy sa laki ng sombrero na suot nito. Kasya yata siya sa loob. “It's not what you can do for me. It's whatIcan do for you,” misteryoso nitong sinabi. N
Bumagsak ang balikat niya dahil sa pagiging dismayado. Nagsisimula na siyang panghinaan ng loob. “Oh. Do you know where he's going?” Nagkibit ng balikat si Rudy. May tingin ng simpatyang dumaan sa mga mata nito. “I don't have any idea. I can call him if you want.” “No thanks. Never mind.” Nasabi na lamang ni Betsy. Ayaw niya naman kasing ipaalam kay Devyn ang pagpunta niya sa New York. Baka kasi iwasan lang siya nito bago pa man siya makita o magkaroon ng pagkakataon upang makausap ito. Nagpaalam na si Betsy kay Rudy. Bigo siyang umalis at tinungo ang taxi na talaga namang hinihintay pa siya. Wala siyang imik na pumasok sa loob at naupo sa harapan. “Didn't go well then,” tahimik na puna ni Steve sabay lingon sa kanya. “So, where do we go next?” “To the Philippines,” wala sa sariling sagot ni Betsy. Mahinang natawa si Steve. “Well, that's really far away. How about somewhere much nearer?” Napapalakpak si Betsy at
Special Chapter “Basically, our market is expected to benefit from the increasing focus . . . to survive the constantly changing business dynamics. . .” Okay. Nasaan na nga ba sila at ano na ba ang dini-discuss? Tahimik na tanong ni Betsy sa sarili habang pinagmamasdan ang mga kasamahan niya sa loob ng conference room sa New York na tila ba nagdedebate na. Karamihan ng mga kasama niya ay mga lalaki.Napakaseryoso nito sa usapin patungkol sa kompanya. “So we can focus on core competencies, even generating avenues for market growth,” sabad ng isa pang miyembro ng board. Dumapo ang tingin ni Betsy sa malaking tiyan nito. “Well, I guess we can also focus on reducing the cost of business for global resources in order for us to meet the growing industry demand,” suhestiyon naman ng isa pa. Napakapit nang mahigpit si Betsy sa ilalim ng mesa nang balingan siya nito. “What's your opinon, Mrs. Wills?”
Masigabong palakpakan ang ibinigay nina Betsy, Ashley at Pam matapos mapanood ang palabas kung saan isa sa mga bida si Sue. Sa apartment ng magkapatid na Pam at Sue sila nanonood nito. Nakatingin pa rin sila sa flat screen tv habang pinagmamasdan ang pag-roll ng credits ng palabas. “Wow! Ang galing mo, Sue!” tili ni Ashley sabay tulak kay Sue na nakaupo sa tabi nito sa sofa. “ ‘Yong iyak mo ro’n, grabe! Parang sinabihan ka lang ng direktor niyo na magiging single na forever!” “Uh. . . Sakto lang naman,” nahihiyang tugon ni Sue at bumalik na sa pagkakaupo. “Dahil lang naman iyan sa acting workshops ko.” “Congratulations ulit, Sue,” bati naman ni Betsy. Masayang-masaya siya sa success ng nakababatang kapatid ni Pam. “Nakuha mo na talaga ang break mo sa showbiz.” Tiningnan siya ni Sue at ngumiti ito. “Thank you, Betsy. Congrats din sa engagement mo.” Uminit ang pisngi ni Betsy at ngayon ay sa kanya na nakabaling ang atensiyon ng ta
Magkasama nilang ipinagdiriwang ang pasko sa Calamba. Si Betsy, Devyn, Nanay G at Tatang. Nanay G na ang tawag niya sa balong si Aling Gloria dahil tuluyan na ngang naging official ang dalawa. Masaya naman si Betsy dahil may kasama na ang kanyang Tatang sa bahay at napapanatag din siya dahil alam niyang masayang-masaya ang kanyang ama. Nakita niya rin kung gaano kabuting tao si Aling Gloria at sobra naman talaga itong maalaga sa Tatang niya. Malaki ang ngiti ng bawat isa nang magbukas na ng regalo. Nangawit pa sila dahil ang dami naman kasing ipinamigay na regalo ni Devyn. Kahapon pa ito dumating mula sa New York at si Betsy na ang sumundo rito sa airport. Bumalik si Devyn sa New York upang asikasuhin ang naging krisis sa kompanya. Pinanatag din ni Devyn ang loob ni Betsy na magiging okay din ang lahat. Habang nagkukwentuhan ang tatlo sa may sala ay nagpunta muna si Betsy sa kuwarto ng kanyang Lolo June. Nang nasa tapat na siya ng pinto ng kuwarto nito
“Ano bang ginagawa natin dito sa salon?” nagtatakang tanong ni Pam. “Iinom ng beer,” sarkastikong tugon ni Ashley. “Ano pa ba, eh 'di magpapaayos! Magme-make over ka para sa revenge mo.” “A-Ayaw ko ng maghigante, Asin,” giit ni Pam. “Pwes kami gusto!” Hinawakan siya sa may braso ni Ashley at hinila na papasok ng hair salon. Tahimik namang nakasunod lang sa kanila si Betsy sa likod. Walang nagawa si Pam at nagpatianod na lamang. Umupo na ito at hindi nagtagal ay nilapitan din ng baklang hairstylist. Naupo naman sina Betsy at Ashley sa sofa. “Anong gusto mong hairstyle, sis?” anang bakla kay Pam. “'Yong babagay sa kanya at mas gaganda pa siya!” si Ashley ang sumagot. Tumango ang bakla at pinagtuonan na ng atensiyon si Pam. Hindi na nito ginupitan si Pam dahil mas bagay daw dito ang may mahabang buhok. Kinulot lang nito ang dulo ng buhok ni Pam at nilagyan ng highlights. Sa huli ay naging mat
Iba talaga ang nagagawa ng pagkakaroon ng isang masayang love life. Napatunayan ito ni Betsy dahil habang tumatanggap ng mga tawag sa kanyang trabaho at maski iritado ang kanyang mga caller ay hindi pa rin ito nakaapekto sa magandang performance niya. Mahaba pa rin ang naibigay niyang pasensiya sa kanila. Matapos maibaba ang huling tawag niya bago ang kanyang break ay muli siyang napatingin sa bakanteng upuan ni Pam. Naninibago siya dahil absent ang matalik na kaibigan gayong napaka-workaholic naman nito. Tinanggal niya ang suot na headset at inilapag ito sa ibabaw ng kanyang desk. Tumayo na siya at insakto naman ang ginawang pagdaan ni Ashley sa likod niya. "Bakit absent daw si Pam?" tanong niya na nagpahinto naman nito sa paglalakad. "Ewan. Hindi naman nagsabi sa'kin," kibit-balikat na sagot ni Ashley. "Tinanong nga ako ni Patis kanina, eh kasi hindi raw nag-call in si Pam." Nagpakawala ng mababaw na buntonghininga s
Magkahawak ang kamay nina Betsy at Devyn habang papasok sila sa bahay nina Betsy sa Laguna. Naghihintay na sa kanila sa loob ang kanyang Tatang. Bago pa man buksan ni Betsy ang pinto ay binalingan niya ng tingin si Devyn. “Are you nervous?” “No. I’m cool,” tugon ni Devyn at pagkatapos ay binalingan ng tingin ang saradong pinto. “He’s not . . . he isn’t mad at me, right?” Napangiwi si Betsy. Muli niyang naalala ang naging babala ng kanyang Tatang noong sinabihan niya ito sa plano ni Devyn na mag-live in sila. “I think . . . not.” Alam naman ni Betsy na masama ang magsinungaling pero sa pagkakataong ito ay gusto niya lang naman na hindi mag-alala si Devyn. At siguro naman nasa good mood ang kanyang Tatang dahil sa masayang love life nito. “Right.” Nagpakawala ng panatag na buntonghininga si Devyn at umayos na ng tayo. Binuksan na ni Betsy ang pinto at pumasok sila sa loob. Hindi nga siya nagkakamali at nakitang naghihintay
Bumagsak ang balikat niya dahil sa pagiging dismayado. Nagsisimula na siyang panghinaan ng loob. “Oh. Do you know where he's going?” Nagkibit ng balikat si Rudy. May tingin ng simpatyang dumaan sa mga mata nito. “I don't have any idea. I can call him if you want.” “No thanks. Never mind.” Nasabi na lamang ni Betsy. Ayaw niya naman kasing ipaalam kay Devyn ang pagpunta niya sa New York. Baka kasi iwasan lang siya nito bago pa man siya makita o magkaroon ng pagkakataon upang makausap ito. Nagpaalam na si Betsy kay Rudy. Bigo siyang umalis at tinungo ang taxi na talaga namang hinihintay pa siya. Wala siyang imik na pumasok sa loob at naupo sa harapan. “Didn't go well then,” tahimik na puna ni Steve sabay lingon sa kanya. “So, where do we go next?” “To the Philippines,” wala sa sariling sagot ni Betsy. Mahinang natawa si Steve. “Well, that's really far away. How about somewhere much nearer?” Napapalakpak si Betsy at
Bumagsak ang panga ni Betsy at makailang beses pa siyang napakusot sa kanyang mga mata. Ano'ng ginagawa ng haponesa rito sa harap niya? At paano siya nito natunton? “Ms. Haruko? What are you doing here?”pagsasatinig niya sa tanong na nasa isipan. Nagkibit ng balikat si Miss Haruko sabay kalmanteng sulyap sa paligid. “I was in the neighborhood.” Mabilis na napalingap si Betsy sa 'neighborhood' na tinutukoy ni Miss Haruko at nahagilap ang mga barung-barong na mga tirahan. May umiihi pa nga sa may gilid ng poste. Napakamot na lang siya sa batok at ibinaling muli ang atensyon sa haponesa. “What can I do for you this time?” tanong niya. Nasisiguro niyang may sadya ang haponesa sa kanya. Umiling si Miss Haruko. Naba-bother talaga si Betsy sa laki ng sombrero na suot nito. Kasya yata siya sa loob. “It's not what you can do for me. It's whatIcan do for you,” misteryoso nitong sinabi. N
“Don't wanna feel another touch! Don't wanna start another fire! Don't wanna know another kiss! I'll never love again. I'll never love agaiiiiiiiin! Ooohhhh. Okay! Next song! Helloooo from the other siiiiide! I wish I can say that I've tried. To tell you I'm sorry for breaking your heaaaaart. Sayang na sayang talaga! Sayang na sayang talaga! 'Wag kang susuko. Wag kang susuko!” Hay. Nakakapagod naman talaga ang kumanta ng medley. Lalong-lalo na kapag acapela. Talo pa yata ni Betsy si Manang Adele sa pagkanta. Malat na malat na ang boses niya at kaboses niya na yata si Inday Garutay. Nagsalin siya ng beer sa baso at lumagok. Hindi niya na mabilang kung ilang bote ng beer na ang kanyang naubos. Lugmok na lugmok siya dahil sa nangyari sa kanila ni Devyn. Iinumin niya na sana ang beer mula sa baso pero nabitin sa ere ang pagkakahawak niya nito dahil sa naririnig niya na namang katok sa may pintuan. Marahil si Aling Petra na naman ito. Babal