Aryana Seidon Hawthorne
Death:
September 19' 2010Birthday:
October 5' 2002I miss my daughter already. K-kung pwede ko lang ibalik ang panahon na pwede ko pang makasama ang anak ko ay hindi na sana ako pumayag na umalis pa. H-Hindi s-sana ito mangyayari.
Anito sa kanyang isipan. Hanggang ngayon kasi ay sariwa pa rin sa kanya ang lahat even though, dekada na ang lumipas.<
Continuation."Fill up this form... without lying." napatitig ako papel dahil sa sinabi nito. D-Did she found out already?E-Estoy muerto."What do you mean?" pa-inosenteng tanong ko. Napangisi lang ito na s'ya namang ikipinagtaka ko."Look, Miss Akhira. H'wag na tayong maglokohan pa." napataas ang isang kilay ko dahil sinabi nito. Umayos ako ng upo bago seryosong tiningnan ito. "How did you know that I'm lying? Do you have any evidence?" tanong ko pero umiling lang ito. "Ako, wala. Pero siya, meron." anito na ikipinagtaka ko, tumingin ito sa likuran ko. Sinong s'ya?Nilingon ko agad ang tinutukoy nito. Nakangising lumapit lang ito sa akin. "Stop this nonsense, ARYANA." talagang diniinan pa nito ang pagbaggit ng pangalan ko. Tss."Why you took so long to recognize me? Huh?" pagyayabang ko. "Weaklings." I whisper
Aryana's POV“But... Are you sure that I'm your real daughter, huh? Mr. Hermes?” pansin kong natigilan ang nasa kabilang linya dahil sa itinanong ko. Tsk. Pinatay ko na ang tawag bago ko ibinalik kay Felix ang phone niya. “Here's your phone.”Nakakabagot kung hihintayin ko pang makasagot ito. Hindi n‘ya siguro akalain na magtatanong ako ng ganoon. Nakatulalang nakatingin lang sa akin si Felix. Ni hindi n‘ya rin inaabot ang phone na hawak ko. Napailing na lang ako bago kunuha ang kamay niya at inilagay doon ang phone n‘ya. Matapos kong gawin iyon ay iniwan ko na s‘yang nakatulala. Sigurado akong sa mga oras na ito ay punong-puno ng tanong ang isipan n‘ya.Pagkalabas ko ng Dean office ay naabutan kong nakatayo sa hallway si Miss Jana. Ngumiti ito sa akin pero tinanguan ko lang ito. Habang naglalakad pabalik sa room namin ay nakasalubong ko mu
NAGISING ako sa malakas na doorbell na nagmumula sa labas. Kinusot ko muna ang aking mata bago tiningnan ang orasan na nasa aking tabi. Ala singko pa lang ng umaga. Sino naman kayang pupunta sa bahay ko sa ganitong oras?Pagkalabas ko ng aking bahay ay wala akong naabutan. Mierda. Nilo-loko ba nila ako? Tss.Akmang tatalikod na ako ng mapansin ko ang isang box na nakalagay sa gilid ng gate ko. Pinulot ko ito at tiningnan. Inalog-alog ko pa ito at napansin kong hindi ito magbigat. Kaya imposibleng bomba ito. May sulat sa gilid kaya binasa ko.To: A. H.Lahat ng hinahanap mo ay naririto. —D. R.Luminga-linga ako sa paligid bago ako pumasok
Continuation.“My name is Aryana. Aryana Seidon Hawthorne. The daughter of Mr. Cronus and Mrs. Bless Hawthorne.” dahil sa sinabi ko ay natahimik ang lahat.Napangisi ako.Mabuti na lang pala at may nagdala ng box sa akin kaninang umaga dahil kung hindi, ay hindi ko malalaman ang totoong pangalan ko. Pero nakakapagtaka pa din, paanong nawala ang pangalan ng kapatid ko ganoong nasa picture din ito? Napailing-iling na lang ako bago nilingon ang kinatatayuan ng tatlo. Napangisi ako nang makita ang reaksyon ng mga ito.Naggagalaiting hinablot ni Mr. Hermes ang braso ko. “Stop talking nonsense, Aryana. Anak kita!” galit na sabi nito.“No, I'm not.” malumanay na ani ko habang hawak ang aking hikaw. Ginagawa ko ito palagi kapag nawawalan akong gana sa aking kausap.Inanunsyo ni Mr. Hermes na maaari nang bumalik ang mga estudy
Continuation."She's Karylle Arian Hawthorne, your sister.""W-What?! P-Paano nangyari iyon?" hindi makapaniwalang tanong ko sa mga ito. Damn! Kaya pala ang gaan ng loob ko sa kanya kanina. Dahil ba magka-dugo kaming dalawa?"Maging kami ay wala pa ring sagot sa katanungan na iyan." ani ni Aryana bago tinapik ang balikat ko. "Babalitaan ka na lang namin kapag may may alam na kami. Sa ngayon ay umuwi ka na muna." dagdag pa nito.Umiling-iling lang ako. "Ayoko.""E, anong plano mo ngayon?" takang tanong ni Dwayne. "Saan ka titira ngayon, ha? Sa mga kaibigan mo ba?""Hindi pwedeng sa kanila ako tumigil. Alam ni Dad ang address nila." napailing-iling lang ang mga ito sa sagot ko. "Kaya sa bahay mo muna ako titigil.""Sige." napangiti ako sa sagot nito. Nagulat naman kaagad ako nang umangal ang dalawa. "No! Hindi pwede 'yon!"&nbs
Karylle POV"I'm not Arian, I'm Karylle Hawthorne." natahimik ang mga ito sa sinabi ko bago bumulaslas ng tawa. What's funny?"Why are you guy's laughing, huh?" inis na baling ko sa mga ito. "May nasabi ba akong nakakatawa, ha?""Look, miss Arian. Kung sa tingin mo makakatakas ka sa amin, nagkakamali ka. Hindi mo kami madadaan sa pa-ganyan ganyan mo." nakangising ani ng leader nila."Do you think I'm lying? Huh?" mahinang ani ko bago inirapansi Cooper. Ano bang hindi nila maintindihan sa sinabi ko? Tsk, ang bo-bonak naman ng mga ito."Natural lang na mag sinungaling ka, ikaw ba naman ang gumawa ng atraso. Tss"Atraso?"FYI, wala pa akong nagiging atraso. Kahit tanungin n'yo pa ang mga pulis para masagot ang mga katanungan n'yo. Mga epal na 'to, sa tingin ba nila magiging artista ako kung may mga atraso ako? Tsk.""Look, Miss.
Aryana's POVNunca volverás a verla. (you will never see her again)-Cobre“Ano, naintindihan mo ba?” tanong sa akin si Aris. Umiling lang ako bago ibinalik ang papel rito. “Hindi, e,” pag sisinungaling ko. Hindi ko pwedeng sabihin sa kanya ang totoo dahil baka lalong mag-panic lang ito.“Gano‘n ba?” napakamot pa ito sa kanyang ulo kaya't nahihiyang tumango lang ako. “Kailangan ko ng umalis,” paalam nito. “Alas kwarto na rin kasi at mahihirapan akong maghanap kung aabutin pa ako ng dilim,” dagdag pa nito.“Ingat ka,” pahabol ko. Tinanguan lang ako nito.Pinanood kong makaalis ang sasakyan ni Aris bago ako tumakbo papasok sa bahay ko.
“A-Ashtan?!”Ngumisi ito sa amin ni Felix. “Oo, ako nga.” I can't believe. Paano naging s‘ya si Carbon?“What are you doing here?” seryosong tanong ni Felix.“Gusto ko ring itanong sa‘yo ang tanong na ‘yan. I didn't know that you'll be here.” seryosong anito na para bang ibang tao. Napansin kong natigilan saglit si Felix sa inasta nito.“Lalo na't kasama mo pa si Aryana, are you guy's reunited?” natatawang dagdag nito. Ibang-iba talaga, nakakapanibago.Kung ako ay ganito ang nararamdaman, ano pa kaya si Felix? Paniguradong gulong-gulo na ang utak n‘ya sa mga oras na ito.“Carbon, tell me the truth. Iniligtas ka ba talaga ni Miss Arian o hindi?” nilingon muna ako ni Ash-Carbon bago ito sumagot.
MAAGA akong nagising dahil may naalala nga pala akong gagawin. Nang bumaba ako aming kusina ay naabutan ko doon si Kuya AX na nagtitimpla ng gatas niya. Bakit kaya ang aga niya?“Oh, ang aga mo yata ah?” takang tanong nito habang naglalagay ng gatas sa kanyang cereals. Kumuha din ako nang para sa akin at pinalagyan din dito. Tumayo ako pagkatapos at lumipat sa kabilang upuan bago ko ito sinagot. “May pupuntahan kasi ako, e. Ikaw ba? Bakit ang aga mo ngayon?”“May business meeting kasi later. At dahil ako ang CEO doon ay kinakailangan kong maging maaga para maayos ang mga dapat ayusin.” anito kaya napatango na lang ako. Sabagay, tama naman s‘ya.“Don‘t stressed yourself too much, Kuys. Sige ka, baka hindi ka na magkajowa.” natatawang biro ko.“Sus, ikaw talaga . Sa gwapo kong 'to? Grabe ka, ah."“Biro lang, Kuys. Syempre magkakaroon ka din ng jowa. Not now, but not sure. Hehe.” natatawang dagdag ko. Napailing-iling lang ito. “Kailan mo ba ipapakilala sa aminang nagugustuhan mo, Kuys?”
KINABUKASAN ay kaarawan ni Felix kaya maaga akong nagising para bumili ng susuotin. Balak ko sanang bumili ng gift para sa kanya pero hindi ko na itinuloy. May naisip kasi akong magandang regalo para sa kanya.Nang makauwi ako ay naligo akong muli at nagpaayos kay Mommy. Birthday ngayon ni Felix kaya dapat maging maayos ako sa paningin niya."Halika ka, anak. Aayusin ko ang buhok mo." hinayaan ko lang si Mom na ayusin ang buhok ko. Maging sa paglalagay ng make-up ay siya na din ang gumawa. Nang matapos ay tiningnan ko ang aking sarili sa salamin. Napanganga ako dahil sa ganda ng pagkakaayos sa akin ni Mommy. Hindi masyadong makapal ang make-up na inilagay n'ya kaya kumportable ako. Ang buhok ko naman ay ginawang kulot ni Mommy. Hindi ito ang unang beses na kinulot ang buhok pero para sa akin ay ito ang pinakamaganda.Tinulungan ako ni Mom na isuot ang kulay pula kong cocktail dress. Palagi na lang daw kasing kulay
(A/n; Enjoy reading.)---Aryana's POVMAKALIPAS ang dalawang taon ay nakagraduate na kami ng highschool. Kasalukuyan kaming nasa cafeteria ngayon habang nag kukwentohan. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa din magbabago si Jofel, maingay pa din.Sa DLU na na rin pala nag transfer si Dwayne para sa college, nagsasawa na daw kasi siya sa mga chix doon sa Golden State. Tss Babaero talaga.Hanap ay chix, hindi naman nagkakajowa. Psh.Tsaka isa pa, simulan noong nagka issue si Mr. Hermes ay kakaunti nalang ang nagpatuloy ng pagpasok doon. Siguro ay dahil natrauma na sila sa nangyari noon.Basta kami ay masaya lang sa Dela Fuego University. Nakakamiss ang mga panahon na nagagawa ko pang magloko, ngayon kasi ay hindi na maaaring gawin iyon. Kumbaga bawal ang papetiks petiks sa college. Kailangan talaga ay maging matino na.Mag
Aryana's POVMAAGA akong nagising dahil may lakad kami ni Felix. Inaya n‘ya kasi akong lumabas. Syempre pumayag naman rin agad ako. I don't know why, but these past few days I feel comfortable with him.Maybe nararamdaman ko iyon dahil alam kong wala naman talaga siyang kinalaman sa aksidenteng nangyari noon. Tsaka alam ko din sa sarili ko na napatawad ko na siya.Sinuklay ko ang aking buhok bago tumingin sa salamin. Tipid na napangiti ako bago pinagmasdan ang aking suot. Kagaya ng aking nakasanayan ay nagsuot ako ng dress na itim na tinernohan ng puting sandals na wala pang two inches ang taas ng takong. Hindi kasi ako sanay magsuot ng ganito kaya hindi ako makapagsuot nang mataas gaya ng sinusuot ng iba.Napatingin ako sa bintana nang marinig kong bumisina ang sasakyan ni Felix na nasa labas na ng aking bahay.Mabilis kong isinukbit ang aking shoulder bag bago mulin
Aryana's POVMAAGANG nagising ang mga tao sa bahay para paghandaan ang kaarawan ni Aristotle. Dito rin ako pinatulog ni Mom dahil espesyal ang araw na ito. At para masanay daw akong tumira sa isang bahay kasama sila.Btw, He's 21 now. I-isang taon lang pala ang pagitan namin ni Aristotle kaya hindi pa rin ako sanay na tawagin siyang ‘kuya’.Naghilamos muna ako bago bumaba ng kwarto, nadatnan ko namang nagluluto si mommy sa kusina.“Good morning, Mom.” nakangiting bati ko bago umapit dito. Nilingon ako ni mommy bago sinenyasan na maupo. “Pinagluto kita ng paburito mo. I hope you like it.” nakangiting ani ni Mom. Napangiti rin ako nang mahulaan ko kung anong niluto niya.“Woah, it's carbonara, my favorite. Thanks, Mom!” ngumiti lang ito bago naupo sa aking tabi. “How's your sleep, Darling?
Felix's POVMAAGA akong nagising dahil ito na araw na pinakahihintay ko. Makakalabas na din ako sa wakas. Masyado na kasi akong nababagot dito, e. Tsaka isa pa, nakakamiss ring gumala sa labas.Nagawi ang paningin ko sa bintana para sana silipin ang araw na bagong sikat lang, pero nagulat ako ng may nagsalita doon. Agad akong napairap at iniiwas ang paningin dito.“Felix, excited ka na bang umuwi?” nakangiting tanong ni Ate. Bakit ba nandito pa rin siya?Gusto ko ng umuwi pero makikita ko lang s‘ya sa bahay. What should I do? Do I need to stay here or not?Sa tagal naming hindi nagkita ay nabaguhan na ako. Parang ibang tao na ngayon ang kasama ko. Malaki ang pinagbago ng itsura niya. Mula sa buhok nito na noon ay kulay itim na ngayon ay naging brown, halos hindi ko din agad ito nakilala dahil nag matured na ang mukha nito. Sabagay nasa 26 years old na rin naman s
Felix Simoun POVBUMUNGAD sa akin ang puting kisame ng magising ako. Inilibot ko ang aking paningin sa paligid nang mapansin kong iba ang kisame ng kwartong ito. N-Nasaan ako?Hindi ito ang condo ni Jofel, ah?Napatingin ako sa gilid nang may nagsalita doon.“Oh? Bro! Gising ka na?!” nakangiting bungad na tanong sa akin ni Jofel na kasalukuyang nakahiga sa sofa. Umupo ito ng maayos bago kumuha ng mansanas sa table bago binalatan.“Okay lang ba?” mahinang tumango lang ako.Akmang tatayo na ako nang mapansin kong may nakatusok sa aking braso.
Aryana's POV“Saan ka na naman nagpunta, Aryana?”Nagulat ako ng biglang may nagsalita sa gilid pagkapasok ko. Napahawak ako sa aking dibdib bago nilingon ang taong iyon. Nakita kong nakasandal sa gilid ng pintuan si Kaito habang nakakunot ang noo. Ano na naman bang ginagawa nila dito?“Annyeong!” nakangiting bati nina Dwayne. Napailing-iling na lang ako bago dumiretso sa fridge. “Bakit pala kayo napadalaw?” tanong ko bago kumuha ng tubig at ilang chips.“Trip lang nami—”“We‘re just worried.” mabilis na nakatanggap ng batok si Dwayne mula kay Kenshin. May binulong-bulong pa ito pero hindi ko naintindihan.Nagsalin lang ako ng tubig sa isang baso bago uminom. Pinunasanan ko muna ang aking labi bago inalok ng chips ang mga ito.&
KINABUKASAN ay maaga akong nagising dahil sa hindi maipaliwanag na kasiyahan. Habang nagluluto ng hotdog ay hindi ko mapigilang mapangiti. Kung nandito lang sana sina Dwayne ay baka isipin nila na nababaliw na ako.Pinatay ko agad ang kalan matapos akong magluto. Inilipat ko sa hapag ang niluto kong fried rice with sunny side up at hotdog. Mabilis ko lang tinapos ang pagkain bago dumiretso sa banyo para maligo.This time hindi ko na hahayaan na may maging haldang pa sa akin para mapuntahan ang mga magulang ko.Hindi ko din naman pwedeng sisihin si Felix, kasi una lahat ay hindi niya naman kasalanan ang aksidenteng nangyari sa kanya.Anyways, kamusta na kaya siya? Hindi pa kasi tumatawag or nagte-text ‘man lang si Jofel. Hindi pa kaya s‘ya nagigising? Sana naman maging ayos na s‘ya.Tanging plain na itim na blusa lang ang sinuot ko na tinernohan ko na