"Wala na akong pakialam sa kung anuman ang iisipin ng ibang tao sa'kin... Kahit ikaw, Brandon. Kung gugustuhin ko mang magbayad ang mga Gonzaga sa kanilang mga pinaggagagawa, gagawin ko ang lahat at walang sinuman ang makakapigil sa akin!" Sa mga narinig ay nangatal si Brandon, naikuyom niya ang m
Nawalan na ng gana pang magtungo sa hotel si Avrielle, kaya naman inutos niya na doon na sila dumeretso sa mansyon. Habang nasa byahe ay walang kibo si Ella, ngayon na lamang siya nagkaroon ng lakas ng loob na magtanong, "Madam, hindi po ba alam ni Mr. Ricafort na isa kang Madrigal?" "Oo." Matip
Pakiramdam ni Brandon ay para siyang nasa kawalan habang pauwi sa Ricafort Mansion. Tila ilang libong beses na lumipad ang kanyang utak mula sa kanyang ulo. Ang dibdib naman niya'y parang may kung anong nakadagan kaya nahihirapan siyang huminga. Hindi maalis sa isipan niya kung paano siyang tinign
Sa nakita ay palihim na nabigla ang mayordoma. Nagtataka ito kung hindi ba nakita ng kanyang Senyorito na gumagamit lang ng taktika si Samantha? Hindi naman siguro istupido ang kanyang amo. Nang sandali ring iyon, dumampot si Brandon ng isang itim na payong bago tuluyang lumabas ng pintuan. Mukhang
Mula nang maaresto si Ash Gonzaga, ang tahanan nila'y tila nawalan ng buhay. Nakauwi si Samantha sa mansyon nila na ang hitsura'y mukhang naligo sa putikan. Namumutla ang kanyang mukha at sobrang lungkot ng kanyang ekspresyon. Nagmistula tuloy siyang kaluluwang umahon mula sa pagkakalunod sa malali
Talagang nasuong ang Aishi Home Furnishing sa isang malaking krisis. Bino-boycott ng mga tao ang kanilang mga produkto. Halos lahat ng kanilang mga tindahan sa bansa na dating ipinagmamalaki ni Ash ay nagsara na. Ang iba namang mga bukas pa ay nagtataas ng presyo para isalba ang pagkalugi. Sa ganoon
"Magsimula kung mayroong gagawin, huminto naman kung wala." Ang keyboard at mouse ni Avrielle ay lumalagutok habang ang mga daliri niya'y nakakahilo dahil sa mabilis na paggalaw. "Madam, may dalawang interesanteng reports po ako sa inyo ngayon." Habang nagsasalita ay nagawang takpan ni Ella ang scr
"Ano pong sinabi ninyo?" Hindi masyadong naintindihan ni Ella ang ibinubulong-bulong ni Avrielle sa hangin. "Hindi alam ng mga Gonzaga kung ano ang mga ibinibenta nila. Ang kwintas na ito'y nagkakahalaga ng sampung milyon, ngunit ibinenta lamang nila ng limang milyon? Well, malaki ang tutubuin nat
Sa living room ng mansyon, naroon ang nag-aalalang si Samantha. Ang mga katulong naman ay nagkanya-kanya ng tago sa bawat sulok upang mag-abang ng maiinit na eksena na pwede nilang pagtsismisan mamaya. Alam nilang magkakaroon ng aberya, dahil hindi naman lingid sa kaalaman nila na naroon ang dating
Agad na inutusan ni Brandon ang mga katulong upang linisin ang kwarto ni Chuchay. Si Avrielle naman ay nanatili sa tabi ng dalaga habang inaalo ito. "Hindi na ako matatakot... Hindi na ako matatakot... Nandito na ang ate Amery ko..." Twenty years old na si Chuchay, ngunit dahil isa itong autistic,
Bahagyang natigilan si Avrielle, ngunit agad din namang nakabawi. "O-Okay lang ako. Ang tanungin mo ay si Chuchay kung okay ba siya." Dahil sa pagkabigla ay agad nagdilim ang mga mata ni Brandon kasabay ng paghigpit ng pagkakahawak niya sa mga braso ni Shaina. "Aray, Kuya! Pakawalan mo na ang mga
"Ella, narito ako sa Ricafort Mansion. Pumunta ka rito at sunduin mo ako." "Hala, bakit po kayo nandyan?" bakas ang pagkabigla sa tinig ni Ella. "Mahabang kwento. Basta't sasabihin ko na lang sa'yo kapag narito ka na." Matapos ang kanilang pag-uusap sa telepono ay deretso nang umakyat si Avrielle
Bahagyang napakurap-kurap ang mga mata ni Avrielle, gumapang rin ang kilabot sa makinis niyang balat. "Paano mo nalamang size 36 ang paa ko?" Nanatili naman ang seryoso at kalamigan sa mukha ni Brandon. "Mukha kasing maliit kaya hinulaan ko na lang." Bahagyang naitago ni Avrielle ang mapuputi niy
"Napagkasunduan natin kagabi na pupunta ka sa Ricafort mansion upang kunin ang mga gamit mo." Pinakawalan na ni Brandon ang mga kamay ni Avrielle, pagkatapos ay humawak na ito sa manibela. "Pupunta naman ako mamaya, kaya hindi mo na kailangang gawin 'to!" "Hindi ako naniniwala sa'yo." Ini-start n
Hindi naging maganda ang pagtatapos ng kanilang almusal. Nang bata pa lamang si Avrielle, sa tuwing siya'y malungkot o galit, ay nagpupunta siya sa back garden at magtatago sa isang maliit na cave roon. Doon siya mag-uukit ng mga galit niyang salita habang umiiyak. At ngayong twenty four years old
Kasalukuyang nagpapahinga si Avrielle sa sala ng kanyang villa nang biglang tumunog ang kanyang cellphone. Hindi na siya nag-abalang tignan kung sino ang caller nang sagutin niya ang tawag na 'yon. "Hello!" "Mukhang mabilis ka nang sumagot sa tawag ngayon, huh?" Ang tono ni Brandon ay mababa, pak
"Avrielle!" Nang marinig ang pagtawag na 'yon, ay biglang napalingon si Avrielle. Nakita niya ang dalawang itim na mamahaling sasakyan na magkasunod na nakaparada hindi kalayuan sa kanila. Naroon sina Anton at Armand na nakatayo sa harapan ng mga sasakyan, kapwa nakasuot ng mamahaling suits ang mg