LOGINShare
CHAPTER 7
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56CHAPTER 7
Tuliro ang utak ko habang nagmamaneho ng walang direksyon. Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Hindi man lang ako nakapagpalit ng damit, tanging jacket at short lang ang suot ko.Namalayan ko na lang ang sarili ko na huminto sa isang park at ipinasok ko sa bulsa ng jacket ang dalawa kong kamay at naupo sa wooden bench sa may tabi, dinama ko ang haplos ng hangin at pumikit. Bigla na lamang tumulo ang luha ko sa hindi ko malamang dahilan.Sa gitna ng maraming tao ay umiyak ako. But I don't care.My heart is aching right now, and I don't know the fuck why. I felt not belong, I felt like I'm an outcast.Iniyak ko lang ito ng iniyak hanggang sa makaramdam na may nagpunas ng luha ko. Dahan-dahan kong iminulat ang mata ko at nakita ang napakagwapong lalaki na nakatayo sa harap ko.His brown eyes met my almond gray eyes, and I can see the longing in them. Huminto ang nagwawala kong loob ng ma
NíghtAno bang aaminin mo, Shy? Jusko ka!- Night, *crying emoji.
Related chapters
Change of Horizon CHAPTER 8
CHAPTER 8TRIGGER WARNING: MOLESTEDIsang linggo na ang nakalipas no'ng huli kong makita si Tina, naging busy na rin kasi silang pareho sa wedding nila at si Pierce, pumupunta pa rin naman siya sa bahay pero saglit na lang dahil masyadong nagiging mahirap sa kanila ang internship, kahit pa sabihin nating business partner 'yon ng daddy niya ay hindi pa rin maiiwasang maging mahigpit ito dahil usapang business ang involve at hindi lang maliit na negosyo ang patatakbuhin niya sa future kun'di isang conglomerate company.Habang naglalakad sa bgc hindi ko pa rin makalimutan ang mga naging usapan namin, hindi ko tuloy alam kung anong gagawin ko dahil magulo si Tina kausap.FLASHBACK''Kumusta na pala kayo ni Pierce?'' ani Tina at iniabot sa'kin ang dalang apple juice.Umiwas ako ng tingin, ''Ayos lang kami.''Tumaas ang isang kilay nito na tila ino-obserbahan ang kilos ko.
Change of Horizon CHAPTER 9
CHAPTER 9Naririnig ko ang bigat ng paghinga ni Pierce habang naglalakad kami, para kasing sa Batanes pa nakapark sasakyan niya. Mabilis ang lakad naming dalawa habang hawak-hawak niya ang wrist ko.''Ano ba! dalawang oras pa ba tayong maglalakad?!'' singhal ko ngunit hindi niya na lang ako pinansin at nagbuntong-hininga.Nang nasa sasakyan na kami, walang naglakas loob sa'ming dalawa na magsalita. Nahihiya ako. Tahimik lang na nag-drive si Pierce papunta sa bahay ko at hindi man lang nakuhang lumingon sa'kin, nasa daan lang ang kaniyang paningin.Namilog ang bibig ko ng maalala na meron nga pala akong bitbit na mga shopping bags. Shit! Naiwan ko pa 'yong mga pinamili ko! Kay Lorenzo pa naman sana 'yon. Palihim na lang akong ngumuso habang nakatingin sa labas. Hindi ko na rin naman kasi gugustuhing bumalik do'n no! 20K lang naman nagastos ko kaya ok lang. Bibili na lang ako ng bagong mga damit at sapatos para kay L
Change of Horizon CHAPTER 10
CHAPTER 10 FLASHBACK ''Dad no! Let me stay here, please...'' I pleaded while looking straight into his eyes. I saw his anger, but I don't care. The most important here is what I want. ''You don't understand, damn it!'' Mariing anas niya habang hawak ang sentido kanina pa. Nakatingin lang sa'ming dalawa si Mommy at pinapakalma si Daddy. Tuloy-tuloy ang pag-agos ng luha ko habang hindi inaalis ang tingin sa kanilang dalawa. ''I do understand what you wanted, Dad,'' I said, lumunok muna ako bago nagpatuloy, ''But I wanna stay here for a while. Please.'' Kitang-kita ko ang pagkakakunot ng noo niya, I know he's stress about me, I know they both but, I want to stay here. I want to stay here! ''Give us reasons why we should let you.'' Biglang sabi ni Mom na bagama't sopistikada ang dating ay halata sa mga mata ang galit at lungkot. Hindi ko naman sila gusto suwayin dahil hindi naman ako 'y
Change of Horizon CHAPTER 11
CHAPTER 11 Mabilis lang na natapos ang kasal pagkatapos ay pumunta na kami agad sa napaka-engrandeng reception ng newly wed, maganda 'yong beach kung saan gaganapin ang reception, madilim din dahil hapon na kaya lumalabas lalo ang ganda ng lugar dahil sa nakapadaming lights na nakasabit. Unting batian at kumustahan lang pagkatapos ay umuwi na rin kami nila Dad, hindi na rin kasi sila makakatagal dahil maraming gawain ang naghihintay sa kanila sa US kaya kahit nandito sila sa Pilipinas ay busy pa rin. I actually don't understand them, nag-stay sila rito ng isang linggo para kuno magbakasyon pero tutok naman sa papel umaga hanggang gabi, alam ko naman excuse lang nila na gusto nila magbakasyon dahil hindi naman 'yon ang dahilan, takot silang may mangyari sa'kin na masama ulit, that's why I understand them. Hindi ko na rin sinubukang lapitan si Pierce after what happened, I don't even know If I can still look at him. ''Tomorr
Change of Horizon CHAPTER 12
CHAPTER 12Nasa loob ako ng sasakyan at nasa harap ng bahay nila Pierce na nakatingin lang sa kanilang gate. Hindi ko alam kung papasok ba ako o hindi. Ano namang gagawin ko sa loob e tinaboy ko nga si papi. Tsk!''Why am I still here?!'' naiinis kong tugon sa sarili. Ilang araw na ang lumipas simula ng ipagtabuyan ko siya sa airport. It's not my intention to push him away, but I know I need to. Pero hindi ko kaya, yawa mga dzai!!!Parang sa'ming dalawa ako ang mas lalong nasaktan sa ginawa ako, I feel guilty.Sa loob rin ng ilang araw ay napagisip-isip ko na babalik na ako ng US next month, siguro nga tama sila na hindi ako para rito. So, maybe this is the time for some goodbyes.Bumuga muna ako ng hangin bago lumabas ng sasakyan. Gosh! I hope this is right. Parang kada hakbang ko binubuhusan ako ng yelo sa lamig ng pakiramdam ko. Nanginginig ang kamay ko na nag-doorbell ngunit laking pagtataka ko ng
Change of Horizon CHAPTER 13
CHAPTER 13Two days, three days, weeks until I didn't notice that I'm losing myself, I'm devastated. That I was on the brink of giving up my feelings. Maybe Dad was right, I'm wasting time here.Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Naisipan kong pumunta na lang sa bar bago ako umuwi sa US, sayang naman ang dalawang buwan kong bakasyon kung puro siya lang ang iisipin ko, isa pa, hindi lang siya ang iisipin ko ngayon. Nanlulumo akong nagbuntong-hininga. Simpleng halter dress lang na black at maiksi ang naisipan kong suotin, v-neck rin ang harap nito na nagpalabas sa dibdib ko ng bahagya.Nang makarating mabilis kong ipinark ang sasakyan at tumingin sa karatulang nasa taas ng exclusive bar. ADONIS BAR ''It's time to get wasted...'' anas ko, pagkatapos ay pumasok ako sa loob, samo't-saring mga tao ang labas-masok at puno ng iba't-ibang ilaw ang bawat sulok ng bar. Hindi na bago sa'kin ang pumunta sa mga ganit
Change of Horizon CHAPTER 14
CHAPTER 14FLASHBACKUmiikot ang mata ko habang inaakay ako ng lalaki. Hindi ko alam kung saan niya ako dadalhin pero wala na rin siguro akong pakialam do'n, e hinahayaan ko na siyang akayin ako e. Para akong maduduling habang pasan-pasan ako ng lalaki sa balikat, medyo masakit na t'yan ko dahil sa buto niya, aba'y papunta na ata kaming langit dahil kanina pa kami naglalakad nitong haup na 'to.Liyo ako pero kahit paano may nararamdaman pa rin ako kung anong kilos niya, at kanina pa nga kami naglalakad, jusq.''Hey! Bitch, put me down!'' nalalasing kong saad ngunit buntong-hininga lang ang narinig ko mula sa kaniya.''Yah! Hajima!'' sigaw ko ngunit wala siyang sagot. Huminto siya at dahan-dahan akong iniupo sa hindi ko malaman kung ano, sasakyan ata niya 'to. Paano ko nga naman kasi malalaman e lasing ako at nakapikit pa ang mata ko.''I'm sorry I should've not hurt you,'' anang lalaki, ''
Change of Horizon CHAPTER 15
CHAPTER 15Lalabas na sana ako sa sasakyan ng biglang hilain ni Pierce ang kamay ko at mariin akong siniil ng h***k. Nasa likod niya ang kamay ko na hindi na mapakali dahil sa sensasyong aking nararamdaman. I thought it's the day, ngunit dahan-dahan niyang pinaghiwalay ang magkadikit naming mga labi hinabol ko pa ito na nagpangisi sa kaniya. Hinihingal kaming pareho habang magkadikit ang noo't ramdam ang paghinga ng bawat isa. I'm going insane shit! ''I love you...'' He uttered, I smile and gave him a smack on his lips before I look at him.Umayos ako ng upo at hinawakan ang kamay niya na nasa manibela. ''Whatever the results tomorrow we need to be strong for Yaya Meli.'' Bumuntong-hininga ako pagkatapos. Nakita ko ang pag-aalala sa mukha niya at alam kong lahat kami ay natatakot sa magiging resulta. Ilang araw na rin simula ng mapansin naming may kakaiba kay Yaya Meli, at hindi ako tanga para hindi malaman 'yon dahil nag-aral ako ng Psychol
Latest chapter
Change of Horizon EPILOGUE
EPILOGUE Nakahiga ako sa kwarto nang biglang bumukas ang pinto at bumungad sa'kin ang nakangiti kong kambal. ''Mom!'' sabay nilang anas, dali-dali akong umayos at mahigpit silang niyakap. ''How was school?'' I asked, mabilis nilang pinakita sa'kin ang napakaraming stars na nakalagay sa kamay nila, agad ko silang pinuri at hinalikan. Pareho talaga silang masipag at katulad ng Daddy nila. Matagal na kaming mag-asawa pero hindi pa rin siya nagbabago, kung ano siya no'ng mga panahong 'yun ay ayon pa rin siya hanggang ngayon, sweet, caring at mahal ako. Hindi madali lahat lalo na no'ng nagsisimula pa lang kami sa buhay mag-asawa, nag-aaway kami, nawawalan din ng oras dahil pareho kaming doctor, at parehong maraming dapat asikasuhin. Tumigil na ko sa pagta-trabaho simula nang mabuntis ako sa kambal naming anak. It doesn't hurt me because I enjoy being with them, taking care and seeing them grow as time passes by. Akala no'ng una hindi namin maabutan 'tong taon na ito dahil hindi nama
Change of Horizon CHAPTER 34
CHAPTER 34 Present year. Kauuwi ko lang at hindi ako magkandatuwa rito dahil lagi na lang niya pinaparamdam sa'king espesyal ako kahit ilang taon na kami ay araw-araw pa rin niya kong pinakikilig at nililigawan. Hindi na siya nagbago. Pumunta muna ako sa kwarto ko para maligo. Napapangiti pa ko habang nasa cr dahil sa kaniya, hindi pa rin nawawala 'yung spark at 'yung thought na araw araw ko pa rin siyang gusto, araw araw ko pa rin siyang mahal at hindi 'yun nagbabago. Alam kong hindi madali para sa'ming pareho pero lagi talaga kong nagpapasalamat kay Kino dahil hanggang ngayon ay kasama ko siya at mahal niya ko, mahal namin ang isa't-isa. Pagtapos ko ay bumaba ako para kumain dala 'yung letter na binigay sa'kin Pat kanina. Ganito naman lagi ang ginagawa ko, kakain habang tinititigan 'yung mga regalo niya para sa'kin. Umupo na ko at binuksan 'yung papel. Can you still remember when were happy? Panimula nito, wala pa man ay natutuwa na agad ako. Can you still remember how we foug
Change of Horizon CHAPTER 33
CHAPTER 33Nasa airport na ako nang makita ko si Liam na papalapit sa'kin. Hinintay ko siyang magsalita.''I'm sorry.''Tumingin ako sa kaniya, hinahanap 'yung sincerity sa buong pagkatao niya. Hanggang ngayon masakit pa rin lahat lalo na ang ginawa niya kay Tina at hindi ko alam kung kaya ko pa siyang makita bilang isang kaibigan na matagal kong nakasama.''Hanggang ngayon naaawa ako kay Tina, kasi nawalan na nga siya ng anak niloko pa siya ng mapapangasawa niya sana."Napayuko si Liam pero wala akong maramdaman ni katiting na awa. Wala pang isang taong patay si Tina kaya hindi ko alam kong kaya ko siyang patawarin ngayon.Magsasalita na sana ako nang biglang tumawag si Dad. ''Get lost, please,'' sambit ko kay Liam bago sinagot ang tawag.Nag-usap lang kami about sa papasukan kong hospital para sa residency ko at mga kailangang gawin. Ayoko kasi sa hospital ni Dad mag-trabaho dahil alam kong may favoritism na masasabi 'yung makakasama kong mga doctor kung papaburan ako lagi.Sa toto
Change of Horizon CHAPTER 32
CHAPTER 32 Nagising ako sa ingay na nagmumula sa tv. I opened my eyes halfway and immeadiately smile after I saw his broad shoulder. ''I can see lust already.'' He said, hindi ko namalayang nakalingon na pala siya sa'kin kanina pa. Sino ba namang hindi mai-inlove sa kaniya, like, dzuh. Ngunit umirap ako at nagkunwaring walang epekto ang pagngiti niya sa'kin. Maangas dapat tayo. Tumayo ako at nagbihis ng damit bago bumaba sa kusina. ''Want do you want for lunch except me?'' I flirt. Parehas kaming napatawa dahil sa sariling kapilyuhan. But every moment we laugh and smile hindi pa rin nawawala ang anxiety bawat oras, I mean sino bang walang anxiety? And after what happened hindi ka pa ba magkakaroon ng gano'n? Bumaba rin ako agad pagkatapos niyang sumagot, kahit naman at hindi niya sabihin ay alam ko ng adobo ang ulam niya. Naglilihi ata ang putek, no'ng isang araw pa kami nagu-ulam ng adobo at nauumay na ko. Naabutan ko si Ate Nora na naghuhugas ng pinggan habang si Yaya Meli nama
Change of Horizon CHAPTER 31
CHAPTER 31Ilang oras na kong nasa kwarto at walang kain kanina pa. Hapon na rin ngunit wala pa kong gana simula kahapon nang ilibing si Tina. Hindi ko na naman namalayan ang luhang pumatak sa mukha ko nang maalala ang mukha niya ngunit pinunasan ko ito. Alam kong masaya ka na Tina... Even if you're hurting me while your happy.Sinagot ko agad ang tawag ni Dad. ''How are you?'' bungad niya agad sa'kin.''I'm ok.'' I casually said as if I really am. Narinig kong bumuntong-hininga siya sa kabilang linya, that's when my tears started to fall again. Ang sakit na ng mata ko at pagod na pagod na ko but this liquid thing couldn't stop. We just talked for at least two minutes then he hung up. Sunod-sunod naman na missed call ang nakita ko mula kay Sily, Zara... and Pierce. Natulog na lang ulit ako kagaya ng ginawa ko for the past 2 hours.Losing your bestfriend in the most painful way is heartbreaking. I could imagine her as mom already, playing,
Change of Horizon CHAPTER 30
CHAPTER 30 ''I don't love her, Shy. It's just that ayoko siyang iwan dahil may sakit siya.'' Maya-maya'y ani Pierce habang nakaupo sa tabi ng kama. Ako naman ay nag-iimpake na ng mga damit na dadalhin ko para sa hospital dahil nakatulog ako kahapon at umaga na nagising. Tinanggal ko ang yosing nakalagay sa bibig ko at binuhusan ito ng maliit na butil ng tubig bago itinapon sa basurahan. ''You know what, I don't fucking care anymore.'' Sambit ko tyaka aalis na sana ng kwarto ng hilahin niya ang braso ko. ''Plea―,'' aniya ngunit biglang nag-ring ang phone ko. I answered it at nanginginig na boses ni Sily ang bumungad sa'kin. ''Shy...'' aniya, hindi alam ang sasabihin. Bigla akong kinabahan ngunit mas naiinis ako ngayon. ''What?!'' I shouted. Ilang segundo munang tumahimik ang linya bago ulit ito magsalita. ''Shy, she's dead!'' sigaw ni Sily sa kabilang linya na nagpahina sa buong kataw
Change of Horizon CHAPTER 29
CHAPTER 29 Warning: Matured content read at your own risk. ''Ahhhh...'' anas ko kasabay ng mabibigat na paghinga, ''deeper!'' I said as he thrust in and out.Ramdam na ramdam ko ang p*********i niya sa loob ko. Matigas ito, mataba at galit na galit. Binilisan niya lalo ang pagbayo dahilan upang maramdaman ko lalo ang naguumigting nitong p*********i. Napapaliyad ako sa t'wing inidiniin niya 'yon. Humina ang paggalaw niya ngunit nando'n pa rin ang diin, ngayon ay sumiksik siya sa leeg ko kaya pareho kaming magkadikit ang dibdib. ''Mmmm, you're so tight.'' Bulong niya pagkatapos ay dinilaan ang tainga ko. Mas lalo ko pa siyang niyakap at idiniin sa sa'kin. Maya-maya pa, dahan-dahan itong kumilos pababa dahilan upang mapabaling ako kaliwa't kanan dahil sa init na nararamdaman. Napasinghap ako ng hininga ng maramdaman ang dila nito sa hiyas ko. ''Ahhhh.'' Hindi ko mapigilang hindi umungol. It fel
Change of Horizon Announcement
Hi everyone! Sorry if matatagalan pa ang pagu-update natin. HUHUH! Tambak ako ng tasks. Abangan niyo na lang ang istroya nila HAHAHAHAHA! Malapit na... If you have questions about sa ating story pwedeng dito niyo sabihin, gusto kong sagutin lahat ng questions dahil baka hindi na nakakatuwa 'yong flow para sa inyo dahil unclear. Kung may hinanakit lang naman kayo sa kung sino sa kanila dito na ilabas, HAAHAHAH! Mababait naman sila Shy so no prob. Kwentuhan lang muna tayo rito habang hindi ako makaka-ud. Kindly give every chapter ur thoughts naman para alam ko mga gusto at trip niyo. Hano ba hayo! Hang hayong hahiya ha'kin! HAAHAHAHAH!
Change of Horizon CHAPTER 28
CHAPTER 28 ''Shit! I thought it's only been 2 days,'' hindi makapaniwalang tugon ko sa kanila. ''Tanga! Anong two days? Ilang buwan ka kayang nakahimlay jan,'' singhal ni Tina sa'kin na sinundan naman ng masaamng tingin nila Zara at Sily na umakto pang sasapakin ako. Napangiti ako sa isipin na sobrang nag-alala sila sa'kin. Hindi ko naman din sila masisi, masyado akong maganda para mamamatay ng maaga. Ang akala ko talaga ay ilang araw lang ako rito sa hospital kaya nga't akala ko ay naiistorbo ang tulog ko maya-maya. Ngayong araw ako madi-discharge dahil ayon kila Mom and Dad ok na ang condisyon ko matapos akong magising no'ng nakaraang araw. Awit nga, binuka ba naman ng doctor mata ko tas tinutukan pa ko ng flashlight, it's good din naman dahil ngayon alam ko na ang pakiramdam ng magiging future patients ko. Sumenyas na si Mom na aalis na kami kaya dali-dali akong inalalayan ni Sily. Habang hawak naman nila Mommy ang mga gami
