Alice's Point of View
"Kayong dalawa. Kapit ng mahigpit." Hindi pa ako naka-kapit nang paandarin na ni Kuya Alex ang kotse. Ang kaninang iyak at lungkot kong nararamdaman, ngayon ay napalitan na ng kaba. Mabilis niyang nilipasan ang itim na kotse sa unahan namin. Nagulat ako nang mag-labas si Liam ng baril at binuksan ang bintana upang itutok sa likod ang baril.
" L-Liam! A-Anong ginagawa mo?" halos sigaw kong tanong sa kaniya.
" I will shoot them!" pabalik na sagot nito. Did he lie to me? Akala ko ay humawak lang ito ng baril pero hindi gumagamit? Lumingon ako kay Kuya Alex na mabilis na pinapatakbo ang sasakyan. Sa ngayon ay sinusundan pa kami ng dalawang kotse. Isa sa gilid namin ni Liam at isa sa likod namin.
" Kuya Alex! Pigilan mo nga si Liam! Delikado 'yung ginagawa niya!" sigaw ko bago muling bumaling kay Liam
" Liam? Akala ko ba ay humawak ka lang ng baril at hindi
" Yes! Can you shut up now? I want to kill them but I can't! Kase pamilya ko sila at hindi ko kayang pumatay! Pati si Liam ay idinamay nila sa organisasyon! At muntik na kaming mamatay kanina! " Nakita ko naman ang marahan na pagngisi niya. She's testing me. I know." 'Yan ang isang Castiello, Alice. If you want to kill. Then kill. Nasa dugo niyo ang pagiging matapang. Nasa dugo niyo ang lahat. Kill them if you want. I think . . .Hindi naman masama 'yon dahil gusto mo lang bumawi dahil sa pagsisinungaling nila. Kung ako nasa katayuan mo? Maybe . . . I will do the same thing. Sino bang matutuwa at magiging masaya kapag nalaman mong nagsinungaling ang pamilya mo sayo lalo't hindi ka pa nila pinagkakatiwalaan. D-Di ba . . .sila dapat 'yong mag-s-stay sa side mo, no matter what. " She's right.Napatungo ako at pinahid ang luha ko saka ko binalingan ng tingin si Sandra na nakangisi. Para bang may sinasabi na kung ano sa ka
Sandra's Point of ViewNapataas ang kilay ko sa harap ng pinto. Kailangan kong umakto ng maayos pagkapasok ko sa loob mamaya. Tito Max is scary sometimes. Hindi ko rin alam kung bakit niya ako pinapatawag. Kailangan ko na lang siguro sumagot ng maayos kapag may itatanong ito. Kadalasan kasi kaming mga reaper ang pinapatawag nito." Tito? " Kumakatok ko sa pintong wika. Sa mansion na ito, may sariling opisina si Tito Max. Puno lang naman ng libro ang loob tas ang mesa ay puno ng mga papeles. Sa ngayon, hindi ko alam kung wala na ang mga 'yon." Come in." Gaya ng sinabi ay pumasok ako ng may ngiti sa labi. Lumapit ako sa desk niya at nanatili lamang na nakatayo. Siya naman ay parang may pinapanood sa laptop niya at may suot na seryosong muka. Marahil kung ibang tao ang nakaharap sa kaniya ay paniguradong matatakot dahil sa muka nito. Hindi ko naman sinasabi na pangit ang muka ni Tito. He's handsome man. He look
Sandra's Point of View08: 30 pmPapasok ako sa isang club. Halos makipag-siksikan ako sa daan dahil sa mga taong nagsasayawan. Mabuti na lang at hindi mainitin ang ulo ko.Napangisi ako nang makita ko si Alice na kina-kausap ang bartender. Hindi ko alam kung paano niya nalaman ang lugar na 'to. Maaring nagtanong ito kay Dietrich since dito nag-pupunta ang lalaking 'yon minsan. I'm curious kung paano sinagot o sinabi ni Dietrich kay Alice ang lugar na 'to. Minsan ko na rin na nadaanan sa lugar na 'to ang kotse ng lalaking 'yon kaya nalaman ko.Hindi nga lang halata." Alice, are you having fun?" Papalapit kong tanong bago naupo sa tabi niya. She's wearing a pink dress. Na bagay naman sa kaniya. I wonder. . .kung saan niya nabili 'yon." Medyo. . ." aniya nito." Sabi nga pala ni Tito Ma—"" W-Wag na
Alice's Point of ViewI'm sure, I know him. I know his face. Hindi ko nga lang matandaan kung saan ko nakita. Napatingin ako kay Sandra na nakatingin rin sa lalaki. I can see her face. She's not smiling but she's wearing a serious face. Tumayo naman ako ngunit muntikan na akong matumba mabuti na lang at napahawak ako balikat ni Sandra. Dahil na rin siguro sa kalasingan ko. Medyo umiikot na rin ang paningin ko." What's wrong? Do you like him? " tanong ko habang wala sa sariling napangiti." Let's go home. Lasing ka na, manonood pa ako ng away niyo ng kuya mo," wika nito at hindi pinansin ang tanong ko." Sure ba. . ." sabi ko at napapikit bago muling nagmulat." Where's dad?" tanong ko habang pabagsak na napahiga sa sofa. Na-upo naman si Sandra sa may uluhan ko. Narinig ko naman ang mga yabag ng sapatos na papasok sa sala.
Aedis Point of View" Hey! Young boy! What's up? Kailan mo balak tanggalin 'yang facemask mo? Gusto tuloy naming makita ang guwapo mong muka!" They all laugh. Napatingin ako sa babaeng may kahabaan ang buhok. Naka-face mask siya ng itim kagaya ko. Tumayo ito para lumabas. Pamilyar siya sa akin. Pati lakad niya. Sadyang napakarumi ng lugar na ito kumpara sa underground ng Castiello. Puro away, suntukan ang nagaganap. Balak ko sanang sundan ang babae ngunit may tumapik sa balikat ko." Suve, pinapatawag ka ni boss." Sumunod ako sa kaniya hanngang sa makarating kami sa isang itim pinto. Ito ang unang pagkakataon na masisilayan ko ang amo nila. Si Lorien. Hindi mawala sa isip ko ang muka ni Alice nang halos pinagtutulungan siya ng pamilya niya na huwag pagkatiwalaan, dahil sa droga. Naikuyom ko ang kamao ko sa likod bago bumukas at bumungad sa loob ang nakaupong lalaki na naglalaro ng chess habang
Alice's Point of ViewDumating na ang araw ng party na sinasabi ni Sandra. Nakaharap ako ngayon sa salamin at inaayos ni Sandra ang buhok ko." A-Aray! Dahan-dahan naman! Ako na nga!"" No, ako na. Mukang wala sa mga kamay mo ang pagpapaganda o pag-aayos man lang." Napairap na lang ako sa sinabi niya. Naka-black dress ako ngayon. Kaya kitang-kita kung gaano ako kaputi. Labas rin ang magkabila kong balikat sa dress. Si Sandra mismo ang pumili nito para sa akin. Nang matapos na niyang i-pony tail ang buhok ko ay pumunta siya sa harapan ko at tinignan ako." Look beautiful as always,"" Kailangan ko pa ba talagang pumunta? "" Ano ba? Hindi lang ikaw 'yung pupunta 'no? Sasama rin ako,"" Bakit hindi ka bihis?"" Mamaya na lang
Alice's Point of ViewKulang na nga lang ay sampalin ko ang sarili ko dahil sa hiya. Naalala ko na! At 'yung Sandra na 'yon, sana man lang ay sinuway o pinigilan ako sa mga pinaggagawa ko." S-Sorry sa ginawa ko. I-I was drunk that night. H-Hindi ko ho alam ang ginagawa ko, Mr. Dylandy," iwas tingin ko sa kaniyang wika." Don't worry, it's okay. Maiwan na kita. May mga bisita pa kasi akong babatiin. Medyo late nga 'yung bisita kakadating lang," Marahil ang tinutukoy nito ay kami. Since kami ang nahuling dumating at wala ng iba pa. Tapos na rin siguro ang speech nito bilang C.Y.D owner. Mabuti na lang ay hindi na niya tinanong pa ang pangalan ko.Ngumiti na lang ako sa kaniya bago niya ako lagpasan upang puntahan ang mesa kung saan naka-upo na sila Dad upang batiin ito sa pagdating. Inilibot ko naman ang paningin ko at hinahanap si Sandra sa paligid. Ngu
Alice's Point of View" L–Liam. . ."" L-Liam. . ." utal kong wika nang unting-unti nang dumausdos mula sa pagkakayakap ko ang katawan ni Liam. Napalingon ako sa gilid ko nang makita si Kuya Alex na bakas ang pagka-bigla sa kaniyang muka. Dahan-dahan itong humakbang papalapit sa puwesto ko at ni Liam. Kita ko ang pamumuo ng luha sa mata niya. Ako naman ay kanina pa tumutulo ang luha at pinipigilan ang paghikbi. Napapikit ako at napakagat ng labi habang hawak-hawak ang katawan ng kapatid ko na wala ng buhay. Hindi na humihinga. Wala na. Nawalan ulit ako ng mahalagang kapatid." L-Liam. . ." tanging sambit ko na lang sa pangalan ng kapatid ko nang tuluyang nang bumagsak ang katawan nito mula sa pagkakayakap ko. Kasabay no'n ang pag-agos ng luha ko. Tuloy-tuloy lang ang pag-agos nito kasabay ng malakas kong paghikbi. Dahil sa panghihina, napaluhod ako malapit sa katawan ng kapatid ko." W-What hap
Alex Point of ViewNapabuntong hininga ako habang nakatingin sa labas ng windshield at tinatanaw ang kapatid ko na papasok ng building na pagmamay-ari ni Xion Dylandy. Hindi na ako magtataka kung sila na nga ba o hindi pa. Mukang masaya naman si Alice na kasama ang lalaking 'yon. Mahigpit akong napahawak sa manibela. Sa totoo lang ay hindi ko alam kung itutuloy ko pa ba ang plano ko o hindi na. Napapikit ako at kinalma muna ang sarili ko. Sasaktan ko ang kapatid ko, mailigtas lang ang lahat. Para sa kapakanan ng kaibigan ko at kapakanan ni Alice. Kailangan ko pang mag-hintay nang ilang minuto para gawin ang plano. Dahil kapag dito ko sa building na ito ginawa 'yon ay magkakagulo ang lahat ng tao sa paligid. Mali man sa paningin ng iba, pero kailangan, para rin ito sa kaligtasan niya. Mas pipiliin ko na ako ang manakit sa kaniya, kaysa ang iba. Kung sa ibang tauhan ipinag-utos no'ng matandang 'yon, marahil ay ipapatay na niya si Alice sa taong 'yon. Kaya mas mabuti kung ako na lang an
Alex Point of View "Alex, bakit nahinto 'yung plano? Akala ko ba ay ayos na?" tanong niya. Bakas sa boses nito ang pagkainis dahil sa ginawa ko. "Just do what I said. He's blackmailing me! H'wala akong magagawa! Ayaw kong madamay pa sila Aedis dito, gano'n rin ang anak niya! Ang anak ng kaibigan ko, Vyle! Ayaw kong madamay sila! Ayaw kong mawalan pa ng kapatid! Ayaw ko nang mawalan ng pamilya! Si Alice na lang. Si Alice na lang ang natitira sa akin, siya na lang, ang kapatid ko..." Napasandal na lang ako sa pader habang sapo ang noo ko. Gulong-gulo na ako. Simula no'ng bumagsak ang organisasyon namin ay nawalan na ako ng pag-asa. "Alex, calm down, okay?" saad ni Leslie habang tinapik ako ng mahina sa balikat. "Ikalma mo muna ang sarili mo, okay?" Napabuntong hininga na lang ako. Mabigat ang mga kamay na sinuklay ko ang buhok ko. Bakit ganito? Gusto ko lang naman dati na makuha ang kapatid ko na nawawala at maging masaya ang pamilya. Ang plano ko dati ay tapusin ang kalaban at pa
Alice's Point of View Naglakad ako papasok sa loob na mayroong mabigat na pakiramdam sa dibdib. Gustuhin ko man na lingunin siya, ngunit hindi puwede. Pinapakita ko lang na mahina ako pagdating sa malalapit sa akin na tao. Halos kumunot ang noo ko nang makita ko na nakangiti siya sa isang babae. Lumapit ako do'n at napatayo ang babae nang makita ako na papalapit sa kinauupuan ko kanina. Binigyan niya naman ako na nahihiyang ngiti, bago siya umalis. " Who's that?" tanong ko. "'Yung anak ni Mr. Estante," "Type mo?" "Maganda naman. Pero hindi ko type," sagot niya. "Wala ka bang balak kumain man lang?" tanong pa nito. Umiling ako bilang pagsagot sa tanong niya. " Let's go." Nakita ko kung papaano kumunot ang noo niya sa tanong ko. " Are you sure?" tumango ako. Kaagad siyang tumayo sa upuan niya at inayos ang necktie niya bago kinuha ang coat niya na nakalagay sa upuan. "H-Hindi ba tayo magpapaalam?" tanong ko. Mauuna na sana siya sa akin na mag-la
Alice's Point of ViewNakatingin ako sa lalaki na nasa labas ng pintuan ko. He's wearing a black coat na pinailaliman ng white long sleeve. Ang pang ibaba naman niyang suot ay black slack. Mas lalong gumuwapo ito sa paningin ko kahit na liwanag lang ng ilaw sa labas ng bahay ko ang tumatama sa kaniya. Ngayon 'yong sinasabi niyang engagement. Ayaw ko pa sanang pumunta ngunit pinilit ako nito. Isa na rin sa naging dahilan ko para pumayag ay baka mapahamak at bigyan na naman ito ng death threat ng kalaban. I just want him to be safe, kahit alam kong kaya niyang ipag tanggol ang sarili niya." Let's go?"" Ang sabi ko ay mag-hintay ka na lang do'n sa kotse mo, 'di ba?" Bahagya pa itong natawa sa tanong ko." I can't wait any longer, Alice. Nakaka-inip sa labas."" Akala ko ba ay kasama mo si Sarmien? Edi sana nag-usap kayo para hindi ka mainip," saad ko habang sinas
Lauren's Point of View" Mr. Lorien, I mean Mr. Lauren—"" Call me boss Lorien. Bilang leader ng organisasyon na Loriengston. Nararapat lang na Lorien ang itawag mo sa akin, dahil kinilala ko ang sarili ko sa pangalan na 'yon." Tumango ito." Masusunod po." Ngumiti ako sa kaniya. Naka-upo ako sa sofa habang sumisimsim ng kape habang nakatingin sa labas ng terrace. Maganda ang araw ngayon, ngunit may mas mai-gaganda ito kung walang sagabal sa mga transaction na ginagawa namin." Nasaan si CM?" tanong ko habang hindi ito binibigyan ng tingin. Ilang araw ko nang hindi nakikita at napapansin ang babaeng 'yon." Ilang araw na po siyang hindi nakikita sa underground. Mukang wala na itong balak mag-pakita. May kutob rin akong isa siya sa traydor sa organisasyon na ito, bukod kay Sarmien." Tuwing naalala ko ang ginawang pang-ta-traydor ni Sarmien sa organisasyon ko ay nang ga
Alice's Point of View"At 'yon ang bagay na nagawa ko, na never kong pagsisisihan." Naikuyom ko ang kamao ko sa sinabi niya. Tuluyan akong lumapit sa kaniya. Dahan-dahan kong itinapat ang kamay ko sa mata niya at hinila nang malakas ang piring sa mata niya na kulay itim. Narinig ko ang pagdaing niya sa ginawa ko. Hindi rin ako pinigilan ni Xion." May konsensya ka?" tanong ko. Ngunit nginisihan lang ako nito habang nakapalumbaba ang tingin at inangat sa akin." Matagal na akong nawalan. Simula no'ng gumawa ng ka-gaguhan ang Papa mo, Alice." Nanlaki ang mata ko dahil sa sinabi niya. How did she know? Paano niya ako nakilala kung tabon ang muka ko ng sumbrero at facemask na may voice changer? " You can't fool me. . .lalo na at kadugo mo ako. Alam mo ba kung sino ang pumatay sa magulang ko? Ah. . .Hindi nga pala. . ." Umiling ito at tumingin kay Xion at sa akin. Kita ko kung papaano niya ako titigan nang mariin.
Alice's Point of ViewNagising ako sa munting sakit ng ulo. Mabuti na lang kapag nalalasing ako ay hindi gumagawa ng kalokohan, o nagsisisigaw. Hindi katulad no'ng dati. No'ng panahon na nakita at kinawayan ko si Xion sa isang club. Kapag naalala ko 'yon ay tinatablan na naman ako ng hiya.Bumangon ako at nagderetso ng cr upang nagahilamos. Agad rin akong lumabas pagkatapos. Hindi ko alam kung sa kalasingan lang ba 'to o talagang mabango lang ang kuwarto ni Xion. Amoy na amoy ko ang pabango niya na ginagamit. Hindi ito masakit sa ilong. Ito 'yong pabango na hahanap-hanapin mo sa isang lalaki. Ang kurtina rin ay hindi masakit sa mata at madilim sa kuwarto. Maaliwalas tingnan. Inayos ko muna ang suot ko, medyo nagusot ang puti ko na long sleeve. Inayos ko ito bago lumabas. Pagkababa ko ay nagderetso ako sa dining room at saktong naabutan ko silang tatlo na nag-u-umagahan. Napadako ang tingin sa akin ni Sandy. Umaliwalas ang muka ni
Alice's Point of View" Kumusta?" Bungad ni Xion sa pinto ng opisina ko. Saktong kakaalis lang ni Jassica. Mula sa laptop ay ini-angat ko ang paningin ko sa kaniya. He's wearing a office attire. At alam kong nakuha niya ang atensyon ng empleyado ko habang papunta siya rito." Need something?"" Don't be so cold to me, honey. I'm just here to give you a good news. Want to hear it?" sambit niya habang kinuha ang isang papel sa mesa. I forgot to throw it. Iyon lang naman ang papel na naglalaman ng identity ni Sarmien. Nakita ko ang isang ngisi sa labi niya. Nanatili ang tingin ko sa kaniya at napunta sa labi niya." Ilapag mo lang 'yan diyan. Itatapon ko rin naman 'yan mamaya. Kumusta sila Sarmien?" tanong ko habang ibinalik ang tingin ko sa laptop. Gusto ko lang malaman kung maayos ba ang kalagayan nito sa bahay mismo ni Xion." My girl is really busy. Did I
Alice's Point of View " So. . .what's their next plan?" He asked while leaning on his table. Naka-crossed arm ito habang nakatingin sa akin. " Party. Sa party nila gagawin ang transaksyon. Since wala na si Luck, si Sarmien sana ang mamahala sa transaksyon na 'yon. Want to hear my plan?" tanong ko sa sabay alis nang paningin ko sa kaniya. He's staring too much. " Sure. What's your plan, honey?" " Stop." " Okay. Alice, what's your plan?" Tiningnan ko siya sa kaniyang mata. "Dalawang araw pa bago mag-simula 'yong party. Nasa panig na natin si Sarmien." " Wow. My lovely Alice is getting stronger and smarter. How did you do that? Maari ko bang malaman?" " Hindi ko pa nakakausap pero. . .I know, papanig siya sa atin. " Nakita ko ang marahan niyang pagt