Sandra's Point of View
Napataas ang kilay ko sa harap ng pinto. Kailangan kong umakto ng maayos pagkapasok ko sa loob mamaya. Tito Max is scary sometimes. Hindi ko rin alam kung bakit niya ako pinapatawag. Kailangan ko na lang siguro sumagot ng maayos kapag may itatanong ito. Kadalasan kasi kaming mga reaper ang pinapatawag nito.
" Tito? " Kumakatok ko sa pintong wika. Sa mansion na ito, may sariling opisina si Tito Max. Puno lang naman ng libro ang loob tas ang mesa ay puno ng mga papeles. Sa ngayon, hindi ko alam kung wala na ang mga 'yon.
" Come in." Gaya ng sinabi ay pumasok ako ng may ngiti sa labi. Lumapit ako sa desk niya at nanatili lamang na nakatayo. Siya naman ay parang may pinapanood sa laptop niya at may suot na seryosong muka. Marahil kung ibang tao ang nakaharap sa kaniya ay paniguradong matatakot dahil sa muka nito. Hindi ko naman sinasabi na pangit ang muka ni Tito. He's handsome man. He look
Sandra's Point of View08: 30 pmPapasok ako sa isang club. Halos makipag-siksikan ako sa daan dahil sa mga taong nagsasayawan. Mabuti na lang at hindi mainitin ang ulo ko.Napangisi ako nang makita ko si Alice na kina-kausap ang bartender. Hindi ko alam kung paano niya nalaman ang lugar na 'to. Maaring nagtanong ito kay Dietrich since dito nag-pupunta ang lalaking 'yon minsan. I'm curious kung paano sinagot o sinabi ni Dietrich kay Alice ang lugar na 'to. Minsan ko na rin na nadaanan sa lugar na 'to ang kotse ng lalaking 'yon kaya nalaman ko.Hindi nga lang halata." Alice, are you having fun?" Papalapit kong tanong bago naupo sa tabi niya. She's wearing a pink dress. Na bagay naman sa kaniya. I wonder. . .kung saan niya nabili 'yon." Medyo. . ." aniya nito." Sabi nga pala ni Tito Ma—"" W-Wag na
Alice's Point of ViewI'm sure, I know him. I know his face. Hindi ko nga lang matandaan kung saan ko nakita. Napatingin ako kay Sandra na nakatingin rin sa lalaki. I can see her face. She's not smiling but she's wearing a serious face. Tumayo naman ako ngunit muntikan na akong matumba mabuti na lang at napahawak ako balikat ni Sandra. Dahil na rin siguro sa kalasingan ko. Medyo umiikot na rin ang paningin ko." What's wrong? Do you like him? " tanong ko habang wala sa sariling napangiti." Let's go home. Lasing ka na, manonood pa ako ng away niyo ng kuya mo," wika nito at hindi pinansin ang tanong ko." Sure ba. . ." sabi ko at napapikit bago muling nagmulat." Where's dad?" tanong ko habang pabagsak na napahiga sa sofa. Na-upo naman si Sandra sa may uluhan ko. Narinig ko naman ang mga yabag ng sapatos na papasok sa sala.
Aedis Point of View" Hey! Young boy! What's up? Kailan mo balak tanggalin 'yang facemask mo? Gusto tuloy naming makita ang guwapo mong muka!" They all laugh. Napatingin ako sa babaeng may kahabaan ang buhok. Naka-face mask siya ng itim kagaya ko. Tumayo ito para lumabas. Pamilyar siya sa akin. Pati lakad niya. Sadyang napakarumi ng lugar na ito kumpara sa underground ng Castiello. Puro away, suntukan ang nagaganap. Balak ko sanang sundan ang babae ngunit may tumapik sa balikat ko." Suve, pinapatawag ka ni boss." Sumunod ako sa kaniya hanngang sa makarating kami sa isang itim pinto. Ito ang unang pagkakataon na masisilayan ko ang amo nila. Si Lorien. Hindi mawala sa isip ko ang muka ni Alice nang halos pinagtutulungan siya ng pamilya niya na huwag pagkatiwalaan, dahil sa droga. Naikuyom ko ang kamao ko sa likod bago bumukas at bumungad sa loob ang nakaupong lalaki na naglalaro ng chess habang
Alice's Point of ViewDumating na ang araw ng party na sinasabi ni Sandra. Nakaharap ako ngayon sa salamin at inaayos ni Sandra ang buhok ko." A-Aray! Dahan-dahan naman! Ako na nga!"" No, ako na. Mukang wala sa mga kamay mo ang pagpapaganda o pag-aayos man lang." Napairap na lang ako sa sinabi niya. Naka-black dress ako ngayon. Kaya kitang-kita kung gaano ako kaputi. Labas rin ang magkabila kong balikat sa dress. Si Sandra mismo ang pumili nito para sa akin. Nang matapos na niyang i-pony tail ang buhok ko ay pumunta siya sa harapan ko at tinignan ako." Look beautiful as always,"" Kailangan ko pa ba talagang pumunta? "" Ano ba? Hindi lang ikaw 'yung pupunta 'no? Sasama rin ako,"" Bakit hindi ka bihis?"" Mamaya na lang
Alice's Point of ViewKulang na nga lang ay sampalin ko ang sarili ko dahil sa hiya. Naalala ko na! At 'yung Sandra na 'yon, sana man lang ay sinuway o pinigilan ako sa mga pinaggagawa ko." S-Sorry sa ginawa ko. I-I was drunk that night. H-Hindi ko ho alam ang ginagawa ko, Mr. Dylandy," iwas tingin ko sa kaniyang wika." Don't worry, it's okay. Maiwan na kita. May mga bisita pa kasi akong babatiin. Medyo late nga 'yung bisita kakadating lang," Marahil ang tinutukoy nito ay kami. Since kami ang nahuling dumating at wala ng iba pa. Tapos na rin siguro ang speech nito bilang C.Y.D owner. Mabuti na lang ay hindi na niya tinanong pa ang pangalan ko.Ngumiti na lang ako sa kaniya bago niya ako lagpasan upang puntahan ang mesa kung saan naka-upo na sila Dad upang batiin ito sa pagdating. Inilibot ko naman ang paningin ko at hinahanap si Sandra sa paligid. Ngu
Alice's Point of View" L–Liam. . ."" L-Liam. . ." utal kong wika nang unting-unti nang dumausdos mula sa pagkakayakap ko ang katawan ni Liam. Napalingon ako sa gilid ko nang makita si Kuya Alex na bakas ang pagka-bigla sa kaniyang muka. Dahan-dahan itong humakbang papalapit sa puwesto ko at ni Liam. Kita ko ang pamumuo ng luha sa mata niya. Ako naman ay kanina pa tumutulo ang luha at pinipigilan ang paghikbi. Napapikit ako at napakagat ng labi habang hawak-hawak ang katawan ng kapatid ko na wala ng buhay. Hindi na humihinga. Wala na. Nawalan ulit ako ng mahalagang kapatid." L-Liam. . ." tanging sambit ko na lang sa pangalan ng kapatid ko nang tuluyang nang bumagsak ang katawan nito mula sa pagkakayakap ko. Kasabay no'n ang pag-agos ng luha ko. Tuloy-tuloy lang ang pag-agos nito kasabay ng malakas kong paghikbi. Dahil sa panghihina, napaluhod ako malapit sa katawan ng kapatid ko." W-What hap
Few years had passed when I leave my family. The Castiello family. I decided to live on my own while planning on making a move to destroy the Loriengston Organization. Naglalakad ako patungo sa opisina ng iisang taong pinagka-katiwalaan ko.At kaibigan na rin kung maituturing. Yumuko ang secretarya niya nang nagkasalubong ako papunta sa opisina ng boss niya. Mukang nakaalis lang nito mula sa loob. Binuksan ko ang pintuan ng opisina at bumungad naman sa akin ang seryoso niyang muka habang nakatuon ang paningin sa kaniyang laptop." Doing good?" Bungad kong tanong sa kaniya bago naupo sa sofa sa tapat ng table niya." I think so. What are you doing here, Alice?" tanong niya habang ini-angat ang kaniyang paningin sa akin. Medyo may kaguluhan ang buhok niya ngayon. Marahil ay na s-stress na naman ito dahil sa patong-patong ba papel sa kaniyang opisina. Ang white nitong long sleeve ay gusot na habang ang coat nito ay nakasampay l
Alice's Point of View" Get in, honey." I rolled my eyes at him. Can't he stop calling me 'honey'?" Stop calling me 'honey', please. "" Why would I? You don't want to be my honey?" Ilang taon na ang nakalipas simula no'ng nagkakilala kami ni Xion ay gan'to na s'ya. He's always teasing me. Kung sa iba niya sinabi 'yon ay marahil kikiligin na o mamumula na ang taong pinagsasabihan niya ng mga salitang 'yon. I'll admit that he's really damn handsome. Sa lahat ng lalaking na-kilala ko, siya palang ang pumukaw ng atensyon ko. Tuwing napapatingin lagi ako sa mapula niyang labi ay parang inaaya ako na halikan ko ito, samantalang hinihigop naman ako ng mga tingin niya." Don't stare too much, honey. If you want to taste my lips, I'll let you. This lips of mine is only for you,"And what?" How's the Organization? " tanong ko sa kaniya. Gusto kong