Kabanata 5

“GUSTO mo bang sumpain ka ng anak mo, Trinity?” tanong ni Leopoldo habang nasa study room sila.

“I know what I am doing so please…” Naupo ang babae sa tabi ng asawa. “I just wanted to help, that’s all.”

“Pwede kang tumulong sa ibang paraan. Hindi sa ganito. Akala mo ba hindi napipilitan si Damira sa pinapakiusap mo? Bakit kailangan mo ng kundisyon na ‘yon para lang tumulong sa iba? Kaya naman nating bayaran ‘yon nang walang hinihinging kapalit. Magsabi ka lang.”

“I have bigger plans if you would trust me. Kahit ito lang. Wala na akong hihingiing iba sa ‘yo kundi ito lang. This is also for publicity.”

Nangunot ang noo ng lalaki. “F-for what?”

“May nakapagsabi sa akin na nandito na ang mag-ama sa Pilipinas. Alam mo naman na gustong-gusto ni Genesis na ipakasal si Luanne kay Alexander dahil sa pera at sa apelyido na inaasam ng kahit na sino. Pero si Trinity, wala siyang alam na isa tayong Casablanca. Ni hindi siya nagulat nang makita niya ako, ikaw, sina Alexander, hindi ba?

“Hindi siya gold digger katulad no’ng mag-ama. Ewan ko ba. Kasing-yaman naman natin sila pero bakit si Alexander pa ang nakursunadahan nila.”

Nanahimik si Leo. Kilala niya si Genesis ngunit hindi niya alam na uuwi pala sa Pilipinas ang dalawa. Noong huling nag-usap sila, nangako ito na hindi na manggugulo at maninirahan na sa America—for good.

“Hindi naman na siguro gano’n ang sitwasyon.”

“I doubt it. But let’s see. Ano pa man ang mangyari, sasabihin ko mamaya kay Alexander na si Damira ang magiging fiancée niya kaysa naman maunahan tayo ng mag-ama. Hindi mo naman siguro gugustuhin ‘yon, ‘di ba?”

Mas lalong hindi nakapagsalita ang lalaki. Of course, hindi niya gusto iyon.

TUWANG-TUWA si Damira nang makabili siya ng mga bagong damit nang hindi man lang nababawasan ang natira niyang sahod. Laking pagpapasalamat niya kina Trinity at Leo dahil kahit papaano ay nakabili rin siya ng bagong damit na matagal niya nang gustong gawin.

Hindi lang iyon dahil binigyan din siya ng mga ito ng silid sa mansyon malapit pa mismo sa balkonahe. Isa iyon sa mga pangarap niya noon na unti-unting natutupad ngayon.

Biglang napawi ang ngiti niya nang maalala si Alexander. Hindi niya gusto ang plano ni Trinity na ipakasal siya sa lalaking arogante na iyon. Uanng tingin pa lang, alam niya nang walang gagawing mabuti.

Napansin niya pa ang pasa nito sa mukha katulad ng sa kanya. Kung saan man galing iyon, wala na siyang pakialam. Tumayo na siya matapos suklayin ang buhok. Ilang beses na rin siyang humiga sa napakalambot niyang kama. Paniguradong magiging masarap ang tulog niya mamayang gabi.

Nakarinig siya ng katok sa pinto kaya naman agad siyang tumayo at binuksan ito. Isang kasambahay na tila ba kasing-edad niya lang ang sumalubong sa kanya.

“Miss, hinahanap po kayo ni Ma’am Trinity. Nasa dining area na po sila.”

“S-sige. Susunod na kamo ako.”

Huminga siya nang malalim bago lumabas ng kwarto. Kinakabahan siya hindi dahil sa muli nilang pagkikita ng lalaki ngunit dahil suot niya ang damit na si Trinity mismo ang pumili para sa kanya.

Isa iyong off-shoulder white floral dress na hanggang tuhod ang haba. Hindi iyon revealing at komportable siya na suotin ito. Nilugay niya ang mahaba at kulot niyang buhok at nagsuot ng tsinelas.

Huminto siya sa bukana ng dining area nang makitang kumpleto ang mag-anak na naroon. Si Amaury ay nakasuot pa ng long neck longsleeve shirt at tila galing pang opisina. Ganoon din si Alexander na tatlong butones ang nakatanggal sa longsleeve polo na suot.

“Damira! You look so beautiful!”

Aatras pa sana siya nang bigla siyang nahawakan ng babae sa kamay. Umiwas siya ng tingin nang mapansin siya ng tatlong lalaki.

“Hindi ba? I told you, bagay sa ‘yo ang ganyang damit, eh. Tara. We’re going to have a dinner.”

Pilit siyang ngumiti at tumabi sa babae. Magkatapat sila ngayon ni Alexander sa upuan. Abala itong hawak ang cellphone kaya kinuha niya rin ang kanya.

Tahimik silang nagsipagkain. Tila ba nakikiramdam sa bawat tunog ng kutsara at tinidor ng bawat isa. Hindi lang isang beses na nagtinginan ang mag-asawa dahil alam ni Leopoldo na kahit ano’ng oras ay pwedeng sabihin ng asawa ang plano nito.

“I didn’t expect that you’re going to be with us tonight, Xander. Is there a problem at the villa?”

“Wala naman. Let me stay for tonight because I am going to Singapore next week.”

“Hmmm.” Tumango-tango lang si Trinity. “By the way, I have an announcement to make.”

Doon na nilukuban ng kaba si Damira. Alam niyang sasabog sa galit ang lalaki sa sasabihin ng ginang.

“So, I already told you couple of times that Damira is going to be with us, right?”

Wala siyang narinig na pagsang-ayon sa mga ito kaya mas lalo siyang kinabahan.

“And she’s not going to be our house helper.”

“Then, why is she here?” tanong ni Alexander.

“She’s going to be your fiancée, Xander.”

Ilang minutong nagkatitigan ang mag-ina. Siya naman ay nanatiling nakayuko lang at nakikiramdam sa susunod na mangyayari.

“N-no. You’re crazy.” Nagawa pang ngumiti ng lalaki at saka sumandal sa upuan.

“This is for real. We decided that since you are ready to start a family, why not start right away? Pareho naman kayong single ni Damira, ‘di ba?”

“Oh my, God!” Napahilamos ng mukha ang lalaki. Para bang gusto na lang ni Damira na malusaw sa kinauupuan para hindi niya na marinig o makita pa ang pagtanggi ng lalaki.

“You already know how much I appreaciate what you’re doing for our family, but this is going too far,” sabi pa nito.

“I know you’re frustrated but I am doing this for your own good. Sana naiintindihan mo ako kung bakit ko ginagawa ‘to.”

“I will never understand that.” Nagsimula nang tumayo ang lalaki. “Did she agree with this?”

Nakatingin sa kanya si Alexander. Hindi niya alam kung oo o hindi ba ang isasagot niya pero kahit alin man doon ay manggagalaiti pa rin ito.

“We’ve already talked about it.”

“Tapos late mong sinabi sa akin? This is ridiculous! Pumayag ka ba?” tanong pa nito sa kanya.

Hindi siya sumagot at nanatiling nakayuko nang bahagya.

“Damira, right?” muli nitong tanong sa kanya kaya naman marahan siyang tumango bilang sagot.

“Pumayag ka ba sa plano ni Trinity?”

Ilang oras niya ring pinag-isipan ang tungkol doon. She just wants the best for her mother right now. Iyon lang, wala nang iba.

“Oo. Pumayag ako—“

“Damn it! Magpapakasal ka sa taong hindi mo kilala? She’s not crazy. You are the one who is crazy right now!”

Hindi niya na napigilan ang sarili kaya tumayo na rin siya. Alam niyang kinagulat iyon ng mga taong nasa dining area.

“Wala akong pakialam sa balak mo pang sabihin. Oh, eh ano kung baliw ako? Kung ayaw mong magpakasal, fine! Walang problema—“

“You’re doing this for the money, right? Magkano ba ang offer sa ‘yo ni Trinity? I can double or triple it—“

Kinuha niya ang baso ng wine na hindi niya pa ginagalaw kanina at isinaboy iyon sa pagmumukha ng lalaki.

“Ang kapal din naman ng mukha mo, ano? Hindi porque mahirap lang ako, pera lang ang tumatakbo sa utak ko. Hindi ako masisilaw ng pera mo, Alexander. Kaya kong magtrabaho para maging kasingyaman mo. Nataon lang na sa magandang pamilya ka galing kaya natatamasa mo ‘tong lahat. Huwag mong nilalahat ‘tong mga kagaya ko baka mamaya, kami pang mahihirap ang tumulong sa inyo pagdating ng araw.”  

Nanginginig niyang ibinaba ang baso at humarap sa mag-asawa.

“P-pasensya na kayo pero hindi ko pinagsisihan ang ginawa ko sa kanya. He deserved it. Kota na ako sa ganyan. If you’ll excuse me, I am going to my room now.”

Tumango lang ang dalawa at dali-dali siyang umalis ng dining area. Nang makalayo-layo, sumandal siya sa pader habang nakahawak sa dibdib. Todo ang paghinga niya nang malalim dahil sa intense na pangyayaring iyon.

Hindi siya makapaniwalang nagawa na ang bagay na iyon. Binatuk-batukan niya ang sarili pagkatapos.

“Ang tanga-tanga mo talaga! Hindi mo na dapat ginawa ‘yon!” bulong niya sa sarili.

“Ikaw lang ang nakagawa no’n kay Sir Xander.”

Napalingon siya sa gulat nang makita niya ang babaeng kumatok sa kanyang pinto kanina lang.

“T-totoo ba?”

Tumango ito.

“Diyos ko. Mapapatalsik na yata ako agad sa bahay na ‘to!”