Hanggang chapter 30 po bago matapos ang story ni Xavier at Zoey kaya kapit lang guys! Abangan niyo din announcement ko kung sino ang next na gagawan ko ng story sa anak nila Claire at Zekiel! And still dito ko pa rin idudugtong! ~B.NICOLAY/Ms.Ash
“DEVON, nakita mo naman si Xavier diba? Naiinis pa ‘rin siya saakin dahil akala niya may something saating dalawa.” Hangga’t maaari ay gustong ipaliwanag ni Zoey ng maayos kay Devon ang sitwasyon nila dahil ayaw niyang sumama ang loob nito o ma-offend. Ngunit ng makita niya ang pag ngisi nito matapos niyang sabihin ‘yun napapaisip tuloy siya kung tama ba ang iniisip niyang magdahan dahan sa kaibigan. “’Yun ba? Hayaan mo siya mag overthink, sinabi ko na naman sa kaniya na magkaibigan lang tayo e. Tara na ililibot kita!” Mag rereact pa sana si Zoey ngunit bigla nalang siyang hinila nito paalis doon kaya wala siyang magawa. “Zoey, saan kayo pupunta?” Sabay silang napahinto ni Devon muna sa pagkakahila nito ng makasalubong nila ang Hari kasama ang lolo niya na si Stefan. Agad naman silang nag bow sa harapan ng mga ito at laking pasasalamat niya dahin binitawan na din ni Devon ang pulsuhan niya. “Greetings your majesty, ililibot ko lang po sana si Zoey sa buong palasyo.” Ngitin
NAKAHINGA ng maluwag si Zoey ng makalayo na sila kay Devon. Akala niya mag-aaway muli ang dalawa mabuti at nakaisip agad siya ng paraan. “Now I know why my little brother was so jealous,” mahinang bulong ni Hazel pero rinig pa ‘rin ni Zoey kaya agad siyang napalingon dito. “P-po?” “Nothing! Shut your mout ate Hazel!” agad na sabi ni Xavier at tinakpan ang bibig ng kapatid. Napabuntong hininga naman si Zoey dahil doon at huminto sa paglalakad. “I’m sorry Xavier. Pero mali naman talaga iniisip mo, magkaibigan lang kami ni Devon!” seryosong sabi niya na ikinahinto ng magkapatid. Nanlaki naman ang mata ni Hazel dahil hindi niya inaasahan na si Zoey mismo ang hihingi ng tawad sa kapatid. Agad niyang inalis nag kamay ni Xavier na nakatakip sa kaniyang bibig at siniko ito. “She’s saying sorry, forgive her!” Sinamaan ng tingin ni Xavier ang ate niya pero hindi siya nagsalita. Inantay ni Zoey ang sasabihin ng kaniyang nobyo at maya-maya pa ay lumingon ito sa kaniya at bumuntong
Napalingon siya kay Xavier habang nakangiti ng malaki sa kaniya. “Ha? Hindi ah, hindi lang ako makapaniwala na galing to sa ninuno namin.” Iling na sabi niya sa lalaki at hinawakan ni Xavier ang kamay ng nobya niya. “We will buy this.” “What?!” nanlalaking matang tanong ni Zoey kay Xavier. Pati ‘yung mga staff ay nagulat dahil sa sinabi ng lalaki. “Why? Alam kong gusto mo ‘yan diba? Kapag nakita ka ng lolo mo na suot ‘yan sigurado akong matutuwa ‘yun. Kaya nga kita dinala dito kasi alam kong nandito ang hikaw na ‘yan at alam ko ‘ding magugustuhan mo ‘yan.” “Pero mahal ‘yan Xavier!” “Walang problema sa pera Zoey, marami ako niyan.” Kindat na sabi sa kaniya ni Xavier na ikinasimangot niya habang ang lalaki ay natawa sa kaniya. Dahil sa pagbili ni Xavier sa hikaw na kahugis na kahugis ng kaniyang birthmark ay nalaman ng mga staff doon kung sino sila. No choice si Xavier kundi ibigay ang kaniyang ID then black card. Nanlaki pa nga ang mata ng mga staff doon at mag ba-bow na s
Natigilan siya sa sinabi ni Kathryn at napatingin dito. “Nakikita mo ba ‘to?” mayroong iniangat ang babae sa kaniya na isang tila helmet na gawa sa bakal at maraming wires sa pinakang ulo nito. “Ito ang magpapabalik ng ala-ala mo sa harap mismo ng wala ng buhay kong ina na pinatay mo.” Naglakad papunta sa kaniya si Katheryn na ikinailing niya. Sobrang bilis na ng tibok ng puso niya dahil sa kaba. Sinubukan niyang makaalis sa kinauupuan niya o kahit ang hindi maipatong sa ulo niya ang bakal na bagay na iyon ngunit wala siyang magawa. Matagumpay iyong nailagay ni Kathryn sa ulo niya. “’Wag ka ng pumalag! Mas pabor pa nga ito sa’yo dahil tinulungan na kitang maka-alala!” Sasagot pa sana si Zoey sa sinabi ng babae ngunit bigla nalamang mayroong kakaiba siyang naramdaman sa isinuot sa kaniya ni Kathryn at biglang sumakit ang kaniyang ulo. “Ahhh!” Malakas na sigaw niya na pumalibot sa apat na sulok ng silid na iyon. Si Kathryn naman ay nagsimula ng tumawa dahil nakikita niya an
Hi Kimmie's! Sorry sa matagal na paghihintay ng update ko na halos wala na akong naisulat mula ng magbakasyon ako. Yes po inenjoy ko po talaga ang bakasyon ko though nahirapan din ako dahil may pagsubok na dumating while nasa bakasyon but that's okay part ng life yun. Bumalik ako before mag August kaso madami pa akong inasikaso lalo na yung sa bank account ko then meetings. Malayo po kasi dito samin yun kaya bumabyahe pa ako ng ilang oras kaya wala talagang time mag isip ng isusulat. Now gusto ko pong sabihin sa inyo na makakapag update na ako sa lunes AUGUST 07, 2023 yeheyyy! Bawi ako Kimmie's at susubukan kong habaan ng update pero not sure okiee? Need ko pa din ibalik sarili ko sa scene nila Zoey at Xavier. Pero akong bahala Kimmie's asahan niyo may update na sa Lunes! Maraming salamat sa mga naghihintay at sa mga tinamad maghintay ng update, super thank you po sa inyong lahat! ~B.NICOLAY/Ms.Ash
“NASAAN ako?” ‘Yan ang unang tanong ni Zoey sa kaniyang sarili ng magising siya sa isang tila gubat na lugar dahil na ‘rin sa sobrang daming mga puno sa paligid at mga damo.Tumayo siya mula sa kaniyang pinagkakahigaan at lilibutin na sana ng mata ang paligid nang bigla nalamang mayroong nagsalita mula sa kaniyang likuran.“She must be stop!” frustrated na sigaw ng isang ginang sa babaeng nakatalikod sa kaniyang gawi kaya hindi niya ito makilala.“Mukang pareho na nga kayo ng anak mo na nasisiraan ng bait Kayla.”Napakunot ang noo ni Zoey dahil sa kaniyang narinig. Bukod sa familiar sa kaniya ang pangalang Kayla ay ang boses na iyon—ay kaboses niya!“Hindi ako nasisiraan ng bait! Magkita tayo dito sa susunod na linggo! Patutunayan ko sayo na ang anak ko, si Katheryn mismo ang sisira sa mundo na mayroon tayong lahat!”Pagkasabi niyon ng nagngangalang Kayla ay bigla nalamang itong tumalikod sa kausap nito at tumakbo palayo dito. Nagtataka si Zoey, hindi siya maaaring magkamali.Ang Kayl
Hello Kimmie's! I miss you all! Alam ko marami ang galit sa inyo dahil sa sobrang daming buwan kong pagkawala at hindi ko na natuloy ang story ko. Bakit? Nag aral na po kasi ako ulit, diko inaasahan na magiging busy ako at nanibago sa pag aaral since nag stop ako ng 1 year at online class pa huling klase ko, ngayon kasi ftf na siya everyone. Kung hindi ito valid reason para sa inyo guys pasensya na talaga nag enjoy ako masyado sa mga school activities to the point na napabayaan ko na itong pagsusulat ko but don't worry! Nandito na ako ulit!Alam ko bitin itong unang update ko but sorry guys eto muna tapos bukas ulit basta sisikapin ko mag update araw-araw para sa inyo kaso wala munang mag eexpect ng mahabang update ah? Midterm exam kasi namin next week, now lang ako nagka free time dahil nung monday pa ako may sakit, doon lang ako nagkaroon ng time mag basa ulit para makabalik sa story ni Zoey at Xavier. Pero again don't worry! Nandito na ako at tuloy ang kwento lalo na patapos na ang
“REPORT” Seryosong sabi ni King Clark ng pumasok sila ni Zekiel sa loob ng CCTV room kung saan naroroon ang mag kakaibigan kasama ang bunsong kambal. Agad na nagsitayuan ang mga ito at sa pangunguna ni Zayne ay siya ang sumagot sa kanilang titong Hari. “Nakita namin na ibinaba siya malapit dito sa palasyo. Ang ipinagtataka lang namin ay pagka-alis na pagka-alis ng van na iyon ay nawala na ‘din ang footage. Sinubukan na namin lahat ng alam namin para maibalik ang footage ngunit wala pa ‘rin.” Seryosong sabi ni Zayne na siyang ikinatango naman ng mga kasama niya. Samantalang sina Zekiel at King Clark naman ay nagkatinginan dahil doon. Pinasuyod ‘din kasi nila ang paligid para masiguro kung mayroon pa bang ibang kalaban sa paligid ngunit wala na naman silang nakita. “Kung ganon pinaghandaan nila ito. Ang tanong ay anong ginawa nila sa anak ko para nalang umiyak ito ng ganon?” naguguluhan na sabi ni Zekiel. “Ang mas nakakapagtaka pa po tito ay walang ibang sugat si Zoey bukod sa marka