“ZOEY! ZAYNE!” Napahinto sa pagkukwentuhan ang mga ito sa salas na matyagang inaantay ang pagdating nila Claire kahit na gabi na. Pagtingin nila sa tumawag sa kambal ay nakita nila si Claire na papaiyak na at tumatakbo papunta sa gawi ng kambal habang nasa likuran nito angs seryosong si Zekiel at nag-aalala na si Timothy. Agad na niyakap ng sabay ni Claire ang kambal at hindi na nito napigilang umiyak. “I’m glad that your okay! Nag-alala ako sa inyong dalawa!” Dahils sa sinabi ni Claire ay hindi na ‘rin napigilan ni Zoey ang maiyak lalo na at muntik nang mapahamak ang ina dahil sa kaniya. “I-I’m sorry mommy! Sorry po! Nang dahil saakin muntik ka ng mapahamak!” Humiwalay si Claire sa pagkakayakap niya sa mga anak at hinawakan niya ang magkabilang pisnge ng anak at umiling dito. “No, hindi mo kailangang mag-sorry anak. Ako ang dapat mag-sorry, kami ng daddy niyo. It just happened na nararamdaman ko na mahalaga kayo saakin kaya hindi ako nagdalawang isip na iligtas ka.” Ma
“MOMMY! Daddy faster!” Tuwang-tuwa tawag ni Catherine sa magulang niya dahil ang mga ito nalang ang inaantay nila bago sila tuluyang mag swimming sa dagat. Kadarating lang nila kahapon pero gusto na agad mag swimming ng mga bata. Sina Catherine, Fritz at Clarence ay agad na nagkasundo-sundo lalo na at magka-edad lang si Fritz at Clarence kaya hindi nahirapan ang dalawa na maging close sa isat-isa. Masaya nga si Francine dahil sa wakas ay mayroon nang kalaro ang anak. Siya lang kasi at si Clark ang madalas na kalaro nito kaya minsan naaawa siya sa anak dahil wala itong kalaro. Naging resulta iyon ng maagang pagiging matured nito na akala mo’y pasan na ang mundo dahil palagi itong seryoso tulad ng ama. “Eto na po, atat naman ang bunso namin.” Natatawang sabi ni Claire habang alalay ni Zekiel nang makalabas sila sa eest house na tinutuluyan nila. Gusto sana ni Claire na sa unit niya sila tumuloy kaso naalala niya hindi sila kasya at kung maghihiwa-hiwalay pa sila ng kwarto ay mahihi
“Send niyo sakin ‘yan ah?” ngiting baling ni Clark sa dalawa na ikinakurot ni Francine sa lalaki. “C-clark naman eh!” reklamo nito na ikinatawa nila lalo. “Francine ‘di na tayo mga bata pero kung umasta ka parang teenager! Hahaha!” pang-aasar na sabi ni Bea na lalong ikinapula ni Francine at nagtago nalamang sa dibdib ni Clark. “Haha stop it girls, shy type ang asawa ko.” Mas lalo silang natawa dahil doon. Natapos ang pag-su-swimming ng mga ito at natulog lamang sila ng tanghali. Nang magising si Claire ay wala na sa tabi niya ang asawa. Sinubukan niyang hanapin si Zekiel sa buong kwarto nila ngunit wala ito. Doon niya lang ‘din napansin na gabi na pala at hindi manlang siya ginising ng mga ito. Sigurado siya na dinner na at nasa kusina na ang mga ito. Ngunit pagbaba niya doon ay wala siyang naabutan na mga tao. Nagsimula na siyang kabahan dahil doon at agad na bumalik sa taas para tignan ang ibang kwarto ngunit kahit isa sa kanila ay wala! “Zekiel! Zayne! Zoey?! Catherine!” ta
“TWINS bawal kayong uminom!” Pagkasabi ni Claire niyon ay agad niyang inagaw ang baso ng mga anak at siya ang uminom ng iniinom nila. “Mommy it was jus a juice,” face palm na sabi ni Zayne na mukang narealize ni Claire at natawa lalo na juice nga ang nalasahan niya. “Oo nga noh! Hahaha pero very good kayo!” Ginulo ni Claire ang buhok ni Zayne at guguluhin na ‘din sana buhok ni Zoey ng hawakan nito ang kamay ng ina. “Mommy let’s dance!” At hinila na niya ang ina paalis sa pwesto nila na ikinalaki ng mata ni Zayne. “Twin, mommy is.drunk already!” sigaw ni Zayne na ikinakaway lang ni Zoey sa kaniya. “Let them be anak,” napalingon si Zayne sa ama ng tumabi ito sa kaniya. “Do you want to drink?” alok nito sa isang kupita na dala niya. Napataas ang kilay ni Zayne dahil sa sinabi ng ama. “Mommy said that we shouldn’t drink.” “It’s a secret between us.” Kindat na sabi ni Zekiel na ikinailing ni Zayne at natawa ng bahagya pagkatapos ay tinanggap ang wine na dala nito. “How
“WE must control the press and any platform na mayroong picture na kumakalat tungkol satin. Hindi pwedeng makarating sa Spain ang katotohanan na ito, si daddy lang ang nasa palasyo.” ‘Yan ang sinabi ni Claire at nagsimula nang mag-asikaso na silang mag-asikaso, kumontak basta lahat ng paraan para pigilan nila ang impormasyon na nasa pilipinas sila. Ang wala pang araw nang magising sila ay mabilis na umakyat ang araw hanggang maging tirik na tirik na’t namalayan nalang nilang tanghali na pala. “Tama na muna ‘yan, kumain na muna tayo.” Sabi ni Francine nang makapasok sila sa living room kung nasaan ang mga ito. “Nagluto na kami ni Francine para makakain na tayo. Nasa hapagkainan na ang mga bata,” dugtong pa na sabi ni Clark na ikinatango ng mga ito at kaniya-kaniya nang unat ng katawan nang makatayo sila. “Grabe! Ang demanding naman ng ibang press! Baka gusto nilang ipasara ko ang negosyo nila!” inis na sabi ni Quinn ng makatayo sila. “Sinabi mo pa! Kulang nalang sigawan ko na sila
Paglingon nila doon ay nakita nila ang isang lalaki na nakasuot ng jacket at itim na sumbrelo na tila takot makilala nang ibang tao. Agad na kumilos si Zayne at inilagay ang kambal niya sa kaniyang likuran. “Who are you?” sagot ni Zayne dito. “I am Phil. I’m not here to fight, I’m here to ask help from the both of you. I know that you two can help me,” Napakunot ang noo ni Zayne dahil doon pero hindi pa ‘rin niya inaalis ang guard niya dahil baka kung anong gawin nito sa kanilang dalawa. “Help you to what?” tanong ni Zayne na ikinaseryoso lalo ng lalaking nagpakilalang Phil. “To help me to find someone. I will introduce myself again.” Inalis nito ang sumbrelo na suot nito at doon ay nakita nila ang isang gwapong lalaki na mayroong kahawig na kilalang-kilala nila. “I am Philip Vela, half brother of your aunty Francine. The soon-to-be Queen of Spain.” “Half-brother?!” gulat na bulalas ni Zoey nang marinig ang sinabi nito at doon ay nalaman nila kung bakit may kahawig ito.
TULAD nang napag-usapan ng kambal at ni Phil ay nagkita sila kinabukasan madaling araw palang. Palihim silang lumabas sa tinutuluyan nila at kahit wala silang kontak dito ay alam nila na maaga itong naghihintay kagaya ng sabi nito na dalian nila. “I know you too will come out now,” Hindi naman sila nagkamali dahil tumalon mula sa isang puno si Phil. “We already talk to tita Francine and you were right. So, what is our plan? They will be leaving later at 10 am.” Seryosong sabi ni Zayne na ikinatango ni Phil. “As expected, we must leave after they leave.” “What? Hindi po ba pwedeng bukas nalang—” hindi natuloy ni Zoey ang sasabihin niya ng sikuhin siya ng kambal niya. “Hindi ka niya naiintindihan.” Napatapik si Zoey sa noo niya dahil doon. Minsan talaga nakakalimutan ni Zoey kung anong lahi ng mga kaharap niya. Nagkakaroon na ng ramble sa utak niya sa gagamiting language kapag nakikipagusap. “It’s okay, I can understand you guys. Francine and tita Farrah teach me how to underst
“MAG-IINGAT po kayo mommy, daddy.” Niyakap ng kambal si Claire at Zekiel dahil paalis na sila ngayon. “Kayo ‘din twins. Kayo nang bahala kay Catherine at sa lolo’t lola niyo ah? I don’t want any troubles.” Paalala ni Claire na ikinatango naman ng kambal. “Zayne, I’m counting on you.” Tapik ni Zekiel sa balikat ng panganay nila na ikinangiti ni Zayne at tumango. Nang tumalikod siya sa ama ang ngiting iyon ay napalitan ng ngisi. Lumapit sila sa tito Clark at Francine nila para mag-paalam. “Tito, alagaan mo si tita ah! Gabayan mo sa Palasyo at hindi siya sanay doon!” paalalani Zoey na ikinatango ni Clark habang nakangiti. “Don’t worry twins. Ako pa ba?” Natawa sila dahil sa sinabi ni Clark at niyakap na sila sa huling pagkakataon. “Mag-iingat po kayo tita,” bulong ni Zayne kay Francine na ikinangiti ng malaki ng babae. “Mag-iingat ‘din kayo Zayne. Alam kong malaki na kayo ng kambal niyo pero sana ‘wag kayong padalo-dalos ng desisyon dahil baka mauwi sa kapahamakan ang lahat.” N