Chapter 97

NAKATAGO si Xandra sa isang malaking damo na naroroon sa gubat. Mabuti nalang at mayroong liwanag ang buwan dahil kung hindi malamang na kanina pa siya nadapa sa pag takbo mula sa humahabol sa kaniya.

Sinusubukan niyang makiramdam sa paligid kung mayroon bang ibang tao doon na maaaring tumulong sa kaniya ngunit wala siyang maramdaman na kahit na ano. Tanging ang humahabol lang sa kaniya ang nararamdaman niya at papalapit na ang mga ito sa kaniya kaya ang ginawa niya ay tumakbo siyang muli palayo sa mga ito.

“Ayun!”

Rinig niyang sigaw ng isa sa mga ito kung kaya mas binilisan pa niya ang takbo paalis doon. Katulad kanina walng lingon lingon. Hanggang sa marinig niya ang tunog ng alon ibig sabihin malapit na siya sa tabing dagat!

Sa oras na makapunta siya sa tabing dagat doon maaari na siyang tumakbo papunta sa resort since iisang way lang naman iyon.

Nang makalabas siya sa may tabing dagat hindi siya nagdalawang isip na tumakbo ng mabilis. Tila nasa isang movie sila dahil sa pag habol s