Mag-log inShare
CHAPTER 27
Huling Na-update:
2023-01-11 20:36:01Kaugnay na kabanata
Carrying The Professor's Twins CHAPTER 28
NOONG una ay akala ko sobrang mahihirapan akong magsimula kami sa pagiging magkaibigan ng tatay ng mga anak ko. Madaling sabihin ngunit ang totoo ay mahihirapan ka ngang tunay, ngunit iyon ang aking buong akala. Akala ko awkward araw-araw but it turns out that he has this funny side as well. Yes, funny. Walang sandaling hindi kami tumatawa sa tuwing magkasama, kahit na hindi namin alam ang pinagtatawanan namin basta kapag nagtagpo na ang mga mata namin, ay basta na lamang bumunghalit ng tawa. Sa kasalukuyan ay ang utot ko ang kanyang pinagtatawanan. "Tumigil ka nga katatawa mo riyan!" Saway ko, pilit na pinipigilan ang tawa. "Ikaw kaya magbuntis! Tingnan ko lang kung may kontrol ka sa utot at ihi mo!" Nanlilisik ang mata kong sinabi sa kanya. It was already 6:30 in the morning. Maaga kaming nagising pareho para maglakad-lakad sa subdivision. Kailangan ko ng mas mag-exercise dahil ilang araw na lang mula ngayon ay masisilayan na ng mundo ang kambal namin. Nakakakaba ngunit nangingib
Huling Na-update : 2023-01-14Carrying The Professor's Twins CHAPTER 29
"WHAT do you want now?" I asked as soon as I answered her call. I knew it was her. It's been days since I did not answer any of her calls and she's using different numbers to bother me again. Am I avoiding her? Definitely. "Where have you been? I don't have any ideas about your whereabouts this whole month, Wrecker! I hope you don't forget our engagement will be two months from now. Pumayag akong i-extend nang i-extend baceuase I am vusy with my work but when it's already time I don't want you to have any excuses." Nagsalubong ang kilay ko sa sinabi niya. "I told you to call the engagement off. I don't want to marry anyone and there's no engagement will going to happen." Malamig kong sinabi. Sandaling nanahimik ang kabilang linya, I am about to hang up the call when I heard a harsh breathing on the other line. "What?! How dare you say that to me! No! I will not allow that! Never! The engagement will happen! Our wedding will happen! You've been avoiding me for so long and then y
Huling Na-update : 2023-01-14Carrying The Professor's Twins CHAPTER 30
PAGGISING ko ay wala na ni anino ni Silas sa aking tabi, I was about going to panic baka kinuha na niya ang mga anak ko at itinakas but the doctor approached me. It's doctor Mara. Yes, the doctor examined me months ago ay siya ring nagpaanak sa akin." "Hi," she smiled sweetly at me. "How are you feeling?" "Hindi ko po maintindihan doc, medyo uncomfortable at medyo magaan na po." Naloto rin ako sa sariling sinabi.Basta ang alam ko, pagod na pagod ako at masakit ang pribadong parte ng katawan ko. Parang winarak ng sampung truck! "Ang mga anak ko po, Doc?" Tanong kong bahagyang inangat ang kalahati ng katawan. "Nasa NICU ang mga babies, don't worry, their father is with them." Ngumiti siyang muli sa akin. "Do you want to go there and see them yourself?" Agad akong tumango sa tanong na iyon ni doc. Kahit masakit ang katawan, sinikap kong bumangon. May nurse na umalalay sa akin at may dala siyang wheel chair. Sila na rin ang nagtulak sa akin patungo roon, hindi ko alam kung ilang ora
Huling Na-update : 2023-01-14Carrying The Professor's Twins CHAPTER 31
IT WAS a chaotic yet fulfilling week for us. Sa unang limang araw magmula nang maka-uwi kami galing hospital ay ako pang palagi ang nagpupuyat kasi ayaw kong mapuyat pa si Silas dahil may trabaho pa siya kinabukasan. Ang ginagawa niya, pagkauwi niya galing trabaho ng mga alas singko o alas sais ay siya ang magbabantay sa kambal sa alalay ni ate Yolanda para naman makatulog ako. Pagdating ng alas dies ay nagigising rin ako at doon naman ang oras ng tulog niya. Nagigising ako ng madaling araw dahil umiiyak si Prescilla, nagigising din siya at gusto akong sabayan dahil baka magising din ang isa ngunit pinababalik ko lamang siya. As long as kaya ko, gagawin ko. It was really a big help for us that Ate Yolanda is here, helping us. Minsan ay pumupunta rin sina Manang Lori at Janette para tulungan ako. Kung wala sila ay malamang mabaliw na ako sa hindi ko malaman kung sinong uunahin sa tuwing sabay silang umiiyak. "Olivia... You can take a bath now, ako na muna ang titingin sa kanya." It
Huling Na-update : 2023-01-14Carrying The Professor's Twins CHAPTER 32
"HAPPY FIVE months, little munchkins!!" Everyone in the house shouted in glee as our twins clasp their hands happily and was trying to reach the balloon I am holding. "Oh, you like this one?" I asked and kissed his head. "Welcome, welcome! Enjoy the foods, 'wag kayong mahiya ha pagkain nating lahat ito." Nakangiti kong paalala sa kanila nang makita ang pag-aalinlangan nilang kumuha ng pagkain. How the time flies so fast, isn't? Parang noong kahapon lang ay ipinanganak ko sila but look at them now, they're already five months old! Ang lulusog! Hindi ko na sila kayang kargahin ngayon pwera na lang kung nakaupo ako. And yes, they're still breastfeed. Akala ko nga ay wala ng lalabas na gatas sa akin eh, pero mas pinagtiyagaan ko at mas kumain ako ng maraming pampagatas. Makalipas ang mahigit dalawang buwan ay successful naman ang ginawa ko kaya ang result ay itong tatalbog-talbog kong kambal. Every month ay sini-celebrate talaga namin ang milestones nila kahit sa simpleng handaan lang
Huling Na-update : 2023-01-14Carrying The Professor's Twins CHAPTER 33
I WAS too stunned until that day ended. Hindi pa nga ako nakatulog kaagad kahit na siya ang nagpresentang magbantay sa kambal. Patuloy na kumakalabog ang puso ko at ang kanyang malambot na mga labi ay hindi mawala-wala sa labi ko. Kainis! Ayaw kong umasa pero ano itong ginagawa niya? Is he giving me false intentions? O baka naman sinusubukan lang niya kung hanggang ngayon ay marupok pa rin ako sa kanya? Malamang kung saan man sa dalawang iyon ay tama. Hindi ko naman ipagkakailang mahal ko siya, hindi pa nakatulong na para na kaming mag-asawa sa paraan ng paninirahan namin ngayon but my heart couldn't help but to love him dearly lalo na dahil sobrang buti niyang tao. I want to confront him but I am also scared about the fact that what I am thinking was actually the truth. "What are you thinking, Olivia? I know you're not asleep, please let's talk about it." Muntik ng mahulog ang panty ko sa sobrang husky ng boses niya! Jusko! Ilayo ho ninyo ako sa tukso! Limang buwan pa lang ang ka
Huling Na-update : 2023-01-14Carrying The Professor's Twins CHAPTER 34
WHEN I woke up the next morning, the first thing I see is his handsome face. He was staring intently at me with a smirk on his lips as if he was doing that for a long time now. Sinuklian ko ang titig niya sa akin, ang guwapo-gwapo niya pala sa umaga!"H-hoy!" Agad kong tinakpan ang bibig ko nang ma-realize na sobrang lapit niya at akma pang hahalik! "Lumayo ka nga!" I said in horror. My gosh! He can't just kiss me like that! I just woke up! I may be have a bad breath! Nakakahiya 'yon! At hindi pa rin ako makapaniwalang hahalikan na lang niya ako ng ganoon! Oo nga at may mga anak na kami pero... Hays! Ewan! "Hey, love... You don't have to do that." I heard him said softly behind me. Umirap ako sa salamin. "We've been together for a long time, ngayon ka pa ba mahihiya sa akin?" Nanliit ang mata ko nang nanunudyo niya akong tingnan mula sa salamin. Nang matapos sa pagto-tooth brush ay inulit ko na naman iyon, natanaw ko ang iritasyon sa kanyang mukha kaya muntik na akong mabilaukan na
Huling Na-update : 2023-01-14Carrying The Professor's Twins CHAPTER 35
"OH... OLIVIA? It's you!" I heard Kasper, surprised was written in his face.. "Long time no see! Is it already them? I'm sure they're so much like you!" Aniya, ang mata ay sa mga anak namin.Hindi ko alam kung anong irereak ko sa sinabi niya, alright, we aren't in bad terms anymore but seeing him this way surprises me. Oh, well... Understandable talaga kapag naging magulang 'no? Maybe he finally embraced being a family man now. Ngumiti ako. "Hello! Oo nga! Long time no see!" Awkward akong ngumisi at kumaway ng kaunti, dumako ang tingin ko sa katabi niya, if I'm not mistaken, her name is Elyria. She smiled a little when she noticed my stare. "Yep, these are my twins. Prudence and Prescilla," may pagmamalaking pakilala ko sa mga anak namin. "And this is their father, Mr. Monroe." I saw how Kasper's eyes moved from my twins to the person standing beside me."Bro, Kasper. Olivia's first boyfriend." Nanlaki ang mata ko sa paraan ng papakilala niya! I didn't see that coming! Why the hec
Huling Na-update : 2023-01-14
Pinakabagong kabanata
Carrying The Professor's Twins SPECIAL CHAPTER 5
"OLIVER! Pakisabi nga kay Ate Prescilla mo na dalhin 'yung mga pyrex dito sa labas!" Tawag ko sa isa sa mga bunso kong anak. "At si Kuya, pakisabing baba na, patulong ako." "Okay, My-my." Anito at umalis na rin papasok sa loob ng bahay. "My-my, look! I'm rolling! I'm rolling!" Tawag atensyon sa akin ng isang anak ko, si Onyx. Ang kambal ni Oliver. "It's fun, My!" Tuwang-tuwa itong humagikhik habang paulit-ulit na ginawa ang paggulong. Nailing na lang ako habang natatawa sa anak ko. Madumi na ang puting damit sa ginagawa pero okay lang iyon, tuwang-tuwa naman siya sa pinaggagawa niya. "My-my, do you need my help?" Sa isang iglap ay nasa tabi ko na siya at dumukot ng puto sa lamesa saka iyon kinain. "Thank you, anak. Yes, could help my-my?" Malambing kong sambit at hinalikan siya sa noo nang sunod-sunod siyang tumango at inubos ang kanyang kinakain at saka ako tinulungan sa pag-aayos ng lamesa. "I love you, my-my," he said out of nowhere. "I love you too, anak ko." Malambing kong
Carrying The Professor's Twins SPECIAL CHAPTER 4
"OUCH! My knees! This is all your freaking fault! Ugh! How many times do I have to tell you that I can perfectly protect myself, huh?" Rinig kong impit na singhal ni Prescilla. "Tsk. Don't you dare make yabang to me about that 'I can perfectly protect myself' phrase of yours because you certainly cannot, Prescilla Faith!" Prudence hissed back at his sister but still with gentleness. "I don't care if you think I am a monster, I will still gonna punch those assholes faces when I see them touch you inappropriately!" "Fuck, Den! That's a club! What did you expect me to do? Mag-prayer meeting? Spread the gospel of the Lord? Gosh naman! You're so pakialamera with my life when I don't give a damn about yours!" Sagot ni Prescilla na halatang-halata ang pagka-irita sa mukha. Sinadya kong lakasan ang pagbati ng mixture para makagawa ng ingay at makuha ang kanilang atensyon. Ilang segundo lang ay natahimik na ang dalawa, itinigil ko ang ginagawa at saka dahan-dahang hinarap ang mga anak kong
Carrying The Professor's Twins SPECIAL CHAPTER 3
NANG makalabas ang dalawa ay tumitig lang ako sa puting dingding ng hospital dahil hindi ko talaga alam ang gagawin. "Da-da!" A small cooed caught my attention. "Da! Da! Am! Am!" He closed and opened his mouth that is now full of saliva, as if gesturing food? I don't know. I don't even remember I had children so how would I know how to take care of one? I just stared at him and waited for what's gonna happen next. I don't know what to do. I can't walk, I can't move my legs. But I could reach for them if I wanted to but I just won't. I don't feel doing so. After awhile, the kid sat down and slapped his twin who's busy playing with a bunny. Startled of what his brother did, she glared at him and seconds later, she smack his brother's face that made the latter cried so hard. Nataranta ako. Dalawa na sila ang umiiyak ngayon sa sariling mga kagagawan. Kung kukunin ko ang isa dapat ay kukunin ko rin ang isa pa ngunit wala pa akong tamang lakas para gawin iyon. Nasa kalagitnaan ako n
Carrying The Professor's Twins SPECIAL CHAPTER 2
SHE was with one of her men but it was busy firing. Sa walang ingay na hakbang ay lumapit ako at agad na tinakpan ang kanyang bibig gamit ang aking kamay. She wiggled but she's too weak to get away from my grip. Nang mapansin iyon ng kanyang kasama ay mabilis nitong itinutok sa akin ang baril, bago pa niya kalabitin ang gatilyo ay nauna nang pumutok ang baril ko sa kamay niya dahilan upang tumilapon ang kanyang baril na hawak. Sinunod ko ang mga tuhod nito para hindi na makasunod pa. Binitawan ko siya dahil wala na siyang laban pa sa akin. "Ahhhh! Inutil! Tanga! Tonta!" Sigaw ni Chealsea nang makitang nakaluhod na ang kanyang kasama at namimilipit ng sakit. "How dare you do this to me, Wrecker! I did nothing but to love you! Give everything to you! Even my best friend! My own happiness! Everything!" She shouted so loud. "That I did not ask you to." Malamig kong sinabi. She was walking backwards while I am walking forward to her while my gun was pointing straight at her head. "I
Carrying The Professor's Twins SPECIAL CHAPTER 1
"WHAT are you gonna do with him?" Hekama asked as soon as I entered the van. "Pakakawalan mo ba siya? That easy? Fuck, bud! He hurt a woman! He... He..." He couldn't properly utter those words. "Putangina! No woman deserves to experience that! I will damn kill him! No! I will torture him to death myself!" Halos manginig siya sa sobrang galit. I have never seen him this angry for a long time. The last time I saw him like this was when he was just 10. Her mother was raped 'til death in front of his two eyes so I this triggered those memories. I gulped hard. I don't know if my decision to bring him here with me is right. But he's so eager to come after he found out what that asshole did to Olivia. He was shaking in anger that his face are turning red and the only thing that could calm him down is to let his anger to someone. I sigh and spoke. "Do whatever you want, just don't kill him because he doesn't deserve the easiest death." As soon as I said those words, despite of the extrem
Carrying The Professor's Twins Pasasalamat
Good day, readers of CTPT. I would like to take this opportunity para pasalamatan kayo sa lahat ng suporta ninyo sa story ko na ito. Sa totoo lang, ito pa lang po ang story na natapos ko. Dati ay hanggang prologue at chapter 1 lang ako. Hahaha! Pero ngayon, nakaabot ako ng epilogue! At dahil iyon sa inyo, sa araw-araw na dagdag ng reads, sa pagbibigay ng gems. Sobrang natutuwa ako. Maraming-maraming salamat po. Pasensya na po kung maraming errors o kaya hindi perfect ang story at pagkakasulat. Pangako po, sa mga susunod kong story ay sisikapin ko pong mag-improve para po sa inyo. Sa mga nagbabayad para makabasa at sa mga gumagamit ng bonus at nanonood ng ads para makapag-unlock, maraming-maraming salamat po sa inyo. Alam kong may mga katanungan kayo tungkol sa buhay ni Silas kasama ang kambal, kung anng klase ba siyang ama sa kambal at sa mga panahong inii-stalk nila si Olivia. Pero kung wala naman, maglalagay pa rin ako ng special chapters. See you sa mga susunod kong stories!
Carrying The Professor's Twins EPILOGUE
MAGKAHAWAK kamay kaming naglalakad sa hallway. The hallway is a bit quiet, maybe they are still asleep. Tired because of the event yesterday. Una naming pinuntahan ang kwarto ng mga anak namin at parehong natawa nang makitang ang gulo ng kanilang kama at ang kanilang posisyon ay hindi na katulad nang iwanan namin. Si Prescilla ay halos nasa headboard na habang yakap-yakap ang kanyang bunny stuffed toy while Prudence is now almost on the floor. Almost dahil nakadikit na sa sahig ang isang paa habang ang kalahati ng katawan ay nasa kama pa. He is even snoring! "Oh, they're at it again." Naiiling na sambit ni Silas at inunang angatin si Prudence saka inayos sa pagkakahiga sa gitna. Sunod ay si Prescilla na parang sako niyang ilagay sa tabi ng kapatid. "Come here love, let's sleep again beside them. It seems everyone has been tired, I'm sure they'll be happy when they see us sleeping next to them." Our eyes met and we both smirked in excitement. He laid down beside Prescilla and I lay
Carrying The Professor's Twins CHAPTER 72
SILAS took me over and over again. Sa couch, sa carpet, sa bathtub, sa shower. Lahat. Buong sulok ng kwartong ito ay inangkin niya ako. He was insatiable in bed ever sense, ngayon ay parang inipon niya ang kanyang buong lakas para sa araw na ito. . Ending, we finished almost 4:00 o'clock in the morning. Kinailangan naming palitan ng dalawang beses ang bedsheet dahil sa ginawa. "I love you," he said huskily. Mahigpit ang kanyang yakap sa akin habang walang pang-itaas, sumuksok siya sa aking leeg at hindi iyon tinitigilang halikan. "I missed you so much.." Umirap ako sa kawalan. "Halata nga, nakalima ka, eh." Hinaplos ko ang kanyang buhok. His body vibrated as he let out a manly chuckle. "You're just so beautiful, I can't get enough of you." Aniya. "Anim na taon akong nagtiis, dapat lang na pakawalan ko." Awang ang labi ko kasabay ng panlalaki ng mata! Mahina kong hinampas ang kanyang malapad na likod, he groaned. "Huwag mo nga akong pinaglololoko!" Masamang tingin ang isina
Carrying The Professor's Twins CHAPTER 71
GULAT akong napasinghap dahil sa ginawa niya! I am expecting him to let go right away but he took advantage of my slightly parted lips and slid his tongue inside and explored my whole mouth! I shriek in his mouth but it turns out a moan instead. Kumapit ako sa kanyang braso dahil pakiramdam ko ay mawawalan ako ng balanse dahil sa ginagawa niya. He didn't forced me to kiss him, rather, he took his time delving my whole damn lips like a hungry animal! Gusot na ang kanyang damit sa sobrang pagkakapit ko ngunit parang balewala iyon sa kanya, he continued kissing me like it was a dream that he didn't want to wake up anymore. Palipat-lipat ang kanyang mainit at mapusok na halik sa aking baba at taas na labi bago niyang hahalikan ng buo ang aking labi. Nangunyapit ako lalo sa kanyang braso dahil nahihirapan na akong huminga dahil sa ginagawa niya, papatayin niya yata ako sa sobrang paghalik! But when I thought he wouldn't give me a chance to breathe, he spoke. "Breath, love." Utos niya n
