Tinulak ko siya. Hindi ako umalis. Bakit ako aalis kung sinabi niyang 'pag hindi ako umalis ay hahalikan niya ako? 'Di ba?
I crossed my arms and gave him a look. My right eyebrow arched and a smirk plastered on my face. "Kiss me hard, then," paghahamon ko.
He seriously walked towards me. I didn't move. Hinintay ko lang siyang makalapit sa akin at nang nakalapit na siya ay hinawakan niya ang magkabilang braso ko kaya natanggal sa pagkakahalukipkip ang mga braso ko. Marahas niya akong sinandal sa pader kaya napapikit ako.
Tanging mabibilis na paghinga niya lang ang naririnig ko kaya unti-unti kong idinilat ang mga mata ko and then I saw his eyes looking at my lips. I bit down my lip as I felt a little nervous. Kinabahan ako sa titig niya sa mag labi ko. Oh God!
"Don't bite your lips..." bulong niya na naka
Winala ko ang lahat sa isip ko. Yes, Hez. This is just infatuation. Hindi ito katulad ng naramdaman ko noon kay Harry. I loved Harry and this feeling is just yeah... infatuation. I'm just attracted because he's handsome. That's all."Bakit hindi ka pumasok?"Umupo si Aina sa tabi ko. Suot niya pa ang uniporme ng isang piloto at mukhang pagod. Pinatunog niya ang mga daliri niya."Bakit nandito ka? Galing ka pa yata sa eroplano, e," sabi ko at ipinatong ang paa sa mini table, hindi pinansin ang tanong niya.Hindi siya sumagot. Sumandal lang siya sa sofa at tinanggal ang tatlong butones sa suot niya. "Did your parents fight again?" nakakunot-noong tanong ko."Yeah..." pagod niyang sagot at pumikit. 
Isang linggo na ang lumipas. Palagi kong kinukulit si Pris pero palagi din niya akong itinataboy. Alam kong balang araw ay bibigay din siya sa akin."Just leave this school, Hezikaia," mataray na sabi ni Frida kaya pinagtaasan ko siya ng isang kilay. I crossed my arms and gave her my funniest look. "Are you kidding me?""Ginugulo mo ang mga studyante rito," nagpipigil inis na sabi niya."Tahol ka ng tahol, Frida. Bakuna ba ng aso tinurok sa 'yo?" tamad kong tanong at mahinang pinitik ang buhok ko."Walang hiya ka!" sigaw niya kaya natawa ako.Isang linggo na rin akong may nakakaaway. Wala na akong pakialam kung hindi ako makagraduate ng College. I'm so sick of these people. Sila ang palaging nag-uumpisa ng away at pinoprotektahan ko la
Bumagsak ang luha ko. Sariwang-sariwa pa rin sa isip ko ang nangyari. Ang halikan. Ang pagsunggab ng halik ng babae. Ang hindi pagtulak ni Pris sa kanya palayo. What was that? Anong relasyon ang mayroon sila?Hinampas ko ang dibdib ko habang umiiyak. "Fuck! This pain is slowly killing me! Fuck!" sunod-sunod ang malulutong na mura ang lumabas sa bibig ko.Kumalabog ang pintuan kaya natigil ako sa pag-iyak. "Hez!" narinig ko ang boses ni Pris. His voice was frustrated.Umiling ako. Ayoko na. Ayokong masaktan. Ayoko nang umiyak ulit dahil lang sa lalaki. Sino ba si Pris? Bakit ako nagkakaganito sa kanya? This is my fault. Hindi ko dapat hinayaan ang sarili kong mapalapit sa kanya."Hez! Open your door!" Pris shouted again. Patuloy ang paghampas niya sa pinto
"After this, you can go home," malamig na sabi ni Pris sa kapatid niyang si Slade. Napanguso ito habang kumakamot sa batok.Naghahain na kasi si Pris ng niluto niya. Mukha ngang takam na takam si Slade dahil ngayon na lang yata siya ulit makakatikim ng luto ng Kuya niya."Balak ko nga rito matulog, e," sabi ni Slade.Ilang taon na ba ang isip bata na 'to? Mukhang mas matanda pa ako, e. Tumaas ang kilay ko sa kanya."Kung balak mong bulabugin ang buhay ko, bumalik ka na lang sa Cebu," malamig na sabi ni Pris at umupo sa tabi ko.Tumaas ang gilid ng nguso ni Slade. "Ang boring do'n, walang thrill."
Sinunggaban ako ng yakap nila Sorrel at Trina. Pati na rin ni Xanthus habang si Aina ay natatawa lang sa kanila. Napanguso ako sa ginawa nila."Sabi ko na nga ba darating ka!" masayang sabi ni Sorrel."You're late! Kainis ka!" Humalukipkip si Trina. Napabuntong-hininga na lang ako. Buti nga dumating pa, 'di ba?"Sama ka na lang sa amin, Hez. Huhuhu 'di ko kayang mawala kayo." Binatukan ko si Xanthus dahil sa sinabi niya kaya napanguso ito."Ang OA mo, Xanthus!" naiiling na sabi ko at umupo sa tabi ni Aina. Inabutan niya ako ng alak."Isama niyo na rin kasi si Saint at Timo! Ayokong ako lang ang magbabantay!" nakangusong sabi ni Xanthus pero walang pumansin sa kanya.
Isang linggong pagtetext. Isang linggong pag-uusap. Kahit minsan ay naiirita siya sa kakulitan ko ay pinipigilan niyang magalit. Palagi kaming magkasama at aaminin kong sobrang saya ko. Siguro nga... siguro nga nahulog na ako ng tuluyan. Mas malalim kung ikukumpara sa pagmamahal ko noon kay Harry.Ewan ko, pero nasanay na ako kay Pris.Nasanay na akong palagi kaming magkasama. Nasanay na ako sa kanya. Mali man pero... dinepende ko na 'yung sarili ko sa kanya.Narinig ko ang pag doorbell sa labas kaya napangiti ako. Sigurado akong siya na 'yon."Hi, Pr-"Napanganga ako dahil hindi pala si Pris ang bumungad sa akin. Isang lalaki at hindi ko kilala kung sino."Good afte
"Stop doing this, I am fragile."Kung pinaplano niyang pabagsakin ako sa kanya at iiwan rin kapag sawa na siya, pwes baka manalo siya dahil hindi ko siya kayang tiisin."I-I'm sorry," agad siyang humiwalay kaya tiningnan ko lang siya. His face was so frustrated pero tinakasan na ako ng salita. I just want to stare at him the whole night. Damn, I'm dangerously falling for him."Baby, you're crying." He walked towards me, he was about to wipe my tears away but I immediately pushed him. I was stunned and I didn't know that I was already crying. Tears run down my cheeks again at nagtuloy-tuloy pa."Y-you're hurting me..." I said, almost whispering.
"Madaya ka!"Humalukipkip ako at ngumuso. By the way, I was wearing his t-shirt and shorts kaya mukha akong nakasampay dahil malaki ang mga ito sa akin."I'm not," seryosong sabi niya habang papalapit sa akin. Naka itim na bathrobe pa siya at pinupunasan ang basa niyang buhok. Napalunok ako. Ang gwapo."B-bakit kasi may ganoong rules?" napapalunok na sabi ko habang papalapit siya ng papalapit."You can make your own rules. That's my rules, Hez. I am now your boyfriend so you just have to obey my rules." Saglit akong napapikit nang hinalikan niya ako sa tungki ng ilong. Ngumisi siya.Napabuntong-hininga ako habang tinitingnan siyang papalay
"What did you just say?"My forehead creased as I looked at my parents. I was sitting on my couch when they came here. Their faces were angry and problematic at the same time."Damn it! They have a daughter!" My mom shouted while putting her hand on her forehead."Calm down. Pris will take care of this," Dad calmly said.I stood up, still wondering what they're talking about. "Just tell me the problem," I coldly said."I thought they had only one child! I was wrong, son! They have a daughter! She's from New York. Her parents kept her for a long time. Goodness! That'd be their heir!" She shook her head, trying to calm herself but she failed."Go on, son. Move into her
Huminga ako ng malalim at ngumiti. Kinuha ko ang luggage ko at lumabas ng kwarto."Are you ready?"Ngumiti ako kay Zim. "Yes. Please, take care of my nephew," I said as I looked at my nephew. Ngumiti ako sa kanya at umupo para magpantay kami."Hey, big boy. See you again. Don't worry, I'll be back soon. Be a good boy and don't be stubborn, okay?" Ginulo ko ang buhok niya kaya nakangiti siyang tumango."Take care, Tita. I will wait for you!" He hugged me kaya mas lumawak ang ngiti ko."You, too, Zack." I kissed his cheek and looked at my brother. Tumayo ako. "We'll see each other again, Kuya. Mag-ingat kayo ni Zack," sabi ko kaya ginulo niya ang buhok ko. Napan
"Tahan na, Hez. He'll be fine,"Hinagod ni Trina ang likod ko. Hanggang ngayon ay hindi pa lumalabas ang doktor at nailipat na si Pris sa operation room."Ginagalit ako ng gagong 'yon, ah!" Narinig kong sigaw ni Xanthus habang pinapatunog ang mga daliri niya. Binatukan naman siya ni Sorrel."Kumalma ka. Nakakahiya ka, ang ingay mo." Tumaas ang gilid ng nguso ni Xanthus at umupo."Hinuhuli na si Imran ng mga pulis. Nakatakas siya pagkatapos ng isang taon at bumalik siya para maghiganti," paliwanag ni Aina."I'll go to him. He'll pay for his shits. I'm going to kill him." Tinahan ko ang sarili."At ano?! Magiging killer ka rin? Gagaya ka sa kanya? Anong pinagkaiba niyo
"Nand'yan na si Ms. Braganza!"Pagbaba ko pa lang ng kotse ay rinig na rinig ko na ang sigawan ng mga nagpapanic na empleyado. Tumahimik ang buong building at tanging tunog lang ng heels ko ang naririnig.I was wearing a red glittering sleeveless dress that above my knee and Emmi Black Faux Suede Extreme thigh high heeled boots. I took my aviators off. Lahat ng taong nakatingin sa akin ay gumilid. Itinaas ko ang aviators ko para ibigay sa sekretarya ko na nasa gilid ko lang at mabilis niya 'yong kinuha.We stopped in front of the elevator and when the door started to open, lahat ay lumabas. Ayokong may ibang kasabay sa elevator maliban sa sekretarya at assistant ko.My assistant immediately pressed the 20th floor. "Do I have a lot of schedules today?" tano
Nakaramdam ako ng hilo dahil sa pagtama ng ulo ko sa batong pader. Unti-unti kong naramdaman ang pagtulo ng dugo mula sa ulo ko."O-oh my God! Y-you're bleeding, hija!" nagpapanic na sabi niya at narinig ko na lang ang pagtawag niya ng pangalan ni Pris sa cellphone.Nagising ako nang makarinig ng ingay. Maayos na ang pakiramdam ko at alam kong may bendang nakalagay sa ulo ko."Finally, you're awake!" Napasapo si Pris sa noo niya at agad na hinawakan ang kamay ko. Gusot ang white long sleeve polo niya at may bahid pa ng dugo."What were you thinking? Magpapakamatay ka ba?!" sigaw niya.Napatingin ako sa paligid at nandito ang buong pamilya niya. Bigla akong nakaramdam ng inis sa Mommy niy
Natahimik ang dalawa hanggang sa unti-unti kong binasag ang katahimikan dahil sa malakas na pagtawa ko na sinabayan ng pagpalakpak ko. Lumakas ng lumakas ang tawa ko na para bang isang biro ang sinabi niya."Hey, why are you laughing? You're scaring me." Hinawakan ni Pris ang isang kamay ko para tumigil ako sa pagpalakpak."Teka lang, natatawa ako!" Mas lalong lumakas ang pagtawa ko at ramdam ko na ang pagsakit ng tiyan ko dahil sa dami ng tawa."Panagutan mo ako, Pris!" Naagaw ni Roxanne ang atensyon ko. Saglit akong napatingin ng seryoso sa kanya at muli na namang tumawa ng malakas at napa-palakpak ulit."I'm going to kiss you if you don't stop laughing," seryosong sabi ni Pris kaya unti-unting naging sery
"I know exactly how you feel, hija. We're here for you."I smiled bitterly. Miss na miss ko na ang mga magulang ko. Hindi ko alam na sa isang iglap ay mawawala sila.Nasa harap ko ngayon ang mga magulang ni Pris. Isang linggo na ang nakakalipas at nailibing na ang magulang ko. Kahit sobrang stress ay tinanggap ko ang pagiging CEO dahil kailangan kong ipagpatuloy ang nasimulan nila Mommy at Daddy.Bumalik na rin ako sa bahay at walang araw na hindi ako dinalaw ni Frida mapa sa bahay man o opisina."Thank you, Madame-""Mommy, hija. Mommy." Ngumiti siya pero may kakaiba sa ngiti niya pero hindi ko na lang pinansin."When are you getting married?"
"Huhuhuhu!" Naiirita akong humarap kay Frida. Malakas ang pag-iyak niya at parang batang inagawan ng candy. Akmang hahampasin ko siya pero mas lalong lumakas ang pag-iyak niya."Stop it, bitch! You're embarrassing me!" inis na sabi ko habang nilalagay sa likod ng kotse ang mga maleta ko."Hezikaiaaaaa!" Napabuntong-hininga ako at mariin na napapikit dahil talagang nakakahiya ang ginagawa niya. Pinagtitinginan na kami dahil sa parang bata niyang pag-iyak."Babalik ako! Kailangan ko lang umalis, Frida." Pinakalma ko ang sarili ko pero hindi tumigil ang malakas na pag-iyak niya."Bakit..." Suminghot siya. "Kailangan sa ibang..." Suminghot ulit siya kaya napapikit ako sa kahihiyan. "Bansa! Huhuhu!"
"Tulungan mo ako!""Hezikaia, tulungan mo ako!""Hezikaia!"Bumalikwas ako ng bangon dahil muli na naman akong nanaginip. Papalayo ng papalayo sa akin si Taylor habang humihingi siya ng tulong. Nanginig ang buong katawan ko at ramdam ko ang pagtulo ng pawis sa leeg ko.Habol-habol ko ang hininga ko. Isang linggo na akong nananaginip tungkol sa kanya at halos gabi-gabi niya akong dinadalaw. Pinag-iimbestigahan na ng mga pulis ang nangyari sa kanya pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ako nagsasalita dahil natatakot ako.Isang linggo na akong hindi lumalabas. Takot na takot ako dahil nakita ako ni Imran sa hotel. Pakiramdam ko kapag lumabas ako ay huling hininga ko na.Niyakap ko ang mga tuhod ko at nagsimulang humik