Nasa tabi kami ng bonfire ni Odille habang kasama ni Lenard ang mga kaklase nya. Habang si Liam nasa ilalim ng isang puno at may kausap sa phone nya. He needs to monitor the office kahit nasaan man sya. Kaya kahit nasa camp kami kailangan magreport sa kanya ng secretary nya.
"Alam mo ba yan si Liam? He never been to relationships. Since highschool." nagulat ako sa sinabi ni Odille.
"Bakit daw? Hindi ba sya nainloved? Nagkacrush?"
"He had a crush but only crush. He never fell for it. Matigas yan. Gusto nya sya ang hinahabol." Natawa ako. Hindi na ako magtataka sa dami ng babaeng nagkakandarapa sa kanya.
"Pero hindi talaga yun ang dahilan nya.." bigla akong nacurious sa sinabi nya.
"What do you mean?"
"He's scared of losing someone that's why he choose to never fall inloved. Natatakot sya sa commitment, because he's scared to be a failure. Natatakot syang main
Nagising ako dahil sa dumapong tuyong dahon sa mukha ko. Dumilat ako ng bahagya. Medyo masakit ang likod ko at mga braso ko pero kakayanin kong makatayo.Nakita ko si Liam, tinapik ko ang pisngi nya. Nagising sya."Hey." he whispered at maluha luha ako sa nangyari sa amin."Why did you jumped?""You're clumsy.." Nagulat ako. Bumangon kaming dalawa. Napansin ko ang ilan gasgas sa braso nya at binti."Okay ka lang ba! Walang masakit sayo?" umiwas sya ng aakma ko syang hawakan."We need to walk forward. Kailangan makahanap tayo ng masisilungan, and we need water. Wala tayong kahit anong dala." naiinis sya the way he talked. Dahil sa pagkadulas ko, lalong lumala ang problema namin. Ngayon wala kaming kahit isang dala. Naiintindihan ko naman sya pero di lahat ng ito dapat idaan sa init ng ulo.Pinilit kong makalakad. Sinusundan ko sya habang sinus
MR. IMPERIAL!! MRS. IMPERIAL!!Dumilat ako sa narinig. I heard someone shouting. Nakaidlip ako habang buhat ako ni Liam at hindi pa din sya tumitigil sa paglalakad."Don't you wanna rest muna Liam? Kanina mo pa ako buhat." nag aalala kong tanong sa kanya. Hindi pa sya nagpapahinga mula kanina, at alam ko masakit ang katawan nya dahil sa pagbagsak namin. Ayaw lang nyang ipahalata."I'm fine. We need to move forward. Someone is looking for us." so hindi lang ako ang nakarinig ng tinig na yun."HELP!!" he shouted. Naiinis ako dahil wala along magawa para tulungan sya at ngayon pasanin pa ako.Nagpatuloy sya sa paglalakad. Dumidilim na muli at takipsilim na. Mas lalo kaming mahihirapan kung aabutan kami ng dilim."I hope Odille called Jio." nagtaka ako sa sinabi nya."Why Jio?""Jio can figure out where to find us. He's not just y
"Here's the report na hinihingi mo." nagulat ako ng ilapag ni Jaica ang folder sa table ko. Nasa laptop ang atensyon ko."Salamat." kinuha ko yun at binuksan."So, anong balita sa inyo ni Mr. Imperial?" tanong ni Jaica pagkaupo nya sa bakanteng upuan na nasa tabi ko."Balita? Wala." pagkakaila ko. Ayoko mag open up sa bestfriend ko, for sure aasarin lang ako nito."Magsabi kana. Kita mo yan mukha mo, yan na ang nagsasabi na inlove kana!" Nagblushed ako."No. I'm not." she laughed."You are. So ano na status? For real na ba?" natawa ako sa sinabi nya. Nagsisimula palang kami, for real na agad."He said he'll court me.""Really! Paano? I mean? Who knows how Mr. Imperial gonna court you?" Hinawakan ko ang pisngi ko. Oo nga, paano ba sya manligaw? Sabi nya he never been to a commitment so paano sya manliligaw?
7 years ago,"Jio! Sino ba tinitignan mo dyan?!" tawag ng isang binata kay Jio na nakatanaw sa kabilang classroom. Nanatili sya sa kinatatayuan nya habang pinagmamasdan ang bawat estudyante na lumalabas sa katapat nitong classroom. "Hoy! Halika na kaya!" tawag muli ng kasamahan nya at pilit sya nitong hinatak. Graduating student si Jio o mas kilala syang Jiovann Estrada sa university kung saan sya kumukuha ng Law. Wala syang gaanung kaibigan, maliban sa kasamahan nyang si Hector na kaklase nya. Pero kilala sya ng bawat estudyante, siguro dahil sa itsura nya , angking talento at madalas syang makakuha ng atensyon. Pero para sa kanya isang tao lang ang nakakuha ng atensyon nya, at yun ay ang babae sa College of Business and Accounting na palagi nyang sinusubaybayan.
Disclaimer: Persons, names, places and events used in the story are pure fiction and didn't claimed by anyone. ---Nakapikit ako that time. Pinapakinggan ko ang ingay na nanggagaling sa labas. Nakasuot ako ng all cream wedding dress at hawak ko sa mga kamay ko ang bouquet ng bulaklak na halo halong white tulips, roses at anemone. Ang tagal kong hinintay na makarating sa posisyon na ito. Pinapangarap ng karamihan babae, ang makasal sa minamahal nila. Halos inabot din kami ni Joseph ng 8 years relationship. At alam ko na sa pag aasawa din mapupunta ang lahat ng ito.Naririnig ko ang kadalasan pinapatugtog sa simbahan kapag may bagong kasal. Gusto ko ng lumabas at pumasok ng simbahan. Maglakad sa altar patungo sa mga bisig ni Joseph na naghihintay sa akin."Mam. Okay na po." dumilat ako ng marinig a
Hatak ko ang maleta ko habang paakyat ako ng barko. This is my first time going on a cruise ship.. Ito yun wedding gift nila Mama at Papa sana sa amin kung natuloy lang ang kasal.Naipailing ako. Ayoko maalala ang kahihiyan iniwan ni Joseph. Kaya ako tumakas sa amin para sandaling makalimot sa mga nangyari. At baka sa pagsakay ko sa cruise ship, maghilom ako."Mam." nagulat ako ng salubungin ako ng isang lalakeng naka unipormeng puti. Tingin ko isa sya sa mga cabin crew. Hiningi nya ang ticket ko at boarding pass. Then nagtawag sya ng crew para buhatin ang dala ko.Walang alam sina Mama at Papa kung saan ako nagpunta. Nag iwan lang ako ng sulat at nagpaalam na sandali akong mawawala. Alam ko nag aalala sila ngayon, pero mas inaalala ko naman ang sarili ko kapag nagpatuloy akong magkulong sa bahay at paulit ulit pakinggan ang pagsosorry ni Tita Cora at ng mga relatives ni Joseph. Mababaliw ako.
Naubos ko ang isang lata ng beer. At hindi ko namalayan ang lumipas na oras dahil sa kwentuhan namin ng estranghero na kasama ko ngayon. We have the same kind of humor na talagang nakakaaliw."By the way, I haven't formally introduce myself.. I'm Leandro Imperial." mabilis kong tinanggap ang kamay nya."I'm Reena May Castillejo. Nice to finally meet you." then we laugh together."Ang ganda ng name mo. Pang mayaman." biro ko. Then nagbago ang awra ng mukha nya. Napasama ata ang pagkakasabi ko."I am from a rich family." napahawak ako sa magkabilang pisngi ko. Goodness. Sino itong kaharap ko? Prinsipe? Heredero? O isang binata na bigla nalang pinamanahan ng milyon milyon pag aari ng isang ama nyang may malubhang sakit?"Talaga?" gulat ko. Then huminga sya ng malalim na para bang mabigat ang dala nya."Yeah. Such a
Nagising ako sa alarma ng phone ko. Nagset kasi ako ng alarm para hindi ako ma-late sa usapan namin ni Lean. Bumangon ako at almost 6AM palang. Naalala ko na sabay kaming magbebreakfast. Kaya mabilis na akong naligo at nag ayos.Nakapamili ako ng mga damit sa Singapore kaya pwede na ako mag inarte sa susuutin ko."Ito nalang." sambit ko habang inaayos ang mga laman ng paperbags. Nakita ko ang isang gray dress na nabili ko sa may Sentosa. Yun nalang isinuot ko then sinuklay ang buhok ko at dinala ang jacket na binili ni Lean para sa akin. Hindi ko dapat tatanggapin yun but he keeps on insisting.Dinala ko ang phone ko then lumabas ng kwarto. Naglalakad ako pababa ng C-Deck, sa pinto palang ng dining area nakita ko na si Lean na naghihintay. Ngumiti sya ng makita ako."Wow." he said with amusement. Nagtaka ako."Wow saan?""You look fresh. May
7 years ago,"Jio! Sino ba tinitignan mo dyan?!" tawag ng isang binata kay Jio na nakatanaw sa kabilang classroom. Nanatili sya sa kinatatayuan nya habang pinagmamasdan ang bawat estudyante na lumalabas sa katapat nitong classroom. "Hoy! Halika na kaya!" tawag muli ng kasamahan nya at pilit sya nitong hinatak. Graduating student si Jio o mas kilala syang Jiovann Estrada sa university kung saan sya kumukuha ng Law. Wala syang gaanung kaibigan, maliban sa kasamahan nyang si Hector na kaklase nya. Pero kilala sya ng bawat estudyante, siguro dahil sa itsura nya , angking talento at madalas syang makakuha ng atensyon. Pero para sa kanya isang tao lang ang nakakuha ng atensyon nya, at yun ay ang babae sa College of Business and Accounting na palagi nyang sinusubaybayan.
"Here's the report na hinihingi mo." nagulat ako ng ilapag ni Jaica ang folder sa table ko. Nasa laptop ang atensyon ko."Salamat." kinuha ko yun at binuksan."So, anong balita sa inyo ni Mr. Imperial?" tanong ni Jaica pagkaupo nya sa bakanteng upuan na nasa tabi ko."Balita? Wala." pagkakaila ko. Ayoko mag open up sa bestfriend ko, for sure aasarin lang ako nito."Magsabi kana. Kita mo yan mukha mo, yan na ang nagsasabi na inlove kana!" Nagblushed ako."No. I'm not." she laughed."You are. So ano na status? For real na ba?" natawa ako sa sinabi nya. Nagsisimula palang kami, for real na agad."He said he'll court me.""Really! Paano? I mean? Who knows how Mr. Imperial gonna court you?" Hinawakan ko ang pisngi ko. Oo nga, paano ba sya manligaw? Sabi nya he never been to a commitment so paano sya manliligaw?
MR. IMPERIAL!! MRS. IMPERIAL!!Dumilat ako sa narinig. I heard someone shouting. Nakaidlip ako habang buhat ako ni Liam at hindi pa din sya tumitigil sa paglalakad."Don't you wanna rest muna Liam? Kanina mo pa ako buhat." nag aalala kong tanong sa kanya. Hindi pa sya nagpapahinga mula kanina, at alam ko masakit ang katawan nya dahil sa pagbagsak namin. Ayaw lang nyang ipahalata."I'm fine. We need to move forward. Someone is looking for us." so hindi lang ako ang nakarinig ng tinig na yun."HELP!!" he shouted. Naiinis ako dahil wala along magawa para tulungan sya at ngayon pasanin pa ako.Nagpatuloy sya sa paglalakad. Dumidilim na muli at takipsilim na. Mas lalo kaming mahihirapan kung aabutan kami ng dilim."I hope Odille called Jio." nagtaka ako sa sinabi nya."Why Jio?""Jio can figure out where to find us. He's not just y
Nagising ako dahil sa dumapong tuyong dahon sa mukha ko. Dumilat ako ng bahagya. Medyo masakit ang likod ko at mga braso ko pero kakayanin kong makatayo.Nakita ko si Liam, tinapik ko ang pisngi nya. Nagising sya."Hey." he whispered at maluha luha ako sa nangyari sa amin."Why did you jumped?""You're clumsy.." Nagulat ako. Bumangon kaming dalawa. Napansin ko ang ilan gasgas sa braso nya at binti."Okay ka lang ba! Walang masakit sayo?" umiwas sya ng aakma ko syang hawakan."We need to walk forward. Kailangan makahanap tayo ng masisilungan, and we need water. Wala tayong kahit anong dala." naiinis sya the way he talked. Dahil sa pagkadulas ko, lalong lumala ang problema namin. Ngayon wala kaming kahit isang dala. Naiintindihan ko naman sya pero di lahat ng ito dapat idaan sa init ng ulo.Pinilit kong makalakad. Sinusundan ko sya habang sinus
Nasa tabi kami ng bonfire ni Odille habang kasama ni Lenard ang mga kaklase nya. Habang si Liam nasa ilalim ng isang puno at may kausap sa phone nya. He needs to monitor the office kahit nasaan man sya. Kaya kahit nasa camp kami kailangan magreport sa kanya ng secretary nya."Alam mo ba yan si Liam? He never been to relationships. Since highschool." nagulat ako sa sinabi ni Odille."Bakit daw? Hindi ba sya nainloved? Nagkacrush?""He had a crush but only crush. He never fell for it. Matigas yan. Gusto nya sya ang hinahabol." Natawa ako. Hindi na ako magtataka sa dami ng babaeng nagkakandarapa sa kanya."Pero hindi talaga yun ang dahilan nya.." bigla akong nacurious sa sinabi nya."What do you mean?""He's scared of losing someone that's why he choose to never fall inloved. Natatakot sya sa commitment, because he's scared to be a failure. Natatakot syang main
Natapos ang second part ng tug war at team ng Grade 4 ang nanalo. Afterwards, binigyan kami ng 30 minutes break bago magsimula ang sunod na laro which is the hunger games. Mga babae ang required na sumali kaya napilitan na akong lumahok. Nasa audience seat naman ang mag ama na nagpapahinga, habang ako naman ang sasabak at susubukin manalo sa sunod na activity. Kahit na di ako sure kung kakayanin ko ba. "Our next game will be Hunger Games, so mga Misis kayo muna ang maglalaro dahil tapos na po ang games nila Daddy." biro ng host at nagtawanan ang mga tatay na nakaupo at nagpapahinga. "So this is the mechanics, may 2 stages ang game na ito, at dahil ang name ng laro is "Hunger" so this is related to food. Nakikita nyo po ba ang isang malaking inflatable pool sa harapan nyo?" She asked at saka hinatak sa harap namin ang isang ma
Binitiwan ni Chris ang kamay ko ng makita nya si Liam. Sabay lumapit ito sa akin at dahan dahan kinuha ang pitchel sa akin para lagyan ang basong hawak nya."Hi po Mr. Imperial, dadalawin lang namin si Lenard." biglang pasok ni Jaica para mabasag ang awkwardness."Ah okay, welcome here." he just said bago lumabas ng kusina. Nakahinga ako ng malalim. Akala ko kagagalitan nya ako sa harap ng mga kaibigan ko. Pero yun mga tingin nya kanina parang papatayin nya si Chris.Niyaya ko ang dalawa na kumain nalang sa kwarto ko. Tinawag ko din ang bata para makita ang ninong at ninang nya. ---Gabi na din nakauwi ang dalawa. Habang ako, sinimulan ayusin ang mga dadalhin ng anak ko bukas.Tok! Tok!Nagulat ako sa kumatok sa pintuan ko, nakabukas kasi yun. At akala ko si Manang Caring o Jio ang kumatok. Nakita ko si Liam.
Nakatulog ako sa kwarto ko hanggang dumating ang kinabukasan. Hindi na pala ako nagising para kumain at magbihis, kung anong suot ko kahapon sya pa din suot ko ngayon. Nang tumunog ang alarm sa phone ko saka lang ako naalimpungatan para magising. Biglang bangon ko nang marealize ko na umaga na."Grabe, napahimbing tulog ko." I said habang kinukoskos ko ng mga kamay ko ang mga mata kong hirap pa sa pagmulat. Bumangon ako at sandaling nagbihis bago lumabas. Aasikasuhin ko pa si Lenard. Bago ako pumasok.Lumabas ako ng kwarto na nakasuot lang malaking tshirt at maikling shorts. Dadaan muna ako ng kusina para maghilamos."MAMA!" nagulat ako sa bata sa sigaw nya sabay tumakbo papunta sa akin. Bigla syang yumakap sa bewang ko."Goodmorning Anak! Nagbreakfast kana?" tanong ko sa kanya sabay hinalikan sya sa pisngi."Opo. Si Lola Caring nagluto. Kumain na kami ni Papa." nagulat
Hindi kami nagpapansinan hanggang sa makauwi. Tahimik akong bumaba ng kotse nya at nauna ng pumasok. Ayoko sya tignan. Naiinis ako sa kanya. Hinanap ko kaagad si Lenard sa kwarto nya at nakita ko ang bata na naglalaro."Mama!" masaya nyang bati ng makita palang ako sa pintuan. Iniwan nya ang nilalaro nga at agad akong niyakap."Namiss ka ni Mama! How's Lolo at Lola?" tanong ko."Okay po sila. Namimiss kana din daw po nila." ngumiti ako. Naupo ako sa kama ng bata at sandaling humiga. Bumalik si Lenard sa nilalaro nya. Pumikit ako at huminga ng malalim. Naalala ko yun sagutan namin ni Liam kanina. May mali ba akong sinabi? Naging insensitive na ba ako masyado at napasobra ang sinabi ko sa kanya? Umiling ako. Bakit ko ba naiisip pa yun? Sya ang may mali at hindi ako."Si Papa po?" nagulat ako sa tanong ng bata. Bumangon ako."Baka nasa kwarto nya." sagot ko nalang. Ayoko makit