Reena's POV
Naiinip na ako sa paghihintay sa kanya. Nangako sya na uuwi ng 5PM at heto ayaw pa kumain ng bata na hindi sya kasabay.
"Mama? Nasaan na po si Papa?" matamlay na tanong ng bata.
"Darating na sya." pinilit kong ngumiti kahit na naiinis na ako kay Liam. Isang oras na nyang pinaghihintay ang bata.
"Just watch tv muna. Okay. I'll call you pag nandyan na si Papa." ngumiti sya at sumunod. Umakyat sya sa kwarto nya para manood ng tv.
"Lagot sa akin ang Liam na yan." I whispered saka naghintay na sa sala.
---
30 minutes pa akong naghintay. Then narinig ko ang isang busina sa labas at for sure it is Liam. Nagbukas ang pintuan.
"Bakit ngayon ka lang!" sigaw ko kahit di pa sya nakakatapak sa sala. Halatang nagulat sya sa sigaw ko. Para pa syang nagtatago sa akin.
"Anong oras na! Hindi ka tumutupad sa usap
Reena's POVNakasimangot akong pumasok ng kwarto. Kahit kailan talaga, hindi na magbabago ang sira ulo na yun. Binaba ko ang gamit ko saka nagbihis. Naalala ko na need pala nya ang vitals ko. Kumuha ako ng piraso ng papel saka sinulat dun. Bakit pa kasi sya bibili ng damit ko, pwede naman ako? Ngayon kailangan nya pa ang sukat ko.Matapos kong nagbihis ng plain shorts at blouse. Lumabas na ako para hanapin si Lenard. Narinig ko sya sa kwarto nya na naglalaro."Hey!" nagulat ako sa tawag ni Liam sa akin. Kasabay ko syang papasok sa kwarto ng bata. Pero hinarang nya na agad ako."Bakit nanaman!" sigaw ko sa kanya."Your vitals!" pagpapaalala nya. Kinuha ko sa bulsa ko ang isang pirasong papel saka inabot sa kanya."Wow!" tumaas ang isang kilay ko sa narinig."You have a perfect body. 36-25-36." he grins while reading it."Ewan ko sayo." sabay bukas
Napatulog ko na si Lenard bago ako pumasok sa kwarto ni Liam. Wala pa din sya at mukhang late night na sya dadating. Naisipan kong maglibot libot sa kwarto nya."Huh!" nilapitan ko ang isang drawer sa tabi ng side table. Bahagya kasi syang nakabukas at tingin ko may naipit na papel sa loob. Binuksan ko yun."What's this?" kinuha ko ang piraso ng papel. At nagulat ako sa nakita. Its a picture. Picture of them, Leandro and Liam."They have the same face, but different stories.." I whispered habang pinagmamasdan ang picture. Naalala ko ang mga kwento ni Manang Caring about Liam's childhood. Hindi ko alam na sa ganun itsura nya, mayroon pala syang pinagdadaanan. Until death of their father, hindi sya ang hinanap. Still Leandro.. Naupo ako sa kama. Saka tinago ang picture sa ilalim ng unan ko. Humiga ako at nanatiling nakatingin sa mga disensyo ng kisame.Liam spend his entire life, alone. Without attention, and af
4PM.Nakatapos akong maligo bago dumating si Anna. Nakabalik na sya from Ayala at dala na din nya ang ilan dresses na susuotin nya.Sinalubong ko sya sa sala habang nagpapatuyo ako ng buhok ko."Look at this!" she excitedly run into me sabay pinakita ang ilan sneaks sa venue. Sumilip ako sa phone nya."Wow." namangha ako sa laki ng venue. Then organized seats and tables, random waitress and waiters, food preparations, table set ups at menus. Maayos na ang lahat. Guests nalang ang hinihintay."Let's get you prepared." nakangiting sinabi ni Anna sabay hinatak ako papasok ng kwarto ko. Hindi na ako umangal tutal mas may alam sya sa akin paano makihalubilo at anong klaseng itsura ba ang ipapakita ko sa party na yun. Ipagkakatiwala ko na lahat..---Hi! Liam!Nagulat ang binata sa biglang pagbungad ni Cassy sa loob ng opisina nya.
Nagsasalita ang host para sa next part ng event. The dance.. At dahil inuna muna ang pagseserve ng pagkain, nagsimula na din akong kumain.Nakita ko si Liam na nakatayo at kausap ang ilan kilalang tao mula sa kabilang table habang ako naiwan lang para kumain at makinig sa kanila. Ano nga naman ang alam ko sa mga pinag uusapan nila? Its just all about business. Huminga ako ng malalim. Nakaserve sa table namin ang ilan pagkain. Naalala ko tuloy nung pagsakay ko sa cruise, mga domestic food ang kinakain ko. Kinuha ko ang fork and bread knife para gamitin. Nag isip pa ako paano ko sisimulan kainin ang nasa plato ko. Nilingon ko ang mga katabi ko at sinubukan kong gayahin ang ginagawa nila. "Hello." nagulat ako sa lumapit sa akin, katabi ko sya from my left side. Sa
Nagsimulang tugtugin ang Ballad version ng kantang I Finally Found Someone. Niyaya nya ako sa gitna. Hindi nya binibitawan ang kamay ko. Parang ayaw nya akong pakawalan, then kinuha nya ang dalawa kong kamay saka pinatong sa balikat nya. Sinubukan ko syang sundan sa ugoy ng katawan nya."Relax. I won't bite." nanliit ang mga mata ko sa kanya then he wears a smile."Ayan kana naman ha!" bulong ko sa kanya. Lalong humigpit ang hawak nya sa bewang ko dahilan para lalo kaming magdikit."You're dancing!" natawa ako. Napansin ko nga na sumasayaw na ako, akala ko hindi sya marunong pero sya pa itong nagdadala sa akin."I thought you don't dance!" ngumiti syang pilyo."I just told you I don't para sumama ka sa akin. Kung pareho tayo hindi marunong sumayaw, for sure papayag ka." hinampas ko sya sa balikat."Ouch. That hurts!""Sira ulo ka talaga! Ginawa mo yun at nani
BLAG!Nagulat ako sa bumagsak. Then bago pa man ako makapasok sa opisina ni Liam, isang babae ang nakasalubong kong palabas naman at umiiyak. Nagulat ako."Why is she crying?" I asked myself saka binuksan ang pintuan.Nanlaki ang mga mata ko sa nakita. Ang gulo ng opisina nya. Papers anywhere. Sa lamesa, sa lapag nakakalat."Liam?" tawag ko ng di ko sya makita."I said leave me alone!!" nagulat ako sa sigaw nya. And I saw him lying in the couch. Nakabaluktot na sya. Then nakakumot sa kanya ang itim na coat nya."Its me Reena." bahagya syang natigilan sa sinabi ko. Dahan dahan syang umikot sa pagkakahiga. Nilapitan ko sya."Nagkakaganyan ka ba dahil may nararandaman ka?" tanong ko sa kanya. He slowly moved his head. Natawa ako. Para syang bata."Anong ginawa mo dun sa babae? Yun employee nyo?" nagsalubong ang kilay nya.
Kinabukasan.Maaga ako gumising para gumayak. May usapan kami ni Chris na magkikita at sabay mamasyal sa Sm Megamall after namin magsimba. Weekly routine nanamin yun, sayang nga lang at hindi makakasama si Jaica dahil umuwi sya sa parents nya sa Pampanga.At dahil wala si Lenard, dun ako sa kwarto ko natulog. Hindi ko na din alam kung anong oras umuwi si Liam. Basta alam ko, okay na ang pakiramdam nya. At hindi ko na sya kailangan alalahanin pa.Lumabas ako ng kwarto ko matapos ko magbihis. Nakahain na ang breakfast sa mesa. Dala ko ang isang shoulder bag ko at kinausap ko na din si Jio na ihatid ako sa simbahan ng Sto. Domingo ."Maaga ka ata ngayon Mam Reena?" nagulat ako sa bati ni Manang na naghuhugas ng pinaglutuan nya."Opo. Magsisimba po ako ngayon kasama yun kaibigan ko." Ngiting sagot ko."At sino naman kaibigan yan?" Nagulat ako sa nagtanong then l
Hindi kami nagpapansinan hanggang sa makauwi. Tahimik akong bumaba ng kotse nya at nauna ng pumasok. Ayoko sya tignan. Naiinis ako sa kanya. Hinanap ko kaagad si Lenard sa kwarto nya at nakita ko ang bata na naglalaro."Mama!" masaya nyang bati ng makita palang ako sa pintuan. Iniwan nya ang nilalaro nga at agad akong niyakap."Namiss ka ni Mama! How's Lolo at Lola?" tanong ko."Okay po sila. Namimiss kana din daw po nila." ngumiti ako. Naupo ako sa kama ng bata at sandaling humiga. Bumalik si Lenard sa nilalaro nya. Pumikit ako at huminga ng malalim. Naalala ko yun sagutan namin ni Liam kanina. May mali ba akong sinabi? Naging insensitive na ba ako masyado at napasobra ang sinabi ko sa kanya? Umiling ako. Bakit ko ba naiisip pa yun? Sya ang may mali at hindi ako."Si Papa po?" nagulat ako sa tanong ng bata. Bumangon ako."Baka nasa kwarto nya." sagot ko nalang. Ayoko makit
7 years ago,"Jio! Sino ba tinitignan mo dyan?!" tawag ng isang binata kay Jio na nakatanaw sa kabilang classroom. Nanatili sya sa kinatatayuan nya habang pinagmamasdan ang bawat estudyante na lumalabas sa katapat nitong classroom. "Hoy! Halika na kaya!" tawag muli ng kasamahan nya at pilit sya nitong hinatak. Graduating student si Jio o mas kilala syang Jiovann Estrada sa university kung saan sya kumukuha ng Law. Wala syang gaanung kaibigan, maliban sa kasamahan nyang si Hector na kaklase nya. Pero kilala sya ng bawat estudyante, siguro dahil sa itsura nya , angking talento at madalas syang makakuha ng atensyon. Pero para sa kanya isang tao lang ang nakakuha ng atensyon nya, at yun ay ang babae sa College of Business and Accounting na palagi nyang sinusubaybayan.
"Here's the report na hinihingi mo." nagulat ako ng ilapag ni Jaica ang folder sa table ko. Nasa laptop ang atensyon ko."Salamat." kinuha ko yun at binuksan."So, anong balita sa inyo ni Mr. Imperial?" tanong ni Jaica pagkaupo nya sa bakanteng upuan na nasa tabi ko."Balita? Wala." pagkakaila ko. Ayoko mag open up sa bestfriend ko, for sure aasarin lang ako nito."Magsabi kana. Kita mo yan mukha mo, yan na ang nagsasabi na inlove kana!" Nagblushed ako."No. I'm not." she laughed."You are. So ano na status? For real na ba?" natawa ako sa sinabi nya. Nagsisimula palang kami, for real na agad."He said he'll court me.""Really! Paano? I mean? Who knows how Mr. Imperial gonna court you?" Hinawakan ko ang pisngi ko. Oo nga, paano ba sya manligaw? Sabi nya he never been to a commitment so paano sya manliligaw?
MR. IMPERIAL!! MRS. IMPERIAL!!Dumilat ako sa narinig. I heard someone shouting. Nakaidlip ako habang buhat ako ni Liam at hindi pa din sya tumitigil sa paglalakad."Don't you wanna rest muna Liam? Kanina mo pa ako buhat." nag aalala kong tanong sa kanya. Hindi pa sya nagpapahinga mula kanina, at alam ko masakit ang katawan nya dahil sa pagbagsak namin. Ayaw lang nyang ipahalata."I'm fine. We need to move forward. Someone is looking for us." so hindi lang ako ang nakarinig ng tinig na yun."HELP!!" he shouted. Naiinis ako dahil wala along magawa para tulungan sya at ngayon pasanin pa ako.Nagpatuloy sya sa paglalakad. Dumidilim na muli at takipsilim na. Mas lalo kaming mahihirapan kung aabutan kami ng dilim."I hope Odille called Jio." nagtaka ako sa sinabi nya."Why Jio?""Jio can figure out where to find us. He's not just y
Nagising ako dahil sa dumapong tuyong dahon sa mukha ko. Dumilat ako ng bahagya. Medyo masakit ang likod ko at mga braso ko pero kakayanin kong makatayo.Nakita ko si Liam, tinapik ko ang pisngi nya. Nagising sya."Hey." he whispered at maluha luha ako sa nangyari sa amin."Why did you jumped?""You're clumsy.." Nagulat ako. Bumangon kaming dalawa. Napansin ko ang ilan gasgas sa braso nya at binti."Okay ka lang ba! Walang masakit sayo?" umiwas sya ng aakma ko syang hawakan."We need to walk forward. Kailangan makahanap tayo ng masisilungan, and we need water. Wala tayong kahit anong dala." naiinis sya the way he talked. Dahil sa pagkadulas ko, lalong lumala ang problema namin. Ngayon wala kaming kahit isang dala. Naiintindihan ko naman sya pero di lahat ng ito dapat idaan sa init ng ulo.Pinilit kong makalakad. Sinusundan ko sya habang sinus
Nasa tabi kami ng bonfire ni Odille habang kasama ni Lenard ang mga kaklase nya. Habang si Liam nasa ilalim ng isang puno at may kausap sa phone nya. He needs to monitor the office kahit nasaan man sya. Kaya kahit nasa camp kami kailangan magreport sa kanya ng secretary nya."Alam mo ba yan si Liam? He never been to relationships. Since highschool." nagulat ako sa sinabi ni Odille."Bakit daw? Hindi ba sya nainloved? Nagkacrush?""He had a crush but only crush. He never fell for it. Matigas yan. Gusto nya sya ang hinahabol." Natawa ako. Hindi na ako magtataka sa dami ng babaeng nagkakandarapa sa kanya."Pero hindi talaga yun ang dahilan nya.." bigla akong nacurious sa sinabi nya."What do you mean?""He's scared of losing someone that's why he choose to never fall inloved. Natatakot sya sa commitment, because he's scared to be a failure. Natatakot syang main
Natapos ang second part ng tug war at team ng Grade 4 ang nanalo. Afterwards, binigyan kami ng 30 minutes break bago magsimula ang sunod na laro which is the hunger games. Mga babae ang required na sumali kaya napilitan na akong lumahok. Nasa audience seat naman ang mag ama na nagpapahinga, habang ako naman ang sasabak at susubukin manalo sa sunod na activity. Kahit na di ako sure kung kakayanin ko ba. "Our next game will be Hunger Games, so mga Misis kayo muna ang maglalaro dahil tapos na po ang games nila Daddy." biro ng host at nagtawanan ang mga tatay na nakaupo at nagpapahinga. "So this is the mechanics, may 2 stages ang game na ito, at dahil ang name ng laro is "Hunger" so this is related to food. Nakikita nyo po ba ang isang malaking inflatable pool sa harapan nyo?" She asked at saka hinatak sa harap namin ang isang ma
Binitiwan ni Chris ang kamay ko ng makita nya si Liam. Sabay lumapit ito sa akin at dahan dahan kinuha ang pitchel sa akin para lagyan ang basong hawak nya."Hi po Mr. Imperial, dadalawin lang namin si Lenard." biglang pasok ni Jaica para mabasag ang awkwardness."Ah okay, welcome here." he just said bago lumabas ng kusina. Nakahinga ako ng malalim. Akala ko kagagalitan nya ako sa harap ng mga kaibigan ko. Pero yun mga tingin nya kanina parang papatayin nya si Chris.Niyaya ko ang dalawa na kumain nalang sa kwarto ko. Tinawag ko din ang bata para makita ang ninong at ninang nya. ---Gabi na din nakauwi ang dalawa. Habang ako, sinimulan ayusin ang mga dadalhin ng anak ko bukas.Tok! Tok!Nagulat ako sa kumatok sa pintuan ko, nakabukas kasi yun. At akala ko si Manang Caring o Jio ang kumatok. Nakita ko si Liam.
Nakatulog ako sa kwarto ko hanggang dumating ang kinabukasan. Hindi na pala ako nagising para kumain at magbihis, kung anong suot ko kahapon sya pa din suot ko ngayon. Nang tumunog ang alarm sa phone ko saka lang ako naalimpungatan para magising. Biglang bangon ko nang marealize ko na umaga na."Grabe, napahimbing tulog ko." I said habang kinukoskos ko ng mga kamay ko ang mga mata kong hirap pa sa pagmulat. Bumangon ako at sandaling nagbihis bago lumabas. Aasikasuhin ko pa si Lenard. Bago ako pumasok.Lumabas ako ng kwarto na nakasuot lang malaking tshirt at maikling shorts. Dadaan muna ako ng kusina para maghilamos."MAMA!" nagulat ako sa bata sa sigaw nya sabay tumakbo papunta sa akin. Bigla syang yumakap sa bewang ko."Goodmorning Anak! Nagbreakfast kana?" tanong ko sa kanya sabay hinalikan sya sa pisngi."Opo. Si Lola Caring nagluto. Kumain na kami ni Papa." nagulat
Hindi kami nagpapansinan hanggang sa makauwi. Tahimik akong bumaba ng kotse nya at nauna ng pumasok. Ayoko sya tignan. Naiinis ako sa kanya. Hinanap ko kaagad si Lenard sa kwarto nya at nakita ko ang bata na naglalaro."Mama!" masaya nyang bati ng makita palang ako sa pintuan. Iniwan nya ang nilalaro nga at agad akong niyakap."Namiss ka ni Mama! How's Lolo at Lola?" tanong ko."Okay po sila. Namimiss kana din daw po nila." ngumiti ako. Naupo ako sa kama ng bata at sandaling humiga. Bumalik si Lenard sa nilalaro nya. Pumikit ako at huminga ng malalim. Naalala ko yun sagutan namin ni Liam kanina. May mali ba akong sinabi? Naging insensitive na ba ako masyado at napasobra ang sinabi ko sa kanya? Umiling ako. Bakit ko ba naiisip pa yun? Sya ang may mali at hindi ako."Si Papa po?" nagulat ako sa tanong ng bata. Bumangon ako."Baka nasa kwarto nya." sagot ko nalang. Ayoko makit