Bandang 1:45 na ng hapon nang napansin ko ang text messages ni Clarice na kaninang umaga pa niya pala ini-send at may ilang missed calls pa.
"Happy birthday, Babe. Dadaan ako sa condo mo mamaya. I have something for you."
"Nandito na 'ko, nakalimutan mong e off ang TV mo."
"Busy ka ba talaga? Ayaw mo kasing sumagot o baka naka silent mode na naman phone mo?"
"Nagdala ako ng strawberry cake, nilagay ko na lang sa ref. Sana magustuhan mo dahil favorite ko 'yon."
Parang bigla akong na-offend sa last message niya. Hindi niya pa rin pala alam na ayaw ko sa kahit anong strawberry flavored foods dahil allergic ako ro'n.
Last birthday ko, nag-celebrate kami together at nagdala rin siya ng strawberry cake. Kaya ayon, pagkauwi ko nangangati ang katawan ko dahil into contact ako sa strawberries. Hindi ko pala sinabi sa kaniya 'yon dahil akala ko 'di na niya gagawin. Per
Pagkabukas ko ng pinto, nando'n na si Angelie na nakaupo sa couch. "Teka, pa'nong nauna ka sa 'kin? Nag-teleport ka ba?" Posible ba iyon sa sitwasyon niya? O hindi kaya'y sa horror at paranormal movies lang talaga nangyayari. "Teleport? Maybe," tipid niyang tugon bago bigla na naman tumahimik ang paligid. Walang nag-imikan sa 'min. Para tuloy kaming mag-jowang nag-aaway at 'di nagpapansinan. Pero 'di ko naman siya jowa. "Hmm," siya ang unang bumasag ng katahimikan. "I am just... sorry for everything... those that I said earlier. I didn't think over of my thoughts at first. I was impulsive. I judged you, but it wasn't really my intention. Apologies for I misinterpreted your action and the blame is all on me. I'm so sorry to ruin your birthday, Teo. I really do," sunod-sunod niyang sabi while directly staring on my eyes. Sincerity are on those stares. Hindi ko alam kung anong dapat sabihin. 'Di naman ako galit sa kan
Another Sunday morning na naman ngayon, it means wala akong pasok. Naghahanda na ako para sa gagawin ko mamaya. Magsisimba muna ako bago ang lahat at pupunta sa supermarket para makapamili ng kakailanganing ingredients sa gagawin kong strawberry cake. I'll bake her one today. Para sa ano pa't naging chef at restaurant owner ako. Nag-enroll din kasi ako ng baking class noon kaya may alam din ako sa pastries. I just want to surprise her with the things that she likes the most kahit paminsan-minsan lang. I don't want to lose this moment of our closeness again at mapalitan ng distance. Kumuha muna ako ng reusable bag o kung tawaging eco bag. Mas convenient 'tong gamitin kesa sa plastic na sanhi lang walang katapusang polusyon. Pumunta na ako sa parking lot ng condo at tinunton ang sasakyan ko. Pagkabukas ko ng pinto sa driver's seat, nagulat ako dahil ang lamig masyado sa loob kahit hindi naman naka-on ang aircon.
In just a day, 4th anniversary na naming ng babe ko. I feel excited at parang kinakabahan rin pero bahala na sa kung ano ang mangyayari bukas.Gumising talaga ako ng maaga para makapag-prepare. I'm planning to surprise her sa favorite restaurant niya. Hindi ko alam kung anong meron sa lugar na 'yon at gustong-gusto niya roon. Sa bagay, iba-iba rin naman tayo ng preferences.Nakakatampo rin minsan dahil parang ayaw niya sa sarili kong kainan, pero sabi niya na nahihiya raw siya sa mga empleyado ko at gusto niya rin daw na magkaroon kami ng privacy sa tuwing kumakain. Pupunta ako roon at magpapa-reserve mamayang hapon. Hindi ko hahayaang basta-basta lang ang celebration namin. For span of years, para sa'kin ay napakatagal na ng 4 years.Nag-measure muna ako ng mga baking ingredients na kakailanganin. I mixed well all dry and wet ingredients at inilagay sa cake pan. May natira pang mixture kaya isa-isa kong isinalin sa cupcak
This is it! Nagising ako ng maaga ngayon kaya maaga rin akong nag-message sa girlfriend ko."Good morning, babe ko. Happy 4th year sa atin! 4th year together with you as my one and only. Thank you for letting me spend those precious years with you. I may not be always at your side but you're constantly be in my heart and mind. We're not getting any younger so I hope those fights and misunderstandings will lessen as we continue and go on. I love you so much that I don't know why that much so. Your happiness and safety are always included in my prayers for I'll be by your side to guard and take care of you. I hope we could spend and cherish more time together until the end, if there's such an end of us. Am will never be tired of saying 'I love you' for I have that much to express to you.I love you."That message sounds cloying and chessy but I don't care. I'm true in everything I act and do.I sent
"Andito na po tayo."Pumasok sila sa gate na yari sa pinagdikit na mga yero. Sumunod ako sa kanila papasok."Oh, saan na naman kayo nanggaling? Kanina ko pa kayo hinahanap, magkasama na naman kayong apat. Ni walang na iwan sa inyo rito sa bahay nang makatulong sa mga gawin," pagsermon ng isang babaeng nagwawalis na hula ko'y nasa mga kwarenta na ang edad.Nag-fake cough ako para mapansin. "Magandang hapon po," masiglang bati ko. Agad namang napatingin sa gawi ko ang babae."Oh, anong atin?" umiba ang tono ng pananalita niya, naging malumanay at kalmado kumpara sa kanina.Agad namang lumabas ang apat na bata, dala-dala ang mga plastic at bag."Ah, ako po pala si Matteo. Ako na po sana ang kukupkop sa kanilang apat kung inyong mamarapatin, ako na po ang bahala sa lahat." Parang hindi makapaniwala ang babae sa sinabi ko."Kaano-ano ka ba ng mga niyan? Sa pagkakaalam ko ay nasa malayo na ang ibang kamag-anak nila, kami lang ang kama
"Good morning, Matteo!""Good morn-" napahikab ako. Kasabay ng pagbukas ng mata ko ang pag-aninag sa sikat ng araw."Hey, sleepyhead. Wake up! It's past seven o'clock," pangigising sa'kin ni Angelie. She's always doing this every morning. Hindi ko alam kung anong oras siyang gumigising o natutulog ba siya dahil palagi niya akong ginigising. Nauunahan pa nga niya ang alarm sa phone ko. Para na tuloy siyang naging alarm clock ko.Nginitian niya lang ako binato ang tuwalya ko."Aray," tumama kasi ito sa mukha ko.It's been three months since I saw this angelic lady na natutulog sa bench, on a public place na walang pakialam. Tapos marami-rami ang nangyari, at eto siya, parang normal na taong nangbabato ng gamit. Ang kaibahan nga lang, ako lang ang nakakakita sa kaniya."Why are you smiling?" tanong niya sa'kin na nagpabalik sa wisyo ko."Ha? Ah, just remembered something about you," nginitian ko siya. Her brows automati
"What happened to her?"May inilabas na parang notebook si Clarice mula sa bag n'ya, parang pamilyar nga iyon. That's it!"Oh, natameme ka at hindi makasagot? You liar, such a cheater!" sigaw niya sa'kin."Oh, no. They're starting according to their plan," sabi naman ni Angelie."What are you talking about?" I said, pertaining to Angelie."'Wag mo nang i-deny pa, talking about, talking about ka pa?" minimick ni Clarice ang sinabi ko. Nakakalito naman ito. Hindi ko alam kung paano kakausapin si Angelie nang hindi nag-aakala si Clarice."Oh, please. Don't believe on her lies. That's all planned and rehearsed," nilapitan niya si Clarice na nakatalikod na naman sa'kin."Who is that Angelie?" tanong ni Clarice na ikinagulat ko. But Angelie seems to be unbothered upon mentioning her name. Paano niya alam ang pangalang iyon?"I am Angelie. Hello
Angelie's POVNever I had thought that I will witness and get involved on a relationship conflict."I was just curious of her since the day you introduced me to her on your dinner date," I started while he stares at me sharply. I felt intimidated so I decided to be on the backseat of the car, instead of being beside him."Hey, stop staring at me like that. Or else I'll keep my thoughts unsaid," I warned him. He was shocked when I suddenly disappeared beside him."Oh, sorry," he said before letting out deep sighs."Okay, where are we again? Oh, that day after your meal, I followed her," I started. At this moment, I am ought to tell him what I know. Then, I will be honest with it."I saw her went infront of an apartment. At first, I thought that it was the place where she lives in but she just sit on a bench across. She was busy on her phone which suddenly c
After naming mag-harvest ng palay ay nanghuli naman kami ng mga alimasag at binenta sa kanilang merkado o pamilihan. Mura lang ang presyohan ng mga bilihin dito kung ikukumpara sa nakasanayan ko. Mura na, presko pa.Mga bandang alas-onse na ng umaga naubos lahat ng paninda namin kaya umuwi kami agad sa bahay dahil sa tirik ang araw kaya mainit. Sumakay lang kami ng motor ni Gerome papunta sa palengke at pauwi. Motor o habal-habal at trisikel ang kadalasang transportasyon sa lugar na ito dahil hindi uso ang jeep. May bus naman pero sa malalaking kalsada mo lang makikita."Kumusta ang experience ng panghuhuli at pagbebenta ng lambay?" tanong sa'kin ni Gerome habang siya'y nagd-drive.Ako naman, nakaangkas sa kaniya. "Ayos lang naman, enjoy siya gawin. Kaso, nagkasugat-sugat ang kamay ko."Paano ba naman, kinamay namin ang panghuhuli pero naka-gloves. Kahit gano'n, memorable naman ang experience na 'yon.Sunday na ngayon, so bukas na ang start ng tour
"Anong sasakyan natin papunta sa inyo?" tanong ko sa kaniya.Sumasabay lang si Angelie sa amin habang nasa gilid ko. She's smiling all the way, mukhang excited."Walis ting-ting, Pre. Gusto mo ba?" sagot niya. Tsk, lumalabas na naman ang kapilyuhan niya. Isa sa mga na-miss ko sa araw-araw."Ano ka, mangkukulam na may lumilipad na walis? 'Yan ba ang career change mo?""Kung ayaw mo ng walis, lana na lang!"Lana, 'yung parang langis ata 'yon na pinapahid. Lana kasi ang tawag sa kanila."Lana ka riyan, 'la na kasi akong pera kaya e libre mo 'ko ng pamasahe," pagbibiro ko."Basta, secret na muna."Naglakad kami sa may bakanteng lote."Tawid tayo sa kabila, mainit kasi rito." Sinunod ko lang ang sinabi niya. Siya ang mas nakakaalam ng gagawin. Hindi nga mainit sa side na 'to, landong sa Bisaya.Bigla naman siyang tumakbo papunta sa isang sasakyang naka-park kaya hinabol ko."Hoy, hi
I had a lunch sa isang kainan malapit sa airport. Dala ko rin ang sasakyan ko hanggang dito pero kukuhanin din ito ni St. Peter... este ni Kuya Peter ko pala.From: Kuya Peter"Nasa airport ka na ba? Kalalabas ko pa lang ng opisina pero papunta na 'ko."Text niya 'yan sa'kin kanina kaya kumain na lang ako habang hinihintay siya. Si Angelie naman, nasa harapan ko na sinisinghot ang pagkain ko. Para tuloy siyang asong tignan ngayon."What?" singhal niya. Aso nga talaga. Buti na nga lang, wala masyadong tao rito sa gawi ko dahil tumatawa na naman ako mag-isa."Oh, your brother is there!" turo niya sa labas.Si Kuya nga na kabababa lang sa taxi. Tinapos ko na agad ang pagkain at pinuntahan siya."Hi, Kuya!" bati ko sa kaniya. Ngumiti lang ito at inakbayan ako."Nakakainggit ka naman, Teo.""Sus, may inggit ka pa
A month later."Angelie, c'mmon! I'm all ready here but my things are not!" sigaw ko sa kaniya dahil nasa kwarto ko siya."Then you go there with that clothes only, simple!" sigaw din niya pabalik. Aba, sumasagot pa talaga.Pupunta kasi ako, ay kami pala ni Angelie dahil sasama raw siya sa Bohol. Magbabakasyon lang do'n ng ilang linggo at makikipista na rin kina Gerome. Nagpresenta si Angelie na siya ang mag-aayos ng mga gamit ko pero syempre sinecure ko nang hindi na niya mapapakialaman ang underwear ko, nakakahiya kasi sa kaniya.Ilang linggo na ang nakalipas matapos ang break up namin ni Clarice. Aminado akong affected pa rin ako sa nangyari kahit anong pilit kong hindi ito isipin. Makikipagkita ako sa kanya ngayon bago bumiyahe. Hiniling niya no'ng isang araw pa na gusto niyang makipag-usap ng maayos. Hindi sana ako papayag kaso itong si Angelie, mapilit. Kung ano-ano na naman ang sinasabi.
Maingay ang paligid ng beach dahil parang may kasiyahang nagaganap. Kahit madilim na, marami pa ring tao ang nasa dalampasigan."Where are they? And how come you easily found them in this large mass?" tanong ko kay Angelie na akala ko nakasunod sa'kin. Nilingon-lingon ko siya sa paligid pero hindi ko siya makita."Saan kaya nagpunta 'yon? Akala ko ba ituturo niya sa'kin ang pinaroroonan nila?""Good evening po, Sir. Drinks po?" alok sa'kin ng isang nakaunipormeng babae na sa tingin ko ay nagtatrabaho sa resort na 'to."Ah, hindi na. Ano palang kaganapan ngayon dito at marami ang tao?" tanong ko sa kaniya."May team building po ang isang company mula sa siyudad po. Teka, hindi po kayo guest namin, Sir?" parang nagtataka na siya."Hindi, kakarating ko pa lang eh. May sinundan lang akong kakilala.""Sir, before ka kasi makapunta dapat may reservation kana. Po
After hearing that all from Angelie, na-realize ko kung gaano ako ka tanga at sobra pa ang pagkamanhid.Tama nga ang sabi na lahat ng sobra, masama. Kahit mabuti man 'yan o hindi. Sa sobrang pagmamahal at pagtitiwala ko sa kaniya, sobrang sakit din ang dulot sa huli. Ito na ba ang huli?Bakit? Iyan ang tanong na gusto kong masagot. Napakaraming bakit."You're too good for her," Angelie mumbled."Huh?" I heard it somehow pero baka iba pala ang ibig niyang sabihin."I said, you're too good for her," pag-uulit niya. "She doesn't deserve you. A kind man over a... whatever," nakairap niyang sabi. I could sense an annoyance in her face.Nasa biyahe kami papunta sa resort kung saan nakita ni Rose si Clarice. Hiningi ko mula sa kaniya ang address at medyo malayo ito sa siyudad na pinanggalingan namin.Syempre, sumama si Angelie. Mas mabuti na rin 'yon kung sakalin
Angelie's POVNever I had thought that I will witness and get involved on a relationship conflict."I was just curious of her since the day you introduced me to her on your dinner date," I started while he stares at me sharply. I felt intimidated so I decided to be on the backseat of the car, instead of being beside him."Hey, stop staring at me like that. Or else I'll keep my thoughts unsaid," I warned him. He was shocked when I suddenly disappeared beside him."Oh, sorry," he said before letting out deep sighs."Okay, where are we again? Oh, that day after your meal, I followed her," I started. At this moment, I am ought to tell him what I know. Then, I will be honest with it."I saw her went infront of an apartment. At first, I thought that it was the place where she lives in but she just sit on a bench across. She was busy on her phone which suddenly c
"What happened to her?"May inilabas na parang notebook si Clarice mula sa bag n'ya, parang pamilyar nga iyon. That's it!"Oh, natameme ka at hindi makasagot? You liar, such a cheater!" sigaw niya sa'kin."Oh, no. They're starting according to their plan," sabi naman ni Angelie."What are you talking about?" I said, pertaining to Angelie."'Wag mo nang i-deny pa, talking about, talking about ka pa?" minimick ni Clarice ang sinabi ko. Nakakalito naman ito. Hindi ko alam kung paano kakausapin si Angelie nang hindi nag-aakala si Clarice."Oh, please. Don't believe on her lies. That's all planned and rehearsed," nilapitan niya si Clarice na nakatalikod na naman sa'kin."Who is that Angelie?" tanong ni Clarice na ikinagulat ko. But Angelie seems to be unbothered upon mentioning her name. Paano niya alam ang pangalang iyon?"I am Angelie. Hello
"Good morning, Matteo!""Good morn-" napahikab ako. Kasabay ng pagbukas ng mata ko ang pag-aninag sa sikat ng araw."Hey, sleepyhead. Wake up! It's past seven o'clock," pangigising sa'kin ni Angelie. She's always doing this every morning. Hindi ko alam kung anong oras siyang gumigising o natutulog ba siya dahil palagi niya akong ginigising. Nauunahan pa nga niya ang alarm sa phone ko. Para na tuloy siyang naging alarm clock ko.Nginitian niya lang ako binato ang tuwalya ko."Aray," tumama kasi ito sa mukha ko.It's been three months since I saw this angelic lady na natutulog sa bench, on a public place na walang pakialam. Tapos marami-rami ang nangyari, at eto siya, parang normal na taong nangbabato ng gamit. Ang kaibahan nga lang, ako lang ang nakakakita sa kaniya."Why are you smiling?" tanong niya sa'kin na nagpabalik sa wisyo ko."Ha? Ah, just remembered something about you," nginitian ko siya. Her brows automati