CHAPTER 16.2
IN the end, they settled to watch the video in Gian's office. Natatawa pa siya noong igiya siya ng binata patungo sa opisina nito dahil para na itong robot kung kumilos. Ang tigas, parang kalkulado pa ang bawat galaw, tipong kahit hindi niya ugali ang mang-asar o mampuna, sa pagkakataong ito e hindi niya mapigilan!
"Baka madapa ka sa ginagawa mo, Gian. Calm down, will you?"
"I can't," Gian stammered, "kakain tayo sa opisina ko, e. I haven't really brought anyone there aside from my circle of friends."
Oh. Is he talking about Ridge and his other friends?
"Oo nga pero ano naman? May makikita ba 'kong 'di ko dapat makita? 'Wag mo sabihin sa 'king may altar diyan sa opisina mo at ako 'yong santo," pilyo niyang sabi.
"Huh?!"
Napalingon sa kanya ang binata at halos idikit nito ang likod sa pinto ng opisina. Tila ba mayroong pinoprotektahan do
CHAPTER 16.3 Naiwang nakaawang ang bibig ni Gian. Iyon tuloy tinawid ni Lyle ang distansya sa pagitan nila, inabot ang baba ng binata upang tulungan itong muling itikom ang bibig. Noong una, wala namang extreme na reaksyon ang binata, pero noong mapagtantong mga daliri ni Lyle ang nasa baba nito, halos mapaigtad ito mula sa kinauupuan! Maging si Lyle, nagulat at natigilan! "'Wag mo 'kong gugulatin, Lyle!" Natataranta nitong sabi bago itago ang sarili sa ilalim ng lamesa. Nakasilip pa rin naman ang kalahati ng mukha ni Gian pero nakatulala si Lyle dahil sa itsura nito. He can also clearly see how pink Gian's cheeks are. Napakurap-kurap siya. "Pasensya na, 'di ko naman inasahang tatalon ka nalang bigla sa kinauupuan mo." "Ah! Na— nagulat kasi ako!" Sa pagkakataong ito, buong mukha na ni Gian noon ang nakalabas mula sa lamesa dahil abala ito sa pag-aalibi. Katunayan, nagpabalik-balik ang tingin nito sa kanya, sa telebisyon, at sa pagkain
CHAPTER 17.1 HINDI niya napigilan ang mahinang humagikhik nang malamang may binili na naman palang video game si Gian. Hindi niya rin naiwasan na takpan ang bibig at magpameywang. Iniiwang clueless si Gian. "Kailan ka bumili ng mga video game?" Naitikom nito ang bibig at napaisip. "Noong isang araw? Pagkatapos namin na i-arrange iyong ibang kitchenwares na in-order ko." Napahimig siya. "Noong linggong abala pa kayo sa pagri-redeem ng café mo, hindi ba?" "O-oo…" Napahawak si Gian sa sariling batok bago tuluyang pumalya ang ngiting balak sana nitong ikurba sa mga labi. Samantala, napatawa na naman si Lyle dahil nahihiya na naman ito sa kanya. "Is that because of stress?" Dahil hindi lingid sa kaalaman ni Lyle na may hindi magandang nangyari sa negosyo ni Gian noong minsan. He still feels bad about it, too. Pero hindi naman maibabalik
CHAPTER 17.2 MAGMULA noong napag-usapan nila ni Gian ang rhetorical nitong tanong, hindi na iyon naalis sa isipan ni Lyle. Hindi naman dapat siya mabagabag o ano, pero malikot ang isipan niya. Noong marinig niya iyong tanong at ang posibilidad na magustuhan siya ng binata, parang pinagtataksilan siya ng utak niya. Pinupuno ng imahe ni Gian ang isipan niya imbes na mga isiping tungkol kay Ridge. Minsan, napanaginipan pa niya si Gian. Nababaliw na yata siya. Kailan pa siya naging ganito? Pakiramdam niya, iyong mga kasalanan niya sa Diyos e trumiple noong ma-imagine niya na may gusto sa kanya si Gian. Well, because of all these thoughts haunting him even in his wakefulness, Lyle yearned to seek for guidance, and where did he run off to? Of course, Keegan Chavez. "What?! You rejected Gian?!" Bakas ang pagkagulat sa boses ni Keegan. Napabuntong hininga rin siya nang mapasinghap ito at tignan siya na para bang may ginawa siyang malaking kasalanan. I
CHAPTER 18.1 "SO what if you indirectly confessed to Lyle and he hasn't shown up for the past few days? At least you knew that you have the courage to voice out your feelings," was what Zamiel told him right after he told the male what happened to him and Lyle the last time they saw each other. Nakangiwi at namamangha niyang pinagmasdan ang binata. "Um, thanks? Pero alam mong 'di 'yan ang gusto kong marinig, 'di ba, Zam?" "Yes. I just want you to look into a nonsensical bright side for a few seconds before we dive back into your stupidity," Zamiel replied. Malalim na napabuntong hininga si Gian bago niya inilapag sa harap ng binata ang milkshake na in-order nito para sa kasintahan. Pupuntahan kasi dapat talaga nito si Ridge sa trabaho pero ito siya ngayon, naisip na guluhin muna siya sandali at mamaya pa naman daw matatapos ang isa sa trabaho. He was also not planning on entertaining Zamiel. It just so happened that he urged him to speak since
CHAPTER 18.2"PUMUNTA ka ba sa cafe ni Abellardo?" Pag-uusisa sa kanya ni Keegan noong bumisita siya sa apartment nito para magmiryenda.Weekends. Nasa kalagitnaan pa naman noon ng pagkain si Lyle ng boy bawang na sinawsaw niya sa suka nang matigilan siya dahil sa tanong ng kaibigan. Naguguluhan niya itong pinagmasdan bago niya ipinilig ang ulo ngunit hindi man lang siya magawang pasadahan nito ng tingin dahil abala ito sa paglalaro sa cellphone. Genshin na naman yata ang nilalaro at nagiging pamilyar na siya sa voice overs na naririnig niya. Hindi naman kasi minu-mute ni Keegan ang nilalaro tuwing magkasama sila."Pumunta ako this week ng dalawang beses. Nagka-free time na kasi ako sa wakas," aniya matapos niyang hayaan ang katahimikang mamutawi ng ilang segundo.Mukhang wala rin kasing balak magsalita si Keegan kung hindi niya sasagutin ang tanong nito. Mahinang humimig ang binata noong marinig ang sagot niya bago ito marahang tumango-tango."Ano
CHAPTER 19.1 NAMAMANGHANG pinagmamasdan ni Lyle ngayon si Gian. Halos mahulog ang panga niya habang napapakurap-kurap siya. Palibhasa, hindi makapaniwalang inaaya siya nitong mamasyal sa darating na Sabado. Para siyang inaaya nito ng date! Pero hindi siya pwedeng pumunta sa direksyong iyon. Walang malisya ang pag-aaya nitong lumabas sa Sabado, ayos ba. "Libre ba 'ko sa… Sabado?" Gian flinched from his seat as his cheeks flared. He had his eyes fixated onto broken concrete where they stand, never had it met Lyle's gaze ever since he showed those tickets to him. "O kahit kailan ka libre, Lyle! Mamamasyal lang naman tayo kasi, kasi may ibinigay sa 'kin si Leon na tickets. 'Di na raw niya magagamit. May nangyari yata sa kanila ng girlfriend niya," paliwanag nito. Nakatulalang pinagmamasdan ni Lyle si Gian habang nagpapalipat-lipat ang tingin ng binata sa kanya at sa mga tickets na hawak nito. Naniningkit ang mga mata at pinilit niyang basa
CHAPTER 19.2GIAN cannot seem to comprehend as to why Ridge and Zamiel decided to drop by his house looking all this sassy. Hair fixed and stile on point; while Zamiel wore a leather jacket, Ridge wore a fur coat – and both are wearing those sunglasses albeit the couple sat at the living room couch.Nakangiwi niyang pinagmamasdan ang dalawa habang palabas siya ng kwarto. Paano nakapasok ang mga ito sa bahay niya?'Ah, si mama,' pangungusap niya sa sarili nang maalalang baka itong pormahan ng dalawa ang dahilan kung bakit tuwang-tuwa ang mama niya kanina. Panay kasi ang palakpak nito at puna na ang ganda raw ng suot ng dalawa. Akala niya, matitinong damit ang suot e. Iyon pala, nag-transform na yatang secret agent at hari-harian ang mga kabarkada nuya."Anong ginagawa niyo rito tsaka ba't ganyan suot niyong dalawa?"Nag-aalangan pa siyang lumapit sa dalawa pero wala siyang ibang mapagpipilian, umupo pa rin siya sa tapat ng mga ito."We'
CHAPTER 20.1 "NARIYAN na pala senyorito namin. Aalis na ba kayo, Gian?" Lyle cannot describe how embarrassing must have it felt when his mother regarded him as 'senyorito'. Talagang sa harap pa ni Gian! Kaagad niyang ibinalik ang mga mata rito at saka niya naabutan na mataman din pala siyang pinagmamasdan ni Gian. Seryoso ang mukha noon nito hanggang sa magtama ang mga paningin nila. Kaagad itong ngumiti kaya pati siya, napangiti. Nakakahawa kasi. Ang bilis napawi ng pagkapahiya niya't napalitan na lamang ng kung anong tuwa na lumulukob sa dibdib niya. "Opo, aalis na po kami niyan," sagot naman ni Gian bago ibinalik ang mga mata sa ginang. Sabay-sabay bumuntong ang mga kasama niya sa bahay, dahilan para mapaurong siya. "Ano naman 'yang itsura 'yan? Pakawalan niyo na nga si Gian, baka gabihin pa kami lalo." Nang hawakan ng ina niya ang pisngi ng binata at bumuntong hininga, alam na ni Lyle na baka hindi pa sila kaagad na makaalis. Takan
EPILOGUE 16 years ago… "H-HUH?! I-interviewhin ko po iyong mga members ng basketball team? Bakit po ako?!" Nagugulantang na tanong ni Gian sa adviser ng broadcasting. Natigilan siya nang mapansin ang pagtigil din ng adviser nila. Hindi maintindihan ang pagkagulat na nadama niya. Kinukumpirma lang naman niya ang unang assignment para sa darating na Intrams. Hindi sinasadyang magtunog galit o ano. Mukha lang. Halos dumulas sa ilong niya ang makapal na salamin nang malaman ang designated task niya sa intrams. Nakakagulat lang talaga na sa lahat ng assignment, doon pa talaga siya sa pinaka mahirap na gawin na-assign! Gian isn't an extrovert and he is struggling with human interactions, so he knows that there is a huge probability that he may fail this assignment. As much as he does not want to, he expects himself to mess up if he does this task... and he does not want to fail.
CHAPTER 30 WALANG araw na hindi naisip ni Gian ang ginawang paghalik kay Lyle. Pero nagsisisi ba siya? Syempre, hindi. Natatakot, oo. Baka sa susunod kasing makita niya si Lyle, baka mangatog talaga ang tuhod niya't matumba siya. Hindi pa nakatulong na mabilis lumipas ang weekends. Pipikit ka lang sandali, Lunes na naman. Pupwede rin naman siyang lumiban ngayon sa trabaho pero ayaw niyang iwan ang negosyo. Ayaw niyang pa-distract kahit mahirap. Hindi naman niya makausap si Zamiel dahil may problema pa rin sila ni Ridge. Kaya ang kinausap niya, ang kakambal nito. Ang sabi naman sa kanya ni Zachariel, umamin na siya lalo na't itatanong at itatanong daw ni Lyle kung bakit niya ito hinalikan. Bakit nga ba kasi niya hinalikan? Noong Sabado, nalunod si Gian sa tuwa na suotin ang mga damit na ginawa sa kanya ni Lyle. May kung ano rin na bumulong sa kanya na halikan ito noong magkalapit ang mga mukha nila. Nag
CHAPTER 29.2 OH God, what have they done? Pagkatapos nilang maghalikan ni Gian, naging awkward ang lahat sa pagitan nila. Pareho silang nagugulat sa presensya ng isa't isa. Hindi mapakali sa tuwing nagkakatinginan o masasagi ang isa't isa. Hindi pa nakatulong na mukhang may balak na mag-celebrate ang mga magulang niya para i-welcome si Gian sa pamilya! Samantalang… hindi naman sila! Ngunit sa kabila ng lahat, nairaos naman nila ang lahat. Nalunok niya rin ang pride para kuhanan ng litrato si Gian. "Pasensya ka na sa komosyon," paghingi ng paumanhin ni Lyle habang inihahatid si Gian sa labas ng bahay nila, tungo sa sarili nitong kotse. Naglakas loob siya kahit na tumatanggi ang binata kanina. Pero frick, hindi dapat iyong pamilya niya ang ikakahingi niya ng paumanhin. Iyong halikan kamo dapat nila! Matapos sumigaw ng ganoon ng kapatid niya, hindi na sila nakaakto ng m
CHAPTER 29.1 NEVER did Lyle ever thought that Gian would agree to his request almost immediately. Matapos nilang mag-usap ni Ridge, dumiretso siya sa café ni Gian sa kagustuhang makita ito. Anyway, it's exhausting to confess your old feelings towards the person you used to like. It drains a lot of energy and courage. And as lame as it may sound, kay Gian siya humuhugot ng "enerhiya" nitong nakaraan. The male's presence would automatically fill him with energy. Gaganahan na siya magtrabaho. Bonus nalang na ito rin ang personal na naghahanda ng mga in-order niya. Noong dumating siya, hindi niya naiwasan na magtaka nang makita itong namumutla. Nababalisa na nakatayo sa harap ng entrance ng café. Hindi naglalakad pero halatang nag-aalala at malalim ang iniisip. Mukhang kaunti nalang, malulunod na sa anxiety. And Lyle can still remember how relieved Gian was when he saw him. It st
CHAPTER 28.2 "YOU know for yourself that you've fallen hard for Gian, right?" Ridge asked. Nanlalaki ang mga matang tumigil siya sa paghinga. Bagamat sandali lang, pakiramdam niya pa rin e nakalimutan niya kung paano bumawi. He also has a lot to say, but no words escaped his mouth after the sudden slap of reality he received. "I- I know…" mahinang aniya. Tumango si Ridge. "Then why tell me this? Kanina ko pa iniisip kung bakit, pero 'di ko pa rin malaman kung ano bang gusto mong makamtan sa ginagawa mo ngayon." Unti-unting sumilay ang ngiti sa mga labi niya. "Closure lang, Ridge. Closure talaga ang gusto ko kaya kita inaya ngayon." Nang sabihin niya ang totoong pakay, si Ridge naman ang nawindang at nagulat. Ipinilig nito ang ulo ngunit kalaunan ay naghalumbaba. Isinasabalewala ang pamahiin at nais nalang na makinig sa dahilan niya. They never dated, yes, but Lyle thinks that his younger self deserved to have this closure to en
CHAPTER 28.1JUST as what Ridge promised him, he really made time for Lyle. Hindi niya iyon inaasahan dahil alam niyang abala si Ridge. Pero ang ayon sa binata, wala itong gagawin ngayon. Tinatamad din daw siyang bisitahin si Zamiel sa trabaho at nagsabi naman daw siya na importante ang pag-uusapan nila.He nearly choked at the "important conversation" term. Hindi naman talaga importante para kay Ridge na marinig ang gusto niyang sabihin. Kung tutuusin, pupwede nitong ipagsakibit balikat ang maririnig mula sa kanya. Natutuwa lang siya na bininyayahan siya nito ng kakarampot na oras at atensyon."So… what are we gonna talk about?" Tanong ni Ridge habang tinitignan ang menu ng korean restaurant na kinaroroonan nila.Nahirapang lumunok si Lyle nang maramdaman ang pagbara ng laway sa lalamunan niya. But in the long run, he still managed to choke out some words to reply."I&hell
CHAPTER 27.3 "ANG bilis ng meet and greet the parents stage niyo? 'Di naman kayo saka 'di ba? Si Ridge ang pinili mo," Keegan commented while sipping from his can of coke. Naniningkit ang mga matang pinasadahan niya ng tingin ang kaibigan, pero hindi ito pinatulan. Sa halip, ibinalik nalang ang mga mata sa nilalakaran. Lunes noon ng hapon nang mag-aya si Keegan na mag-SM daw sila sa San Fernando. Change of scenery dahil lumang-luma na ang SMC sa kanila. Paulit-ulit nalang ang nakikita nila at wala namang bagong stores na mabibisita. Pumayag din si Lyle dahil wala siyang ginagawa. Well, he is supposed to spend the afternoon with Gian but Keegan texted him to hang out. Hindi naman niya matanggihan ang kaibigan dahil matagal-tagal na rin mula noong huli silang magkausap at magkita. And alright, maybe this really a better thing because he and Gian did spend the rest of the day yesterday in his room.
CHAPTER 27.2 GIAN hates it here. In this place, in this luxurious restaurant rented by his batch mates with people he does not want to interact with. Gusto na niyang umuwi at maglaro ng video games. If not, he would rather spend the whole day talking to Lyle over the phone or surprising him with a visit - which, he is not sure if he can do since it may appear that he was intruding Lyle's privacy and day off. Nagsisisi siyang pumunta siya rito samantalang mas maraming paraan para sayangin ang araw. Pwede naman siyang magpaka-productive kaysa sa... "Uy Gian, balita namin, single ka pa rin?" Puna ng isa sa mga kaklase niya noong mapansin ang pananahimik niya. If he is not mistaken, his name is Kenneth? Nabitin mula sa pagsimsim ng tequila si Gian noong marinig ang pagpuna ito. Tapos, alanganin siyang tumawa. Ayaw niyang i-entertain ang tanong nitong si Kenneth. Ayaw niya kasing marinig kung anong susunod
CHAPTER 27.1 "COME to think of it, bukas na 'yong reunion ng batch niyo noong senior high," ani Lyle habang nilalaro ang toy poodle ni Gian. Kinakarga niya gamit ang dalawang paa iyong aso tapos pasasayawin sa mga hita niya. Pinasadahan niya rin ng mabilis na tingin ang kaibigan at natagpuang nakamasid ang binata sa kanila ni Whitney. Nang mahimasmasan, awtomatikong tumuwid sa pagkakaupo ni Gian. Matapos kasi nitong bumalik mula sa kusina, ang ina nito ang nag-take over para magluto. Hindi rin naman binawi ng binata lahat ng album na naglalaman ng baby photos niya kaya tinapos niya iyong tignan. But he is embarrassed for sure. He was amused of how Gian almost hid himself behind the couch while he busied himself looking over his photos. And to save some face for his friend, he decided to finish scouring through his baby photos quickly. Kaya nga sa ngayon, nilalaro na